Το μυρμήγκι ανέβαινε την πλαγιά τού τραπεζιού, με φόρα.
Το τραγούδι του αντηχούσε σε όλο το...φάσμα τού τραπεζιού:
"η ζωή τραβάει την ανηφόρα, η ζωή τραβάει την ανηφόρα"
Όχι, για να μη λέμε ότι τελικά τραγουδούν μόνο τα τζιτζίκια και τα
δόλια τα μυρμήγκια δουλεύουν, χωρίς να βγάζουν ούτε μια νότα!
Όποιος δεν έχει σκοτώσει στη ζωή του ποτέ ούτε ένα μυρμήγκι,
να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ε, μα τώρα, πες κι εσύ. Υπάρχει άνθρωπος
που δεν έχει πειράξει ποτέ μυρμήγκι; Που, ακόμα και ένα βήμα να θες
να κάνεις, καμιά δεκαριά -στην καλύτερη των περιστάσεων- τα 'χεις πατήσει και τα 'χεις κάνει χαλκομανίες, τα δόλια...
Αλλά αυτά εκεί. Ζουν -κυριολεκτικά- σα να μην υπάρχει αύριο.
"Απάνω στο κακό" που λέει και το Μαράκι κι εγώ ξεκαρδίζομαι στα γέλια.
Το τραγούδι του αντηχούσε σε όλο το...φάσμα τού τραπεζιού:
"η ζωή τραβάει την ανηφόρα, η ζωή τραβάει την ανηφόρα"
Όχι, για να μη λέμε ότι τελικά τραγουδούν μόνο τα τζιτζίκια και τα
δόλια τα μυρμήγκια δουλεύουν, χωρίς να βγάζουν ούτε μια νότα!
Όποιος δεν έχει σκοτώσει στη ζωή του ποτέ ούτε ένα μυρμήγκι,
να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ε, μα τώρα, πες κι εσύ. Υπάρχει άνθρωπος
που δεν έχει πειράξει ποτέ μυρμήγκι; Που, ακόμα και ένα βήμα να θες
να κάνεις, καμιά δεκαριά -στην καλύτερη των περιστάσεων- τα 'χεις πατήσει και τα 'χεις κάνει χαλκομανίες, τα δόλια...
Αλλά αυτά εκεί. Ζουν -κυριολεκτικά- σα να μην υπάρχει αύριο.
"Απάνω στο κακό" που λέει και το Μαράκι κι εγώ ξεκαρδίζομαι στα γέλια.
Ε, τώρα μην την ψάχνεις γιατί η συζήτηση περί μυρμηγκιών σήμερα.
Πρώτον (ναι μεν μπας κλας, αλλά ισχύει..)..είναι πιο επίκαιρα από ποτέ!
Δεύτερον, μήπως θα προτιμούσες να μιλούσαμε για την επικαιρότητα,
εν μέσω καύσωνα; Δεν το νομίζω. Τρίτον και εκτιμητέον:
έχω σήμα! Τρόμαξα να έχω σήμα μια φορά κι εγώ
και δεν ήξερα πως να το γιορτάσω! Είπα να μιλήσω για εκείνα
τα εργατικά όσο κι αθώα πλασματάκια, που, ενώ -επί της ουσίας-
είναι εκείνα που δεν έχουν πειράξει ποτέ τους άνθρωπο,
εντέλει την πατάνε από εμάς τους βαρβάρους!
{έτσι και δουλεύαμε οι Έλληνες σαν τα μυρμήγκια, θα 'χαμε σωθεί!}
Που λες, όταν ήμουν πολύ μικρό παιδάκι, δεν ήμουν και τόσο αθώο.
Μετά έγινα. (πρόσεχε τι σκέφτεσαι, γιατί σε ακούω!) Μα, ήταν παιχνίδι αυτό, να παίρνω νερό και να ρίχνω μέσα στις μυρμηγκοφωλιές;..
Πόσο εγκληματίας! Στυγνό άτομο παιδί μου, πάει και τελείωσε.
Μεγαλώνοντας πάντως, αντικατέστησα το νερό με σπρέι μυρμηγκιών.
Αν μη τι άλλο, τα μυρμήγκια είναι τα μόνα που δικαιούνται να λένε
ότι "μας ψεκάζουν!". Αλλά εντάξει, δεν είμαι και τόσο κακούργα.Έχω υπάρξει και χειρότερη. Μόνο όταν εισβάλουν στην κουζίνα τα "αντιμετωπίζω" με τη γνωστή δολοφονική μέθοδο. Αλλιώς, άντε το πολύ-πολύ να τους δώσω ένα τόσο δα μικρό μπατσάκι και να βρεθούν ..κάνα..
δυο χιλιόμετρα μακριά, για τα δικά τους δεδομένα φυσικά! Αυτάααααα!
Όποιος έχει να μας πει καμιά ιστορία περί μυρμηγκιών, πολύ ευχαρίστως.
Έτσι, για να ξεχνιόμαστε. Τα φιλιά μου. Άσχετο, αλλά έρχεται καύσωνας!
Πρώτον (ναι μεν μπας κλας, αλλά ισχύει..)..είναι πιο επίκαιρα από ποτέ!
Δεύτερον, μήπως θα προτιμούσες να μιλούσαμε για την επικαιρότητα,
εν μέσω καύσωνα; Δεν το νομίζω. Τρίτον και εκτιμητέον:
έχω σήμα! Τρόμαξα να έχω σήμα μια φορά κι εγώ
και δεν ήξερα πως να το γιορτάσω! Είπα να μιλήσω για εκείνα
τα εργατικά όσο κι αθώα πλασματάκια, που, ενώ -επί της ουσίας-
είναι εκείνα που δεν έχουν πειράξει ποτέ τους άνθρωπο,
εντέλει την πατάνε από εμάς τους βαρβάρους!
{έτσι και δουλεύαμε οι Έλληνες σαν τα μυρμήγκια, θα 'χαμε σωθεί!}
Που λες, όταν ήμουν πολύ μικρό παιδάκι, δεν ήμουν και τόσο αθώο.
Μετά έγινα. (πρόσεχε τι σκέφτεσαι, γιατί σε ακούω!) Μα, ήταν παιχνίδι αυτό, να παίρνω νερό και να ρίχνω μέσα στις μυρμηγκοφωλιές;..
Πόσο εγκληματίας! Στυγνό άτομο παιδί μου, πάει και τελείωσε.
Μεγαλώνοντας πάντως, αντικατέστησα το νερό με σπρέι μυρμηγκιών.
Αν μη τι άλλο, τα μυρμήγκια είναι τα μόνα που δικαιούνται να λένε
ότι "μας ψεκάζουν!". Αλλά εντάξει, δεν είμαι και τόσο κακούργα.
δυο χιλιόμετρα μακριά, για τα δικά τους δεδομένα φυσικά! Αυτάααααα!
Όποιος έχει να μας πει καμιά ιστορία περί μυρμηγκιών, πολύ ευχαρίστως.
Έτσι, για να ξεχνιόμαστε. Τα φιλιά μου. Άσχετο, αλλά έρχεται καύσωνας!
Υ.Γ Εξακολουθώ να έχω ασύρματο ίντερνετ. Είναι μακράν η μεγαλύτερη απάτη. Τις μισές ώρες της ημέρας -και παραπάνω- δεν έχω σήμα.
Και πληρώνω το κορόιδο! Ευχαριστώ όλες και όλους σας για την κατανόηση και σας εύχομαι καλές διακοπές, όπως και όσο μπορεί ο καθένας μας.
Και πληρώνω το κορόιδο! Ευχαριστώ όλες και όλους σας για την κατανόηση και σας εύχομαι καλές διακοπές, όπως και όσο μπορεί ο καθένας μας.
❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫
Α, τι καλά! ^_^
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τα μυρμηγκάκια είχα παιδιόθεν άριστες σχέσεις! Τέτοια αγάπη που είχα αποφασίσει να τους φτιάχνω εγώ μυρμηγκοφωλιές!!! Μολύβια, καλαμάκια από σουβλάκια αλλά και... κατσαβίδια (για από την εργαλειοθήκη του πατέρα μου, είχαν επιστρατευτεί για το δύσκολο έργο!)
Εν συνεχεία, αναλάμβανα την... περίφραξη! (Με πετραδάκια!) Νερό μέσα στις φωλιές δεν έριχνα, είχα ανοίξει μια λακούβα, εντός του... περιφραγμένου χώρου, κι έριχνα εκεί νερό (το οποίο εντός ολίγου είχε απορροφηθεί, βεβαίως και χαρμάνι για να... μπετώσω τη λακούβα, δεν ήξερα να φτιάχνω.)
Εν είδει... δενδρακίων του "οικισμού", έκοβα κλαράκια από πεύκα και τα φύτευα! Εν συνεχεία, έβρισκα μυρμηγκάκια και προσπαθούσα να τα βάλω μέσα στις τρύπες που είχα -με το μυαλό μου- προορίσει για φωλιές!
(Την παταγώδη αποτυχία του εγχειρήματος, τη φαντάζεσαι... Να μην την εξιστορήσω!)
Μεγαλώνοντας, λόγω των αλλεργιών μου, προσπαθώ να μένω... μακριά (κι αγαπημένη!) από τα έντομα. Λυπάμαι ακόμη και τις μύγες που σιχαίνομαι, γι' αυτό τους... εισβολείς, τους εκπαραθυρώνω (είναι απλό! Κυνηγάς τη μύγα μέσα στο σπίτι, την αναγκάζεις να πάει σε παράθυρο, ανοίγεις τη σίτα -η δική μας δεν είναι "έξυπνη", είναι κανονική!- και η μύγα πετά ελεύθερη και πάλι στη φύση!) [Για να την καλοπιάσω... αν είναι ιδιότροπη... της τραγουδώ: "δεν είσαι 'συ σαν τις άλλες μυγούλες, εσύ είσαι τόσο διαφορετικήηη"!!! 'Νταξ! Το 'χω πάει σε άλλο level το θέμα!]
Εξαιρούνται τα μυρμηγκάκια τα ξανθά, αυτά που πάνε όλα μαζί, σαν πορεία του ΠΑΜΕ, και όχι, δεν θέλω να μοιραστώ μαζί τους τίποτα από την κουζίνα μου!
Φιλιά πολλά, Πέτρα μου!
Να είσαι καλά!
Τα μυρμήγκια είναι φίλοι μου, παιδιόθεν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ήμουν μικρή ήμουν τρομερά "εσώκλειστο" στον εαυτό μου!
Δεν ξέρω αλλά πριν τα 6-7-8; μπορεί και λίγο μεγαλύτερη, δεν μου άρεσαν οι άνθρωποι καθόλου!
Αντιθέτως, από τις λίγες αναμνήσεις που έχω από την Αμερική (που έμεινα ως τα 6 μου)
είναι κάτι μυρμήγκια που έκαναν παρέλαση πίσω από το κρεβάτι μου και κάτω από το παράθυρο
κι έτρεμα κάθε φορά που η μαμά τα ψέκαζε γιατί μου σκότωνε τους φίλους μου!
Βγάλε τώρα εσύ συμπεράσματα!
(και τις αράχνες και τα μολυντήρια αγαπώ... ποτέ δεν τα πειράζω!)
♥
Πληγές μου ξύνεις. Έχουμε αρχίσει τις διαπραγματεύσεις απ' τον Ιούνιο και μέχρι στιγμής, παραμένουν ατελέσφορες. Στρατιές ξεχύνονται από μια φωλιά που έχουν κάνει στο ταβάνι του μπαλκονιού. Στα κάγκελα και στις κουπαστές παρελαύνουν τα μαύρα στίφη σε μόνιμη βάση. Ν' αρχίσω το ψέκασμα; αφού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χω !!! Ακου λοιπόν Πετράδι μου εκεί στη Βενεζουέλα που ζούσα το καημένο ( αφου με προκαλείς) είναι εξωτική λιχουδιά μπλιάχ λέω εγώ !!! Στο σχολείο λοιπόν κάτι κωλόπαιδα άνοιγαν την τσάντα μου και έβαζαν στο σάντουιτσ μυρμήγκια τερμίτες τηγανητά !!! Κανα δυο φορές πρέπει να τα κατάπια ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Αν έχω πειράξει μυρμήγκι ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σε ξαφνιάσω, αλλά ναι, χαχα!
Τι να κάνω αφού μου είχαν κάνει τη ζωή δύσκολη?
Μια καλή φίλη και οικολόγος -μέχρι εκεί που δεν πάει- με μάλωσε που ήθελα να τα ψεκάσω και μου σύστησε το αλεύρι, γιατί λέει αν σχηματίσεις μια γραμμή από αλεύρι τα μυρμήγκια δεν την πατούν κι αλλάζουν δρομολόγιο, οπότε είσαι εντάξει.
Ε λοιπόν ή είμαι άχρηστη και δεν μπορώ ούτε μια σωστή αλευρίσια γραμμή να κάνω, ή τα μυρμήγκια έχουν ξεπεράσει τα ταμπού τους προ πολλού.
Αναγκάστηκα να ψεκάσω τότε θυμάμαι με οικολογικό σπρέι που δε βλάπτει τον άνθρωπο και τα ζώα, αλλά εξαφανίζει τα μυρμήγκια...(μην το πεις αυτό στη φίλη μου)
Όσο για ιστορία σου έχω!!
http://mytripssonblog.blogspot.gr/2014/07/blog-post_19.html
Έχει από όλα και μυρμήγκια και δουλειά και ανθρώπους κι επικαιρότητα...
Φιλιά πολλά και καλές αντοχές να έχουμε στον καύσωνα!
Όπως λέει και μια φίλη, "Αφού εγώ δεν μπαίνω στο σπίτι τους, γιατί μπαίνουν αυθαίρετα στο δικό μου;".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δοκιμάσει όλους τους οικολογικούς τρόπους, για να μην σκαρφαλώνουν στον καναπέ μου και βολτάρουν στο χέρι μου. Εις μάτην. Ρίχνω, λοιπόν, νερό στις φωλιές τους, για να κερδίσω χρόνο ώσπου να έρθει ο χειμώνας.
Μια φορά, επιστρέφοντας από διακοπές, πάθαμε πλάκα βλέποντας το βάζο με το μέλι γεμάτο μυρμήγκια, ενώ στρατιές ολόκληρες κυκλοφορούσαν στον πάγκο της κουζίνας. Τι έπρεπε να κάνουμε; Τους τροχονόμους και να σφυράμε για να τους αλλάξουμε κατεύθυνση;
Όσο είναι στη βεράντα, κανένα πρόβλημα. Αυτά στο χώρο τους κι εγώ στον δικό μου.
Καλή σου νύχτα.
Ευτυχώς που έχεις και λίγο σήμα και σε βλέπουμε Πετράδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μυρμυγκάκια δυστυχώς τα έχω πειράξει αμέτρητες φορές, ηθελημένα και αθέλητα... με το ίδιο δολοφονικό ένστικτο...
Τους ανθρώπους πάλι, ποτέ!
Μη με βάζεις τώρα σε διλήμματα να το αλλάξω, μάλλον είναι αργά... ;-)
Φιλί γλυκό και καλή σου εβδομάδα, κούκλα!
Μαρίνα
Γεια σου ακαταμάχητο Πετράδι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπώ ό,τι κινείται φύεται κι υπάρχει
στη γη σαν όπως που αγαπώ τους ανθρώπους!!!
Έχω προπαιδεία το μπαμπά μου
που όντως ούτε μυρμήγκι δεν πείραξε
ποτέ στην ζωή του!!
Να περνάς όμορφα...
φιλάκια πολλά ♥
Όμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Καλημερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον οταν ημουν μικρη τα ταϊζα ψιχουλα κι η μαμα μου ειχε ερθει συχνα κοντα στο εγκεφαλικο! Μια φορα ειχα πατησει ενα κατα λαθος κι εκλαιγα με μαυρο δακρυ, το ειχα βαλει σε μια χαρτοπετσετα κι ωρυομουν να το παμε στον παιδιατρο! Χαχαχαχαχα! Τωρα παντως, αν μου κανουν εισβολη τα σκοτωνω....:( Αλλιως δεν τα πειραζω...
Φιλια!
Τι ωραίες εικόνες που βρήκες! Την έχω ακούσει άπειρες φορές αυτήν την ατάκα, ειδικά από άτομα που έχουν κάνει τα αίσχη. Κι εγώ από το κινητό σου γράψω, αλλάζω πάροχο και δεν έχω σύνδεση. Καλή δύναμη Πετρούλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχαχα!!! Τι μυρμήγκια συμπεθέρα μου!!!! Εχεις κέφια!!! Τι καταπληκτικές φωτό διάλεξες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω ποδοπατήσει πολύ μυρμήγκι.. Ασε... Και καταλάθος κι επίτηδες!!
Παιδάκι, στην Σαλαμίνα, τα καλοκαίρια του Αυγούστου δεν ξέρω τι πάθαιναν τα μυρμήγκια, μετάλλαξη, και συνέχεια μας μαζεύονταν μυρμήγκια φτερωτά!!! Ναι καλέ, δεν λέω ψέματα, να κάτι κουμουτσομύρμηγκα με φτερά και μας άλλαζαν τα φώτα από δάγκωμα στα πόδια!! Βρε τι πατάγαμε, τίποτα αυτά, έρχονταν κι άλλα τις άλλες μέρες, ώσπου πήραμε οινόπνευμα και αναπτήρα και τους αλλάξαμε εμείς τα φώτα... Ηταν δράμα η κατάσταση πάντως... τι μου θύμησες!!
Φιλάρες Πετράρα μου, μου έλειψες, να περνάς ωραία και να χαλαρώνεις, άσε το διαδίκτυο να κάνει τα τερτίπια του!!! Καλή βδομάδα να χεις!! ♥
Καλησπέρα Πέτρα μου και καλή σου βδομάδα. Είναι από τις σκέψεις θα έλεγα που σου έρχονται ...χύμα στο μυαλό κάποιες νεκρές χρονικές στιγμές. Μέσα στην κάψα της μέρας η έντασή τους πολλαπλασιάζεται και τα συναισθήματα που παράγουν είναι διφορούμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περνάς καλά καλή μου.
Εγώ ήμουν το μόνο ανισόρροπο, δηλαδής;; Απ' τη μια, στο τσακ ήταν να κυκλοφορήσει η μουτσούνα μου σε μυρμηγκίσιο πανό με την ένδειξη "ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΙΝΔΥΝΟΣ!", καθότι την είχα στήσει στο μπαλκόνι κι όποιο τύχαινε να διαβαίνει... δεν ξαναδιάβαινε. Απ' την άλλη μόνο που δεν ανακηρύχτηκα πρέσβειρα καλής θελήσεως απ' τον μυρμηγκίσιο λαό, αφού τα λυπόμουν και τους έριχνα ψίχουλα ή βοηθούσα αυτά που ήταν φορτωμένα και πηγαίνανε στη φωλιά τους, σηκώνοντάς τα (πιάνοντας πχ το σπυρί καλαμποκιού που κουβαλούσαν) κι αφήνοντάς τα ακριβώς μπροστά απ' την φωλιά τους, ώστε να πάνε κατευθείαν μέσα, γλιτώνοντας χρόνο και κόπο. Ιδιάζουσα περίπτωση. Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε ο Γιουνγκ, ο Φρόυντ κι όλο το τημ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Ελπίζω να συνεχίσετε να με κάνετε παρέα, ε; :P
Φιλιά πάνγλυκα, κουμπαρόνι μου!!! ♥
Μυρμηγκάκι ! Αν και δεν ενθουσιάζομαι όταν κάνει επιδρομή στην κουζίνα μου, είναι έντομο για το οποίο τρέφω ιδιαίτερο σεβασμό. Ιδίως από όταν άκουσα για πρώτη φορά το τραγούδι του Λοΐζου... http://m.youtube.com/watch?v=KA8vZzcDV2Y
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες κι αυτό :http://megalipoliteiamikrwn.blogspot.gr/2014/11/blog-post_14.html?m=1
Διαγραφή❤
Ευδιάθετο το θέμα σου, Πετρούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες τότε που ήμουν στο Δημοτικό και τα άφηνα να περπατήσουν στο χέρι μου.. το ήξερες πως τα μυρμήγκια τσιμπούν; :))
Καλές διακοπούλες! Μελένια φιλιά!
καλησπέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο καλοκαιρι.....
και η ζωη μας τραβαει την ανηφορα....
Αι....χάσου και σύ μυρμηγκάκι..!!! έλεγα οταν τα έβλεπα στο νεροχυτη..... και χανόταν θα με ρωτησεις; .. εεε οχι βέβαια χαζα δεν ηταν ...σαν εμενα.. αλλα τι να σου κανουν και αυτά οταν αφήνεις ψιχουλακια .. και δεν τα μαζευεις απο απο εκει;... εεεεε και αυτα πινασμενα είναι και τραβαν την ανηφορα κατα νεροχύτη μερια... Πετρίνα μου...και να τα διωξεις δεν φευγουν .. οποτε τα φονεύεις .. ωιμέ.........σνιφφφφφφ !!!! να περνας ομορφα ακομα και με τα μυρμηγκάκια...καλυτερα αυτά απο τα ανθρώπινα.......φιλακιααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά τα βρίσκω τα μυρμηγκάκια. Καμιά φορά τους χαλάω τις φωλιές τους κατά λάθος όταν σκουπίζω στον κήπο και μετά στενοχωριέμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι όλοι να εργαζόμαστε σαν τα μυρμηγκάκια... έναν κόσμο ολόκληρο θα κτίζαμε από την αρχή!
Α, ώστε έπνιγες τα κακόμοιρα!! Εντάξει, ήσουν μικρή και δικαιολογείσαι... τα παιδιά κάνουν κάτι τέτοιες ζαβολιές, γιατί εξερευνούν τον κόσμο με πολλούς τρόπους!
Όσο για την επικαιρότητα, είναι καύσωνας από μόνη της... να τρελαθούμε παραπάνω θέλεις;;;
Όποτε έχεις σύνδεση, ρίχνες μας καμιά καλή ιδέα για συζήτηση!
Καλά να περνάς και τα ξαναλέμε!
Όταν ήμουν μικρό (κωλόπαιδο) θυμάμαι που τα κυνηγούσα με τον μεγεθυντικό φακό (στον ήλιο, εννοείται).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη έχω στη μύτη μου τη μυρωδιά του καμμένου μυρμηγκιού.
Αλλά, είπαμε, τότε ήμουν κωλόπαιδο.
Μεγαλώνοντας χειροτέρεψα. Τώρα θέλω να το κάνω και σε μερικά δίποδα.
Μάνος Λοΐζος: "Ο μέρμηγκας"
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε
Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε
Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!
https://youtu.be/0p6r9a6ibfQ
Κάποιο μάθημα στο σχολείο μας έμαθε πώς το μυρμήγκι, ξέρει καλά πως λειτουργεί η γεωργία κι η κτηνοτροφία κι ότι είναι καλοί πολεμιστές. Αυτό το τελευταίο, πολύ μας άρεσε κι εγώ με τ’ αδέλφια μου (δλδ. 5 παιδιά), πηγαίναμε στη φωλιά τους, κάναμε απαγωγή κάπου 100-200 σε μια χαρτοσακούλα, τα πηγαίναμε σε έναν χώρο, μεγάλο, (για τα δικά τους δεδομένα κάτι σαν Κολοσσαίο) βάζαμε τα μισά απέναντι στα άλλα μισά και στη μέση λίγους κόκκους στάρι ή κριθάρι. Είχαμε χωριστεί σε 2 ομάδες κι ο ένας έπαιζε τον ρόλο του διαιτητή και καλά. Τα μυρμηγκάκια άρχιζαν να διεκδικούν την λιγοστή τροφή κι έδιναν πολύ μάχη. Στο τέλος όσα παρέμεναν, τους δίναμε ένα δυνατό φύσημα και πήγαιναν στο... άπειρο! Μακάρι να μαθαίναμε απ’ αυτά κάποιες χρήσιμες συμπεριφορές τους Πετροκόριτσο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο κι ανάλαφρο το θέμα σου και το απόλαυσα!
Να είσαι καλά, φίλη μου και σου στέλνω πολλά φιλιά δροσερά!!!
χαχαχαχα....μου θύμισες παιδικά χρόνια στο σπίτι της γιαγιάς...εννοείτε ότι τα σκοτώναμε για παιχνίδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια τώρα το έχω σταματήσει, συνήθως δεν ασχολούμαι καν με την ύπαρξη τους!
Καλό βράδυ :)
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, θα μας άρεσε να βρεθούμε ξαφνικά κάτω από το πόδι ενός γίγαντα μυρμηγκιού, κάτι σαν δηνόσαυρου δλδ. ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι βέβαια, αλλά εξακολουθώ και τα σκωτωνω όταν με ενοχλούν.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ έρχομαι στο χώρο τους, βλέπε κάμπινγκ και τα ενοχλώ, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Μια φορά θυμάμαι, πήραν εκδίκηση.
Ξύπνησα μαύρα μεσάνυχτα με φοβερή φαγούρα σε όλο το σώμα.
Ανάβω το φως, τί να δω.
Μιλιούνια μυρμήγκια είχαν κατακλύσει το τροχόσπιτο και το κορμάκι μου.
Φαντάζεσαι τη σκηνή;
Να πετάω τα πάντα έξω νυχτιάτικα και να ψεκαζω σαν την τρελή.
Το πρωί είδαμε ότι το ένα πόδι του τροχοσπιτου πατούσε τη φωλιά τους, να μη κάνουν πορεία διαμαρτυρίας τα καημένα;
Και μια άλλη φορά, είχα καθίσει ώρες και παρακολουθούσα , την μεταφορά μιας ψωφιας μέλισσας από ένα μυρμήγκι.
Κι εγώ από το τηλέφωνο γράφω γιατί το λαπτοπ δεν πιάνει σήμα κι αν υποψιαστώ ότι δεν θα μείνει το σχόλιο. ......
Να περνάς καλά.
Φιλάκια πολλά!
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, θα μας άρεσε να βρεθούμε ξαφνικά κάτω από το πόδι ενός γίγαντα μυρμηγκιού, κάτι σαν δηνόσαυρου δλδ. ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι βέβαια, αλλά εξακολουθώ και τα σκωτωνω όταν με ενοχλούν.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ έρχομαι στο χώρο τους, βλέπε κάμπινγκ και τα ενοχλώ, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Μια φορά θυμάμαι, πήραν εκδίκηση.
Ξύπνησα μαύρα μεσάνυχτα με φοβερή φαγούρα σε όλο το σώμα.
Ανάβω το φως, τί να δω.
Μιλιούνια μυρμήγκια είχαν κατακλύσει το τροχόσπιτο και το κορμάκι μου.
Φαντάζεσαι τη σκηνή;
Να πετάω τα πάντα έξω νυχτιάτικα και να ψεκαζω σαν την τρελή.
Το πρωί είδαμε ότι το ένα πόδι του τροχοσπιτου πατούσε τη φωλιά τους, να μη κάνουν πορεία διαμαρτυρίας τα καημένα;
Και μια άλλη φορά, είχα καθίσει ώρες και παρακολουθούσα , την μεταφορά μιας ψωφιας μέλισσας από ένα μυρμήγκι.
Κι εγώ από το τηλέφωνο γράφω γιατί το λαπτοπ δεν πιάνει σήμα κι αν υποψιαστώ ότι δεν θα μείνει το σχόλιο. ......
Να περνάς καλά.
Φιλάκια πολλά!
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, θα μας άρεσε να βρεθούμε ξαφνικά κάτω από το πόδι ενός γίγαντα μυρμηγκιού, κάτι σαν δηνόσαυρου δλδ. ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι βέβαια, αλλά εξακολουθώ και τα σκωτωνω όταν με ενοχλούν.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ έρχομαι στο χώρο τους, βλέπε κάμπινγκ και τα ενοχλώ, αλλά έτσι είναι η ζωή.
Μια φορά θυμάμαι, πήραν εκδίκηση.
Ξύπνησα μαύρα μεσάνυχτα με φοβερή φαγούρα σε όλο το σώμα.
Ανάβω το φως, τί να δω.
Μιλιούνια μυρμήγκια είχαν κατακλύσει το τροχόσπιτο και το κορμάκι μου.
Φαντάζεσαι τη σκηνή;
Να πετάω τα πάντα έξω νυχτιάτικα και να ψεκαζω σαν την τρελή.
Το πρωί είδαμε ότι το ένα πόδι του τροχοσπιτου πατούσε τη φωλιά τους, να μη κάνουν πορεία διαμαρτυρίας τα καημένα;
Και μια άλλη φορά, είχα καθίσει ώρες και παρακολουθούσα , την μεταφορά μιας ψωφιας μέλισσας από ένα μυρμήγκι.
Κι εγώ από το τηλέφωνο γράφω γιατί το λαπτοπ δεν πιάνει σήμα κι αν υποψιαστώ ότι δεν θα μείνει το σχόλιο. ......
Να περνάς καλά.
Φιλάκια πολλά!