❤ Η Φωτογραφία Της Εβδομάδας: Οι Δυό Ομπρέλες Τού Ιούνη...

Απελευθερώνοντας το μήνα Μάιο δεν ξέρω αν επιτυγχάνεται τίποτα πιο 

σπουδαίο, πέρα από το ότι ο Ιούνιος θα 'ρθεί, βρέξει χιονίσει.. Από βροχή εδώ

που τα λέμε όση ήθελες αυτές τις ημέρες. Ακόμα κι όση δεν ήθελες. Με το ζόρι.

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας Μάιος. Απ' αυτούς που τρέχαμε να προϋπαντήσουμε

με βήμα ταχύ παιδιά στην εξοχή. Εμείς να 'χουμε κάνει όλο το ιεροτελεστικό κι ο Μάιος

όχι μόνο να μην έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αντιθέτως, να 'χει δείξει

ένα πρόσωπο υπέρ του δέοντος υπεροπτικό. Μπόρα, ψύχρα, κουβέρτα, κάλτσα.

Ε όχι κύριε! Όχι τίποτα άλλο, αλλά με τέτοια τερτίπια και εν αναμονή και

του αλλουνού -αυτουνού του Ιούνη ντε!- τι να υποθέσει κανείς; Πως θα θέλει

νύχτα μέρα δυό ομπρέλες παραμάσχαλα, μιά για τη βροχή, μιά για τον ήλιο;

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Άσχετο (πραγματικά) αλλά το πιο ωραίο που άκουσα τις τελευταίες ημέρες

είναι για τα νέου τύπου δώρα γάμου. Ξέρεις κι εσύ υποθέτω αυτή τη συνήθεια

που έχουν μερικοί μελλόνυμφοι να ανοίγουν έναν λογαριασμό τραπέζης

για να καταθέτουν οι προσκεκλημένοι όσα θελήσουν ως δώρο για το ζευγάρι.

Πραγματικά πολύ καλή λύση, ειδικά στην εποχή μας που περνούν πολλοί

πολύ δύσκολα. Θα μου πεις...μόνο οι μελλόνυμφοι περνούν δύσκολα κι οι

καλεσμένοι όχι; Όχι βέβαια, δύσκολα περνούν όλοι, έτσι λένε τουλάχιστον

όμως...υπάρχουν πάντα κάποιοι άλλοι που περνούν δυσκολότερα. 

Έως τραγικά. Για εκείνους λοιπόν έμαθα πως υπάρχουν μελλόνυμφοι

που δεν ανοίγουν λογαριασμό στην τράπεζα για...λογαριασμό τους,

αλλά για να δωρίσουν το ποσό που θα συγκεντρωθεί, σε ένα ίδρυμα,

ένα γηροκομείο, ένα κέντρο φροντίδας παιδιών ορφανών ή με ασθένειες.

Θεάρεστο έργο κι ένα μεγάλο μπράβο σε όσα ζευγάρια το υιοθετούν.

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Αν υποθέσουμε πως η επιθυμία μου για το Θέατρο εξελίχθηκε σε εμμονή

ίσως ο καλύτερος τρόπος για να κλείσω(;) τη θεατρική "μου" σεζόν, ήταν το

 "Δάφνες και Πικροδάφνες". Μαζί με εμένα βέβαια έκλεισε τη σεζόν στην 

Αθήνα και το καταπληκτικό ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας που ανέβασε την έξοχη 

αυτή παράσταση. Όση ώρα τους παρακολουθούσα, δεν ευχόμουν μόνο 

να μην τελειώσει η παράσταση, καθώς και οι 4 ηθοποιοί έδιναν ρεσιτάλ

ερμηνείας, αλλά παράλληλα σκεφτόμουν...κοίτα να δεις, μέσα σ' έναν κόσμο

που όλα μοιάζουν είναι της αρπαχτής, υπάρχουν άνθρωποι που για την Τέχνη που 

την αγαπούν και την υπηρετούν, δίνουν όλο τους το Είναι κι ας καίγεται ο κόσμος.

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Κι έτσι όπως (επιστρέφοντας, όπως πάντα) αναζητούσα κι άλλες πληροφορίες

για την παράσταση, ανακάλυψα ένα blog με Ραδιοφωνικό Θέατρο! Κοινώς

εσύ κάνεις τις δουλειές σου στο σπίτι και παράλληλα ακούς και μια παράσταση!

Αυτό το είδος υπήρξε πρωτοπόρο με επιτυχία στις βρεφικές εποχές ραδιοφώνου.

Μη σου πω ότι έχω ξεκινήσει ήδη κι ακούω το "Δάφνες και Πικροδάφνες"!

Το ατού είναι ότι το ακουστικό θέατρο απελευθερώνει τη φαντασία, όπως τα βιβλία.

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις. 

Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. 

Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. 

Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς. 

Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός 

γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και οι φίλοι μου με φοβούνται. 

Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες έχω χάσει την φαντασία μου 

και κάθε φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω. 

Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον. 

Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ. 

Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια. 

Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος το νου σου ε;
~ Κατερίνα Γώγου ~

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε 1 Ιουνίου 1940. 53 χρόνια μετά, αυτοκτόνησε.

Ασυμβίβαστα πολιτικοποιημένη, γεννήθηκε για να πεθάνει Ποιήτρια.

Ούτε κι η ίδια δεν θα πρόλαβε να συνειδητοποιήσει πόσο πολύ λατρεύτηκε

από τους ανθρώπους η ποίηση της, αν η ίδια θεωρούσε τον εαυτό της ποιήτρια.

Κάτι το οποίο συνήθως δεν το θεωρούν οι πραγματικοί ποιητές, αλλά οι γιαλαντζί.

Έτσι όπως είχα επηρεαστεί εμμονικά κι εγώ και πατρονάριζα τις εφηβικές μου

"ποιητικές" απόπειρες επάνω στα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου. Ώσπου.. 

..άργησα αλλά το κατάλαβα.. ότι η Ποίηση είναι βιωματική υπόθεση..

Η ελευθερία μου είναι στις σόλες των αλήτικων παπουτσιών μου.. 

Άμα δείτε το ουράνιο τόξο κρατείστε μου δυο-τρεις αποχρώσεις για το καλό.

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰ Leszek Bujnowski Καλό Μήνα! ✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Τα μικρά σπίτια γεννούν τις μεγάλες χαρές!

❤¸¸.•*¨*•♫ .......................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫