Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΣΑΝ ΕΝΑ ΔΑΡΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΣΚΥΛΙ...


Χθες πέθανε ο αγαπημένος του γείτονας. Παραλίγο και δεν θα το είχε μάθει, αν δεν έβλεπε 
μια αυξημένη ροή αυτοκινήτων στο μικρό τους δρομάκι. Κατέφθαναν συνεχώς κι αναζητούσαν παρκάρισμα, ύστερα έστριβαν στον πρώτο δρόμο δεξιά κι έπειτα στάθμευαν όπως όπως.

Οι μνήμες του ήταν ακόμα νωπές, από εκείνη τη μεγάλη φωτιά που είχε ξεσπάσει τριγύρω. Ένα κουκουνάρι από το κοντινό πάρκο ήταν αρκετό, για να πάρει φωτιά το παλιό αμάξι του γείτονα. Μια αντίκα εποχής του '60, χωρίς καμία πια χρησιμότητα, παρά μόνο συναισθηματική. 

Πάνω που ο γείτονας είχε αποφασίσει να φύγει διακοπές. Καταμεσίς στο κατακαλόκαιρο, ήταν φυσικό να λείπει. Η φωτιά λαμπάδιαζε το παλιό αυτοκίνητο, χωρίς ίχνος οίκτου. Ως συνήθως.
Περίμενε ότι κάποτε θα υποχωρούσε το μένος της, αλλά εκείνη δεν το είχε καθόλου σκοπό.

Κοίτα να δεις ειρωνεία! Στην εποχή της τεχνολογίας κι όμως δεν είχε το κινητό του γείτονα! Ως τώρα η επικοινωνία τους ήταν μονάχα ευγενικές καληνύχτες και χαμογελαστές καλημέρες.
Σε κατάσταση ισχυρού σοκ, αμηχανίας, αλλά και απόγνωσης, είχε πάρει το λάστιχο που πότιζε τα λουλούδια και προσπαθούσε να ρίξει με πίεση νερό στο αυτοκίνητο. Η μάχη ήταν άνιση.

Η φωτιά αντιδρούσε στο νερό, όπως αντιδρά στο λάδι: δυνάμωνε! Εκείνος όμως το είχε πάρει προσωπικά κι είχε αποφασίσει να παλέψει με τις φλόγες ως το τέλος. Ένα τέλος ατελείωτο. 
Θα είχαν περάσει περίπου δυό ώρες, μα εκείνος πιστός στο καθήκον του, συνέχιζε να ρίχνει νερό. Ευτυχώς που δεν είχε καύσιμα το αυτοκίνητο, αλλιώς θα είχε ανατιναχτεί από ώρα!

Η φωτιά σιγόκαιγε μέσα στα σωθικά του παλιού αυτοκινήτου, μέχρι το επόμενο μεσημέρι. Τότε επέστρεψε κι ο γείτονας, που δεν πίστευε στα μάτια του, αλλά τον ευχαρίστησε θερμά, επειδή είχε "φροντίσει" με αγάπη το παλιό του αυτοκίνητο. Δεν το μετακίνησε ποτέ από τη θέση του.

Ξημέρωνε Κυριακή 17 Νοέμβρη. Το ραδιόφωνο τού υπενθύμισε την επέτειο του Πολυτεχνείου. Κι έπειτα άκουσε και τα κούφια λόγια των κούφιων πολιτικών. 40 χρόνια είχαν περάσει από τότε και οι αιώνιες φανφάρες δεν έλεγαν πια να κοπάσουν. Έριξε τη ματιά του στο απέναντι σπίτι. Τα παράθυρα ήταν κλειστά, ο γείτονας είχε "φύγει". Το αμάξι παρέμενε στη θέση του, σαν ένα δαρμένο από το πένθος σκυλί, να περιμένει εκεί, για πάντα, το αφεντικό του να γυρίσει... 
(Το Κείμενο Αποτελεί Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση)

__________ "o pio pistos filos tou skylou" ______________________________ Foto _________

58 σχόλια:

  1. Eτσι ειναι...Περνωντας τα χρονια....
    Το πενθος γινεται τελικα..πανιγυρι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πένθος γίνεται πανηγύρι για όλους εκείνους που δεν τους έκαψε ποτέ το σπίτι το πένθος... Καλημέρα φίλε μου!

      Διαγραφή
  2. Πάλι καλά να λέμε που υπάρχουν ακόμη αγαπημένοι γείτονες. Πάλι καλά γιατί οι περισσότεροι θα έλεγαν “αυτός έφυγε, αδειάζει μια θέση πάρκινγκ”!
    Προσωπικά με τους γείτονες δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις. Μια καλημέρα σε ορισμένους, στους περισσότερους ούτε και αυτή. Έχω την αίσθηση ότι με κοιτάζουν εξονυχιστικά σαν κάτι να θέλουν να δουν που δεν φαίνεται με το πρώτο. Ίσως πάλι να σκέφτονται παρόμοια και αυτοί για μένα.
    Δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις. Τις κάναμε έτσι. Λες και κοστίζει ένα χαμόγελο, μας πέφτει βαριά μια καλημέρα.
    Εγώ θα στην πω: Καλημέρα βρε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ότι είναι σπάνιο είδος οι καλό γείτονες (κι εμείς άλλωστε, είμαστε γείτονες κάποιων άλλων) δείχνει και το επίπεδο, αλλά και την κατάντια της κοινωνίας μας... Καλημέρα βρε κι ευχαριστώ για την Χαρούλα! Φιλί γλυκό!

      Διαγραφή
  3. Καλή σου μέρα Πέτρα μου... όμορφη ιστορία, δύσκολα συναντάς κάτι τέτοια στις μέρες μας :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα κι εσένα και, ναι, συμφωνώ, αν και αυτό θα έπρεπε να μην ήταν η εξαίρεση κι όλα θα ήταν αλλιώς για όλους μας... Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  4. Δεν έχω λόγια να πω για την πραγματικά υπέροχη ιστορία. «τα κούφια λόγια των πολιτικών» δεν έχουν καμιά αξία. Ο γείτονας που έφυγε και ο σκύλος που έμεινε πίσω είναι οι τραγικές φιγούρες που έμειναν για μας !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι ότι......το αμάξι του έμεινε πίσω, αλλά ναι, θα μπορούσε άνετα να έχει κι έναν σκύλο...! Καλή σου μέρα Αλέξανδρε, χαίρομαι για την επίσκεψη σου! :)

      Διαγραφή
  5. Τέτοιους θέλουμε δίπλα μας Πέτρα μου και ευτυχώς έχουμε κανα δυο τρεις!Δυστυχώς όμως οι πλειοψηφία των γειτόνων είναι αυτοί.Πολύ όμορφη διδακτική ιστορία που μας δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι.
    Να περάσεις όμορφα την Κυριακή σου κούκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εκείνοι (οι άλλοι, οι απέναντι μας εννοώ) κι εκείνοι καλούς γείτονες θέλουν, άρα χρειάζεται μαζική προσπάθεια, ως συνήθως... Φέξε μου και γλύστρισα δηλαδή! Φιλάκια ομορφιά μου και καλή Κυριακή (πως περνάνε έτσι οι μέρες, βρε παιδιά..)

      Διαγραφή
  6. Πετράκι μου ένα από τα πιο όμορφα κείμενα που έχω διαβάσει....
    σήμερα με εξέπληξες ευχάριστα με τα γραφόμενά σου.... πρώτα με την τέχνη σου στο κείμενο, έπειτα με το θέμα του και τέλος με τα συναισθήματα που μου γεννήθηκαν .

    Εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα
    Σε φιλώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι να ακούω τέτοια λόγια από το Λεβινάκι μου, που λογοτεχνεί καθημερινώς με πολύ ιδιαίτερο τρόπο! Γλυκό φιλί! :)

      Διαγραφή
  7. Πανέμορφο κείμενο λιτό αλλά πλούσιο
    σε συναισθήματα "για όσο υπάρχουν άνθρωποι"

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ γλυκιά Ελένη! Καλημέρα και καλά να περάσεις! :))

      Διαγραφή
  8. πανέμορφο μέσα στη λιτότητα και την ανθρωπιά του τούτο το αλληγορικό κείμενο, Πετρουλίνι μου!

    φιλάκι και ευχές για ένα όμορφο και γλυκό απομεσήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό απομεσήμερο και για σένα ομορφιά μου, που πάντα σε θαυμάζω και σε καμαρώνω!! Φιλάκι! :))

      Διαγραφή
  9. Όμορφα αλληγορικά λόγια και πόσο σημαντικά μηνύματα περνάς Πέτρα μου! Προσέγγισες το θέμα με την ευαισθησία που του πρέπει! Να είσαι καλά και να έχεις μια υπέροχη συνέχεια στο απόγευμα σου!
    Φιλιά πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ να είσαι καλά Κατερίνα μου και καλό Κυριακάτικο βράδυ! Σε φιλώ! :))

      Διαγραφή
  10. Ωραία κείμενο μας έδωσες σήμερα! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ζεσταθήκαμε λίγο σήμερα μ' αυτό το κείμενο...
    Όσο υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι που βγαίνουν μ' ένα λάστιχο να σβήνουν πυργκαγιές, έχουμε κάτι ελπίδες να σιγοκαίουν.
    Φιλιά Πέτρα μου! Πόσο μ' αρέσουν τα προϊόντα του πνευματικού σου "χωραφιού" να'ξερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμα είναι να μην χρειαστούμε πετρέλαιο...εξαιτίας μου (χαχα!) να γράφω συχνότερα!!
      Να είσαι καλά Κανελλάκη μου! Οφείλω να πω ότι το πρωί σε διάβαζα κλαίγοντας, στην κυριολεξία... Δε νομίζω να υπάρχει πιο δυσάρεστο θέμα από "το γαλακτομπούρεκο" σου, που περίμενα -έστω και μέσα στη πλοκή- να υπάρξει κάποιος να σώσει από αυτό το αδιέξοδο (και) αυτό το παλικάρι..... Για όσους δεν είχαν την τιμή να σε διαβάσουν, τους παραπέμπω εδώ: http://toapagio.blogspot.gr/2013/11/blog-post_17.html

      Σε φιλώ γλυκά! ♥

      Διαγραφή
    2. Είμαι στεγνή. Στο λέω! Δεν υπάρχει σάλιο για διαφημιστικά έξοδα.
      Και σταμάτα να στέλνεις καρδούλες ολούθε.
      Την καρδιά σου την ευαίσθητη μέσα!...
      Κι αυτόν/ήν που στα έμαθε αυτά...

      Διαγραφή
    3. Μην ανησυχείς!
      Είμαι εγώ εδώ, η ζωντανή σου διαφήμιση!!
      ♥ Αυτή φταίει!!! (που μου τα έμαθε!!) Εγώ μέχρι πριν λίγο καιρό δεν είχα ούτε καν σκεφτεί να αντιγράφω τα σύμβολα που μου έστελνε και τα έψαχνα (την ρίζα μου μέσα!!!) επάνω στα πλήκτρα!!!! Αχαχαχαχαχα!!!!!

      Διαγραφή
  12. Τη γυναίκα και το αυτοκίνητο δεν τα δανείζουν, πόσο μάλλον να τα αφήσεις μόνα τους, θέλει πολύ να γίνει το κακό; και άντε το αυτοκίνητο να πάρει φωτιά και να καεί, αμ' η γυναίκα; τη φωτιά που θα σου ανάψει ούτε πυροσβεστικό αεροπλάνο δεν την σβήνει.

    Σήμερα το ημερολόγιο δείχνει, 17 Νοέμβρη
    Η ιστορία έγραψε, μπήκε το τάνκς.
    Και οι αναμνήσεις.

    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανεξαρτήτου ημερομηνίας, εξακολουθούν να μπαίνουν "τα τανκς" στις ζωές μας.......
      Καλό σου βράδυ φίλε μου!

      Διαγραφή
  13. Υπέροχο το του Ροντήρη... Υπέροχη κι η σημερινή σου κατάθεση Πέτρα μου... Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι. Τόσα χρόνια πένθος κι εμφύλιος... Ως πότε; Τα φιλιά μου!!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με εμφύλιο και κατοχή (εναλλάξ ή και παράλληλα) πορεύεται αυτός ο τόπος χρόνια τώρα...... Σε φιλώ γλυκά "Μαρινέλα" μου!

      Διαγραφή
  14. Ενδιαφέρον το κείμενό σου Πετρούλα μου! Περνάς μηνύματα με την δική σου ανεπανάληπτη γραφή!
    Σημαντική μέρα η σημερινή.. μα δύσκολα μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει την αξία της..
    Πολλά Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτά που βιώνουμε στο πετσί μας, τι να λέμε τώρα... Γλυκό φιλί περιστεράκι μου!

      Διαγραφή
  15. Στολίδι το κείμενο και ο εικαστικός περίγυρος..... όπως κάθε φορά !!

    Φιλιά από Καστοριά σε όλη την παρέα <3 <3 <3

    αρετή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Αρετή!
      Και μόνο που μου κάνεις την τιμή και με επισκέπτεσαι, με σκλαβώνεις........
      Σου στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου!! Καλό σου βράδυ χαρά μου!! :))

      Διαγραφή
  16. Αχ, αυτά τα μπουμπούκια της τριανταφυλλιάς - ψυχής σου, βρε κουμπάρα μου.
    Αφήσανε μοναδική ομορφιά μέσα μας.

    Δυο φορές το διάβασα.
    Να είσαι καλά!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ να είσαι καλά ομορφιά μου!
      Πολύ με συγκινείς! Γενικώς σήμερα είμαι πολύ ευσυγκίνητη... Σε φιλώ κι εγώ! ♥

      Διαγραφή
  17. Το αμάξι είχε μείνει και ο γείτονας είχε φύγει!
    Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως, υπάρχουν μερικοί ακόμα, έστω κι αν δεν τους υποψιαζόμαστε........
      Γλυκό φιλί! :)

      Διαγραφή
  18. Πολύ καλό κείμενο! Χωρίς να είναι φορτωμένο ή φτωχό. Έχεις ταλέντο τελικά!
    Να είσαι καλά και να γράφεις όταν έχεις έμπνευση. (Απαγορεύεται δια ροπάλου, όταν δεν έχεις!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες τα μου ντε, γιατί γράφω αδιαλείπτως κι ώρες ώρες, λέω κάτι βλακείες!! Χαχα!! Δεν κάνω πλάκα! Πολύ χαίρομαι που τα είπαμε ύστερα από τόσο καιρό Ανατολή μου! Πολλά φιλιά! :))

      Διαγραφή
  19. Πολύ τρυφερό το κείμενό σου!!!
    Λογοτεχνική η αφήγηση με απλότητα τέτοια, που θέλεις να συνεχίσεις να διαβάζεις.
    Το θέμα συγκινητικό και αναδεικνύει τον Άνθρωπο, αυτόν που κόντευε να εξαφανιστεί από τη γη!
    Κάτι λέγαμε για την αγάπη προς τον Άλλο, την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.
    Έτσι, να μην ξεχνιόμαστε!!!
    Να θυμόμαστε και για ποια άλλα έχουμε έρθει σ' αυτό το ρημαδοπλανήτη...
    Μπράβο σου!
    Γλαύκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς, δεν έχει συνέχεια η πλοκή ή τουλάχιστον εγώ δεν την γνωρίζω........
      Σε φιλώ γλυκά και καλό σου βράδυ Γλαύκη μου!

      Διαγραφή
  20. Τι γλυκιά ανάρτηση και τι όμορφο κείμενο επίκαιρο !!
    Είμαι απ τους τυχερούς που ζει σε γειτονιά που υπάρχουν ακόμα γείτονες !!
    Τέτοια σύμπτωση και πριν μερικές μέρες συνέβη αυτό που περιγράφεις (σε αυτοκίνητο αναπήρου), βγήκαμε όμως όλοι έξω
    και με νερό και μετά πυροσβεστήρα τη σβήσαμε... Έτσι είναι, όταν έχεις καλούς γείτονες ...
    Καλό σου βράδυ γλυκιά μου... τρέχω γιατί βάλαν φωτιά σε κάδο και μαζεύτηκε η γειτονιά, να μην λείπω εγώ ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείς ότι πας να........συνεχίσετε την φωτιά στον κάδο;;;;;; Αχαχαχαχα!!!
      Είπα να κάνω λίγο (βλακ) χιούμορ! Σε φιλώ γλυκά και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :))

      Διαγραφή
  21. Τέτοια να γράφεις!!!!
    Τόσο ανθρώπινα και τόσο αληθινά.
    Μπράβο βρε κούκλα μου, αν και με γύρισες πίσω στο καλοκαίρι με τις φωτιές....
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε έχω στο μυαλό μου 24 ώρες το 24ωρο........... ♥
      Τίποτα άλλο δεν έχω να σου πω......
      Σε φιλώ γλυκά! (περιμένω νέα)

      Διαγραφή
  22. Είσαι υπέροχη σε ότι κι αν κάνεις!
    Με άγγιξες βρε ξανθούλα μου!
    Μαγεύτηκα με την πλοκή σου!
    Σε ευχαριστώ για το κείμενο που μας έδωσες!
    Μάκια!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά χαρά μου.
      Κατέθεσα το συναίσθημα μου, απλά....
      Σε φιλώ γλυκά και καλό βραδάκι! ♥

      Διαγραφή
  23. Υπέροχο κείμενο....υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν και οι κούφιοι πολιτικοί (ακόμα)...και είναι αυτοί που βάζουν φωτιά και καταστρέφουν χρόνια τώρα...τι να σου κάνει κι ο άνθρωπος με ένα λάστιχο?
    Και να...αντί να πεθάνουν αυτοί, πεθαίνουν οι άνθρωποι...αδικία ο κακός να μην ψοφά ποτέ...ας εξαφανιστούν όλοι τους....(έρχομαι κι από τη Βίκυ και καταλαβαίνεις....φούντωσα)...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού έρχεσαι από τη Βίκυ, ξέρω πολύ καλά πως νιώθεις, θα είδες άλλωστε πως ένιωσα κι εγώ.......και ναι, το ίδιο επιθυμώ κι εγώ, να εξαφανιστούν όλοι τους, αλλά αυτά τα "μαγικά" δεν γίνονται έτσι, χρειάζονται απαραίτητα την "συνδρομή" μας........ Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  24. Όλοι λένε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις σε μια πολυκατοικία είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση και πρέπει να πάρει πρώτα ….φωτιά το ΙΧ του γείτονα για να ξεκινήσει η…..σύσφιξη τους.
    Και όμως δεν είναι έτσι και παρόλο ότι όλοι το ξέρουμε, κλειδώνουμε τις πόρτες και τα παράθυρα της ψυχής μας(όχι όλοι).
    Τις φιλούρες μου καλέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε διαδικτυακή γειτόνισσα!
      Ευελπιστώ να σε δω προσεχώς από κοντά!
      Ας όψεται ο στρατός! (καταλαβαίνεις!! χαχα!)
      Φιλιά πολλά! :))

      Διαγραφή
  25. Ανθρώπινες σχέσεις πολύ όμορφα δοσμένες που τείνουν όμως να εκλείψουν στις μέρες μας μέσα στον παραλογισμό της σύγχρονης κοινωνίας μας.
    Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως, υπάρχουν ακόμα κάποια "σταγονίδια" ανθρωπιάς, πίστεψε με.......
      Σε φιλώ γλυκά και καλή σου εβδομάδα επίσης! :))

      Διαγραφή
  26. Στον τελευταίο μεγάλο σεισμό της Αθήνας, (το '98 ήταν;) έμενα ακόμα εκεί .
    Μπροστά σε μια μικρή πλατειούλα.
    Μέσα σε λίγα λεπτά, σ' αυτήν την πλατειούλα, τουλάχιστον 30 άνθρωποι (γείτονες κι όμως άγνωστοι) κρατούσαμε ο ένας το χέρι του άλλου, μοιραζόμασταν τις καρέκλες και τις ζακέτες μας, ανταλλάσσαμε λόγια ενθάρρυνσης... Εκείνη την ημέρα, αναθάρρησα. Είπα : Να. "Το χάσμα που άφησε ο σεισμός, ευθύς εγιομισε άνθη". Που λέει και το τραγούδι.
    Εκείνη την ημέρα.
    Την άλλη μέρα, στον φούρνο της γειτονιάς, οι ίδιοι άνθρωποι, στην καλημέρα απαντούσαν με ένα ύφος "Σε ξέρω;". Κι η γιαγιά, που της έφερα καρέκλα από το σπίτι μου και μοιραστήκαμε το καροτσάκι του γιου μου με το εγγονάκι της, όταν της ζήτησα να το φέρει μια μέρα να παίξει με το παιδί μου, αντί γι απάντηση μου πρόσφερε ένα βλέμμα γεμάτο καχυποψία.
    Αγαπώ τους ανθρώπους, Πέτρα. Πολύ.
    Έμαθα, όμως, να μην περιμένω ανταπόδοση. Γι αυτό πανηγυρίζω, αν καμιά φορά την βρω. (πχ σε κάτι Υπόστεγα).
    Καλή σου νύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ εγώ σου χαρίζω την ♥ μου κι ας λέει το Κανελλάκη ότι έμαθα να "στολίζω" καρδιές και τις σκορπάω παντού! Αφού το αξίζετε ρε γαμώτο!! Γλυκό φιλί Αννούλα μου! :))

      Διαγραφή
  27. να 'χαμε όλοι έναν τέτοιο γείτονα και παράλληλα όλοι να ήμασταν ο γείτονας αυτός..
    πόσο αλλιώτικα θα ήταν όλα..
    πολύ όμορφη ιστορία...
    με άγγιξε.
    φιλί γλυκό.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε, ας μη ήμασταν αυτό ο γείτονας, γιατί....πέθανε! (μπλακ/βλακ χιούμορ!)
      Σε φιλώ γλυκά! :))

      Διαγραφή
  28. Όντως μακάρι να είχαμε όλοι έναν τέτοιο γείτονα. Δυστυχώς αρκετές φορές δε γνωρίζουμε καν ποιός μένει στην ίδια την πολυκατοικία μας. Έρχονται και φεύγουν οι νοικάρηδες, οι ιδιοκτήτες και εμείς χαμπάρι δεν παίρνουμε ποιος μπαίνει που. Έχουμε αποξενωθεί τελείως από τους γείτονες μας (... και από τους εαυτούς μας), μονάχα για να βάζουμε το σύρτη στην πόρτα κάνουμε.
    Πολύ όμορφα κείμενο :) ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαιτίας του ότι έχουμε αποξενωθεί κι από τον ίδιο μας τον εαυτό νομίζω πως μας βρίσκουν και τα υπόλοιπα δεινά... Σ' ευχαριστώ πολύ φίλε Σπύρο για την επίσκεψη σου. Χαίρομαι κάθε φορά που με επισκέπτεσαι. Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.