** Και σκέφτομαι τα μάτια σου, θολά, πλημμυρισμένα...

Πᾶνε δυὸ μῆνες ποὺ ἔφυγα κ᾿ ὅμως δὲν σοὔχω γράψει

τὰ λόγιά μου πὼς ξέχασα θὰ λὲς «Πάντα ἐσὺ θἆσαι

ἡ πολυαγαπημένη μου ὅσο μακριὰ κ᾿ ἂν πάω!»

Κ᾿ ὅμως τὸ ξέρω ἐγὼ καλὰ πὼς πάντα μὲ θυμᾶσαι.

Πῶς ὅταν τὶς θολὲς βραδυὲς στὴν κάμαρά σου μόνη

κεντώντας τ᾿ ἄσπρα ροῦχα σου κάνεις σκυφτὴ νυκτέρι

σκέφτεσαι τὰ γλυκόλογα ποὺ θὲ νὰ λέῃ τὸ γράμμα

ποὺ ὁ ταχυδρόμος αὔριο στὴν πόρτα σου θὰ φέρη.

Τὸ γράμμα ποὺ κάθε πρωὶ γράφω καὶ δὲ σοῦ στέλνω

κ᾿ ἔτσι περνᾶν ἀβάσταχτα οἱ θλιβερές σου μέρες

καὶ πᾶς σιγανὰ στὴν παναγιὰ δεόμενη γιὰ μένα

ποὺ ἀλύπητα μὲ δέρνουνε οἱ μανιασμένοι ἀγέρες.

Κ᾿ ἴσως νομίζεις τώρα ἐσὺ πὼς κάποιαν ἄλλη ἀγαπῶ

βαθειά, τρανήν, ἐξωτική, ἐβρῆκα ἐδῶ στὰ ξένα

ποὺ μ᾿ ἔχει δέσει πεια σφιχτὰ καὶ μ᾿ ἔχει μαγεμμένο.

**Καὶ σκέφτομαι τὰ μάτια σου θολά, πλημμυρισμένα,

ὅμως, ἂν μπόραες γιὰ νἀρθῇς στὴν ἄθλια κάμαρά μου

σκυμμένο θὲ νὰ μ᾿ ἔβλεπες ἀπάνω σ᾿ ἕνα γράμμα

νὰ σκέφτομαι ... νὰ μὴ μπορῶ ... νὰ θέλω νὰ σοῦ γράψω

καὶ σκίζοντάς το νὰ ξεσπᾶ σ᾿ ἕνα θλιμμένο κλάμμα.

Σαν σήμερα, 11 Ιανουαρίου, γεννήθηκαν δυο μεγάλοι Έλληνες καλλιτέχνες, που άφησαν εποχή. 

Ο ποιητής και πεζογράφος Νίκος Καββαδίας (1910-1975) κι ο ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης (1853-1932). Κάνοντας κλικ επάνω στα ονόματα, διαβάστε τα βιογραφικά. Το ποίημα "Πάνε δυό μήνες" είναι του Νίκου Καββαδία -από τα Ανένταχτα- με το ψευδώνυμο: Πέτρος Βαλχαλάς (γραμμένο το 1929 σε κάποιο περιοδικό της εποχής). Οι πίνακες είναι του Γεώργιου Ιακωβίδη.

_______________ "o pio pistos filos tou skylou" _____________ ** Το ποίημα το είχα αναρτήσει ΕΔΩ παλαιότερα _____________