μά και το μπαμπά πήγαμε στη θάλασσα.
-Έλα μαμά, έλα μπαμπά, βουτήξτε, είναι πολύ δροσερά. Έχω φέρει και τη φωτο-
γραφική μηχανή, να βγάλουμε ωραίες φωτογραφίες. Εϊ, εδώ στο φακό! Μα, που κοιτάς μπαμπά; Α, κατάλαβα, έβγαλες το ακουστικό σου για να κάνεις μπάνιο.
Βρε μαμά, αφού σας έχω πει, όχι στα βαθιά, ως εκεί που πατώνετε λέμε! Δε με νοιάζει κι αν έχει μπουνάτσα, θέλω να σας ελέγχω. Και τους δυό! Για κοιτάξτε λίγο από δω... μμμ, έτσι μπράβο! Πω πω, υπέροχη βγήκε! Λαμπερή, κρυσταλλένια!
Μαμά, σκούντα τον μπαμπά να βγει, είναι ώρα για το χάπι του. Άντε, έλα κι εσύ να βάλεις το καπέλο σου. Αυτός ο ήλιος είναι πολύ ύπουλος. Έχω φέρει και καρπούζι, ε, να μην πιει ο μπαμπάς το χάπι έτσι ξεροσφύρι! Δε θα κάτσουμε πολύ σήμερα, δεν έχουμε κι ομπρέλα.
Αλλά επειδή την άλλη φορά σας άρεσε, έχω φέρει τα κιάλια! Θα πάμε να κάτσουμε σ' εκείνο το παγκάκι που είναι εδώ πιο πέρα και θα κοιτάμε τις βάρκες. Έτσι μπράβο! Εγώ στη μέση,
για να σας προσέχω και τους δυό! Μπαμπά, σήμερα θα σας φτιάξω το αγαπημένο σου φαγητό. Μακαρονάδα. Μακαρονάδααα! Μακαρονάδααααα! Ε, μα χωρίς ακουστικό, ξελαρυγγιάστηκα η καημενούλα! Μαμά, κοίτα με τα κιάλια το καράβι! Πω πω, τέλειο είναι. Υπέροχη μέρα! Νάνα νανά να.....βγαίνει η βαρκούλα, βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά, από το περιγιάλι, βαρκούλα...
(Προϊόν Μυθοπλασίας Και Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση)
Ευχαριστώ το "Μυστήριο Κορίτσι" για το υπέροχο και νοσταλγικό βίντεο κλιπ που επιμελήθηκε! Βρε τι ταλαντούχα γειτονιά είμαστε!
_________ "o pio pistos filos tou skylou" ________ Foto ________
................................................................................................................
................................................................................................................
................................................................................................................
................................................................................................................
Όταν φτάνει η στιγμή, το παιδί να γίνει γονιός, των γονιών του... πόσο συγκινητικό!!! Καλημέρα Πέτρα μου, αγαπημένη :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια είναι πολύ συγκινητικό...... Καλημερούδια και φιλιά Ειρηνάρα μου :)
ΔιαγραφήΤι συγκινητικη ιστορια! Ετσι, κυκλος η ζωη... αυτοι που μας φροντισαν καποτε θα χρειαστουν τη φροντιδα μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα βοτσαλα-πατουσακια ειναι θεϊκα! Ξετρελλαθηκα!
Κι εγώ ξετρελάθηκα με τα πατουσάκια και τα βρήκα και συμβολικά..... Πολλά φιλιά :))
ΔιαγραφήΥπέροχο βίντεο και φωτογραφίες και όλη η σύνθεση! Καλλιτεχνίζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ! Ευχαριστώ "κ.κ" μου! Σε φιλώ :)
ΔιαγραφήΣαν Πέτρα έπεσες πάνω μου και με έλιωσες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...φιλιά πολλά!
Ακόμα κι εμένα κατάφερα να συνθλίψω.... Φιλιά και καλημέρες :)
ΔιαγραφήΔεν έχω να σχολιάσω κάτι. Δεν θέλω η αλήθεια είναι. Θέλω να μείνω με τη σκέψη αυτού που μόλις διάβασα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο εύχομαι!
Να είσαι καλά και καλό Σ/Κ Αθηνούλα μου :) Φιλιά!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Πετροκόριτσο
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα ένας κύκλος είναι και χρειάζεται
ανθρωπιά να τον υπηρετείς....
φιλάκι ψυχούλα μου ♥♥
Κι αγάπη και υπομονή επίσης! Καλό απόγευμα Ελενάρα μου ♥♥
ΔιαγραφήΒλέπω ανθρώπους να τραβολογάν τους γονείς τους για εξετάσεις σαν να είναι σακιά και βλέπω κάτι άλλους να τους παίρνουν προστατευτικά από το χέρι και να τους οδηγούν, να τους συμπαραστέκονται, να ανησυχούν και αναρωτιέμαι εγώ τι άνθρωπος θα είμαι απέναντι στους γονείς μου; Με αυτή την ανάρτηση με έβαλες σε σκέψεις πολλές και θαύμασα το παιδί αυτό που πιάνει και τους δύο από το χέρι και τους βοηθάει βηματάκι βηματάκι να απολαύσουν το "παιχνίδι" στη θάλασσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πατουσίτσες τέλειες!!!
Καλό Σ/Κ Πέτρα μου φιλάκια πολλά
Ο,τι άνθρωπος είναι ο καθένας μας, τέτοιος είναι και με τους γονείς..... Οπότε μην ανησυχείς καθόλου! Οι πατουσίτσες μάλλον είναι και πανεύκολες να γίνουν από τον καθένα, πάω να μαζέψω πέτρες! :)) Φιλάκια :)
ΔιαγραφήΗ δύση αγαπημένων. Και η τρυφερότητα που αμβλύνει αλλά, φευ, δε μειώνει το βαρύ άχθος τής διαχείρισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετίζω τη δεξιοτεχνία τής γραφής σου, αγαπητή μου Joan.
Κι η λέξη "δύση" που χρησιμοποίησες φίλε Άρη, αν και είναι ολόσωστη, παραμένει μαχαιριά στην καρδιά....... Καλό σου απόγευμα :)
ΔιαγραφήΠόσο μ' αρέσουν τα προϊόντα μυθοπλασίας σου!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου έρχομαι με αλέγρα διάθεση στα μέρη σου και ξαφνικά μου'ρχεται μια πετριά στο δόξα πατρί και με λιώνει...
Είναι επειδή η ζωή, όσο κι αν το θέλουμε, δεν είναι μόνο αλέγρα........ Καλό απόγευμα Μαρία :)
ΔιαγραφήΑ ρε Πετρούλά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμα θέλεις εσύ! Άμα θέλεις εσύ...
Με τα πιο απλά λόγια δίνεις κάτι συγκινήσεις!!!
Εν μέσω τρεξίματος έκανα μία στάση εδώ και καλά έκανα!
Πάω τώρα πάλι ...το χαβά μου!
Μάκια πολλά! ♥
Οι στιγμές δίνουν τις συγκινήσεις κοριτσάκι...... Καλημερούδια και φιλιά ♥
ΔιαγραφήΚαλά δεν έχω λόγια διαβάζω και κλαίω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό μόνο, πολλά φιλιά σε όλη την οικογένεια, κράτα την σφιχτά!
Ωχ, πάντως κι εγώ κάπως έτσι το έγραψα...... ♥ Φιλιά και καλημέρες :)
ΔιαγραφήΌμορφη ιστορία.......! Και ακόμα πιο όμορφες οι φωτογραφίες με τις πέτρες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ :))))
υ.γ. Κάτι γίνεται με το ποτήρι στο τέλος....κάποιος κλέβει το κρασί, δεν λέει να γεμίσει με τίποτα :Ρ
Κόλλησες στο ποτήρι κι εσύ ε; Κι ούτε καν......μισογεμάτο! Αχαχα! ♥
ΔιαγραφήΕίναι ο κύκλος της ζωής: την αγάπη και την φροντίδα που σου έδωσαν οι γονείς σου, σαν παιδί θα έρθει η ώρα να την ανταποδώσεις πιο μεγάλος. Κι όπως σε φύλαγαν εκείνοι σαν τα μάτια σου, έτσι να τους φυλάς κι εσύ. Είναι ο κύκλος της ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη ιστορία, δάκρυσα :'(
Μια όμορφη ημέρα σου εύχομαι.
Σε γλυκοφιλώ! :)
Ο κύκλος της ζωής κλείνει μέσα του τόσες πολλές στιγμές......... ♥ Φιλιά πολλά :)
ΔιαγραφήΝα είναι μεγάλος ο κύκλος, σου εύχομαι! Κι ώσπου να κλείσει, να γεμίσεις τα μπαγκάζια σου με τρυφερές, χαρούμενες αναμνήσεις. Είναι το μόνο φορτίο, που ελαφραίνει την ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ και ξέρεις τι συνειδητοποίησα τελευταία; Αυτό που κάνει, αυτούς τους κύκλους αγάπης να μην κλείνουν ποτέ οριστικά, είναι το να σιγουρεύεις πως οι αγαπημένοι σου έχουν καταλάβει πόσο πολύ τους αγαπάς!
Να είσαι πάντα καλά, Πέτρα
"Είναι το μόνο φορτίο, που ελαφραίνει την ζωή μας".... πόσο συμφωνώ......♥ Καλή εβδομάδα Αννούλα :)
ΔιαγραφήΒλεπω ομως...
ΑπάντησηΔιαγραφήπως οι κακες συνηθειες δεν κοβονται...
και στεναχωριεμαι...
Δεν ειπαμεεεε...
πως
δεν παταμε πανω στα παγκακια
μα τοποθετουμε τα πωπουδακια μας μονο?
Αχ αχ.
Πολυαγχοςγιαμπαμπαμαμαγαμωτο,ουφ.
Πολύ άγχος, δε λες τίποτα....... Καλή εβδομάδα ♥
ΔιαγραφήJoan ακόμα μια φορά μας γεμίζεις........ένα υπέροχο θέμα δοσμένο με μοναδικό εικαστικό τρόπο. Μου άρεσαν πάρα πολύ τα σχέδια με τις πετρούλες. Μοναδικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πετρούλες είναι κάτι μεταξύ εικαστικής τέχνης και συμβολισμού, δεν ταιριάζουν πολύ με το θέμα;; ♥ Να είσαι καλά Γιάννη :)
ΔιαγραφήΝα μην είμαι εκεί ο κιαρατάς να σε καμαρώσω να ξελαρυγγιάζεσαι που φώναζες μακαρονάδαααααα! Μέχρι και βίντεο θα σε ανέβαζα στο γιουτιουμπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσχετο: τελικά διάβαζες βιβλία, μπάνια έκανες, μυθοπλασίες έγραφες; τι απ' όλα;
Μυθοπλασίες έγραφα, θες τίποτα;; Γουστάρεις τσαμπουκά;;; ♥ Έχε χάρη που ξέρω και αντιγράφω (καρδιές, εν προκειμένω!) Μάκια :)
ΔιαγραφήΜαμά, μπαμπά και τουμπαλιν και πάλι απο τη αρχη! Πολύ ωραίο να νοιαζόμαστε για τους γονεις μας, ουσιαστικά και ολόψυχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη εβδομάδα
Φιλιά :)
Ωραία και απαραίτητο σε βαθμό κακουργήματος κάποιες φορές....... ♥ Φιλάκια :))
ΔιαγραφήΕίναι αλήθεια ότι περνώντας τα χρόνια οι γονείς γίνονται παιδιά και τα παιδιά γονείς, κύκλος η ζωή κοπέλα μου, από εκεί που ξεκινάει εκεί καταλήγει. Εύχομαι να έχεις μια γλυκιά και όμορφη εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσει το παιδί ότι έχει γίνει ο γονιός των γονιών του..... ♥ Σε φιλώ και σε καλωσορίζω :))
Διαγραφήτι όμορφο Πετρούλα μου και συγκινητικό.... όμορφες εικόνες πέρασαν και χάθηκαν σε αυτή τη θάλασσα γυαλί.... φιλάκια πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά ώρε evonitsa!! Είδες;; Δεν ξεχνώ! ♥ Φιλιά πολλά :))
Διαγραφή♥ Ευχαριστώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήμου άρεσαν πολύ και οι πετρούλες με τις πατούσες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το βιντεάκι εγώ ευχαριστώ γιατί σε δική σου ιδέα οφείλεται μην το ξεχνάμε...
καλημέρα!
Αλληλοεπίδραση λοιπόν! Φιλιά και καλή εβδομάδα ♥ Όχι, εγώ σε ευχαριστώωω :)
Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδοντας τις ευχές, νομίζω ότι εδώ ταιριάζει:
https://www.youtube.com/watch?v=K61TRiXLgD4
Παιδικά παιχνίδια
Πέρασ' ο καιρός.
Παιχνίδι αλλιώτικο
που χάθηκε στο φως
τα μεσημέρια
μίλα μου.
Μ' όλες τις φωνές
ποτέ δεν έμαθα
τι σ' έκανε να κλαις
βγαίνει η βαρκούλα.
Βγαίνει η βαρκούλα
βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά.
Ήλιος και βροχή
χιλιάδες όνειρα
παντρεύονται οι φτωχοί
κι εγώ σε χάνω
μίλα μου
κι άκου τι θα πω
ψηλά τα χέρια
γιατί τόσο σ' αγαπώ
και μένω αταξίδευτος
και τότε ρίξαμε τον κλήρο
να δούμε ποιος, ποιος, ποιος
θα φαγωθεί
να δούμε ποιος, ποιος, ποιος
θα τα φυλάει.
Νταμ, νταμ
φιλίμι κοντάμ
νταμ
νταμ
καραγάς
ξεπετώ
δίπλα
στον ποταμό
εγώ θα βγω
περνά
περνά
η μέλισσα
με τα μελισσόπουλα.
Δεν περνάς
κυρά Μαρία.
Δεν περνάς.
Δεν με πονάς.
Τι με κοιτάζεις
μ' αυτά τα μάτια
αυτό που ζήσαμε
σκοτάδι και μας πνίγει
εσύ μια κούκλα
στα σκαλοπάτια
κι εγώ τρενάκι
που δεν πρόκειται να φύγει.
Πέρασ' ο καιρός
παιχνίδι αλλιώτικο
που χάθηκε στο φως
τα μεσημέρια μίλα μου
μού 'λειψες πολύ
και στρατιωτάκι
μολυβένιο, με στολή
σε περιμένω.
Τίποτα.
Νταμ - φιλίμικο νταμ - νταμ
καραγάτς - ξεπετώ δίπλα στον ποταμό
εγώ ταγκό.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΥΓ. Προτιμώ μακράν το διάβασμα από το μπλόγκιν.
Κι εγώ το προτιμώ μακράν το διάβασμα. Το blogging όμως είναι εθιστικό, γι αυτό να μην κάνεις blog! Καλή σου μέρα Αγγελική μου και να είσαι καλά :))
Διαγραφήπαρόμοια διάθεση είχαμε νομίζω γράφοντας τις αναρτήσεις μας. Καλή βδομάδα σου εύχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά
Θα έρθω να σε διαβάσω! Φιλούθκια :))
ΔιαγραφήΣυγκινητικό το κείμενό σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχεις, φιλάκια πολλά!
Να είσαι καλά ομορφιά μου :) Μάκια :))
ΔιαγραφήΚι εδώ κρασάκι συμπεθέρα!! Και καρδιοχτύπι κιόλας κόκκινο;;; Αχαχαχα!! Τα τσουξα μεσημεριάτικα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα μη μου θυμώσεις αλλά εγώ πειράζει που είχα ένα μόνιμο χαμόγελο καθώς σε διάβαζα;;; Και τόσο τρυφερή εικόνα και ταυτόχρονα γελούσα γιατί έχω αρχίσει εδώ και καιρό τα μην το ένα μην το άλλο στους γονείς και το μόνο που ακούω είναι να μου γκρινιάζουν και να μου λένε σταμάτα να μας κάνεις την κακιά συμπεθέρα!!!!! Αχαχαχαχαχα!!! Οπότε το κανα εικόνα κι έβλεπα τις αντιδράσεις τους γεμάτες απόγνωση να με αποφύγουν, έτσι για να το ευθυμήσω!!!!! :))))
Για τον κύκλο της ζωής, τι να πω.. Αχ και βαχ και δις βαχ μην σου πω μα τι να κάνεις που έτσι είναι η ζωή συμπεθερούλα μου!!! Τους αγαπάμε και τους προσέχουμε !!
Σε χάρηκα πετροπατουσάκι μου!!! Φιλάκια και καλή σου βδομάδα!!!
Μα είναι όντως τρυφερό, τουλάχιστον με τέτοια διάθεση το έγραψα, οπότε μέσα είσαι συμπεθερόνι :)) Σε φιλώ και καλή εβδομάδα αμήν :)))
ΔιαγραφήΤι Μυθοπλασία;; Από τη ζωή είναι αυτά βγαλμένα! Ο κύκλος της ζωής μας. Μας δρόσισες πέτρα μου και ταιριάζει πολύ το φθινοπωράκι με τη θάλασσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και είναι μέσα από τη ζωή..... Να είσαι καλά και καλή σου μέρα Χριστίνα μου :))
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Πετρούλα μου...ποιότητα ψυχής...εντάξει τι να πω τώρα..με συγκίνησες γιατί όπως έχω τρέλα με τα μικρά παιδιά έχω και μιά πολύ μεγάλη ευαισθησία με τη τρίτη ηλικία..νομίζω ότι ίσως να είμαστε και η τελευταία γενιά που τα σκέφτεται έτσι..έτσι είναι δεν είναι εύκολο να τα συνηθίσουμε...θυμάμαι τότε που ήμουνα μικρή και με κράταγε η μαμά μου απο το χέρι σφιχτά κι εγώ ήμουνα αεικίνητη...και μου φώναζε...τώρα την κρατάω απο το χέρι να περάσουμε το δρόμο και την κρατάω σφιχτά να μη μου πέσει..και καίγομαι μέσα μου που σκέφτομαι πόσο μεγάλωσε..μήπως δεν ήμουνα πολύ καλή κόρη,μήπως δεν της έδωσα αρκετά μήπως πρέπει να κάνω κάτι τώρα...σκέψεις..μεγαλώνουν Πετρούλα μου..και όσοι την έχουμε τη ρημάδα την ευαισθησία θα μας απασχολεί!!φιλάκια πολλά φιλαράκι μου!!και μιά αγκαλίτσα σου στελνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα, με έκανες και έκλαψα χθες βράδυ που σε διάβασα...... Ουφ.... Ρε τι έχουμε πάθει εμείς αι ευάισθηται ψυχαί!!! Ανταποδίδω την αγάπη μου Κατερινάκι και καλή σου μέρα :))
Διαγραφήεξαιρετικά όμορφο, εικόνες, χρώματα, συναισθήματα... ευχαριστώ για την συμμετοχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ κι εγώ πάρα πολύ Blue! Όλο ωραίες ιδέες είσαι :)) Καλημερούδια !!
Διαγραφήκαλημεραααα αδυναμια!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχη ιστορια!
εχω χασει ιδεες μιας και απεχω αλλα τωρα ψαχνω να δω τι εχασα! :)
Ευχαριστώ! Φιλιά :))
ΔιαγραφήΜεγάλο θέμα άνοιξες αν και σπουδαίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα βλέπω, τα ξέρω, τα έζησα με τις γιαγιάδες μου... θλιβερό αλλά συγκινητικό και με πολύ βαθιά προσοχή θέμα.
Πολλά φιλιά Πέτρα μου!
Γιατί δεν είχα απαντήσει εδώ, δεν θα μάθουμε ποτέ.. Σήμερα το ανακάλυψα!
ΔιαγραφήΜωρε Πετρονι συγκινηθικα βρε. Και με το κειμενο και με το τραγουδακι εννοειται. Μου εφερε στο μυαλο τοσες ομορφες παιδικες αναμνησεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειράζει που η απάντησή μου εδώ άργησε..πέντε χρόνια;;; Χαχα! Την αγάπη μου!
Διαγραφή