Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ...

Από την στιγμή -ok σχήμα λόγου- που η Ελλάδα αποφάσισε να κλείσει τα αυτιά της και να δέσει τα μάτια της και να αφήσει να περνά από μέσα της, άνευ διαμαρτυρίας, οτιδήποτε τοξικό σε μορφή πολυνομο-
σχεδίου, ας μην το κουράζουμε άλλο. Δεν έχει νόημα να χτυπιόμαστε για τρέχοντα θέματα. Ύπνος βαθύς κι ας κάνουμε ανακωχή επιτέλους με τον ύπνο του νεοέλληνα. Ποια φαρμακεία και ποια φάρμακα, ποιες απολύσεις και ποιες εκλογές, λεπτομέρειες.
 Όλα είναι ατμός: Θρασύβουλας.
Τυρί ρύζι γάλα καφέ Καμπά ψωμί κι ελιά, ας πάει και το παλιάμπελο δε νοιάζομαι σταλιά.


Θα σου πω μέσα σε λίγες γραμμές ένα Παραμύθι χωρίς όνομα, για να μαθαίνουν οι μικροί και να θυμούνται οι μεγάλοι. Κι αν ψάχνεις να με κατατάξεις σε μια κατηγορία σώνει και ντε μάθε πως βρίσκομαι κάπου χαμένη στο μεσοδιάστημα. Τότε που η παιδική μου ηλικία μού "επέτρεπε" να τρέχω πίσω από τα μεγαλύτερα αδέρφια και ξαδέρφια και να ακούω μαζί τους μουσική από δίσκους. Όποιος έχει πάει στην κουζίνα κι αναζητά έναν δίσκο, επάργυρο ή ξύλι-
νο, τον πληροφορώ πως όχι μόνο πήρε λάθος δρόμο, αλλά και λάθος δωμάτιο, μη σου πω!

Ο Μάρτης ως μήνας, αποδεικνύεται σημαντικός, ανά τους αιώνες. Ήταν 28 Μαρτίου του 1969 επί Χούντας στην Ελλάδα (πως είναι τώρα;; ε, κάτι σχετικό πλάκα-πλάκα) όταν μιλώντας στο BBC ο Γιώργος Σεφέρης, δήλωνε μεταξύ άλλων για τη Χούντα: "Είναι μια κατάσταση υπο-
χρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά"....

Μόνο που αυτά τα λόγια τα έλεγε ένας Σεφέρης, επειδή υπήρχε στην εποχή εκείνη, ενώ τώρα, πρώτα πρέπει να "κατασκευαστούν" οι μεγάλες προσωπικότητες, μετά να κρατήσουν ζωντανές τις πνευματικές αξίες που οι ίδιοι θα παράξουν και τέλος να μιλήσουν για μεγάλες απώλειες. Μια μεγάλη απώλεια ήταν εκείνη του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που έφυγε από τη ζωή στις 29 Μαρτίου του 2011. Με ένα τιτάνιο έργο πίσω του, μεταξύ των οποίων και το θεατρικό έργο 
Παραμύθι χωρίς όνομα. Προχθές στις 26 Μαρτίου του 2014, εγκατέλειψε τα εγκόσμια ένας 
ακόμα ερμηνευτής, που το όνομα του ήταν απόλυτα συνυφασμένο με τις μπουάτ της Πλάκας.

Η παιδική μου ηλικία μού "επέτρεπε" να τρέχω πίσω από τα μεγαλύτερα αδέρφια και ξαδέρφια και να ακούω μαζί τους μουσική από δίσκους. Εγώ απολάμβανα τα τραγούδια, μάθαινα όλα τα λόγια απέξω κι η μουσική τους ηχεί ακόμα στα αυτιά μου. Ως παιδάκι όμως, δεν ήξερα πως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης κι ο αείμνηστος από προχθές Λάκης Παππάς, μου έκαναν την Τιμή να μου διηγηθούν το πιο λυρικό παραμύθι, ένα Παραμύθι χωρίς όνομα.
Μοιάζει ίσως τετριμμένο αλλά ισχύει: τι θαύματα έχουν να κάνουν στον ουρανό πια οι 3 τους!

Στρατιώτη μου τη μάχη θα κερδίσει 
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει....
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, 
__________ Art: Caras Ionut _______________________"o pio pistos filos tou skylou" ________

54 σχόλια:

  1. Καλημερα αδυναμια μου!
    Νομιζω πως δε θα μπορουσες να θιξεις την επικαιροτητα με καλυτερο τροπο.
    Οι προσωπικοτητες και τα εργα τους που ανεφερες με τοσο ωραιο τροπο ειναι η απαντηση ολων μας. Μια απαντηση που δινετε μα δεν εισακουεται δυστυχως.

    Δε ξερω τι αλλο να πω. Ειλικρινα.

    Σε χαιρετω ευχομενη για ενα καλο αυριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Déjà vu: Ξαφνικά με θυμήθηκα να το τραγουδάω στη σχολική χορωδία στο δημοτικό!
    ;-)
    Υπέροχο post με τόσες πολλές μεγάλες προσωπικότητες ενωμένες!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι καταπληκτικό τραγούδι όπως και όλα του δίσκου. Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Κι εγώ μαζί σου, Petra. Ένα αντίστοιχο βίωμα (με λιγότερο πνευματικό υπόβαθρο αλλά πλούσιο σε συναισθήματα): πιτσιρικάς στην παραλία το 79 άκουγα το Ring my bell της Anita Ward :)
    https://www.youtube.com/watch?v=URAqnM1PP5E

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στην δική μας περίπτωση πετρούλα μου οι στίχοι φαντάζομαι θα ήταν κάπως έτσι:
    "Οποιος στον πόλεμο δεν πάει, δεν θα ζήσει
    Θα 'ρθει μια μέρα που η ζωή θα τον νικήσει
    και θα 'ναι αργά, πολύ αργά για να πισωγυρίσει"
    Δεν αλλάζει ο Έλληνας μωρέ!
    Πονεμένα φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε πληροφορώ πως το ποίημα σου είναι απίθανο! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. "...να "κατασκευαστούν" οι μεγάλες προσωπικότητες, μετά να κρατήσουν ζωντανές τις πνευματικές αξίες που οι ίδιοι θα παράξουν και τέλος να μιλήσουν για μεγάλες απώλειες". Αυτή η παράγραφος αντιπροσωπεύει την στατική κι ελώδη θέση των "πνευματικών" αρχόντων του τόπου, που λάμπουν δια της απουσίας, σε ουσιαστικό λόγο, δράση και πράξη!
    Τελικά θα μας πάρει 400 χρόνια να καταλάβουμε τι μας γίνεται??? Να είσαι καλά Πετροκόριτσο, άλλη μια πολύ σπουδαία ανάρτηση και Μπράβο σου! Οι φωτογραφίες σου υπέροχες! Φιλιά πολλά με αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι 400 ρε Κατερίνα, μην με απογοητεύεις! 396 και σωθήκαμε! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. Πετρούλα μου,
    τη μουσική την απόλαυσα χθες..
    Το κείμενο σου άκρως σημαντικό! Αναφέρεις σπουδαίες προσωπικότητες και ντύνεις το κείμενο με τις πιο υπέροχες φωτογραφίες. Ειδικά η τελευταία με μάγεψε! :)
    Ελπίζω να ξυπνήσουμε σύντομα από το λήθαργο.. μα δεν το βλέπω.. προς το παρόν μόνο το ξεπούλημα παρατηρώ!
    Φιλάκια και να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμα ξυπνήσουμε, σκούντα με! Φιλιά πολλά! Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  7. με ονόματα λαμπρά, με όραμα, με μπροστάριδες οδηγούς ζωής κάποτε...
    τώρα σκοτάδι. τώρα τίποτα. τώρα ούτε καν παραμύθι...
    καληνύχτα Λάκη των υπέροχων τραγουδιών. καληνύχτα Λάκη του ονείρου.

    καλησπέρα Πετρουλίνι μου. πολύ σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. .................τώρα είναι η εποχή των ναρκωμένων πνευματικών αξιών..........και οι αληθινά πνευματικοί ταγοί λιγοστεύουν επικίνδυνα...........Ευτυχώς καμιά πνευματική οντότητα δεν μπορεί να κατασκευαστεί λέω εγώ......Όσο και αν προσπαθούν στο τέλος φαίνονται τα φτιασίδια....Πολύ ταρακούνησες τα νερά και με αυτήν την ανάρτηστή σου Πέτρα.......όχι πως δεν το χρειάζονται ξέρεις.......
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λοιπον, καθε φορα που σε διαβαζω ειναι τοσο δυνατα τα συναισθηματα που μου προκαλουν τα λογια σου, που ουτε καν προσεχω τις φωτογραφιες! Μετα διαβαζω για αυτες στα σχολια και πισωγυριζω να τις δω...
    Οι πνευματικοι ανθρωποι απεχουν! Υπαρχουν; Καποιοι ναι, αλλα δεν ακουγονται και τοσο...
    Οσο για το δικο μας παραμυθι, δεν ξερω αν εχει ονομα, αλλα σιγουρα δεν εχει τελος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ρε, δεν προσέχεις τις φωτογραφίες;; Κι εγώ γιατί τις ψάχνω με τις ώρες;; Ε;; Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Καλησπέρα Πετρουλίμι μου
    Εκλείψαν τα ονόματα κι οι προσωπικότητες
    και τώρα υπνωτισμένοι και νωθροί παρατηρούμε
    τα φίδια που ξύπνησαν από την νάρκη!!!!
    Μας κατατρέχει η ιστορία γιατί απεμπολήσαμε
    αξίες και οράματα που χάραξαν άλλοι και μας
    τα παρέδωσαν!!!!

    φιλί κι ένα στερνό αντίο στον Λάκη της καρδιά μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα είμαστε οι μόνοι Έλληνες που θα μας απαξιώσει και η Ιστορία. Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  11. Έχω μείνει απελπιστικά πίσω στις αναρτήσεις σου... δεν σε προλαβαίνω!
    Τώρα τρέχω στα παλιά και μεταφορικά και δεν βρίσκω λόγια... τι να πω για την εκπληκτική επιλογή κειμένου ή για τα τραγούδια...πάντως δε (σε) ξεχνώ!

    ΑΦιλάκια πολλά και πάντα τρυφερά! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πετρούλα μου ...εξαιρετική δημοσίευση από την αρχή ως το τέλος! Από τις πιο σημαντικές και όμορφες δημοσιεύσεις σου! Θαυμάζω τη σκέψη σου πώς πάει από το ένα στο άλλο αλλά και το πόσο διαφορετικά μπορείς να κάνεις τα αφιερώματα σου ( στα οποία είσαι μανούλα!)
    Ειλικρινά σε θαύμασα ( για άλλη μία φορά) απόψε!
    Πάω στο λινκ και μετά να γράψω αναμνήσεις σχολικές μπας και τα καταφέρω για αύριο - αλλιώς Κυριακή!
    Σήμερα άθλια μέρα- δεν μπορείς να φανταστείς πόσο !

    Μάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο για το υπέροχο κείμενο/αφιέρωμα, ομορφιά μου!
    Σε φιλώ, και σου εύχομαι ένα ξεκούραστο Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η κατάσταση προκαλεί πολύ πόνο πια. Κάποιες στιγμές δεν το αντέχεις.
    Η παράνοια μας κλείνει το μάτι συνθηματικά...
    Μόνο ανοσία δεν μπορώ να αισθανθώ, δυστυχώς!
    Άλλες φορές οργίζομαι και νιώθω ότι δεν θα το βάλω κάτω ό,τι κι αν συμβεί
    κι άλλες στιγμές με πιάνει μια μελαγχολία...

    Πού θα πάει, δε θα τους περάσει!
    Φτου την Μπανανία για χώρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δεν την παλεύω Γλαύκη μου... Μου "μυρίζω" παραίτηση... Τι να πω...

      Διαγραφή
  15. Καλησπέρα Πέτρα μου!! Τα λατρεύω τα αφιερώματά σου!!! Είσαι γεννημένη γι αυτά!! Τα’ιριαξες και τις φωτό τόσο όμορφα!!! Σαν τα πουλάκια κι εμείς γυρεύουμε λίγη πνευματική τροφή αλλά φευ.... Πόσοι μείναν.. Πόσοι έφυγαν κι ακόμα φεύγουν. Καλό παράδεισο κι όσο μπορούμε να τους θυμόμαστε! Αλοίμονο στα παιδιά μας γιατί αυτό που λες για τις κατασκευασμένες προσωπικότητες είναι τρομερό κι αξιολύπητο.. Εγώ όμως δεν χάνω την ελπίδα μου στους ανθρώπους!! Θαύματα γίνονται καθημερινά αλλά θέλει και να τα βλέπουμε.. Τώρα θα μου πεις μας παστώσαν στα φούμαρα αλλά βαστάμε γερά!! Πιστεύω ακόμα στους ανθρώπους!!!!
    Πάντα το αγαπούσα αυτό το ζευγάρι (Εκτορας-Ανδρομάχη)!
    Α!!! Και βάλε με κι εμένα στο μαθητικό γεγονότο!!!! Δεν έχω κάτι αξιολόγο ή ενδιαφέρον να διηγηθώ αλλά θα σκεφτώ κάτι γελοίο γιατί από τέτοια!!!! Ουυυυυυυυ!!!!
    Φιλάκια θεματοφύλακα των δημιουργικών ψυχών!!!! Καλό σ-κ να χεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όσο πάμε και πτωχεύουμε... πάει κι ο Λάκης μας.
    Πολύ ωραίο το αφιέρωμά σου Πέτρα μου! Όπως πάντα...
    Φιλιά πολλά και καλό σαββατοκύριακο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ; Άλλη μία ασημένια καμπάνα σίγησε.......και η σιωπή γύρω μας γίνεται εκωφαντική...... Υπέροχο το αφιέρωμά σου Πετροκόριτσο όπως και οι φωτογραφίες σου.....
    Μπορώ να δηλώσω συμμετοχή στις μαθητικές αναμνήσεις ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μείνανε μόνο οι φελλοί να βαρούν τα κουδούνια στο λαιμό τους...

      Διαγραφή
  18. Κάποτε ο Λάκης Παππάς είχε έρθει σε μπουάτ της Πάτρας και φυσικά είχα τρέξει να τον δω και να τον ακούσω. Από τις πιο όμορφες αναμνήσεις των μετεφηβικών μου χρόνων. Μια μικρή σχετικά αίθουσα 30-40 τετραγωνικών και θυμάμαι μετά από λίγα τραγούδια γίναμε όλοι μια μεγάλη παρέα. Δεν του "επιτρέπαμε" να αφήσει την κιθάρα από τα χέρια του.
    Ας πάει και αυτός στο καλό.
    Σκέφτομαι πως η δική μας γενιά εκτός από το όνειδος του χρέους που την σκέπασε έχει να καμαρώνει και για κάποιους δημιουργούς, ερμηνευτές, ηθοποιούς, πολιτικούς που είχε την τύχει να ακούσει, δει και χειροκροτήσει.
    Πανικός σε πιάνει μόλις αναλογιστείς τι πήρε τη θέση τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, ρε τυχερέ Πέτρε! Αυτά είναι......
      Τώρα πανικός και ομίχλη.

      Διαγραφή
  19. Πάντα πρωτοπόροι είμαστε: για να μην χάσουμε τη μάχη, δεν πάμε καν εκεί πλέον!
    Έχουμε φτάσει στο σημείο, οι μοναδικοί "στρατιώτες" σήμερα να είναι οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ! Μεσόκοπες και κουρασμένες.
    Ελπίζω η σιωπή να σημαίνει προετοιμασία για τις κάλπες. Αλλιώς, την κάτσαμε τη βάρκα.
    Καλή σου νύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για σιγουριά Λωτοφάγε μου, που να τρέχουμε τώρα;... Καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή
  20. Μαγική πύλη, ετούτη η ανάρτησή σου, Πέτρα μου, μας οδήγησε μέσα από πολλαπλά περάσματα, σε πρόσωπα και στιγμές που θα θέλαμε να ζουν αιώνια. Ένα πολύτιμο καλειδοσκόπιο μνήμης και νοσταλγίας. Ας είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Αννούλα, να είσαι καλά και περιμένω! ;)

      Διαγραφή
  21. Μ' αρέσει ο τρόπος που συνταιριάζεις τα γεγονότα! Παιδί ήμουν κι εγώ όταν είχα ακούσει αυτό το τραγούδι.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Εκλείπουν οι γνωστοί σημαντικοί άνθρωποι σιγά-σιγά, αγαπητή μου Joan. Έχουμε όμως το πολύτιμο έργο τους. Παρακαταθήκη.
    Παράλληλα βέβαια θα υπάρχει πάντα και η σαβούρα. Μπορεί να είχε εκτοξευθεί στα ύψη ο αυριανισμός, τότε που ασχημονούσε εις βάρος τού Χατζιδάκι, αλλά σαν το πυροτέχνημα εξατμίστηκε. Ο Χατζιδάκις θα παραμένει φωτεινός.
    Στα χρόνια που ζούμε πάντως, βλέπω να συντελείται μια αλλαγή ως προς την ακτινοβολία των ονομάτων. Υπάρχει σημαντικό πνευματικό δυναμικό, αφανές, που μπορεί όμως κανείς, με το καινούριο φθηνό εργαλείο, που λέγεται διαδίκτυο, να το ανακαλύψει.
    Πρέπει να παραδεχτούμε ότι στη μεταπολεμική κυρίως εποχή, με διάφορους τρόπους (κατευθυνόμενη κριτική, εκδοτικές σκοπιμότητες, πολιτικοί λόγοι, κλειστές ομάδες αλληλοϋμνούμενων διανοουμένων κ.α.) επιβλήθηκαν κάποια ονόματα και απέκτησαν φήμη πολύ μεγαλύτερη της αξίας τους. Και επισκιάστηκαν άξιοι ή απέκτησαν φήμη πολύ κατώτερη της αξίας τους.
    Δίνεις πολλά εναύσματα με την πολυσήμαντη ανάρτησή σου. Καλή συνέχεια καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας ελπίσουμε ότι θα βγει κάποτε στην επιφάνεια το αφανές "υλικό" φίλε Άρη!

      Διαγραφή
  23. Κάπως έτσι Πετράκι μου… έχοντας το προνόμιο να ζω κοντά στο Πολυτεχνείο, να δουλεύω δίπλα στο Πολυτεχνείο όταν μεγάλωσα, το σπίτι μας ήταν κέντρο διερχομένων… κάτι σαν στάση λεωφορείου που δίνεις ραντεβού για συνάντηση και μετά… χαρτομάντιλα, άνετα παπούτσια και βουρ παιχνίδι και κυνηγητό , φωνές και συνθήματα σε κάθε ευκαιρία. Γιατί σαν παιχνίδι το βλέπαμε να μας κυνηγάνε και εμείς να τους γελάμε κατάμουτρα τραγουδώντας …
    Χρειάζεται να κατασκευάσουμε μπροστάρηδες;
    Δεν υπάρχει κανένας πια με όραμα να βγει να πει δυο ρημαδολέξεις να μας σηκώσει όρθιους;
    Μα εδώ βλέπεις ότι ακόμα και τώρα σε αυτή την ύστατη στιγμή δεν υπάρχει σύμπνοια… χωρισμένοι είμαστε , όλοι θέλουν να γίνουν αρχηγοί, κανένας δεν ακολουθεί κανέναν.
    Ακόμα και να βγει αυτός ο Ένας, ο Μοναδικός, είμαστε έτοιμοι να τον ακούσουμε ή θα τον θάψουμε κι αυτόν κάτω από το μαξιλάρι του καναπέ μας;
    Ήθελα να ήξερα όταν συναντώνται όλοι αυτοί οι μεγάλοι του πνεύματος (τρομάρα τους) τι άραγε συζητάνε; Για την επόμενη αύξηση από τον εκδότη τους ή μήπως στατιστικές για τις εκδόσεις που κάνουν;

    Καλό Σαββατοκύριακο Πετράκι μου... έστω και με βροχή!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Μοναδικός κι ο Ένας χρειάζεται και τα κατάλληλα ώτα για να τον αφουγκραστούν νομίζω. Καλό μεσημέρι.

      Διαγραφή
  24. Κι όμως δε χρειάζονται πολλά για να ξαναγραφτεί ένα παραμύθι και να έχει και καλό τέλος....χρειάζονται πένες και ψυχή...και άνθρωποι που θα σηκώσουν κεφάλι και θα πάψουν να καταπίνουν αμάσητα τα χάπια που τους πετάνε οι γιατροί της εξουσίας....
    Κατά τα άλλα δεν ξέρω αν το πήρε το μάτι σου, αλλά όλα πάνε καλά στη χώρα της ανάπτυξης με εντολή Σαμαρά...τα "νούμερα" μαγειρεύουν πάλι τα νούμερα και κάνουν την ανεργία και τη φτώχεια να φαντάζουν ιδανικές καταστάσεις μιας ιδανικής ζωής...με γεια μας!!
    Φιλιά πολλά κορίτσι με τα εξαιρετικά σου αφιερώματα που χαράζονται ανεξίτηλα μέσα μας...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι σε όλα σου Μαρία, μέχρι τις εκλογές, θα ζούμε σε παράδεισο / και δεν το ξέρουμε οι αχάριστοι... Πολλά φιλιά.

      Διαγραφή
  25. Και από εκεί που... οι δίσκοι βινυλίου έπαιζαν στα πικάπ..... οι μελωδικές φωνές μας έκαναν να ερωτευθούμε μέσα στις μπουάτ... οι μεγάλοι ηθοποιοί έδειχναν τον δρόμο για τον αγώνα.... από εκεί βρεθήκαμε στο τέλμα.... και σε μια σιωπή που σου σπάει τα αυτιά από τον ήχο της!!!! Γιατί άραγε??? Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα μας κάνει να ξυπνήσουμε!!!!!!!!
    Εξαιρετικό το αφιέρωμα σου!!!!!!!!! Καλό Σαββατοκύριακο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε ακραίοι τύποι εντέλει! Καλό μεσημέρι και να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  26. Πολυ ωραιο κειμενο,πολυ αγαπημενα τραγουδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.