Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

╰☆╮ Αγαπητό μου ημερολόγιο, θέλεις μπουζούκια;...πάμε!╰☆╮


Αγαπητό μου ημερολόγιο, καλά μου το' λεγες εσύ να σε...ενημερώνω συχνότερα, εγώ όμως εκεί, να κάνω του κεφαλιού μου. Κι έτσι κάθομαι τώρα και σου γράφω ο,τι μου κατεβαίνει στο μυαλό. Εννοώ ο,τι θυμάμαι από τα πράγματα και τα θαύματα που έχω ζήσει στη ζήση!

Ιστορίες με αρκούδες, ιστορίες για αγρίους, όπως και να τις πεις, ιστορίες της νύχτας είναι σίγουρα. Και μάλιστα από αυτές τις ιστορίες της νύχτας που τις ακούει η μέρα και γελά! Που λες αγαπητό μου ημερολόγιο, η Ελλάδα δεν είχε πάντα κρίση. Δηλαδή ούτε τώρα δεν ξέρω αν έχει μερικές φορές που κοιτάζω πως ζούνε κάποιοι, αλλά σήμερα άλλα θα σου πω.

Ααααχ... Χρυσές εποχές έχουμε ζήσει αγαπητό μου ημερολόγιο. Θα ξεχάσω εγώ τότε που στα σκυλάδικα δεν έπεφτε καρφίτσα και περιμέναμε όλοι με κομμένη την ανάσα, πότε θα βγει η φίρμα του μαγαζιού; Ένα τέτοιο υπέροχο βράδυ λοιπόν -τα θυμάμαι και δακρύζω! που το Μαγαζί έσφυζε από κόσμο σα να μην υπάρχει αύριο, περιμέναμε όλοι πως και πως να βγει ο φίρμας τού μαγαζιού. Τι θα πει ποιος είναι ο φίρμας; Ο φίρμας είναι (ή μάλλον ήταν) αυτός που για πάρτη του γινόταν της μουρλής το πανηγύρι μέσα στο μαγαζί. Ήταν αυτός που για πάρτη του είχαμε φάει άγριο στριμωξίδι στην πόρτα, μέχρι να καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε μια θέση μέσα στο μαγαζί, στο μπαρ μιλώ φυσικά, διότι αν θέλαμε τρα-πέζι, ζήτω που καήκαμε! Έπρεπε να το φυσάγαμε άγριο τον παρά, όχι αστεία! Άσε τα κονέ.

Άνευ "μέσου" δεν έπαιρνες τραπέζι της προκοπής, ούτε για πλάκα! Φυσικά για το πρώτο τραπέζι πίστα, δεν μιλώ καν! Έπρεπε να ήσουν και πολύ ματσό τύπος και να έχεις βρει τον τρόπο να τους αποδείξεις ότι μπορείς να κάνεις τρελό λογαριασμό στο μαγαζί! Από ποτά έως λουλούδια, η "ζημιά" θα έπρεπε να ήτανε μεγάλη, για να σε...τιμήσουν με το πρώτο τραπέζι! Και φυσικά, υπήρχε και "η κάβα"! Πες μου τώρα αγαπητό μου ημερολόγιο ότι δεν κατάλαβες και πάλι τι εννοώ! Εννοώ καλό μου ότι, αν ήσουν ανοιχτοχέρης και μουράτος, μπορούσες να ανοίξεις μια φιάλη κι αν δεν την έπινες όλη (πράγμα σπάνιο), έμπαινε στη μπάντα και σε περίμενε για την επόμενη φορά που θα πήγαινες να έκανες το κομμάτι σου! 

Έτσι που λες κι εκείνο το βράδυ αγαπητό μου ημερολόγιο, το Μαγαζί ήταν σε ετοιμότητα.
Τα γκαρσόνια γέμιζαν και άδειαζαν επιμελώς τα τασάκια, οι λουλουδούδες τσέκαραν τα καλάθια για να είναι..επαρκή κι όλος ο κόσμος περίμενε τον φίρμα με κομμένη την ανάσα. Το έργο το είχα ζήσει πολλές φορές, αυτό το βράδυ όμως το σκηνικό που επακολούθησε, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο! Με το που βγαίνει αγαπητό μου ημερολόγιο ο τραγουδιστής 
δεν έγιναν απλά τα αναμενόμενα: τα λουλούδια δεν έφευγαν με τα καλάθια, τα τραπέζια δεν αναποδογύρισαν, οι φιάλες δεν άνοιξαν κατά ριπάς. Διότι εκείνο το βράδυ εκεί μέσα, δεν ήταν άλλος ένας λεφτάς τύπος, που θα ξόδευε ένα παλαβό ποσό ακόμα. Εκείνο το βράδυ εκεί μέσα ήταν Ο λεφτάς, Ο παρανοϊκός, Ο πιο "γαμάω" από κάθε άλλον "γαμάω" θαμώνας. Δίνει παραγγελιά που λες κάποιος κι όλοι περιμένουμε να δούμε το παρακάτω: 

Κι ανεβαίνει στην πίστα μπροστά στον τραγουδιστή ένας τύπος, γύρω στα 65, κλασσικός κουτσαβάκης, με το μουστακάααακι του, το κοστουμάκι του, γραβάτα, κομπολόι, ύφος 1000 καρδιναλίων, ζητά από τον τραγουδιστή το τάδε κομμάτι κι ύστερα βγάζει το κινητό του! Το τραγούδι δεν ήταν μια απλή παραγγελιά, η...διαταγή ήταν σαφής: να κρατήσει 
το τραγούδι σχεδόν διπλάσιο χρόνο από το κανονικό, ίσως και παραπάνω. Όση ώρα διαρ-
κούσε το τραγούδι, συνέβαιναν τρία πράγματα ταυτόχρονα: 1) Όλες οι λουλουδούδες του μαγαζιού έραιναν τον τραγουδιστή με λουλούδια, μαζί με τα καλάθια, ασταμάτητα όμως! 2) Ο θαμώνας -ο περί ου ο λόγος!- είχε καλέσει στο κινητό του έναν...αριθμό κι είχε βάλει το κινητό επάνω στο μικρόφωνο. 3) Ο ίδιος θαμώνας είχε ανοίξει τις τσέπες του κι έραινε με...χιλιάρικα, με πολλά χιλιάρικα, με πάρα πολλά χιλιάρικα, τον τραγουδιστή! Με έναν πρόχειρο υπολογισμό -μόνο στοιχήματα που δεν έπεφταν γύρω γύρω, όση ώρα διαρκούσε το τραγούδι, ο τύπος έριξε επάνω στον τραγουδιστή σχεδόν ένα εκατομμύριο δραχμές!

Ε όχι αγαπητό μου ημερολόγιο, δεν έχει παρακάτω! Τι άλλο θα περίμενες να σου γράψω 
πια για να συγκλονιστείς; Ότι νοσταλγώ..τη δραχμή; Ότι νοσταλγώ τα σκυλάδικα; Ή ότι νοσταλγώ την εποχή που, η μόνη μας έννοια ήταν αν θα βρίσκαμε θέση στα μπουζούκια; 
Αγαπητό μου ημερολόγιο κάποτε ήμουνα πουλί και μ' αγαπούσανε πολλοί. Αλλ' ας όψεται 
η κοινωνία η κακούργα, που άλλους τους ανεβάζει κι άλλους τους κατεβάζει στα τάρταρα!
Υ.Γ Αυτή είναι η συμμετοχή μου στις "Ιστορίες της νύχτας" της Αριστέας.
Κι άλλο Υ.Γ Όποιος δεν πρόλαβε να διαβάσει την ανάρτηση: "Της Δικαιοσύνης ήλιε Α-νοητέ" μπορεί να το κάνει τώρα!

Art karla Gerard


❤¸¸.•*¨*•♫ ......................................................................................❤¸¸.•*¨*•

66 σχόλια:

  1. Καλέ πώς τα λες, καλέ πώς τα λες!... Περασμένα "μεγαλεία" που λένε, Πέτρα!!! Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό που αυτά περάσανε ανεπιστρεπτί, (όπως λένε), αυτό που είναι σίγουρο είναι πως πλάκα πλάκα, από αυτά τα μαγαζιά ζούσαν οικογένειες που τώρα υποφέρουν κυριολεκτικά και πως δεν φαίνεται να μάθαμε και πολλά, παρ' ότι πάθαμε πολλά!!!
    Φιλιά κοριτσάκι μου, το απόλαυσα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρίνα μου, αλλά γίνονταν σχεδόν όλα με μαύρο χρήμα, φυσικό ήταν να κατέρρεε κάποτε το σύστημα...

      Διαγραφή
  2. Περασμένα μεγαλεια Πετρίνα μου ..... και διηγόντας τα θα κλαίς .......θα έχεις να λες στα εγγονια σου και θα σε ακουνε με ανοιχτο το στομα.... καλέ γιαγια; υπήρχαν πράγματι τέτοιες εποχές;....:) :) αχ!! αυτη η νυχτα.. με τα μπουζουκια..!! συμετοχή σούπερ φιλεναδα... να έχεις ενα ομορφο βραδυ... φιλακιααααα!!
    υ.γ παω ........ για τον ηλιο τον ανόητο...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να μην γνωρίσουν τα εγγόνια τα μπουζούκια; Ω μοντιέ!!

      Διαγραφή
  3. Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες.
    Ξέρεις... Γιωργάκης, ΔΝΤ, Βαγγέλας, Αντώνας και τα Παιδιά απ' το Βερολίνο...
    Τι πήγες και θυμήθηκες ρε Πέτρα;
    Επικές εποχές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τώρα θα γίνω κακιά αν πω ότι κατόπιν εορτής οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι όλο αυτό ήταν μια φούσκα, ζωή χωρίς νόημα, κενή; Η μαγκιά είναι να απέχεις από την μάζα και την ελαφρότητα του είναι,ανεξαρτήτως οικονομικών-πολιτικών- κοινωνικών καταστάσεων.
    Όσο για τα μπουζούκια από επιλογή πάντα απείχα και απέχω με μοναδική εξαίρεση μια φορά που πήγα γιατί δεν γινόταν αλλιώς και για να μην εκνευριστώ με την δηθενιά γελούσα με αυτά που έβλεπα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όσο διάβαζα γούρλωνα τα μάτια...ένα εκατομμύριο?...ένα εκατομμύριο?...με την απορία θα φύγω από αυτή τη ζωή που στην ευχή τα έβρισκαν και τα σπαταλούσαν έτσι...άσε που εκείνοι ακόμα έχουν, αλλά εμείς γιοκ!!
    Ευτυχώς αυτού του τύπου η διασκέδαση με άφηνε πάντα παγερά αδιάφορη, γιατί δεν μπορεί, ένα υπαρξιακό και δύο μη σου πω θα τα είχα πάθει αν έβλεπα τέτοιες σκηνές μπροστά μου!
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφορολόγητα κιόλας!!! Μαύρα λεφτά, πως το λένε παιδάκι μου;

      Διαγραφή
  6. Ούτε απ΄έξω από σκυλάδικο δεν περνάω και μέχρι στιγμής τα χω καταφέρει μια χαρά να μην μπω ούτε και μέσα.
    Προχθές που είχε ένα ντοκιμαντεράκι για το τζόγο, έδειχνε κάτι μπαρμπάδια να ούμε που έλεγαν πως αν τύχαινε και κέρδιζαν από καμιά φορά κανά καταμύριο την ίδια βραδιά πήγαιναν και έτρωγαν στα μπουζούκια με σενιορίνες και μετά ξανά μανά στη ρουλέτα για ρεφάρουν... Έτσι το συνέδεσα με το περιστατικό που έζησες και το ανέφερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλά πολλά φιλιά και τι καλό να ευχηθώ; Καλά μυαλά στον τόπο μας! Ήταν η καταλληλότερη συμμετοχή.

      Διαγραφή
    2. Άι γεια σου, κάνας τέτοιος θα ήταν κι ο κυρ-αποτέτοιος της ιστορίας μας!

      Διαγραφή
  7. Πετρούλα μου καλημέρα.
    Να σου πω ότι επειδή δούλευα κάποτε σε ένα τέτοιο μαγαζί (όχι με φίρμες όμως) παιζόντουσαν πολλά λεφτά.
    Υπήρχαν άνθρωποι που χάλαγαν λεφτά χωρίς να σκέφτονται, αλλά από την άλλη από εκείνα τα λεφτά ζούσαν πάρα πολλές οικογένειες.
    Το νυχτοκάματο ακόμα και για τον τελευταίο μέσα στο μαγαζί ήταν πάρα πολύ καλό.
    Εχω δει να φεύγει άνθρωπος από μέσα χωρίς ούτε το παντελόνι του(στην κυριολεξία)
    Δεν ξέρω τι είχε αυτή η εποχή και υπήρχε τόσο μεγάλη έξαρση.
    Αυτό που θα σου πω είναι ότι ακόμα σε μερικές περιπτώσεις γίνονται αυτά, απλά όχι σε καθημερινή βάση.
    Τα μυαλά του Έλληνα ήταν πάντα στην διασκέδαση και στην καλοπέραση και πιστεύει ότι αν δεν ξοδέψει δεν θα περάσει καλά.
    Κουτό αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια.
    Δεν ξέρω αν θα σταματήσει ποτέ αυτό μάλλον είναι στο αίμα μας.
    Τι να πω!
    Φιλί την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα μου ΚΑΙ τα μπουζούκια ήταν παραοικονομία. Κάποτε θα καταποντιζόταν.

      Διαγραφή
  8. χαχαχαχα!περασμενα μεγαλεια η το ειχαμε ξεφτικιζει το θεμα;πολυ ωραια συμμετοχη! φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αρχικά πολύ κρίμα που δεν ήσουν πρώτο τραπέζι πίστα εκείνη τη φορά....

    Οχι για να το παίζεις μουράτη αλλά μπας και πιάσεις κανα πεντοχίλιαρο. Ξέρεις και καλά να σας βοηθήσω να σκουπίσετε βρε παιδιά . Εχει τύχει παρόμοιο σκηνικό σε φίλους μου (πριν 5-6 χρόνια) σε κυπριακό γάμο! Μετά ήρθε το ΔΝΤ και πάνε και αυτοί! Κριμας δηλαδής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τους Κύπριους μην τους κλαις. Δεν μασάνε από ΔΝΤ και τέτοια. Δεν είναι Έλληνες, ευτυχώς για αυτούς.

      Διαγραφή
  10. Πλάκα κάνεις; Έφτασα στο τέλος για να καταλάβω ότι ήσουν για μένα πουλί που σε αγαπούσανε πολλοί!
    αχαχαχα! Στο μεταξύ διάβαζα κι έβγαζα σπυράκια!
    αχαχαχαχαχ και πάλι γιατί έμεινα με το στόμας μου ανοιχτό!
    Ναι φυσικά υπήρχαν κάποτε κι αυτές οι Νύχτες!
    Τρέχω να σε προμοτάρω γιατί τώρα σε πήρα είδηση !
    (ειδοποία κι εσύ αφού ξέρεις ότι τελευταίως χαζεύω η Χαζέα!)
    Μάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημερα αδυναμια μου!
    Εγω δε τα νοσταλγω ολα αυτα γιατι ετσι κι αλλιως δε τα εχω ζησει και δε τα θεωρησα και ποτε αναγκαια. Μια φορα μονο πηγα σε μπουζουκια και αυτο οχι σε γνωστα ονοαματα.
    Χαιρομαι που συμφωνουμε!

    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εγώ πάντως νοσταλγώ τα μπουζούκια και μια χαρά περνούσα όποτε πήγαινα. Χωρίς υπερβολές εννοείται. Ήμουν και μικρός τότε. Αλλά θα συμφωνήσω, σήμερα όταν αναπολώ εκείνες τις εποχές πραγματικά απορώ πώς και δεν είχαμε πιο σοβαρά προβλήματα για να μας νοιάζει μόνο αν θα βρούμε τραπέζι. Αν το πεις σήμερα σε κοιτάνε παράξενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στον Πανταζή ήσουν, παραδέξου το! :Ρ Ήσουν μια βασανισμένη! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχαχα! Ε ποτέ! Κάπου αλλού, που ο τραγουδιστής ήταν και πολύ τεκνό :)

      Διαγραφή
  14. xaxaxaxaxaxa στα γαβγαδικα και παρακαλώ και ένα πανηγυρίτζιδο στόρι την άλλη φορά ..... κοψίδι λαδόκολλα και πεντοχίλιαρο στο κούτελο ..... π.κ (πρό κρίσης) αυτα΄ βλέπαν τα γερμανάκια με το σάνδαλο-κάλτσα και μας κυνηγάνε τώρα ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πεντοχίλιαρο στο κούτελο; Όχι καλέ, εγώ είμαι μικρή!

      Διαγραφή
  15. Καλημέρα Πετράδι μου
    Τα χάσαμε όλα αγάπη μου γκρεμνίστηκαν ναοί
    έμειναν άδεια τα μπουκάλια κι καλλίφωνοι ξέμειναν
    από αυγουλάκι ....
    Ντροπή μας!!!

    φιλάκι γλυκό ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Ελένη μου, ακόμα κλαίω για τις χαμένες εκείνες δόξες! :))

      Διαγραφή
  16. Ένσταση! Ένσταση! Αν βάλεις το κινητό πάνω στο μικρόφωνο, ο καημένος ο ακροατής δεν ακούσει Χριστό!!!
    Βουητό και τσιρίγματα!!!
    Και αν είναι και κοντά και τα μόνιτορ του τραγουδιστή και της ορχήστρας, άστα να πάνε!!!
    (Μίλα κι εσύ, βρε Νικόλα!!! Στον Τσάρα αναφέρομαι!)
    *Με προβλημάτισες... Έγραψες για δραχμή... Αν δεν ήταν τόσο παλιά, θα έλεγα πως σε έσερνε η Αριστέα στον Παντελίδη!!!!!!!!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, Πετράδι μου!
    Του δε πόιντ η συμμετοχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαντάμ ένσταση! Εντάξει, λίγο πιο πέρα από το όφωνο, που κολλάς κι εσύ!!

      Διαγραφή
  17. Μωρέ έχουν φάει κάτι αγροτικές επιδοτήσεις τα σκυλάδικα και τα μπαρ της επαρχίας που δεν λέγεται...
    Έρεε το χρήμα...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες το ψέματα! Τέτοια γίνονταν, αυτό που αναφέρεις ήταν το πιο μεγάλο πλήγμα....

      Διαγραφή
  18. Ευτυχώς όταν αυτά συνέβαιναν δεν ήμουν εδώ !!! Στην Αστόρια προ αμνημονεύτων ετών με έσυραν να παμε να ακούσουμε πολύ γνωστό όνομα ,να μάθω και τα μπουζούκια παιδί μου !!! Το τι έγινε δεν περιγράφεται !!! Ο αοιδός(συγχωρεμένος) είχε πιει τον άμπακο από ποτό και μετά μου είπαν ότι έπαιρνε και ουσίες και ο άνθρωπος ήταν λιώμα !! Και να τα γαρύφαλλα και να τα; δολάρια και να κάτι τραγούδια που δεν ...έλεγαν και να που ο μεσόκοπος και βάλε του κατσικώθηκε να πάω στο καμαρίνι ..αμ!!! δε μεγάλε να πάθεις καμμιά συγκοπή και να έχω ευθύνη !!!!Απαπα!!






    1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, κι εδώ είχαμε τέτοια περιστατικά με αοιδό που ζει (ευτυχώς)..

      Διαγραφή
  19. Μια και ο λόγος για μπουζουκομάγαζα θυμάμαι μια σκηνή από τα "μαγαζιά" της Νέας Υόρκης τότε που ήταν της μόδας,
    (¨Ένας δικός μας ναυτικός χόρευε Ζεϊμπέκικο, μερακλωμένος ακούγοντας αυτά τα ευγενή άσματα, "Ο χάρος την πόρτα μου χτυπά, χτύπα κι εσύ καμπάνα..." Μετά έβγαινε μια κοπελιά και χόρευε τον χορό της κοιλιάς, Αμάν, αμάν φώναζαν οι ναυτικοί και οι διάφοροι πελάτες και την έλουζαν με χαρτούρα πράσινη,
    Κάποιος φώναξε αυτή είναι η Ελλάδα μας, ζήτω!!!!!!!!!
    Ήταν μια Ελλάδα που δεν ήξερα ότι υπήρχε...
    Εποχή δεκαετίες του 50-60

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχαχα! Φοβερή σκηνή κύριε Γαβριήλ! Καλημέρα και καλό σ/κ από την Ελλάδα :))

      Διαγραφή
  20. χαχαχαχαχαχαχα Στον επίλογο με έπιασαν τα γέλια!! Πολύ ωραία ιστορία!!
    Ναι υπήρχαν και αυτά!! Ποτέ όμως δεν αισθάνθηκα (τότε) πως αυτοί όλοι μπορούν και εμείς όχι... και να ζηλεύω μία ίδια φάση.. κάτι που το αισθάνομαι τώρα! Δεν ξέρω πως γινόταν τότε.. Μπορούσαμε όλοι να κάνουμε κάτι μικρό ή μεγάλο. Ίσως να φταίει που λίγο πολύ έτρωγαν όλοι στα ίδια μαγαζιά.. το μενού που παραγγέλνανε άλλαζε.
    Τι ωραίες εποχές... Θυμάμαι τους γονείς μου.. Απαραιτήτως είχε μία βραδινή έξοδο το Π/Σ/Κ, τις Κυριακές ήταν όλοι έξω για βόλτα και φαγητό και ο μήνας είχε 9! Τότε που καλοκαιράκι στην Σαρωνίδα έπαιρνα χαρτζιλίκι από τη γιαγιά ένα χιλιάρικο για να βγω να πάω σινεμά, να πάρω πατατάκια, coca cola και μετά παγωτό με τα υπόλοιπα παιδιά και τις γύριζα με ρέστα! Μπράβο Πέτρα!! Μου άρεσε πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πήγα λίγο παλαιότερα.. πριν υπάρξουν τα κινητά γιατί όταν βγήκαν ήμουν στα ξένα!! χαχαχαχαχα

      Διαγραφή
    2. Πραγματικά καλέ, εσύ το πήγες στην εποχή του -καλού!- ελληνικού κινηματογράφου!

      Διαγραφή
  21. Ελάχιστες φορές έχω πάει σε μπουζουκερί, και έφυγα... μπουζούκι από κει, χαχα!! Δεν είμαι εγώ για τέτοια... (ή δεν είναι αυτά για μένα, όπως το πάρει κανείς).
    Ξεχωριστή η συμμετοχή σου! Κι επειδή θα με φάει η περιέργεια, δε μας λες τώρα και πού έπαιρνε τηλέφωνο ο τύπος;
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ που νόμιζα πως θα ρώταγες ποιος ήταν ο τραγουδιστής!
      Καμιά κοπελίτσα θα έπαιρνε μάνα μου! Μάλιστα, ήμασταν σίγουροι ότι εκείνη του το είχε κλείσει κι αυτό το κορόιδο πλέρωνε αέρα κοπανιστό σε λουλούδια και χιλιάρικα!

      Διαγραφή
  22. Χαχαχαχα έφριξεν το αγαπητό σου ημερολόγιο, Πέτρα μου :))) Εγώ τα έζησα όλα αυτά (παιδιόθεν) και έχω ιστορίες πολλές και ανατριχιαστικές, αλλά δεν θα αναφερθώ, αφενός γιατί θα απλώσω ένα σεντόνι να και αφετέρου ντρέπομαι σου λέω :))) Σε φιλώ γλυκά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντρέπεσαι; Θες να πεις ότι έγινα ρόμπα; Αχαχα! (μην ξεχνάτε ότι περιέχεται και το στοιχείο τής μυθοπλασίας...μπας και το σώσω!!!)

      Διαγραφή
  23. χαχαχαχα η αλήθεια είναι ότι περίμενα και μια συνέχεια... :P
    Μια φορά πήγα σε μπουζούκια και δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσαν...περί ορέξεως όμως...χαχχαχα
    Κάθε πέρυσι και καλύτερα το πάμε :)))
    Φιλάκια...καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε τι άλλη συνέχεια να είχε μανίτσα; Να παντρεύτηκαν ας πούμε;; Χαχα :)

      Διαγραφή
  24. Ήθελα να ήμουνα εκεί ο κιαρατάς να σας φωτογραφήσω.
    Αυτόν να σκορπάει τα πεντοχίλιαρα για τα μάτια μιας άλλης κι εσένα στη γωνία σα το κοριτσάκι με τα σπίρτα να σιγολιώνεις που δεν πήρε εσένα στο τηλέφωνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χ-ι-έστηκα για το τηλέφωνο! !!! Για τα πεταμένα χιλιάρικα κλαίω ακόμα! :)

      Διαγραφή
  25. Χαχαχαχαχαχαχαχαχα στα ...σκυλάδικα η Ελλάδα αναστενάζει Πέτρα μου.....! Πεδίο δόξης λαμπρόν κάποτε στις ...χρυσές μέρες του life style που δημιουργούσε ....πολιτισμό στην Ελληνική Νύχτα. Στις περιβόητες αμέτρητες ιστορίες αυτών των νυχτών και αυτών των προσώπων που έγραψαν ....ιστορία.
    Πάλι με χρόνια με καιρούς ....πάλι ....δικά μας θάναι....

    Καλό βράδυ Πέτρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. απιστευτο! φοβερή η γραφη σου! μπραβο!!! και ωραία χρώματα στις εικόνες... και άλλο μπραβο!!! καλό βραδυ, με μπουζούκια.. ή χωρις;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν υπήρχε η ιστορία της Νύχτας σου Πέτρα μου ή να πω νονά. Όχι Πέτρα μου, μην σε βάζω και σε έξοδα μέσα στην κρίση. Πάντως εγώ τα μπουζούκια δεν τα πρόλαβα στα πολύ ντουζένια τους. Τι να πω ... η κρίση έχει αντίκτυπο σε πολλά τελικά.
    Σμουτς και καλημέρα μας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερίζω το βαφτιστήρι με μεγάλη μου χαρά! Διπλανούλι :))

      Διαγραφή
  28. χααχα ώστε τέτοια βίωσες τον καιρό της δραχμής!!!!! Κοίτα να δεις....από όσο ξέρω και τώρα κάπως έτσι γίνεται. Πιο μαζεμένα βέβαια καθότι το ΣΔΟΕ κάτι τέτοια θέλει για να σε γράψει σε....λίστα!!! Δεν έμαθες και πού πήρε τηλέφωνο ο τύπος;;; Έτσι για να ξέρουμε αν ήταν κατ'εντολή όλα αυτά που έκανε..............Ωραία η συμμετοχή σου, μπράβο σου!
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ σε κάνα κορίτσι λέμε θα τηλεφωνούσε! Απλά υποθέτω ότι θα τον είχε συνδέσει με Κάιρο!!

      Διαγραφή
  29. Αυτο που μου χωρας σε μια σελιδα ημερολογιου ολακερη " φτωχολογια" και Σταυριδη, και Μιτση, ε σε λατρευω ρε παιδι μου!!! Τελος!!!
    Παντως τωρα λεει ειναι της μοδος να πετανε στρωματα κι επιπλα στην πιστα!!!! Ξεσπιτωνονται κανονικα δηλαδης!!! Αχαχαχαχα!!! Φιλαρες συμπεθεραρα μου και καλο σ/κ να χεις!! ☺☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσα έπιπλα που τα βρίσκουν διαθέσιμα; Χαχα! ☺☺ Καλό σ/κ συμπεθερόνι!

      Υ.Γ Απέκτησα ΚΑΙ βαφτιστήρι: το Διπλανούλι μου! (εγώ το βάφτισα! Yes:))

      Διαγραφή
  30. Αφού δεν συνεργαστήκαμε πάνω στο θέμα, βγήκε μια καλύτερη εικόνα των μπουζουκιών του χθες και μία από μένα των "μπουζουκιών" μαϊμού του σήμερα!!!
    Με πολύ χιούμορ η περιγραφή μιας εποχής με περασμένα "μεγαλεία"!!!
    Ποιος ξέρει τι γκομενάρα θα ήταν αυτή που για πάρτη της έβγαλε τόσα εκατομμύρια ο τραγουδοποιός σε μια στιγμή, ούτε το τζόκερ να είχε κερδίσει... είδες η δραχμή;;;
    Θα ήταν καλύτερα βέβαια να τα είχε πάρει εκείνη ζεστά-ζεστά στα δικά της χεράκια... αλλά μάλλον είχε καταλάβει, γιατί λαμόγιο θα επρόκειτο ο μεσιέ-ταλιροσκορπιστής!!!!
    Φιλιά πολλά και συγνώμη για την αργοπορία, αλλά αλλού αγοράζω αγρούς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τέτοια "κρούσματα" υπήρχαν πολλά, στην χρυσή εποχή τής ασυδοσίας Γλαύκη μου.. :)

      Διαγραφή
  31. Αχ! Πέτρα μου τι μας θύμισες, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις...!
    Μ' αρέσει το χιούμορ σου κι όλο αυτό το τζέρτζελο με τα μπουζούκια και να σκεφτείς πως έτσι ήταν τα πράγματα.
    Ένα εκατομμύριο δρχ. ε? Ωρέ που πηγαίναμε?, ωρέ που φθάσαμε και πως καταντήσαμε?
    Να είσαι καλά Πετροκόριτσο και να έχεις ένα ήρεμο και γλυκό απόγευμα!
    Φιλάκια πολλά με μια αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όπως είπαμε και πιο πάνω, αφορολόγητα ε; Μαύρο χρήμα. Κι άραχνο! Καλό μεσημεράκι :))

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.