☆ Ξεχασμένο τ᾿ ἄστρο τοῦ Βορρᾶ, οἱ ἄγκυρες στὸ πέλαγο χαμένες

Σήμερα θα την κάνω γυριστή. Κυριακή γαρ και επιβάλλεται μια ανάπαυλα.

Θεματολογικά εννοώ. Σε ελεύθερη μετάφραση θα το έλεγα...εκκαθάριση ψυγείου!

Στο πιο κυριλέ του όμως, θα το βάφτιζα magazino. Που και που στο σπίτι, αντί να

μαγειρέψουμε, δεν ανοίγουμε το ψυγείο και τρώμε ποικιλία; Κάπως έτσι είναι σήμερα.

Αντί να μιλήσω για ένα θέμα (και μάλιστα βαρύ!) θα μιλήσω για διάφορα γενικά.

1) Αν αναρωτιέσαι λοιπόν, πως προκύπτουν αυτές οι -ελαφρώς- χριστουγεννιάτικες

φωτογραφίες, θα σου πω ότι τις είχα αποθηκεύσει μες στις γιορτές, επειδή μου άρεσαν.

Ε, τι να τις αφήσω να πάνε χαμένες; Οπότε, τις στόλισα σήμερα ωραία-ωραία κι όλα καλά!

Ειλικρινά όμως, γιατί όχι; Εννοώ γιατί να μην κρατάμε κάτι από γιορτή, ακόμα και

μετά τις γιορτές; Ένα φαναράκι αναμμένο (όπως στην πρώτη φωτογραφία) ή μια γυάλα 

με χρωματιστές μπάλες (όπως στην τελευταία), μια χαρά δεν μπορούμε να τα έχουμε

στολισμένα, πέρα από Χριστούγεννα και να μην λείπει η ευχάριστη νότα από το σπίτι;

Το ίδιο ισχύει και για τα μπισκότα, τα γλυκά, τα κουλούρια. Αν φτιάξουμε μπισκοτάκια 

με χαρούμενα σχέδια, δεν μας ανεβάζουν την διάθεση και βγαίνουμε από την ρουτίνα;

2) Μια πρόταση για ένα ευχάριστο ανάγνωσμα είναι αυτή εδώ από το blog

της Αλεξάνδρας μας, η οποία πάντα έχει να μας πει κάτι ταξιδιάρικο και πρωτότυπο.

3) Με ιδιαίτερη γραφή, μα και πικρή αλήθεια..όταν κρυώνουμε στην πολυκατοικία.

4) Αν εξακολουθούμε όμως να προβληματιζόμαστε και να είμαστε σε εγρήγορση,

θα πρότεινα αυτήν εδώ την ανάρτηση. Ανάβουν τα αίματα, αλλά λέει αλήθειες!

5) Στις 11/01/1910 γεννήθηκε ο Νίκος Καββαδίας. Τα λόγια είναι τόσο φτωχά, 

το λινκ όμως οδηγεί σε ποιητικές διεξόδους, από όπου, μόνο ένας Καββαδίας

μπορούσε να μας απεγκλωβίσει. Έναν αιώνα μετά και το στίγμα του είναι ακόμα

τόσο έντονο, σαν ένα σήμα Μορς μέσα σε μια φουρτουνιασμένη πραγματικότητα.

6) Κι επειδή το 'φερε ο λόγος για φουρτούνες και τρικυμίες, όλοι ξέρουμε την τραγική 

ιστορία με την πυρκαγιά και τις συνέπειες της στο πλοίο Norman Atlantic.

Όποιος όμως δεν έχει διαβάσει το ημερολόγιο του επιβάτη Ανδρέα Οικονόμου, 

δεν ξέρει τι θα πει να σπάει η καρδιά σου, μέσα από μια τόσο σπαραχτική διήγηση.  

Έχω κάποιες ημέρες που το έχω διαβάσει, αλλά ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω. 

Μην αφήσετε αυτές τις σελίδες να πάνε χαμένες. Θα σοκαριστείτε. Σε πολλά σημεία

επίσης, θα εξοργιστείτε πάρα πολύ, παράλληλα όμως, θα κλαίτε με μαύρο δάκρυ...

Αφού το διάβασα, μπήκα στο προφίλ του Ανδρέα Οικονόμου στο facebook

κι είχα την μεγάλη τύχη να αποδεχτεί το αίτημα μου για να γίνουμε "φίλοι"

(όπως συνηθίζεται να λέγεται στην γλώσσα του facebook). Οποία τιμή.

Δεν βρίσκω λόγια να τον ευχαριστήσω, ούτε να του πω ότι του είμαι ευγνώμων.

7) Στις 11/01/1983 ανακοινώνεται υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5% 

έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές 

για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Προσέξατε την χρονολογία; 1983. Τότε που όλοι εμείς οι απλοί πολίτες,

νομίζαμε ότι όλα ήταν ανθηρά κι ότι...ζούσαμε ως χώρα τον μήνα του μέλιτος...

Υ.Γ Κι επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, αχ δεν μπορώ παιδιά μου! Το είδατε το νέο σποτ του Αντώνη; 

1) Μέχρι τώρα έλεγε τα ψέματα για το μη μέλλον των παιδιών, στους γονείς τους. Τώρα αποφάσισε να τους τα πει κατάμουτρα.

2) Ένα botoxάκι νομίζω ότι του ήταν απαραίτητο του Αντώνη. Αχ κύριε επικοινωνιολόγε, θα σε μαλώσω! (Και πολύ καμμένα σποτάκια λέμε!)

3) Αντώνη, μετά την πιτσαρία (την μπλε), τώρα που θα έχεις άπλετο χρόνο, μήπως να ανοίξεις μια σχολή υποκριτικής; Αυτή κι αν θα σκίσει!

Δεκατέσσερις και σήμερα... Σαν το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο της τζαμποσακούλας! Foto

................................................................

Η εποχή μας την κούραση δεν την χωρά; 

Μόνο Mia Petra έχει την απάντηση εδώ!

 .........................................................................

Ας είμαστε ειλικρινείς. Η πραγματικότητα είναι μια:

Μερικές ημέρες πριν από τις πιο κρίσιμες εκλογές για εμάς,

όποιος σιωπά προφανώς και συναινεί...

 .........................................................................

Τὰ καράβια ποὺ φεύγουν γιὰ καινούρια ταξίδια

καὶ δὲν ξέρουν καλὰ -ἂν ποτὲ θὰ γυρίσουν πίσω

ἀγαπάω, καὶ θά ῾θελα μαζί τους νὰ πάω

κι οὔτε πιὰ νὰ γυρίσω. Νίκος Καββαδίας 

*Ο τίτλος της ανάρτησης είναι στίχος του Καββαδία.