ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΤΡΕΛΗΣ...

Έστριψα δεξιά στο φανάρι. Βρέθηκα σε μια άγνωστη περιοχή. Έστριψα και πάλι δεξιά. Είχα 

πια χαθεί. Έστριψα στο επόμενο φανάρι αριστερά και κατάφερα και ξαναβγήκα στη λεωφόρο.

Στη κεντρική λεωφόρο είχε μπουλντόζες κατά μήκος του δρόμου και η έξοδος ήταν κλειστή. Σκέφτηκα ότι το κουράζω το πράγμα, ότι κάποιος σήμερα έχει αποφασίσει να μην με αφήσει να φτάσω στον προορισμό μου ποτέ κι ότι το καλύτερο που είχα να κάνω ήταν να πάω σπίτι.

Αμέσως μετά όμως σκέφτηκα ότι αυτό δεν θα το άντεχα. Έπρεπε να κάνω κάτι για να ξεχαστώ και να απασχολήσω το μυαλό μου, αλλιώς θα τρελαινόμουν. Μπήκα στο Παζάρι του Βιβλίου. 

Δεν είχε κόσμο καθώς ήταν ακόμα νωρίς το απόγευμα. Άρχισα να ανοίγω χιλιάδες σελίδες.

Να διαβάζω λογοτεχνία, ποίηση, μαγειρική, τα λάθη των γονέων, ταξίδι στην Ανατολική Ασία, μπαχαρικά για πικάντικη κρεατόσουπα, ροφήματα για το κρύωμα, φυσικές μάσκες προσώπου. 

Όλα αυτά γέμιζαν το κεφάλι μου και το αποσυντόνιζαν. Το έβγαζαν από τα τρελά μονοπάτια.

Η διοργάνωση αυτή φθείνει κι αν θυμάμαι καλά, στο έχω ξαναπεί στο παρελθόν. Αλλά εγώ έπρεπε να βρω βιβλία οπωσδήποτε. Τόσες χιλιάδες σελίδες, δεν μπορεί, κάτι θα είχαν να πουν.

Τελικά επέλεξα 5 βιβλία. Κυρίως κλασσικά. Βλέπεις, μαζί με άλλα 17; 18; που έχω στο σπίτι αδιάβαστα ακόμα, θα κάνουν πολύ καλή παρέα! Αδιάβαστη θα πάω, μα με βιβλία γύρω μου!

"Το ημερολόγιο ενός τρελού", "Η μύτη" του Νικολά Γκόγκολ και τα 2. "Το όνειρο ενός γελοίου" του Ντοστογιέφσκι. "Η κόλαση των Αγγέλων" Τότα Τσάκου-Κονβερτίνο. Δεν είναι κλασσικό.

Και τέλος "Το μικρό έλατο". Λίντα Έβελιν Αλεξάνδρου. Παιδικό και εικονογραφημένο. Ο,τι πρέπει για ενήλικα τραύματα. Η ιστορία ενός μωρού έλατου, που το κόβουν οι άνθρωποι χωρίς ενοχές, το αποκόβουν άκαρδα από τους γονείς του (!) και το παίρνουν σπίτι τους για στόλισμα.

Η παιδική λογοτεχνία πολλές φορές με γιάτρεψε και με απέκοψε επιτυχώς από την πραγμα-

τικότητα. Διάγω δύσκολα 24ωρα. Πως λένε οι γιατροί, τα πρώτα 24ωρα είναι τα πιο κρίσιμα;; 

Δεν είμαι σε θέση να σου μιλήσω περισσότερο. Δεν δύναμαι για πολλούς και ποικίλους λόγους. Εξάλλου, το ίντερνετ έχει απλά εναρμονιστεί με τη γενικότερη κατάσταση μου, κόβεται συνεχώς. Η ψυχολογία μου είναι σκούρο πράσινο. Χθες έπεσε και το δέντρο έξω από το σπίτι.

______________ "o pio pistos filos tou skylou" _______________________ Foto ____________