Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

# Goodbye my love...


Το παρακάτω σουρεαλιστικό συμβάν, είναι αρκετό να περιγράψει αυτό που υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια, ένας διάσημος, όσο και πολύ αγαπητός τραγουδιστής του 20ου αιώνα:
Το 1985, κατά τη διάρκεια αεροπειρατείας σε πτήση της TWA, οι καταληψίες του αερο-σκάφους, με το που αντιλήφθηκαν ότι ανάμεσα στους επιβάτες βρισκόταν και ο Ντέμης Ρούσσος, ξέχασαν την...αποστολή τους και διοργάνωσαν μια γιορτή για τα γενέθλιά του!

"Έκανα περιοδεία στην Ιταλία και ήταν μια πολύ ζεστή ημέρα. Το μεσημέρι βρήκα ένα κατάστημα που πουλούσε κελεμπίες. Την αγόρασα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά εκείνη τη μέρα με είχε σώσει. Πήγα στη συναυλία με την κελεμπία, ο κόσμος ενθουσιά-
στηκε κι η κελεμπία έμεινε. Έφτασε μια στιγμή που τις πούλησα και τις πούλησα σε πολύ καλή τιμή. Όλα τα χρήματα πήγαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Τώρα στο σπίτι μου δεν θα βρείτε ούτε μισή. Από τη στιγμή που τελειώνει κάτι, τελειώνει. Επιβιώνει ως ανάμνηση αλλά μέχρις εκεί, δεν έχει νόημα να κάθεσαι πάνω τους".

Το 1968 ανατέλλει στο μουσικό στερέωμα το συγκρότημα Aphrodite's Child. {Εντάξει, ντρέπομαι πολύ, αλλά εγώ αυτό το διάσημο συγκρότημα το έμαθα από τον γιο μου!} Αυτό το συγκρότημα προοδευτικής ροκ μουσικής, ιδρύθηκε το 1967 από τους Ντέμη Ρούσσο 
(μπάσο κιθάρα φωνητικά), Βαγγέλη Παπαθανασίου (πλήκτρα) Λουκά Σιδερά (ντραμς και φωνητικά) και Αργύρη "Silver" Κουλούρη (κιθάρα). Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή...

"Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και κανένας βασιλιάς στην πατρίδα του. Εδώ για να επιζήσεις, επειδή είναι μικρή η χώρα, πρέπει να ανήκεις σε ένα είδος “μαφίας”. Όχι κυριολεκτικά, αλλά πρέπει να ανήκεις σε μία οικογένεια καλλιτεχνών, που τους βλέπεις, είναι 5-6-7, και κάθε φορά που γίνεται κάτι εμφανίζονται οι ίδιες μούρες". "Η ιστορία έχει αποδείξει πως είμαστε ευλογημένος λαός, έξυπνος και δραστήριος και πά-
με μπροστά, μόνο όταν φεύγουμε έξω από το μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα".

"Η δημοκρατία, ξέρετε, είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά είναι και η μεγάλη μπλόφα. Και στη Ελλάδα εφεύραμε δύο πράγματα: τη δημοκρατία και τους υπονόμους! Ούτε το ένα, ούτε το άλλο δουλεύει! Τι μένει στο τέλος; Η θέληση των από πάνω να μας ελέγχουν κι αυτοί οι φουκαράδες οι άνθρωποι που τους βάζουν στη γωνία, όπως εμείς παλιά πιτσιρικάδες κλείναμε τα έντομα μέσα σε μπουκάλια! Αν βάλεις 3 μύγες σε ένα μπουκάλι ίσως τα βρουν μεταξύ τους, αν βάλεις όμως 20 σίγουρα θα αλληλοφαγωθούν. Που ξέρετε, όμως, μπορεί οι μύγες και τα μυρμήγκια να είναι πιο οργανωμένα από εμάς!"

Η εμφάνιση στις 25 Ιουνίου 2010 στο Ηρώδειο ήταν η πρώτη του Ντέμη Ρούσσου στην Ελλάδα ύστερα από 37 χρόνια! Τα εισιτήρια της μιας και μοναδικής συναυλίας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγες ώρες. Ο Ντέμης Ρούσσος πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 2015. Επειδή όμως ο ίδιος πίστευε στη μετενσάρκωση κι επειδή, όπως είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξη του, μέσω αναδρομών που είχε κάνει, έχει ακόμα μια ή δυο ζωές, 
η 25η Ιανουαρίου του 2015, προφανώς και δεν ήταν για εκείνον..καταληκτική ημερομηνία.

Ως συνήθως μου συμβαίνει, έχω την κακή συνήθεια, να αναζητώ περαιτέρω πληροφορίες για κάποιους διάσημους ανθρώπους, αμέσως μετά το θάνατο τους. Έτσι όμως ανακάλυψα το εύρος τής προσωπικότητας του Ντέμη Ρούσσου, ο οποίος -κατ' εμέ- είχε το χάρισμα του λόγου. Αυτό άλλωστε ήταν κι ο λόγος που προτίμησα τις συνεντεύξεις που είχε δώσει στην ελληνική τηλεόραση, αν και δεν ήταν και πολλές. Έστω και μέσα απ' αυτή τη μικρή γεύση που πήρα, ακούγοντας τον ίδιο να μιλά για τη ζωή του, αλλά και γενικώς για τη ζωή, εύχο-μαι να υπάρχει μετενσάρκωση και να μου δοθεί η ευκαιρία να τον γνωρίσω σε μια επόμενη ζωή. Εκτός πια κι αν εμένα η...τωρινή μου ζωή, είναι η τελευταία! Το ερώτημα προφανές και σου πετάω το μπαλάκι: πιστεύεις στη μετενσάρκωση ή μια μεταθανάτια μορφή ζωής;


Επιμένω: Δεν ξέρεις εσύ! Ρώτα Mia Petra!

❤¸¸.•*¨*•♫ ..............................Foto Google Πηγή πληροφοριών...............................❤¸¸.•*¨*•

50 σχόλια:

  1. Τί όμορφο αφιέρωμα, βρε Πετράδι μου!
    Αυτό με τη δημοκρατία και τους υπονόμους δεν το είχα ακούσει πριν και όμως με βρίσκει τόσο μα τόσο σύμφωνη!
    Το έργο του θα μείνει πάντα εδώ να μας συντροφεύει...
    (Στη μετα θάνατον ζωή, πολύ θα ήθελα να πιστέψω, αλλά δυστυχώς δεν... Για την ώρα, τουλάχιστον...)
    Φιλί γλυκό και ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
    Συγχαρητήρια για τη διάκριση στο Συμπόσιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Γιάννα μου. Κι εγώ συμφωνώ με τους υπονόμους ! Χαχα :)
      Ευχαριστώ πολύ για το συμπόσιο ❤

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Πετράδι μου
    Ήρθα για τα συγχαρητήρια!!!
    Σε διαβάζω μετά με την άνεσή μου!!!
    Τρέχω σαν τρελή σήμερα....

    φιλάκι γλυκό ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταπληκτικό αφιέρωμα πετροκόριτσο!
    Ένας μοναδικός άνθρωπος με ήθος που τον έφαγε και αυτόν η πατρίδα του και αναγκάστηκε να φύγει!
    Ας έχει καλή επόμενη ζωή και να έχει το ίδιο μοναδικό χάρισμα όπως και στην προηγούμενη!
    Πολλά φιλιά!

    Υ.Γ. Συγχαρητήρια για την νίκη σου, παρόλο που σε ψήφισα, δεν σε κατάλαβα καθόλου ότι ήσουν εσύ από πίσω από αυτό το εξαίρετο ποίημα! Καταπληκτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειλικρινά δεν ξέρω ακριβώς τις συνθήκες που τον ανάγκασαν και εάν, θα τα πούμε και πιο κάτω. Ευχαριστώ για το συμπόσιο!

      Διαγραφή
  4. Πολύ ωραίο αφιέρωμα! Γνώριζα ελάχιστα γι' αυτόν τον άνθρωπο (εκτός από τη μουσική του) και δυστυχώς έμαθα περισσότερα μετά την είδηση του θανάτου του... Κρίμα...
    Εγώ από το αφιέρωμα σου κρατάω αυτό: "στη Ελλάδα εφεύραμε δύο πράγματα: τη δημοκρατία και τους υπονόμους! Ούτε το ένα, ούτε το άλλο δουλεύει!". Νομίζω αυτή η πρόταση είναι η απάντηση σε πολλά ερωτήματα!
    Όσο για τη μετενσάρκωση ή τη μεταθανάτια μορφή ζωής, νομίζω πως πιστεύω και στα δύο... Και αν είχες και τρίτη εκδοχή θα πίστευα και σε αυτήν... Όταν δε γνωρίζουμε πολλά για ένα θέμα νομίζω πως το πιο σωστό είναι να είμαστε "ανοιχτόμυαλοι" χαχαχα!
    Φιλάκιαααα! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο, η συνάδελφος από πάνω με κάλυψε ;)
      Πέτρα μου στα αφιερώματα είσαι η μία και η μοναδική! Κάνεις πάντα άψογη δουλειά!
      Φιλάκια πολλάα! Καλό σαββατοκύριακοο!!! ♥

      Διαγραφή
    2. @ Rylie
      κι εγώ πιστεύω σε διάφορες εκδοχές, αφού δεν μπορούμε να αποκλείσουμε καμία! ♥

      Διαγραφή
    3. @ Αναστασία, ας είναι καλά οι πηγές πληροφοριών! ♥

      Διαγραφή
  5. Καλλιτέχνες αυτού του βεληνεκούς δεν πεθαίνουν ποτέ, έτσι κι αλλιώς!
    Όσο για την ερώτησή σου, απλά δεν είχα ποτέ μεταφυσικές ανησυχίες. Κι αν υπάρχει, κι αν δεν υπάρχει μεταθανάτια ζωή, θα το μάθω όταν έρθει η ώρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως πάντα πρακτική! Φιλιά στην παγωμένη Θεσσαλονίκη από την παγωμένη Αττική!

      Διαγραφή
  6. - Ναι πιστεύω.
    - Συγχαρητήρια για τη νίκη σου στο συμπόσιο! Ούτε που πήγε ο μυαλός μου ότι ήσουν εσύ...
    - Συγκινητικό το αφιέρωμα για τον Ντέμη. Αν και δεν ήμουν ποτέ φαν των καλλιτεχνών (και όχι μόνο) που έκαναν καριέρα έξω, απαξιώνοντας ορισμένες φορές την πατρίδα τους με εκφράσεις και δηλώσεις. (βλέπε και Μούσχουρη). Όταν όμως υπήρχε κέρδος ή συμφέρον, μας θυμόντουσαν με νοσταλγία...
    Τεσπά, ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του, υπήρξε ογκόλιθος στην τέχνη του και μακάρι να βιώσει το υπόλοιπο των ζωών που του αναλογούν (αν...).
    Φιλιά πολλά Πετρο-ποιήτρια μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Μούσχουρη νομίζω είναι όντως πολύ αρνητικό παράδειγμα! Πολύ λυπάμαι, αλλά ξέρεις αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου, ανεξάρτητα με το που κάνει καριέρα. Ευχαριστώ κι εδώ για το συμπόσιο!

      Διαγραφή
  7. Ναι ήταν μεγάλη μορφή ο Ντέμης!!! Ωραία ανάρτηση, απολαυστική όπως πάντα!!!! Καλό απόγευμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δυστυχος τετοιους ανθρωπους τους θυμομαστε μονο μετα το θανατο τους. Ολοι να λενε τι καταπληκτικος που ηταν αλλα ποτε να μην εχω δει βιντεακι του στο facebook. Τελος παντον. Εμενα θα μεινει στην καρδια μου γιατι εδωσα το πρωτο μου φιλι σε ενα παρτυ χορευοντας ενα απο τα τραγουδια του... https://www.youtube.com/watch?v=IOlHPIC4opA :) Ας ειναι καλα εκει που ειναι τωρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αδυναμια μου καλημερα!
    Καταρχην συγχαρητηρια για τη νικη σου στο συμποσιο!
    Χαρηκα πολυ πολυ και περιμενω τη σχετικη σου αναρτηση! :)

    Ακουσα προσφατα σε μια εκπομπη για την αεροπειρατεια και τον Ντεμη Ρουσσο και εμεινα αφωνη! Αγαπημενος καλλιτεχνης! Η φωνη του μου θυμιζε και μου θυμιζει και παντα δηλαδη θα μου θυμιζει αηδονι!

    Καλο σκ να εχεις! Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Κική!
      Ναι όντως, καταπληκτική φωνή, τίποτα δεν είναι τυχαίο :)

      Διαγραφή
  10. Πέτρα μου σκληρές οι αλήθειες που εκστομίζονται από τον Ντέμη Ρούσσο και δυστυχώς ζωγραφίζουν τα τεχνικά δρώμενα στην πατρίδα μας.

    Τιμάς τη μνήμη του με τρόπο εξαίσιο και χαρισματικό.....

    Υ.Γ. Τι διαβάζω......! Διάκριση στο ΣΥΜΠΟΣΙΟ περί ΠΟΙΗΣΗΣ ;;; !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Να μια ακόμα διάκριση στην φωτεινή δουλειά και στη σκέψη σου.....! παρά το ότι δεν το παρακολούθησα ξέρω ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

    Φιλιά Πέτρα μου να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υ.Γ Ευχαριστώ πολύ φίλε Γιάννη! Εγώ πάλι δε νομίζω ότι έγραψα κάτι σημαντικό, διάβασα πολύ σπουδαίες εμπνεύσεις στο συμπόσιο :)

      Διαγραφή
  11. Βραχονησίδα μου, πολύ όμορφο αφιέρωμα του έκανες του Ντέμη!!!
    Ήταν για μένα μια γλυκιά προσωπικότητα και το συγκρότημα ήταν εκπληκτικό!!!
    Όμως η Ελλάδα τα τρώει τα παιδιά της κι όπου κι αν γυρίσεις σε πληγώνει, όσο
    κι αν την αγαπάμε!!!!

    Στην μεταθανάτια ζωή δεν πιστεύω, μια και γινόμαστε σκόνη, ατμός κι είμαστε παντού και για πάντα!!!!

    Θέλουμε το ποίημα...!!!! Πότε;;;
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εμένα το μυαλό μου τώρα είναι στον Ντέμη!
    Μετά θάνατον ζωή σίγουρα. Από τώρα φοράω τα καλά μου και κάνω τη λίστα με τα άτομα που θέλω να κάνω παρέα, μιας εκεί δεν θα υπάρχουν άσημοι και διάσημοι όλοι θα είμαστε γειτονάκια!

    (το πάρτυ της πρωτιάς σου πότε θα το κάνουμε;;;; )

    Φιλάκια!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αλό εστεμμένη μου!
    Συντάσσομαι με το σχόλιο της Μαρίας έως κεραίας!
    Κι εγώ δεν συμπάθησα όσους έκαναν καριέρα έξω και τα έχωναν για τα πράγματα εδώ ...αλλά οι αρπαχτές ...αρπαχτές!
    Με το Ντέμη μεγάλωσα. Τα τελευταία χρόνια δεν τον άκουγα βέβαια. αλλά μικρή ήξερα όλα τα τραγούδια του ...τι να λέμε, τον θεωρούσαμε μεγάλο!
    Μεταθανάτια ζωή ε;
    Πίστεψα σε μεγάλη ηλικία πια ...μετά τα 34! Ναι, ερχόμαστε, γιατί ψυχές είμαστε κι αν δεν ολοκληρώσουμε την εξέλιξη μας τη μια... νομίζω ότι ερχόμαστε πάλι για να παιδευτούμε και να αναπτυχθούμε!
    Ουφ...κάτι απορίες που έχεις κι εσύ!

    ΟΑΦ! ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ δεν συμπάθησα πολλούς που έκαναν/κάνουν καριέρα εδώ, γιατί είναι εξίσου της αρπαχτής, κοινώς είναι θέμα χαρακτήρα!

      Διαγραφή
  14. Μένω μόνο στο ερώτημά σου, φίλη Πέτρα. Ανέτρεξα στην ανάρτησή μου «Βεβαιότητες», πέρυσι τέτοιον καιρό, στην οποία είχες γράψει κι εσύ σχόλιο.
    Ανθεκτικότατη η πίστη στην μεταθανάτια ζωή, μέσα στις χιλιετίες και σε όλες τις θρησκείες που γνωρίζω. Σεβαστή η κάθε πίστη.
    Εκείνο που είναι εξοργιστικό, είναι ο φανατισμός τής επιβολής τής όποιας πίστης. Και το δεύτερο εξοργιστικό, ο διαποτισμός των ανθρώπων με «απόλυτες αλήθειες» που δεν στηρίζονται πουθενά.
    Αν οι άνθρωποι είχαν πειστεί ότι η ζωή είναι μόνο μία, ίσως να προσπαθούσαν, περισσότερο συλλογικά, να την κάνουν καλύτερη, δηλαδή να …προλάβουν να την κάνουν καλύτερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως, ακόμα κι εκείνοι που δεν πιστεύουν στη ζωή μετά, μπορούν να ζουν εξίσου, χωρίς αξίες και φραγμούς. Τα πάντα έχει ο μπαξές :)

      Διαγραφή
  15. Όχι δεν πιστεύω, ούτε στην μετενσάρκωση, ούτε στη μεταθανάτια ζωή, τουλάχιστον αυτή την εποχή!
    Αν αλλάξω γνώμη θα σε ενημερώσω πάραυτα!...χαχα!
    Το αφιέρωμά σου εξαιρετικό!
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εξαιρετική αφιέρωση καλή μου φίλη.
    Το μόνο που μπορώ να πω είναι κάτι σαν τον τίτλο σου.
    Στο καλό φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Για την προηγούμενη ανάρτηση και αυτήν το σχόλιό μου θα μετατραπεί σε ανάρτηση!
    Καλημέρες πολλές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και φυσικά πιστεύω στη μεταθανάτιο ζωή! Άκου λέει! Τόσα χρόνια φωνάζω ότι είμαι ο Μ. Ναπολέων. Οι γιατροί δεν με πολυπιστεύουν αλλά δεν πειράζει.
    Δεν ξέρω αν μετά το θάνατο … σάς ξανάρθω (σαν απειλή ακούστηκε) αλλά προτιμώ σε άλλη χώρα. Ή έστω στην Ελλάδα, αλλά να λείπουν πολλοί από αυτήν.
    Ο Ντέμης και ο κάθε Ντέμης δεν νομίζω ότι …δόξασε την Ελλάδα, όπως πολλοί επιμένουν σε αντίστοιχα τσιτάτα. Ο Ντέμης δόξασε τον εαυτό του και το συγκρότημά του. Αν ακούσεις κάποιον καλλιτέχνη Μαροκινό, Βραζιλιάνο, Άγγλο, Τυνήσιο, Ιάπωνα και σου αρέσει, στο μυαλό σου αισθάνεσαι πως δοξάζεται η πατρίδα του;
    Με τίποτα.
    Αυτό που συμβαίνει με τους έλληνες καλλιτέχνες του εξωτερικού, είναι πως ακούγεται η δική τους φωνή (που πάντα είναι σε ξένο στίχο), όχι η φωνή της πατρίδας. Καλό είναι να είναι σωστοί και τίμιοι γιατί αν δεν είναι λένε …ο Έλληνας (τότε το θυμούνται, στα αρνητικά).
    Συμφωνώ απόλυτα (και κλέβω) αυτό που είπε το Μαράκι. Η Μούσχουρη με τις μαλακίες που λέει κατά καιρούς, μας έχει κάνει διεθνώς ρόμπα.
    Δείγματα γραφής [εδώ].
    Ο Ντέμης ας πάει στο καλό. Ήταν όντως από τους αγαπημένους έλληνες καλλιτέχνες-δημιουργούς που ζούσαν στην αλλοδαπή. Δεν βρώμισε την πατρίδα του, δεν έχουμε ακούσει τίποτα αρνητικό γι’ αυτόν και σίγουρα θα μείνουν αξέχαστες οι ερμηνείες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω την ίδια άποψη περί δόξας κι επίσης να προσθέσω γιατί απαραίτητα να "αξίζουν" κάποιοι Έλληνες, να τους δοξάσει κάποιος που κάνει καριέρα στο εξωτερικό, ποτέ μου δεν το κατάλαβα.. Για τη Μούσχουρη έγραψα, είναι θέμα χαρακτήρα.

      Διαγραφή
  19. πολύ λυπάμαι που τον θυμήθαν όλοι ΄τωρα ... όπως λέει και ο ψιλικατζής μου ''η εφημερίδα τελείωσε αντε γαμ....όλοι που τον θυμήκατε τώρα και σας πήρε ο πόνος δεν πουλάω άλλο..'' υ.γ αυτά τα κουτσομπολιά περί κελεμπίας και αεροπειρατίας δυστηχώς τα ξέρω !! μόλις άκουσαν λέει οι σύριοι τι ήταν αυτοί ποιός ήταν δώστου τα σέλφι .... καλό σκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το φαινόμενο με τα cd στις εφημερίδες δείχνει απλά πόσο πρόβατο-λαός είμαστε...

      Διαγραφή
  20. Με τον Ντέμη μεγάλωσα κι εγώ, αλλά δεν μου αρέσει που φεύγουν από την Ελλάδα.
    Αν πάλι έμεναν, θα είχαν αυτή την εξέλιξη;
    Πιστεύω στη συνέχεια της ψυχής μας.
    Πως και πού άγνωστο.
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάλι πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει μια πορεία στη ζωή. Και δεν βλέπω γιατί να μην την ακολουθήσει, έτσι όπως την ονειρεύεται ή προκύπτει από τις συγκυρίες.

      Διαγραφή
  21. Ωραία η ανάρτηση Για το Ντέμη Ρούσσο αλλά μέχρις εκεί. Το άτομο δεν με ακούμπησε ποτέ επειδή το τι έκανε τι είπε και τι τραγούδησε αφορά αυτόν και τους θαυμαστές του έργου του.
    Για μένα αυτός που ξεχωρίζει είναι εκείνος που νοιάζεται και προσφέρει στο κοινό καλό.
    Στη διάρκεια της χούντας δεν θυμάμαι κάποια δήλωση, κάποια συναυλία υπέρ των συμπατριωτών του που στέναζαν κάτω από τη μπότα των καραβανάδων. Αν έκανε κάτι δεν το πήρα χαμπάρι ζητάω συγνώμη.
    Τώρα στο επίμαχο, για τη μεταθανάτια ζωή, θάθελα πολύ να υπάρχει και να επιστρέψω σαν αητός ώστε πετώντας στα ύψη να μην αναγκάζομαι να ανέχομαι τύπους σαν το Γεωργιάδη, το Ντινόπουλο τη Βούλτεψη και άλλα παρόμοια σκουπίδια.

    ΥΓ: χαίρομαι για την πρωτιά σου στο συμπόσιο ποίησης αν και δεν ξέρω ποιο ήταν το δικό σου. Ελπίζω να να το αναρτήσεις όπως έκανε ο ¨Ακυβέρνητος¨ με το δικό του και το βαθμολόγησα με 5 επειδή το θεώρησα εκτός συναγωνισμού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα. Μιας και μιλάμε για τον Ρούσσο λοιπόν, ο Ρούσσος γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Ήρθε στην Ελλάδα δέκα χρονών και στα είκοσι έκανε συγκρότημα κι αναζήτησε την τύχη του στο εξωτερικό: Γαλλία κλπ. Αφενός λοιπόν ήταν ήδη ένα παιδί που είχε...συνηθίσει να μεταναστεύει, αφετέρου, δεν ξέρω πόσοι εικοσάχρονοι που ήταν τότε στην Ελλάδα, έκαναν κάτι για τη Χούντα (στην οποία, με την έναρξη της εκείνος όπως είπα ήταν 20 ετών). Για να παλέψει κάποιος για κάθε χούντα, δε νομίζω ότι μετρά η καριέρα απαραίτητα.

      ΥΓ Σε ευχαριστώ για το συμπόσιο, η νεότερη ανάρτηση μου περιλαμβάνει την συμμετοχή μου. "Αγαπώ τα κλαδιά"

      Διαγραφή
  22. Υπέροχο το αφιέρωμά σου! Πολλές πληροφορίες δεν τις γνώριζα, οπότε σε ευχαριστώ!
    Καλό του ταξίδι...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Για τον Ντέμη σου είχα γράψει και την προηγούμενη φορά πως ναι τον ήξερα (όχι προσωπικά), ήταν Έλληνας της Αιγύπτου και συμμαθητής του θείου μου. Ακούγαμε τα τραγούδια του και κάποια απο αυτά τα αναζητούσα και εγώ μεγαλώνοντας. Τον έδιωξε και αυτόν η χώρα μας.. όπως και τόσους άλλους με ταλέντα και γνώσεις..
    Με τον θάνατο και το μετά δεν τα έχω βρει απόλυτα, θέλω όμως να πιστεύω πως κάπου αλλού πάμε και βρίσκουμε όλους εκείνους τους αγαπημένους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας. Καλή εβδομάδα Πέτρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά οι απόψεις περί Ρούσου διίστανται, για μένα όμως παραμένει ένα μεγάλο ταλέντο, με μια ξεχωριστή προσωπικότητα...

      Διαγραφή
  24. Αχ πως φαίνονται αυτές οι αδυναμίες!
    Δεν πιστεύν στη μεταθάνατο ζωή ή κάτι παρόμοιο!
    Φιλούρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς σε ανακάλυψα! Εγώ δεν ξέρω τι υπάρχει "παρακάτω" γι' αυτό κρατώ μικρό καλάθι! :))

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.