*Like...για τον Νίκο...Like...για τον Αλέξη...Like...για τον Παύλο...

Φίλε Νίκο...είναι αργά τώρα που σου γράφω. Κάτι παραπάνω από μεσάνυχτα.

Δεν έχω ύπνο. Όχι, δεν πάσχω από αϋπνίες, αλλά έφαγα βαριά για βράδυ.

Τόσες οδηγίες από τους διατροφολόγους, τόσες συμβουλές και πάνε όλες χαμένες.

Κι αφού το λένε, μετά τις 7 το βράδυ, κανονικά δεν πρέπει να τρώμε τίποτα.

Άντε, το πολύ κανένα γιαούρτι. Όχι...μπιφτέκια με σαλάτα, βάλε και ολίγη φέτα.

Γι' αυτό σου λέω. Υποφέρω. Μια σόδα τώρα θα ήταν ο,τι έπρεπε. Ουφ.

Και ξέρεις ε; Εγώ άμα ξαγρυπνάω, κάθομαι και κάνω σκέψεις. Κάτι σκέψεις.

Δεν ξέρω πως να σου τις χαρακτηρίσω. Χορτασμένες.

Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω. Να μωρέ, 

μετά από κάθε γεύμα με πιάνει μια διάθεση...για φιλοσοφία να το πω;

Για κριτική των πάντων να το πω; Για επανάσταση θα το πω.

Ω ναι, δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω αυτό φίλε Νίκο, 

αλλά -μην ακούς τι λένε- οι μεγαλύτερες επαναστάσεις... 

γίνονται με γεμάτο το στομάχι. Όχι, πες, άμα δεν έχεις φάει να πάρεις δυνάμεις,

μπορείς να πατάς τα πλήκτρα της επανάστασης ντάγκα-ντούγκα όλη μέρα; 

Μπορείς να κάθεσαι και να παπαρολογείς εκ του ασφαλούς, αν δεν έχεις δυνάμεις;

Όπως λέει και ο σοφός λαός, που είναι σοφός 364 ημέρες το χρόνο -πλην μιας-

μαντεύεις ποιας;...άει γεια σου. Όπως λέει το λοιπόν κι ο σοφός λαός Νίκο μου, 

νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, το 'πιασες το υπονοούμενο, έτσι;...

Γι αυτό σου λέω Νίκο μου. Έκαστος στο είδος του. 

Κι εγώ στο παραπέτασμα του πληκτρολογίου, να επαναστατώ!

Τάσος Αναστασίου

"Πόσο κράτος δικαίου είναι άραγε το κράτος όπου όταν κάποιος παραβιάζει το δικαίωμα που του δίνει ο νόμος, ο δικαστής τιμωρεί τους υπόλοιπους. Αντί δε να διορθώσουν το άδι-

κο και να σταματήσει μια εκδικητική συμπεριφορά που υπαγορεύτηκε και από την δημο-σιογραφική υστερία, κάνουν το δεύτερο ακόμα πιο άδικο. Καταργούν όχι μόνο το νόμο αλλά και το κίνητρο για να σπουδάσουν οι κρατούμενοι που είναι και οι ανάσες ελευθε-

ρίας. Όταν ένα παιδί που είναι στη χρήση ζει μέσα στην αθλιότητα της φυλακής και προσέρχεται σε μια μονάδα απεξάρτησης με υπ’ όρον αποφυλάκιση, το πρώτο κίνητρο είναι η ανάσα ελευθερίας, οι καλύτερες συνθήκες στο φαγητό, στην καθαριότητα, στη φροντίδα και πολύ αργότερα έρχεται η στιγμή για να γίνει η θεραπεία του, κυρίαρχο κίνητρο για τη ζωή του" ("Η εφημερίδα των συντακτών¨". Κλικ για την συνέχεια εδώ)

6 Δεκεμβρίου: Ημέρα μνήμης για τον Αλέξη. Για έναν Αλέξη, που, οι εκάστοτε κυβερνή-σεις, {αλλά και μερίδα λαού-- ανεξάρτητα αν το παραδέχεται ή όχι}, σπίλωσαν {και σπιλώ-νουν} τη μνήμη του, με εξοργιστικές δηλώσεις, αλλά κυρίως, με εξοργιστικές πράξεις. Στα πλαίσια εκείνα φυσικά, εντάσσεται και "η ιστορία" με τον Νίκο Ρωμανό {δες πιο πάνω}.

Ημέρα μνήμης και για τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Και δεν ξεχνάμε ποτέ τον Παύλο Φύσσα.. 

** Και για όσους δεν κατάλαβαν, ο τίτλος της ανάρτησης σαφώς και είναι ειρωνικός... Δε χωράνε like στα εγκλήματα.

Μια εικόνα=με χίλιες λέξεις! Αχ Βαγγέλη...απ' τη ζωή μου πέρασες, με τσάκισες, με γέρασες, ωωωω, με τσάκισες, με γέρασες...

................................................................................................

Διαβάστε σήμερα στα blog της Χριστίνας της Ρούλας   

της Μαρίας και της Χριστίνας: "κοινωνική αλυσίδα"
με αφορμή το: "Εσύ γνωρίζεις τι είναι το σίσα;"
................................................................................................

Δείτε επίσης στο blog της Κατερίνας: Τι θα πει "Μοιράζομαι" 

................................................................................................

Με σοκ και δέος επίσης, δείτε τι συμβαίνει στα Φιλιατρά

................................................................................................

Δείτε και δεύτερη ενδιαφέρουσα ανάρτηση στο blog
της Μαριλένας με θέμα τα παιδικά καλλιστεία...

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫