Κυριακή 13 Απριλίου 2014

ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ-ΑΠΟΥΣΙΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ;...


Από προχθές Παρασκευή κι ως την Μεγάλη Παρασκευή θα δρούμε...εντατικά,
με τις Άστεγες Καταληψίες να κάνουν σχεδόν κατάληψη στο χώρο,
και να μας παρουσιάζουν τα έργα τους, σε πεζό λόγο και ποίηση.
Που και που θα εμφανίζομαι κι εγώ για να μην πάθω στερητικό σύνδρομο!
Ας περάσουμε μια εβδομάδα, ελαφρώς αποστασιοποιημένοι από την πραγματικότητα,
εμένα όμως θα μου επιτρέψετε να μην εγκαταλείπω την ενημέρωση μου ως προς τα κοινά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα ήθελα να έχω επαφή με την ειδησεογραφία.
Αλλά αυτά θα τα (ξανα)πούμε λίαν συντόμως.
Μετά την Γλαύκη μας και το "Πέρα και πάνω από αυτό"
σήμερα σκυτάλη στη Σοφία ΜΒ μας με...
"Τα μαθητικά χρόνια στην επαρχία των 80 's".
Εβδομάδα Κατάληψης από τις Άστεγες Καταληψίες λοιπόν
κι εμείς σήμερα ψάχνουμε ανάμεσα μας μια...αλεπού-απουσιολόγο! ;)
______________________________________________

Την εποχή που πήγαινα εγώ σχολείο, μολονότι υπήρχαν ακόμη κάποια κατάλοιπα και προκα-
ταλήψεις παλιότερων εποχών, τα πράγματα ήταν σαφώς πιο φιλελεύθερα. Δεν βίωσα το ξύλο, κάποιοι δάσκαλοι στο δημοτικό έριχναν από κανένα χαστούκι που και που αλλά μέχρι εκεί.

Είχα όμως άλλον καημό ιδιαίτερο. Από τα πρώτα μαθητικά μου χρόνια θυμάμαι την απέλπιδα προσπάθειά μου να μάθω στον κατά τέσσερα χρόνια μεγαλύτερο αδερφό μου πόσο κάνουν 5+1. Δεν τα κατάφερα ποτέ. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια και άπειρα λάθη για να αποδεχτώ τη νοητική του υστέρηση. Αυτό που ήξερα όμως από πολύ μικρή, από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου ίσως, ήταν ότι έπρεπε να δώσω χαρά στους γονείς μου για δυο παιδιά. Δεν μου 
το είπε κανείς, δεν με πίεσε κανείς, απλά το ήξερα. Σαν κάτι δεδομένο. Ανείπωτη προσδοκία; Εσωτερικό στοίχημα; Ίσως και τα δύο. Και τα κατάφερα. Υπήρξα άριστη μαθήτρια. 

Στην Γ' Δημοτικού, όταν είχα μάθει πια να γράφω και να διαβάζω με επάρκεια, προσπαθούσα να του κάνω τις εργασίες του της Α' Γυμνασίου. Μέχρι εκεί έφτασε. Τα παρακάλια των γονιών μου, χάρη στα οποία έβγαλε κουτσά στραβά το Δημοτικό στο χωριό, δεν ήταν αρκετά για το Γυμνάσιο. Πήγαιναν στο σχολείο οι γονείς μου για τον αδερφό μου κι ακούγανε μόνο προβλή-
ματα. Κουρέλια γίνονταν! Πήγαιναν για μένα κι ακούγανε ύμνους. "Μην ανησυχείτε που είναι αριστερόχειρο το παιδί, κυρία Αρετή! Κι ο Αϊνστάιν αριστερόχειρας ήτανε!". "Η κόρη σας είναι πολύ έξυπνη, κύριε Βασίλη!". Και χαίρονταν και ησύχαζαν. Νόμιζαν ότι αυτό ήταν αρκετό!

Καμάρι για το ένα παιδί, μαράζι για το άλλο......

Μεγάλωσα σε ένα χωριό της Μακεδονίας και πήγαινα Γυμνάσιο και Λύκειο στη διπλανή επαρχιακή πόλη. Την ώρα που τα ντόπια παιδιά είχαν ήδη φάει και ξεκουράζονταν μετά το σχολείο, εμείς, τα παιδιά από το χωριό, ακόμα περιμέναμε να 'ρθει το λεωφορείο με όλες τις καιρικές συνθήκες.

Έπαινοι, βραβεία, πέντε συνεχόμενα χρόνια στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ήμουν απουσιολόγος, δυο φορές σημαιοφόρος στις παρελάσεις, τις άλλες φορές παραστάτρια ή διμοιρίτισσα (ευτυχώς δηλαδή, γιατί με το ύψος που έχω θα χαντακωνόμουν κάπου στις πίσω σειρές!). Ήμουν η πρώτη στην περιοχή που πήρα το Lower με Α. Η ιδιοκτήτρια του φροντιστηρίου ξένων γλωσσών είχε γεμίσει τους δρόμους φέιγ-βολάν με το όνομά μου. 

Στη Β' και στη Γ' Λυκείου, οι ιδιοκτήτες των δύο φροντιστηρίων μέσης εκπαίδευσης που υπήρχαν τότε στην περιοχή έρχονταν στο σπίτι μου και μου κάναν προσφορές για να τους διαλέξω (φαβορί γαρ!). Στα μέσα της Α' Γυμνασίου η φιλόλογος μας, μια εξαιρετική καθηγή-
τρια που μας έφερε σε πρώτη ουσιαστική επαφή με τη λογοτεχνία, απολογήθηκε από μόνη της στους γονείς μου, γιατί στο α' τρίμηνο δεν με αξιολόγησε σωστά και μου είχε βάλει 16.

Από τότε κανείς καθηγητής δεν τόλμησε να μου βάλει κάτω από 19. Δεν ήμουν το ίδιο καλή σε όλα τα μαθήματα ούτε έδειχνα σε όλα το ίδιο ενδιαφέρον, απλά έβγαζα την ύλη τους και έγραφα τις εξετάσεις τους. Τι άλλο ήθελαν; Από ένα σημείο και μετά η φήμη μου ήταν ανώ-
τερη της πραγματικότητας. Εμένα όλο αυτό δεν μου 'κανε καμία αίσθηση, το αντιμετώπιζα περισσότερο με χιούμορ και αυτοσαρκασμό και το απέδιδα στην επαρχιώτικη μικροαστική αντίληψη των πραγμάτων.

Ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου έξυπνο. Δεν θέλει εξυπνάδα η παπαγαλία. Ποτέ δεν θεώρησα ότι κάνω κάτι σημαντικό. Τα περισσότερα μαθήματα και ιδίως ο τρόπος που διδάσκονταν μου φαίνονταν ανούσια. Περισσότερα πράγματα κέρδισα από τα εξωσχολικά μου διαβάσματα. 

Ευτυχώς είχαμε καλή δανειστική βιβλιοθήκη στο Γυμνάσιο. Ξεπετούσα τα μαθήματα της επό-
μενης μέρας και μετά χανόμουν στη λογοτεχνία. Το μόνο που μου άρεσε ήταν η συντακτική και γραμματική ανάλυση των αρχαίων κειμένων. Το έβρισκα διασκεδαστικό σαν να λύνεις σταυρόλεξο. Και η γεωμετρία, γιατί αν παρατηρούσες προσεχτικά τα σχήματα κι ήξερες πέντε τύπους, έβρισκες τη λύση. Τα υπόλοιπα μαθήματα είτε τα αντιπαθούσα είτε μου ήταν αδιάφορα κι απλά τα διάβαζα από υποχρέωση. 

Ποτέ δεν υπήρξα φυτό ή σπασικλάκι. Στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου κάλυπτα τις απουσίες των συμμαθητών μου (εκ περιτροπής παιδιά, μην εκτεθούμε!) ή "ξεχνούσα" να δώσω το απου-
σιολόγιο σε κάποιους καθηγητές και μετά πλαστογραφούσα τις υπογραφές τους! Αντί άλλης τιμωρίας, απλά κάποια στιγμή μου πήραν το απουσιολόγιο και κρατούσαν μόνοι τους τις απουσίες. Στον καθηγητή των Θρησκευτικών μας, είχα ρωτήσει κάποτε -δήθεν αφελώς- ποια είναι η γνώμη του για την έκτρωση και τι θα συμβούλευε την κόρη του σε περίπτωση που έπεφτε θύμα βιασμού και έμενε έγκυος! Γενικώς, το μήνυμα που έστελνα με τη στάση μου ήταν: αφού κάνω ο,τι το εκπαιδευτικό σας σύστημα απαιτεί κι αφού είμαι τόσο καλή, όπως λέτε, μη με πρήζετε περαιτέρω!

Στο βάθος βάθος όμως μια πικρή ανομολόγητη σκέψη είχα: ότι θα προτιμούσα χίλιες φορές να ήμουν εγώ λιγότερο "έξυπνη" (κατά πως λέγανε) και να ήταν περισσότερο έξυπνος (αληθινά) ο αδερφός μου! Για την αποκατάσταση της ισορροπίας... 'Έτσι κι αλλιώς οι σχολικές επιδόσεις δεν εξασφάλισαν ποτέ σε κανέναν την ευτυχία.

Ευτυχώς, πέρασα με την πρώτη στο Πανεπιστήμιο και χάθηκα γρήγορα μες στο πλήθος...


__________ Foto Foto _______ "o pio pistos filos tou skylou"_________

Μόλις διαβάσατε τις αναμνήσεις της Σοφίας ΜΒ από το σχολείο:

"ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ Τ' ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..."

Ωστόσο...ρίξτε μια ματιά κι εδώ. Έχει πολύ ενδιαφέρον... Καλή Κυριακή!
______________________________________________

53 σχόλια:

  1. Σοφάκι, δύσκολος πολύ ο ρόλος σου... βαρύς πολύ για τις αδύναμες πλάτες σου... και από την άλλη, δύναμη δέντρου επέδειξες εσύ, ένα μικρό κλαράκι...

    καλημέρα Σοφία, καλημέρα Πετρουλίνι!

    υγ. εκεί που πάγωσε ο χρόνος... εικόνες και μνήμες συγκλονιστικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές φορές η ζωή μας "κληρώνει" ρόλους που δεν επιλέξαμε. Απλά ψάχνουμε τρόπους για να ανταπεξέλθουμε. Απλά πρέπει να φανούμε δυνατοί, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Χθες η Πέτρα έγραψε ότι είναι ωραίο να έχεις μεγαλύτερα αδέρφια, γιατί σε συνοδεύουν στις εξόδους σου όταν είσαι μικρός. Γέλασα όταν το διάβασα, γιατί δεν ξέρω πως είναι. Στην περίπτωσή μου συνέβαινε ακριβώς το αντίστροφο....Χαλάλι όμως!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  2. Πιστεύω πως κανένας μας δεν τα αλλάζει παρά τα προβλήματα και δυσκολίες που περάσαμε.
    Όμορφα χρόνια χαραγμένα σε καρδιά και μυαλό.
    Καλημέρα σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν είσαι παιδί, όσα προβλήματα και δυσκολίες κι αν έχεις, πάντα έχεις και ανέμελες στιγμές που τις θυμάσαι με νοσταλγία. Δεν τ' αλλάζω τα μαθητικά μου χρόνια ούτε κι εγώ. Τώρα που το σκέφτομαι καλά πέρασα, αλλά αν ήταν στο χέρι μου κάποια πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
      Καλημέρα, Αλέξανδρε!

      Διαγραφή
  3. Σοφία μου, υποκλίνομαι!
    Επωμίστηκες μόνη σου βαριά ευθύνη αν και μικρό παιδί! Αλλά στάθηκες βράχος!
    Σε λάτρεψα ακόμα περισσότερο!
    Να'σαι καλά κοπέλα μου!!
    Φιλιά πολλά!

    Πετρουλίνι καλημέρα και φιλάκια !!!
    Πάω να ντεκουπάρω τα πάντα! Ξέρεις εσύ! χοχοχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ, Αριστέα! Ξέρεις ότι η γνώμη σου πάνω σ' αυτό το θέμα μετράει!
    Ήθελα να 'ξερα τι λέει η μητέρα σου για τη νέα ντεκουπαζομανία σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα στα εκλεκτά κορίτσια
    Φιλόξενο Πετρουλίνι μου χίλια μπράβο
    για την στέγη που δίνεις και μας προσφέρεις
    την χαρά να διαβάζουμε καταπληκτικές ιστορίες
    κι αναμνήσεις σαν αυτήν της Σοφίας σήμερα!!!!

    φιλάκια και στις δυο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή την Πέτρα, δεν τη βλέπω να εμφανίζεται πριν τη δύση (μη σου πω κοντά στα ξημερώματα και πριν να βγει ο ήλιος!) σ' ευχαριστώ και εκ μέρους της.
      Χαίρομαι που σου άρεσε!

      Διαγραφή
  6. Έχουμε πολλά κοινά! Πάρα πολλά κοινά!
    Σου βγάζω το καπέλο για το ότι στάθηκες στο... ύψος των περιστάσεων παρ' όλο το νεαρό της ηλικίας σου...
    Δεν είναι εύκολο και δεν μπορούν όλοι να το καταφέρουν αυτό...
    Αγκαλιά και φιλί σε... "άστεγη" Σοφία και στην... άλλη που με κακολογεί για τον μη σχολιασμό σε φιλικά blogs!
    ;-) ho ho ho!!!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τότε με καταλαβαίνεις! Πάντως ότι και να κάνω, πάντα θα μου φαίνεται λίγο.
      Πολλά κυριακάτικα φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Εγω τωρα πραγματικα συγκινηθηκα! Κι ενιωσα κι αυτον τον πονο που παντα κουβαλουσες μεσα σου...Και μπραβο σου για ολα οσα εκανες και δεν εκανες!

    Πετρα εχεις προσκληση!
    http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/2014/04/spring-lovers-tag.html
    Κι ολες οι αστεγες καταληψιες επισης!
    Καλη Κυριακη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ συγκινήθηκα με το σχόλιο σου! Γιατί έχω βιώσει και την κοροϊδία!
      Πάντως προσπάθησα να μη γίνω μελό. Ελπίζω δηλαδή να μην έγινα! Δεν μου αρέσει!
      Θα περάσω κι απ' τη γειτονιά σου, πεταλουδίτσα!
      Να 'σαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Σοφία μου, αντιλαμβάνομαι απόλυτα το φορτίο, που σου παρέδωσαν κι ανέλαβες!!!
    Αυτό λέγεται πιο χοντρά "θυσία" στο βωμό των προσδοκιών κάποιων άλλων ή στην αγάπη μας προς κάποια πρόσωπα.
    Συμβαίνει συχνά!
    Εγώ μέχρι τώρα βλέπω τη Σοφία πίσω από τους τίτλους, τις επαγγελματικές ιδιότητες και τις ταμπέλες, που τις φόρεσαν άλλοι ή οδηγήθηκε σε όλα αυτά για πολλούς λόγους. Είμαι ευτυχής γι' αυτό!
    Μέσα από αυτό το μέσο επικοινωνίας αυτά παραμερίζονται και δίνεται η δυνατότητα να εκθέσεις άλλες πλευρές του εαυτού σου και γενικότερα της προσωπικότητάς σου. Ίσως αυτό που είσαι πραγματικά ή που θα ήθελες να βγάζεις προς τα έξω στον κοινωνικό σου περίγυρο, αλλά οι ταμπέλες δεν το επιτρέπουν. Εδώ μέσα ο καθένας μας κρίνεται από τις απόψεις του και τη στάση του και όχι από την επαγγελματική του ιδιότητα, τις σπουδές του, την οικονομική του άνεση ή το κοινωνικό του κύρος!
    Λαθεύω;

    Χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα, όπως και την υπόλοιπη παρέα, τους γνωστούς-άγνωστους!!!
    Όπως είπε σήμερα, στης Αριστέας, η Βάσω, που επανήλθε στη συντροφιά, να μην χάσουμε αυτό που έχει δημιουργηθεί μέχρι τώρα εδώ στην παρέα. Αυτό το "δίπλα-δίπλα" και το μοίρασμα, τα οποία είναι πολύτιμα και δεν τα συναντάς εύκολα!!!
    Η Σοφία του σήμερα, λοιπόν, μετράει, όπως αυτή πλάσθηκε με τα εφόδια, τις χαρές και τα φορτία του χθες!!!!
    Φιλιά και σ' εκτιμώ ακόμα περισσότερο μετά από αυτό σου το μοίρασμα σήμερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για τα θερμά σου λόγια, Γλαύκη. Με καλυψες πλήρως! Δεν θα ήμουν αυτή που είμαι αν δεν υπήρχε αυτή η παράμετρος.
      Αυτό το μοίρασμα το είχα ανάγκη μετά από τόσο καιρό που μιλάμε και η αναδρομή στα μαθητικά χρόνια ήταν ιδανική ευκαιρία! Ευχαριστώ την Πέτρα που μου την έδωσε!

      Διαγραφή
  9. Πετράδι πολύτιμο, σε αυτό που μας παραπέμπεις μπήκα!
    Κυριολεκτικά ανατρίχιασα!!!
    Όταν ο χρόνος σταμάτησε να κυλά...
    Μόνο η σκόνη και όσα φέρνει ο άνεμος δείχνουν τα ίχνη της ροής του!!!
    Έχεις την ανησυχία μέσα σου!!!
    Άντε βάλε μια σκούπα και μάζεψέ μας τις άστεγες, γιατί η κατάληψη καλά κρατεί...κι εσύ δεν κρατιέσαι!!!
    Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Πέτρα, αν και απούσα (ήμουν και απουσιολόγος είπαμε, μην κοιτάς που κάνω πως δε βλέπω!), άφησε δυνατό στίγμα!
      Οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να είναι σκηνές από θρίλερ. Δυστυχώς, είναι αληθινές!

      Διαγραφή
    2. Γλαύκη, δεν ξέρω αν το πήρες χαμπάρι, αλλά έχεις μια πρόσκληση από την Πεταλούδα από πάνω. Όπως και η Άννα κι η Κλαυδία!
      Πέτρα, για κατάληψη ξεκινήσαμε (με μια οδοντόβουρτσα και δυο πιτζάμες στην αρχή), για μόνιμη εγκατάσταση το πάμε (σαλόνι, τεντζερικά, μέχρι και αυτόματο καθαριστή για τα κολοκυθάκια θα κουβαλησουμε σε λίγο)!
      Δεύρο έξω να επαναφέρεις την τάξη!!!

      Διαγραφή
  10. Α ρε Σοφία...
    Σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου! Μ' έκανες ν' ανατριχιάσω σήμερα. Και πιο πολύ θαυμάζω τη μαγκιά σου να το μοιραστείς, δίχως ίχνος μελό διάθεσης & δίχως μεμψιμοιρίες. Με αξιοπρέπεια και με χιούμορ που αφοπλίζει!
    Αριστούχα στο σχολείο και στη ζωή, χαίρομαι ξανά που σε γνώρισα!
    Να'σαι καλά Σοφία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η χαρά είναι όλη δική μου Μαρία, που μέσα από τα διαδικτυακά δρώμενα, γνώρισα ανθρώπους σαν εσένα που με τη γραφή και τα έργα σου δίνεις στη λέξη Άνθρωπος την αξία που της αρμόζει!
      Με τέτοιους ανθρώπους γίνομαι κι εγώ τέτοιος άνθρωπος και οι σάλτσες κι οι τσιριτσάντζουλες μεταξύ μας είναι περιττές!
      Απλά έκανα τη δική μου κατάθεση και λαμβάνω σπουδαίο τόκο!

      Διαγραφή
  11. Ποιος είπε ότι οι απουσιολόγοι δεν κάνουν καταλήψεις;
    Εκ μέρους του συλλόγου "Ενωμένων Απουσιολόγων Ελλάδος που Κρύβαν Απουσίες και ήταν Πρώτη Μούρη σε Κοπάνες και Καταλήψεις" (Εν.Απ.Ε.Κ.Α.Πρω.ΜΟΥ.Κ.) , εκφράζω τη διαμαρτυρία μου!
    :-)

    Σοφία, πίσω απ' την ιστορία της σχολικής ζωής σου είδα και τον εαυτό μου και τα δικά μου σχολικά χρόνια.
    Τελικά πόσο μικρός είναι ο κόσμος...
    Νομίζουμε ὠρες-΄ωρες πως είμαστε τόσο ξεχωριστοί και μοναδικοί και τελικά, αυτά που νομίζαμε πως ήμασταν ή σκεφτόμασταν μόνο εμείς, γιατί ήταν μοναδικά στον περίγυρό μας, διαπιστώνουμε ότι είναι τόσο κοινά και τα μοιραζόμαστε με άλλους ανθρώπους που συνήθως δε θα 'ρθούμε ποτέ σε επαφή μαζί τους, γιατί ζουν σε άλλες πόλεις, χώρες ή εποχές.

    Για το οικογενειακό σου θέμα που θίγεις, δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
    Με κάλυψες και εσύ και οι προσχολιάσαντες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ αλεπού- απουσιολόγος; Τελικά είμαστε πολλοί στο Σύλλογο!
      Και τι είναι βρε Μακεδονία-Κρήτη; Ένα τσιγάρο δρόμος!
      Πάντως μια ακόμη πτυχή που ήθελα να θίξω είναι ακριβώς τα κλισέ που συνοδεύουν τον καλό μαθητή διαχρονικά και την ασυλία που απολαμβάνει.
      Τα συντροφικά μου φιλιά στον πρόεδρο του συλλόγου ΕΝ.ΑΠ.Ε.Κ.Α.ΠΡΩ.ΜΟΥ.Κ.!

      Διαγραφή
  12. Εξαίρετες οι διαδρομές και οι αναμνήσεις......με γραφή, με μνήμες, με βιώματα ξεχασμένα αλλά πάντα ζωντανά.
    Σας ευχαριστούμε και τις δύο για την ανάρτηση του θέματος ειλικρινά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αν μπορούσαμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα απο τα παλιά χρόνια δεν είμαι σίγουρη ότι θα το κάναμε!
    Μπορεί και όχι!
    Είσαι παληκάρι σου βγάζω το καπέλο!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν μπορούσα ν' αλλάξω τα πράγματα, Έλενα, θα το 'κανα μ' οποιοδήποτε τίμημα! Δεν μπορώ όμως κι έτσι έμαθα να το παλεύω μ' άλλους τρόπους.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Σοφάκι μου είσαι τόσο γλυκειά και τρυφερή ύπαρξη!! Στάθηκες βράχος για τον αδερφό σου και τα πιστεύω σου και να ξέρεις ποτέ δεν θα βγεις χαμένη!!
    Στο σχολείο δυστυχώς η τεχνική της παπαγαλίας κι όχι της κριτικής σκέψης δεν μας ωφέλησε στο τόσο.. Ούτε τα 19άρια και τα 20άρια.. Κι αυτό το μάθαμε στη ζωή!!
    Συναισθηματικά και ψυχικά ο αδερφός σου είναι από τους πιο νοήμονες ανθρώπους που υπάρχουν γύρω μας και είναι πολύ τυχερός που στάθηκες και στέκεσαι δίπλα του κεράκι αναμένο!!!
    Σου στέλνω την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου καρδιά μου!! ♥
    Πετροσυμπεθέρα μου είσαι παιδί τζιμάνι!! Μην τα ξαναλέμε αυτά!!! ♥♥♥ Α!! Και που σαι!! Η πρώτη φωτό με την κοπελίτσα είναι ωραιότατο μοτίβο για decoupage!!!!! Πήγε ήδη για αποθήκευση!!! ;)))
    Να στε καλά κοπελάρες μου και καλή μας Μεγαλοβδομάδα!!!!
    Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχάς, Μαριλένα μου, σ' ευχαριστώ γι' αυτό το "γλυκιά και τρυφερή ύπαρξη"! Που να το γράψω αυτό και που να το πω που στη δουλειά κάποιοι με θεωρούν στριφνή επειδή τους κάνω τη ζωή δύσκολη; (τους χρειάζεται όμως!)
      Το σχολείο δεν δίνει εφόδια για τη ζωή. Γυμνοί στ' αγκάθια βγαίνουμε στον πραγματικό κόσμο! Η μοναδική αληθινή βάση μας είναι η οικογένεια μας.
      Κι εγώ είμαι τυχερή που έχω τον αδερφό μου, γιατί ακόμη κι αν η επικοινωνία μας φτάνει μέχρι ενός σημείου, μ' έμαθε να κάνω υπομονή, να έχω την αίσθηση του καθήκοντος και κυρίως μ' έμαθε να "χαμηλώνω".

      Διαγραφή
  15. Σοφία μου, ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ για την μαγκιά, το θάρρος και τη στάση σου από πιτσιρίκα.
    Σ' ευχαριστούμε που τα μοιράστηκες μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μπράβο όλα τ' αξίζουν περισσότερο οι γονείς μου και ιδίως η μάνα μου! Σ' ευχαριστώ λοιπόν κι από μέρους της!

      Διαγραφή
  16. Αγαπητη Σοφια,,νομιζω οτι δεν ειναι τυχαιο που οι γονεις και τα αδελφια ανθρωπων με προβληματα ειναι καλυτεροι ανθρωποι!Πλουτιζονται με ενσυναισθηση, αλτρουισμο, καρτερια και υπευθυνοτητα!
    Ακου και το ωραιο..στα ιδια ακριβως μαθηματα για τους ιδιους λογους που ανεφερες ειχα και γω αγαπη!Ακομα και τωρα ,ουσα σε τελειως αλλη κατευθυνση,μετα τοσα χρονια νομιζω οτι διατηρω την ικανοτητα γι αυτα!
    Καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ενσυναίσθηση! Τι ωραία λέξη, Afra!
    Δεν ξέρω αμ έγινα καλύτερος άνθρωπος. Έχω κάνει τρομερά λάθη κι έχω αυτομαστιγωθεί γι'αυτά. Ξέρω όμως να δείχνω κατανόηση στις αδυναμίες των άλλων.
    Τελικά δεν ήμουν εγώ η μόνη περίεργη που έλυνε σταυρόλεξα με τα αρχαία κείμενα και τα γεωμετρικά σχήματα! Χαχα! Δε νομίζω πάντως να θυμάμαι τίποτα σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτές οι αναδρομές στο παρελθόν
    πόσα φέρνουν τελικά στην επιφάνεια...
    Παραγκωνισμένα συναισθήματα, μέρες, χρόνια επίμονης δουλειάς και
    πόσο λάθος να έχουν οι άλλοι που μόνο στην επιφάνεια ενός παιδιού
    σταθήκαν και δεν κατάλαβαν ποτέ τι πόνο έκρυβε στην ψυχή του
    και πόσο πάθος, πόσο κουράγιο για να στηρίξει την ώρα που χρειαζόταν στήριγμα.
    Μα νομίζω πως όλο αυτό ήταν που καλλιέργησε την γυναίκα που
    μπορεί να χάθηκε μέσα στο πλήθος αλλά πάντα θα ξεχωρίζει για
    τον μοναδικό τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης των καταστάσεων γιατί
    είμαι σίγουρη πως αυτή η δύναμη κι επιμονή δεν σε εγκατέλειψε ποτέ.
    Να είσαι καλά!

    Καλό βράδυ εύχομαι και σε σένα Σοφία μου και στο Πετράκι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τα λόγια σου, Λεβίνα μου, μέλι στην καρδιά μου! Από αυτό που μας κάνει ν' αγαπάμε τις πληγές μας! Σ' ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα Σοφία και από μένα που δεν γνωριζόμαστε αλλά τα δικά σου μαθητικά χρόνια με όσα συνυπήρχαν τότε στο παιδικό σου μυαλό με έκαναν να σταθώ με θαυμασμό στο κατώφλι της Πέτρας !! Ο ακομπλεξάριστος τρόπος που γράφεις είναι καθηλωτικός και σε προσδιορίζει σαν άτομο.
    Μας δείχνεις γλυκά πως πρέπει ν΄αγαπάμε το παρελθόν μας με όσα έχουμε βιώσει για να μπορούμε και να χανόμαστε στο πλήθος και να συναντιόμαστε ξάφνου εδώ μέσα !
    Καλό μας ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, nikol! Δε θα έγραφα έτσι αν δεν ήξερα πως εδώ μέσα θα βρω ώτα ευήκοα και θεωρώ ευτύχημα που μας δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνούμε έστω κι έτσι!
      Να'σαι καλά! Καλό Πάσχα!

      Διαγραφή
  21. Χρωστάω απόψε ένα μεγάλο ευχαριστώ σ' αυτό το ονειρικό πλάσμα, σ' αυτή τη θεϊκή μορφή, στη γυναίκα-θρύλο που ακούει στο όνομα Joan Petra! (φτάνουν ή να πω κι άλλα;)
    Πέτρα μου, ξέρεις πως δεν μου ήταν εύκολο! Πρέπει να ξέρεις επίσης πως αν δεν ήταν η ιδέα σου και το φιλόξενο σπίτι σου, δε θα υπήρχε αυτό το κείμενο. Έχεις το χάρισμα να ξεκλειδώνεις τις καρδιές των ανθρώπων! Τελικά το ευχαριστώ είναι λίγο!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ το χρωστάω εγώ βρε, που σας αφήνω εδώ στον αγώνα και πάω κι εγώ καμιά βόλτα!! Χαχα! Σοφία, τα λόγια σου έχουν χτυπήσει κατευθείαν στην καρδιά μου, καθώς, ως παιδί, εγώ είχα "το ρόλο" του αδερφού σου (αν και η μικρότερη), έστω κι αν δεν είχα νοητική δυσκολία. Αντιμετωπιζόμουν όμως από σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον, ακριβώς σαν να είχα όντως νοητική δυσκολία, με αποτέλεσμα να εισπράττω περιφρονητική συμπεριφορά από όλους.... :( Θα τα γράψω κάποτε, προς τα εκεί γέρνει η ζυγαριά της (βαριάς) ψυχής μου...... Να είσαι καλά και πολλά φιλιά! Εγώ σε ευχαριστώ πολύ .

      Διαγραφή
  22. Πικρα σε γεννησε αρχαια Μακεδόνισσα:)
    -Ο θεολόγος λέει στις μαθητριες ότι δεν πρέπει να συναψουν ερωτκή σχεση πριν παντρευτουν,η μαθήτρια-ξύπνιο κοριτσι,πρωτη στα μαθηματα,πρωτη στη ζωή-του λέε,κύρε,σκοπευω να μπω στο πανεπιστημιο,να κάνω μεταπτυχιακο,μετά διδακτορικο,υστερα να βρω δουλειά και κατόπιν να παντρευτω,θα ειμαι πια στα εικοσιοκτώ με τριάντα,μέχρι τότε "κούκου ντιπ"; :)))
    Φυσικά εγινε ο μέγας χαμός,ο θεολόγος αρχισε να ωρυεται.ζητουσε την τιμωρια της,βεβαιως αποκλεισαμε την ιδέα της ποινής,αλιμονο αν τιμωρούσαμε ενα παιδι,επειδή σκεφτεται ώριμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχα! Κάπως έτσι, VAD! Ε, μας είχε πρήξει με τα ηθικοπλαστικά! Κι εγώ να μη ρωτήσω; Αν δε ρωτήσει το παιδί πως θα μάθει;
      Η αλήθεια είναι ότι τα μάσησε! Ξεκάθαρη απάντηση πάντως δεν έδωσε!

      Διαγραφή
  23. ΦΟΒΕΡΟ το εγκαταλελειμμενο "εδω".

    Τις αστεγες τις διαβαζω με μεγαλη προσοχη.

    Με επισης μεγαλη προσοχη
    και το αυριο μου στις γυναικειες φυκακες της Θηβας.

    Φιλιακαικαλημερολουλουδασεολους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε για την προσοχή σου, αγριομελένια!

      Καλημερακαικαληδυναμη!

      Διαγραφή
  24. Καλημέρα φίλες και φίλοι και καλή Μ. Εβδομάδα. Σας ευχαριστώ όλους για το πέρασμα. Έβαλα το Σοφάκι στο τριπάκι κι εγώ την κοπάνησα! Τι καλά! Χαχα. Αγριομέλι, τι διαβάζω;;; Πας φυλακές Θήβας;; Πολύ θα με ενδιέφερε να μάθω πως τα κατάφερες, καθότι εμένα με έβγαλαν "στην απέξω" αν και είχα εκφράσει μέσω μέηλ την επιθυμία μου να πάω και δεν έγινε δεκτό το "αίτημα" μου...... Την καλημέρα μου σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γλυκοπικρες κι ευαισθητες οι αναμνησεις σου,ακριβη μου φιλη,δηλωτικες ψυχης ομορφης καιδοτικης!Να σαι καλα!!Γλυκα φιλια σε ολους τους συνοδοιπορους και τη φιλοξενη οικοδεσποινα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά, Βάσω! Η παρουσία σου εδώ σημαντική! Όσο μπορείς μη χάνεσαι!

      Διαγραφή
  26. Με μεγάλη συγκίνηση διάβασα τις δικές σου αναμνήσεις....σε θαύμασα πολύ απόψε!!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σ' ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!
      Καλή ανάσταση να'χουμε (γενικότερα)!

      Διαγραφή
  27. Καλή μου Σοφία. Σε διάβασα με μεγάλη προσοχή και συγκίνηση (αν και με... χρονοκαθυστέρηση). Θα σταθώ σε αυτό που σχολίασες για τον αδελφό σου : ότι σε δίδαξε να "χαμηλώνεις". Ξέρεις, πιστεύω ότι σε κάποιες πολύ ξεχωριστές στιγμές στη ζωή μας, συναντιόμαστε, εν αγνοία μας, με έναν Άγγελο, που έχει κάτι πολύ σημαντικό να μας πει . Σαν ένας τέτοιος Άγγελος, λοιπόν, ο πολύτιμος αδελφός σου, σου μετέδωσε πολύ καλά και από πολύ νωρίς την σημαντικοτερη "σοφία" του κόσμου. Το να κατέχεις την Αγάπη. Που η πεμπτουσία της, είναι να μπορείς να "αδειάζεις" τον εαυτό σου, για να "γεμίσεις" κάποιον άλλο. Να "χαμηλώνεις", για να τον ανεβάσεις μαζί σου. Αυτό δεν είναι, που 2000 χρόνια πριν, αρχετυπικά πραγμάτωνε ένας επαναστάτης Ναζωραίος;( Άλλο τώρα, αν η σύγχρονη εποχή έχει κάνει συνειρμό της αυτοθυσίας Του με... αρνάκι στην σούβλα.)
    Petra Petra, ξέρω ότι είσαι εδώ. Σε βρήκα πίσω από το link. Εικόνες γεμάτες αφυπνιστική σιωπή, σιωπή δυνατότερη κι από την πιο σπαρακτική κραυγή. (Σταματάω γιατί έχεις κι ένα θέμα με την πολυλογία...)
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου γλυκιά, ήμουν σίγουρη πως θα έρθεις έστω και με καθυστέρηση! Έτσι κι αλλιώς στη διαδικτυακή μας κοινωνία, ο χωροχρόνος δεν έχει σημασία!
      Δίπλα σε κάθε άνθρωπο με οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα, υπάρχει η οικογένεια του, οι γονείς, τα αδέρφια του που πονούν, που αγωνιούν, που αντιμετωπίζουν την αδιαφορία των άλλων ανθρώπων και του κράτους, που κλαίνε κρυφά τα βράδια...όλοι αυτοί κουβαλάνε τον σταυρό τους! Δεν είμαι εξαίρεση, αλλά δεν είμαι και τίποτα εξαιρετικό!

      Διαγραφή
  28. Σοφία με καθήλωσε η διήγησή σου, μικρό παιδάκι είχες δύναμη ψυχής "να σηκώσεις" και μια δεύτερη, εκπλήρωσες έναν προορισμό εισπράττοντας ταυτόχρονα τα πολυτιμότερα ψυχικά αγαθά .....η ΄Αννα και όλοι όσοι σχολίασαν πιο πάνω εξέφρασαν απόλυτα και ολοκληρωτικά όλα όσα θα ήθελα να σου γράψω κι εγώ, σε ευγνωμονώ γι΄αυτή την κατάθεση ψυχής όπως και το πετροκόριτσο για τη φιλοξενία της, χάρη σ΄αυτήν γραφτήκανε υπέροχα κείμενα, ειπωθήκανε αλήθειες, ξεδιπλωθήκανε συναισθήματα, μοιραστήκαμε τόσο υπέροχες εμπειρίες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ είμαι ευγνώμων, Κλαυδία, για την τύχη που είχα να γνωρίσω ανθρώπους σαν εσένα μέσα σ' αυτή τη γειτονιά! Τη χρωστούσα αυτήν την κατάθεση και στον εαυτό μου και σε σας γιατί τόσο καιρό μου έχετε δώσει περισσότερα από όσα γνωρίζετε! Κυρίως την ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, όταν υπάρχει τέτοιο έμψυχο υλικό!

      Διαγραφή
  29. Υποκλίνομαι. Όχι φυσικά για τους βαθμούς σου. Αυτό το κατάφεραν και άλλοι και το μόνο που πέτυχαν ήταν να καταντήσουν ζώα (μάλλον έτσι γεννήθηκαν).
    Υποκλίνομαι επειδή κατάφερες να περάσεις με άριστα ένα μάθημα που δεν σου το δίδαξε κανένας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.