*ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ, ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ..

Έχει ξημερώσει μιά υπέροχα καλοκαιρινή ημέρα. 
Ο ουρανός δεν έχει σύννεφα. Η θάλασσα δεν έχει ίχνος κυματισμού. 
Ο Αύγουστος θαρρείς δεν έχει τελειωμό. Είναι από εκείνες τις ημέρες 
που βρίσκεις μόνο στα παιδικά παραμύθια και στις αιώνια ανέμελες 
σελίδες του Μίκυ Μάους. Τα μωρά πλατσουρίζουν δίπλα στο κύμα.
Τα παιδιά κολυμπούν στα ρηχά. Στην αμμουδιά μια σιωπηρή συνωμοσία
ανάμεσα σε ενήλικες, δημιουργεί την αίσθηση ότι ναι, αυτό που βλέπεις δεν έχει υπόσταση. Ακριβώς όπως οι σελίδες τού Ντίσνεϊ, δεν υπάρχει καμία κίνηση. Δεν κουνιέται φύλλο. Όλα είναι ιλουστρασιόν πραγματικότητα. Λίγο ακόμα και θα δεις στα ανοιχτά να περνάει ένα βαρκάκι με καραβοκύρη τον Ντόναλντ. Και τον Χιούι, τον Λιούι και τον Ντιούι, σε ρόλο βοηθών, να πετούν τη σκούφια τους από χαρά.
Αν δεν ήταν κι αυτό το άρωμα καρύδας που ξεφεύγει από τα ηλιοκαμένα κορμιά ή το άρωμα καρπούζι, σήμα κατατεθέν του καλοκαιριού, θα άπλωνες το χέρι σου, να γύριζες σελίδα. Όλη η αμμουδιά το τελευταίο τεύχος "ο Ντόναλντ και τα ατρόμητα ανίψια του σε νέες περιπέτειες".  

Ο αέρας τής απόλυτα καλοκαιρινής αρμονίας σκίζει ξαφνικά... 
"με τι καρδιά να μιλήσωωω, αμάν-αμάν-αμάαααν, πες τι να εξηγήσω!"
ένα μεγάφωνο στη διαπασών και με μιας σκίστηκε και το Μίκυ Μάους.
Το λευκό αγροτικό με οδηγό έναν γύφτο (ή τσιγγάνο;) και την οικογένεια ανεβασμένη στην καρότσα, κατέφθασε στην περιοχή. Τίγκα στο βασιλικό και τα ψάθινα καλάθια, έτοιμη η πραμάτεια για διαπραγμάτευση.
Ο παππούς γύφτος έπλεκε καλάθια μπροστά στα μάτια σου, η μαμά γύφτισσα έβρισκε μια σκιά ανάμεσα σε δεκάδες ξαφνιασμένους όσο και ξεβολεμένους λουόμενους. Ο μπαμπάς γύφτος συνέχιζε να διαλαλεί 
από το μεγάφωνο: "δυο ευρώ τα βασιλικά καλέ κυρία, μόνο δυο ευρώ!",
τα μικρά αγόρια γυφτάκια έπεφταν με θόρυβο στη θάλασσα κι η μικρή τσαχπίνα γυφτοπούλα κατέφθανε από κοντά πέφτοντας εντυπωσιακά στο νερό, όχι με βουτιά, αλλά με τσιγγάνικο τσιφτετέλι "*μια φορά ένα λάθος μέσα στο ξέφρενο το πάθος θα μας χρεώσουνε με δόσεις που δεν μπορείς να τις πληρώσεις", αναγκάζοντάς σε, σε...συνειρμούς που προσπαθούσες να τους ξεχάσεις. Κι έπειτα τα κάρβουνα, τα σουβλάκια, η τσίκνα, τα απανωτά τσιφτετέλια επάνω στην καρότσα, οι παγωμένες μπύρες, τα ιδρωμένα σώματα και το κλου; Δυο-τρεις γύφτισσες να μπαίνουν σα φρεγάτες στο νερό, με τις σαγιονάρες, τις μακριές φούστες, τις μπλούζες, τα φακιόλια και να κολυμπούν ως στα βαθιά, με γεμάτα από σουβλάκι και μπύρα στομάχια και λίγη γνώση. Όταν η απελπισία έφτανε να χτυπήσει κόκκινο, το λευκό φορτηγό τράβηξε άγκυρα κι αποχώρησε ακριβώς όπως είχε έρθει: με σαματά: "άντε καλέ κυρία, πάρε τα βασιλικά ευκαιρία! Κι ως τις εκλογές θα μοσχομυρίζουν τα αρώματα! 20 Σεπτεμβρίου σου λέω!"

Η ιλουστρασιόν παραλία μόλις είχε βγει από τον λήθαργο...
-Τι είπε ο γύφτος ρε παιδιά; Προκήρυξε ο Τσίπρας εκλογές;
-Ρε τον αθεόφοβο, ούτε εφτά μήνες δεν είχαν περάσει, έλεος!
-Άμα ξαναβγεί το τσουτσέκι εμένα σφύρα μου! Ο πουλημένος ο άντρας!
-Ρε θα φάει μαύρο δαγκωτό, που θα το φυσάει και δεν θα κρυώνει! 
-Ναι ρε συ, ο κρυόκωλος ο Μεϊμαράκης είναι καλύτερος! 
-Όποιος υπογράφει μνημόνια είναι προδότης, τελεία και παύλα!
-Τώρα που 'πες τελεία, αυτός ο μπαλαμός ο Γκλέτσος ξανακατεβαίνει;
-Ρε θα πάθουνε όλοι το θάνατο της αλεπούς! Ο Λαφαζάνης είναι από άλλη πάστα. Θα κάνει κόμμα και ντόμπρα και σταράτα θα υποσχεθεί δραχμή!
-Σκουπίσου κι απόφαγες εσύ, που πιστεύεις ότι υπάρχει πολιτικός που τηρεί τις υποσχέσεις! Όλοι ίδιοι είναι. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
-Φυλακή δεν είδα να πηγαίνει κανείς όμως. Στου κασίδη το κεφάλι όλα.
-Ποια φυλακή; Εδώ αυτή η λίστα Λαγκάρντ σαν το γιοφύρι της Άρτας.
-Εσύ να τα βλέπεις, που μου ήθελες "πρώτη φορά αριστερά". 
-Ναι, αλλά ο Αλέξης δεν έχει βρωμίσει τα χέρια του με σκάνδαλα.
-Και δεν είναι σκάνδαλο που άλλα σου έταξε κι άλλα έκανε; 
-Κράταγα μικρό καλάθι και δεν το πήρα βαριά το νέο μνημόνιο.  
-Χώρεσε το νέο μνημόνιο σε καλάθι; Ψάθινο ήταν σαν του γύφτου;
-Ας κάνουμε τώρα τα μπάνια του λαού και μετά βλέπουμε.
-Τα μπάνια του λαού μιά χαρά μας τα έκαναν όλοι. 
-Μια χαρά και δυο τρομάρες. Ρε Βούλα φέρε μια φέτα καρπούζι και να πα' να γαμηθούνε όλοι! Το παιδί που είναι; Σωτήρηηη! Έλα πιο έξω σου λένε!

Υ.Γ Όχι. Δεν έχω ίντερνετ. Σήμερα βρίσκομαι κάπου που διαθέτει ίντερνετ και βρήκα ευκαιρία να αναρτήσω κι εγώ κάτι. Μετά θα χαθώ και πάλι. 
Εύχομαι όμως να περνάτε όλοι καλά (όσο μπορείτε) και να σας λείπω κι εγώ όσο μου λείπετε εσείς. Σιγά σιγά θα ανταμώσουμε όλοι μαζί. 
Σε προεκλογική τροχιά και πάλι, να-'χαμε-να-λέγαμε... Σας φιλώ γλυκά. Petra Art: Rafal Olbinski Εδώ υπάρχει κι άλλη φωτό του ίδιου καλλιτέχνη.

Μαζί σου και στην άκρη του κόσμου.. Κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫