Η Κρίση μοιάζει με Βεντάλια.
Όσο ανοίγει, τόσο σου αποκαλύπτει κι άλλες πτυχές.
Πτυχές, που δεν τις φανταζόσουν καν.
Αλλά δεν σε φυσάει ένα αεράκι παρηγοριάς.
Αντιθέτως, σε τυλίγει ένας πνιγηρός αέρας απόγνωσης.
Στερώντας σου το οξυγόνο της ζωής ύπουλα και μοιραία.....
"o pio pistos filos tou skylou"
Όσο ανοίγει, τόσο σου αποκαλύπτει κι άλλες πτυχές.
Πτυχές, που δεν τις φανταζόσουν καν.
Αλλά δεν σε φυσάει ένα αεράκι παρηγοριάς.
Αντιθέτως, σε τυλίγει ένας πνιγηρός αέρας απόγνωσης.
Στερώντας σου το οξυγόνο της ζωής ύπουλα και μοιραία.....
"o pio pistos filos tou skylou"
Αν έχεις περάσει -συνειδητά ή ασυνείδητα- στη φάση της άμυνας, πάει να πει πως κάτι τρέχει.
Αν η ζωή μας είχε φυσιολογικούς καθημερινούς ρυθμούς, τότε η άμυνα θα έμπαινε στη γωνία.
Μόνο που εδώ -τώρα πια- έτσι όπως κατρα-κυλάει η καθημερινότητα, όλα είναι ένα διπλό παιχνίδι, επίθεσης/άμυνας, άμυνας/επίθεσης. Πόσες εκφάνσεις έχει η κρίση στη ζωή μας;
Είναι τόσες πολλές, σαν τις διαστάσεις μιας πυρκαγιάς. Πολλές κι ανεξέλεγκτες. Και σκοτεινές.
Η κρίση μοιάζει με μια πυρκαγιά στην Πάρνηθα. Είχε εμπρηστή μα και δέντρα/σπίτια/θύματα.
Η κρίση μοιάζει με ένα τρόλεϊ στο Περιστέρι. Τραγικό θύμα ένα 19χρονο αμούστακο αγόρι.
Η κρίση μοιάζει με την Εφορία. Αποστέλλει τα εκκαθαριστικά, εκκαθαρίζοντας άδειες τσέπες.
Η κρίση μοιάζει με την αγορά ακινήτων. Είναι όλα τα ακίνητα, απούλητα, άδεια, στοιχειωμένα.
Η κρίση μοιάζει με κάποιους που "την είδαν" λογοτέχνες. Τζαμπατζήδες παιδείας και ήθους.
Η κρίση μοιάζει με τη κλοπή κοσμημάτων μιας οικογένειας. Δράστης η ίδια τους την κόρη.
Η κρίση μοιάζει με τη λαθραία λέμβο στο Καρλόβασι. Μεταφορά απελπισμένων προσφύγων.
Η κρίση μοιάζει με την πλανεύτρα Σαντορίνη. Βουλιάζει στο σκοτάδι της ανεύθυνης ΔΕΗ.
Η κρίση μοιάζει με το amber alert. Καθημερινά ανυποψίαστα θύματα άνοιας και παράνοιας.
Η κρίση μοιάζει με το Σισμανόγλειο Νοσοκομείο. Συγχώνευση; Κινητικότητα; Απόλυση;
Η κρίση μοιάζει με την κυβέρνηση. Δειλή, μοιραία κι άβουλη αντάμα, λειώνει τις ζωές μας.
Η κρίση μοιάζει με μια βεντάλια. Όσο ανοίγει τόσο σε τυλίγει ένας πνιγηρός αέρας απόγνωσης.
Η πρώτη σου παράγραφος με τα έντονα γράμματα με μάγεψε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως έγραψα και στο fb όταν η δικτακτορία και ο φασισμός γίνονται πραγματικότητα τότε η επανάσταση δεν είναι απλά ανάγκη!
Είναι καθήκον!
Σε φιλώ ... :)
Αυτό το καθήκον οφείλουμε όλοι να το αφυπνίσουμε εντός μας,
Διαγραφήδεν πρέπει να το αφήσουμε ούτε μια στιγμή βυθισμένο στον ύπνο του.
Κι εδώ μιλάμε πια για φασισμό κανονικό.
Με μεσοβέζικες λύσεις και εθελοτυφλία, απλά βουλιάζουμε ακόμα περισσότερο.
Σε φιλώ και καλό σου μεσημέρι. :)
Βρε αν το βλέπεις "πνιγηρό αέρα απόγνωσης" είναι έτσι! Ίσως και χειρότερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το βλέπεις δροσερό αεράκι θα είσαι δροσερά ακόμα κι αν γύρω σου καίει!
Είμαστε οι σκέψεις μας, να θυμάσαι! Φυσικά και δεν προσπερνώ ότι αν δεν έχεις να φας και να ζήσεις το στομάχι δεν γεμίζει με αέρα κοπανιστό! Μιλώ για κείνες τις περιπτώσεις που τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Που έχουμε την υγειά μας αλλά δεν μας φτάνει! Και που όταν η @ριστέα αναδημοσιεύει καμιά ιστορία ανάπηρου αλλά θαυμαστού ανθρώπου που χαμογελά και ζει παρά τις αναπηρίες του τότε για λίγα λεπτά κάνουμε το σταυρό μας λέμε κι ένα "έχεις δίκιο" αλλά την άλλη μέρα ξανά μανά τα ίδια!
Αγωνίζομαι για μια καλύτερη ζωή που είναι και δικαίωμα μου αλλά αναπνέω στο μεταξύ γιατί αυτοί που δεν μπορούν με έχουν ανάγκη στο 100% των δυνατοτήτων μου!
"Βοηθάω" τους άλλους! Αυτή είναι η λέξη κλειδί για μένα! Αυτή θα ήταν η νίκη μας εναντίον της κρίσης!
Κι εκεί είναι που εγώ τα παίρνω....
Φιλιά!
Αριστέα, πόσο λυπάμαι που δεν συμμερίζομαι την οπτική σου.
ΔιαγραφήΤι σημαίνει αλήθεια "είμαστε οι σκέψεις μας",
να πάω και να το πω στους γονείς του αγοριού που χτες το κηδέψανε,
επειδή δεν είχε 1 ευρώ για εισιτήριο;;;
http://www.iefimerida.gr/news/118505/%CF%84%CE%B9-%CE%BB%CE%AD%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%AD%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-19%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%85
Τι σημαίνει αλήθεια "δροσερό αεράκι" όταν μιλάμε για εμπρησμούς, εν ψυχρώ δολοφονίες, καθημερινές αυτοκτονίες, μαζική φυγή στο εξωτερικό για αναζήτηση δουλειάς, ανασφάλιστοι και άνεργοι 1.5 εκατομμύριο Έλληνες, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων και απόλυση εργαζομένων καθημερινά;;;
Δε βρήκα αλήθεια πουθενά, μέσα σε όλα αυτά, να κλαίγομαι για τον εαυτό μου......
Ο καθένας έχει άλλον τρόπο να παρακινεί προφανώς κι έτσι όπως είναι η κατάσταση,
η βοήθεια του ενός προς τον άλλον ΜΟΝΟ δεν φτά-νει!
Εδώ χρειάζεται ΑΝΑΤΡΟΠΗ συθέμελα και με γνώμονα (μόνο) την αισιοδοξία,
λυπάμαι μα δεν λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα.
"Κι εκεί είναι που εγώ τα παίρνω", καλά, ούτε αυτό το κατάλαβα όμως....
'Ημουν ξεκάθαρη νομίζω: "Μιλώ για κείνες τις περιπτώσεις που τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Που έχουμε την υγειά μας αλλά δεν μας φτάνει"!
ΔιαγραφήΔεν μίλησα για τις περιπτώσεις που αναφέρεις! Αυτές είναι γεγονότα! Δεν τα αγνοώ και το ξέρεις! Κι εγώ μέσα στην κρίση προσπαθώ να επιβιώσω και να μην σου θυμίσω πώς και με πόσα! Το χαμόγελο δεν θα λείψει από τα χείλη μου! Κι όσο μπορώ να ενθαρρύνω και να σηκώνω τα "ηθικά" θα το κάνω! Αλλιώς να πάμε όλοι ή να φουντάρουμε ή να μεταναστεύσουμε!
Φυσικά και χρειάζεται ανατροπή! Έχεις προτάσεις;
Τα πάιρνω που η κρίση αντί να μα κάνει να συσπειρωθούμε και να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη βγάζει τους χειρότερους κρυμμένους εαυτούς μας! Βλέπω να πατούν επί πτωμάτων κι η εκμετάλλευση να πηγαίνει σύννεφο! Εκεί είναι που τα παίρνω!
ΔιαγραφήΜόνο που εγώ (ΚΑΙ) σήμερα, μίλησα για τις περιπτώσεις που αναφέρω.
ΔιαγραφήΔεν μίλησα "για τις περιπτώσεις που τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Που έχουμε την υγειά μας αλλά δεν μας φτάνει". Προφανώς μπερδεύτηκες.
Αν και στο δεύτερο σχόλιο σου διακρίνω μια -αμυδρή μεν- κοινή οπτική.
Τα υπόλοιπα είναι μάλλον για άλλες αναρτήσεις, οπότε σε περιμένω να μου τα (ξανα)γράψεις όταν θα αρμόζουν με την περίσταση.
Προτάσεις δεν έχω, αέρα κοπανιστό πουλάω.
Εσύ έχεις καμιά πρόταση μπας και βοηθήσει;
Κορίτσια νομίζω πως η μόνη πρόταση, είναι ενότητα και αλληλεγγύη. Και άμυνα, απέναντι στους μιντιακούς πληρωμένους "μάγους της διχόνοιας". Για κάθε νέο θύμα τους, να δημιουργούμε ακόμα μια σφιχτή αγκαλιά, απέναντι στους αληθινούς θύτες. Και να περιθωριοποιούμε, όποιον με οποιοδήποτε τρόπο προσπαθεί να μας στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου. Το πόσο προσπαθούν να μας διχάσουν, αποδεικνύει το πόσο φοβούνται την ομοψυχία μας.
ΔιαγραφήΚαταλαβαίνω, ότι επι της ουσίας, δεν διαφωνείτε καθόλου μεταξύ σας, εφόσον και εσύ, Αριστέα, με την υποστηρικτική αισιοδοξία σου και εσύ, Πέτρα, με την καταγγελτική προσπάθεια υποστήριξης των αδυνάτων, τον ίδιο στόχο έχετε. Όποιοι βάζουν τον πόνο του διπλανού τους πάνω από τον δικό τους , ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο. Και είναι επικίνδυνοι για το σύστημα.
Ας γνωριστούμε μεταξύ μας. Κι ας προσέχουμε ο ένας τον άλλον. Ίσως να είμαστε η τελευταία ελπίδα. Κι είναι αυτό, πολύ βαριά ευθύνη.
Σας φιλώ πολύ και τις δύο, παίρνω βαθιά ανάσα και αναμένω απάντηση.
Άννα Πάρος
Πάω να ξαναδιαβάσω αυτά που έγραψα, γιατί μάλλον με μπέρδεψα!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά! :))
Αγαπημένη μου Πετρούλα, δεν σου έκανα επίθεση, δεν ξέρω πώς το εξέλαβες.
ΔιαγραφήΑπλά με όλα όσα συμβαίνουν τελευταία διαρκώς διαβάζω τόσα πολλά κι όμως πουθενά δεν καταλήγουμε. Κι εγώ μπερδεμένη είμαι. Έγραψα τη δική μου θέση απλά για να βγει και κάτι. Το κείμενό σου υπέροχο. Δεν διαφωνώ σε καμία περίπτωση. Απλά το προχώρησα. Το να να τα βλέπουμε μόνο από τη μίζερη πλευρά τους τι κέρδος έχει; Πόσο βοηθάμε με αυτόν τον τρόπο; Την ίδια την κρίση ή εμάς τους ίδιους. Δεν παίρνω αψήφιστα κανένα γεγονός. Τρελάθηκα με την είδηση του παιδιού. Σπαραγμό ένιωσα λες κι ήταν γνωστό μου παιδί. Κάθε τρεις και λιγάκι όλο και κάτι συμβαίνει. Όλο και χειρότερα πάμε. Όταν αναφέρθηκα να κάνουμε κάτι για όσους έχουν ανάγκη αυτό περιλαμβάνει το άγριο πρόσωπο της κρίσης : ακόμα κι ο ελεγκτής για μένα παρασυρμένος στα καθήκοντά του αρνείται να συμπάσχει και να δείξει ανθρωπιά! Νομίζω ότι αυτό πρέπει να χτυπήσουμε όλοι μαζί: το πόσο κακό έχει κάνει η κρίση στις ψυχές μας... Εγώ διαρκώς βλέπω γύρω μου ανθρώπους που κανιβαλίζουν. Που σπρώχνουν τους άλλους στον πάτο της θάλασσας προκειμένου όχι μόνο να επιπλεύσουν αλλά να βγουν ακόμα πιο ψηλά!
Η Αννούλα ...υπέροχη! :)))
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με την Άννα. Να προσθέσω και εγώ κανα δυο πράγματα γιατί η ξανθή σαλταρισμένη Παναγιά τα πήρε εν κρανίω.
ΔιαγραφήΑγάπη μου καλή, φυσικά και ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ. Σήμερα σκέφτεσαι έτσι, χθες κάπως αλλιώς, αύριο διαφορετικά. Εσύ είσαι, δεν άλλαξες.
Αν διαβάσεις παλαιότερες αναρτήσεις σου θα διαπιστώσεις την ανεμελιά και το φευγάτο της σκέψης σου. Τις ίδιες μέρες κάποιος από εμάς μπορεί να έχασε τον πατέρα του ή το παιδί του. Μπορεί να σε κατηγορήσει για βούρλο;;;
Ο λαός μας βιώνει στο πετσί του το έγκλημα διαρκείας. Μη θεωρείς τους αισιόδοξους ως χαζοχαρούμενους. Δεν ισχύει πάντα. Μη φανταστείς ότι αυτοί που προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν μια χαραμάδα αισιοδοξίας μέσα στο απέραντο μαύρο, μια γωνιά που δεν πλημμύρισε ακόμη από το αναποδογυρισμένο καράβι για να πάρουν ανάσες, πως ζουν σε έναν άλλο κόσμο, πως ξημεροβραδιάζονται πετώντας γαρύφαλλα στο Ρέμο, πως ηδονίζονται να βλέπουν πτώματα.
Η καλή μας φίλη, μέσα από τα απομνημονεύματα της που μας αφήνει, μας έχει διδάξει πως πολλές φορές πήρε από το χέρι μια ‘‘‘‘‘χαμένη’’’’’ περίπτωση και την ανέβασε ψηλά.
Δεν είμαι συνήγορός της, μπορώ (νομίζω) όμως να καταλάβω πάνω-κάτω τι εννοεί.
Και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι πολύ περισσότερο από εμένα μπορείς να την καταλάβεις εσύ.
Στα γράφω όλα αυτά όχι για να σε συμβουλέψω, αλλά για να αποφορτίσω μια κατάσταση που μάλλον πήγε λάθος…!
(αν μου τα ‘χώσεις’ θα μιλήσεις με το δικηγόρο μου)
Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
ΔιαγραφήΣε φιλώ και καλό σου βράδυ.
@ Αριστέα, καλημέρα.
ΔιαγραφήΠες μου τώρα ότι πρέπει να (ξανα)διαβάσω Πιντέρη και βαριέμαι, δεν ξέρεις πόσο....
Καλύτερα να μου τα φρεσκάρεις λοιπόν (κατ' ιδίαν, κατά προτίμηση)
κι όταν θα έχει "σήμα" ο εγκέφαλος μου, ελπίζω κάτι να απορροφήσει...
Σου έχω πει ότι σε λατρεύω; ε; ♥
ΔιαγραφήΥΓ: Τς τς τς ! Βαριέσαι Πιντέρη; Αν βαριέσαι αυτόν μην πάω σε κανέναν Φρόυντ κι Άντλερ ε; αχαχαχα!
Αχ αυτό το σήμα σου που δεν είναι πάντα καμπάνα! (Πλάκα πλάκα αυτό ο παντελόνης καμπάνα φοβερός ε;)
Μόλις ήρθα σπίτι !
Σε φιλώ γλυκά !
ΣΛ! Κάργα!
Ο mister "παντελόνι καμπάνα" είναι το νέο ανερχόμενο αστέρι!!
ΔιαγραφήΕγώ έχω πάντα σωστό κριτήριο (αλλά, μόνο για τους άλλους!!
Η αφεντομουτσουνάρα μου εξαιρείται πανηγυρικά!)
Μα, πας κι εσύ ρε κοπελιά και λατρεύεις κάτι άτομα....
Πολύ μαζώ σε κόβω!! (άρα...ταιριάζουμε!)
(Άσε, γιατί με τον Φρόυντ κόντεψα να.....θητεύσω σε ίδρυμα! χαχα)
Εξαιρετικό, νομίζω δεν χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο, αυτό τα λέει όλα, ξανά εξαιρετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου φίλε μου.
ΔιαγραφήΚαι οφείλω να σου πω πως η επίσκεψη σου με χαροποιεί και με τιμά,
καθώς πιστεύω πως δημιουργείς -μέρα με τη μέρα- ένα εξαιρετικό blog!
http://pantelonikampana.blogspot.gr/
ΠΑΡΑΚΙΝΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΣΕ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ!!
Καλό σου μεσημέρι! :)
Αχ!αγαπημενη φιλεναδα!Σα να διαβαζεις την ψυχη μου που ασφυκτια ολο και περισσοτερο απο τη βια της εξουσιας και το ζοφο των ημερων τοσο,που ουτε κι οπανισχυρος Αυγουστος δεν εχει τη δυναμη να μας γλυκανει!Ευτυχως μας μενει η παρηγορια μιας συντροφικης κουβεντας,Σε φλω γλυκα-ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι της συντροφικής παρακίνησης βεβαίως βεβαίως!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά ΒΑΣΑΡΑ μου! :))
Bρήκα λίγο δίκτυο ανοίγω το πετροκόριτσο να διαβάσω καμια ιστορία σε καιμια μακρινή πόλη που την έπιασαν όμηρο απο μια φυλή που δεν την ξέρει κανείς και βλέπω αυτό που έγραψες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα θα σου πω, φοβάμαι τι έχουν στο μυαλό τους αυτοί που αποφασίζουν για τους άλλους, γιατί όσο και αν δεν θελουμε να το παραδεχτούμε, παντα κάποιοι άλλοι θα αποφασίζουν.
Και η βενταλια τους όλο και θα μεγαλώνει, αλλά κάποια στιγμή επειδή τις χρησιμοποιώ τις βεντάλιες σπάνε οι ενώσεις και είναι άχρηστες.
Απλά δεν ξέρω πόσες απώλειες θα υπάρχουν μέχρι τότε!
Φιλιά πολλά πετροκόριτσο ελπίζω να είσαι καλά και περιμένω την ιστορία με την απαγωγή από την περίεργη φυλή!
Φιλιααα!!!
Όλα καλά βρε κορίτσι και καλά να περνάς!
Διαγραφή(κι ας έχεις και την έννοια μας από πάνω!)
Σε φιλώ γλυκά και καλό υπόλοιπο διακοπών! :)))
Η κρίση μοιάζει... σαν τον Κρόνο, που’τρωγε τα παιδιά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μ’αρέσει να θριαμβολογώ για να γράψω πως και οι Τιτάνες νικηθήκαν. Η εποχή του Ρομαντισμού τελείωσε κάπου στα μέσα του 19ου και έδωσε την σκυτάλη στον Ρεαλισμό.
Όντως μοιάζει με βεντάλια που επί χρόνια κατασκευαζόταν απο ανθρώπινα χέρια. Άνοιξε και ως άλλος ρυθμιστής οξυγόνου ρουφά...μα μη ξεχνάς πως στην πολύχρονη ιστορία του ανθρώπου υπήρχαν κρίσεις. Εμείς, έτυχε; πέτυχε; να ζήσουμε αυτή εδώ. Και είναι πολύ σκληρή...έτσι όπως την γράφεις...
Φίλε ναυαγιέ (σημ: το blog σου είναι ανενεργό;;)
Διαγραφήκάθε φορά που έρχεσαι, μαθαίνω και κάτι καινούργιο.
"Έτυχε/πέτυχε;", μάλλον κατασκευαζόταν μεθοδικά, εδώ και πολλά χρόνια αυτή η κρίση...
Καλή σου μέρα και καλά να περνάς!
* ναυαγέ εννοούσα!!
ΔιαγραφήΝαι, ανενεργό ή αλλιώς μετακόμιση
Διαγραφή...και το ναυαγιέ εκ του φουαγιέ ή του παραγιέ... :)
Το "πρωθυπουργιέ" πως σου φαίνεται;;
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ! :))
H κρίση μας έχει πνίξει όλους και μάλλον μας έχει απομακρύνει αντί να μας ενώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροχθές σε κάποιο σπίτι που είχα πάει επίσκεψη, εκεί που όλοι παραπονιόνταν για τις συνέπειές της, κάποιος με μεγάλη χαρά στο βλέμμα και στα λόγια του, έλεγε πως θα κοπούν κι άλλο οι συντάξεις πλην της δικής του, που το τάδε ταμείο... μιας τράπεζας του την έχει εγγυηθεί μέχρι τα 65 του. Και βέβαια πιθανόν να κοπούν πάλι οι συντάξεις, πιθανόν να παραμείνει η δική του σε καλά επίπεδα, αλλά η χαιρεκακία αυτή που φανέρωσε με σοκάρισε....
Φοβάμαι λοιπόν πως εκτός από όλα τα άλλα, η κρίση ίσως μας κάνει να καννιβαλίζουμε...
Φιλιά πολλά
Εγώ πάλι πιστεύω ότι έτσι ήμασταν και ΠΡΟ κρίσης.
ΔιαγραφήΑπλά, το χρήμα έρρεε και κουκουλώναμε κάποιες αντιδράσεις μας.
Ή τις προσπερνούσαμε κιόλας, γιατί είχαμε πολύ "σοβαρότερα" θέματα, τρομάρα μας!
Σε φιλώ γλυκά και καλή σου μέρα! :)
...και κανείς δεν κάνει κάτι, Πετρούλα μου. Κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλάααα
Ε, πως;;;
ΔιαγραφήΔεν κάνουμε κάτι (σχεδόν) όλοι μαζί, για να χειροτερέψουμε τα πράγματα;;;
Δεν είναι αυτό "κάτι";....