Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

❤ Home sweet home...

Με την φωτογραφική μηχανή τών ματιών σου φτάνεις κάθε φορά στο δρομάκι.. Η χαλασμένη αυλόπορτα ανοίγει όλο και πιο εύκολα, τα λουλούδια στις γλάστρες έχουν θεριέψει, η τριανταφυλλιά τής μαμάς έχει αποθρασυνθεί εντελώς κι έχει βγει έξω κι από τα κάγκελα τού κήπου. Η μηλιά έχει φορέσει τα γιορτινά της λουλούδια. Τα σκυλάκια και τα γεράνια γυαλίζουν περήφανα και κορδωμένα.. 

Τα ρούχα στα σκοινιά χορεύοντας σ' έναν λικνιστικό χορό, σμίγουν ερωτικά: πότε η ροζ πυτζάμα τής μαμάς χαϊδεύει το βαμβακερό καρώ πουκάμισο τού μπαμπά, πότε το κατάλευκο πανωσέντονο ψιθυρίζει λόγια αγάπης στο πουά κατωσέντονο. 
Το τραπέζι τής αυλής παρακολουθεί εκστασιασμένο την μπουγάδα να στεγνώνει, ενώ τα τριαντάφυλλα καμαρώνουν στο τενεκεδένιο βάζο. Δυό καρέκλες αντάμα.

Η κουρτίνα τής εξώπορτας συμμετέχει στο γιορτινό ανοιξιάτικο κλίμα, χωρίς να αποφασίζει ποτέ οριστικά αν θα είναι λίγο μέσα ή λίγο πιο έξω από το σπίτι. Στο τσακίρ κέφι, ανεβαίνει ως ψηλά προς τον ουρανό, σαν να κάνει κούνια στο πάρκο. Το ραδιόφωνο ακούγεται ως έξω, κι η αγαπημένη κλασσική μουσική τής μαμάς, συντροφεύει -θέλουν δεν θέλουν!- και τους γείτονες. Μονάχα ο μπαμπάς δεν ενο-
χλείται, το ακουστικό βλέπεις είναι για μόστρα! Από την κουζίνα έρχεται το με-
θυστικό άρωμα τηγανιτής πατάτας, το κοκκινιστό έχει βγει ήδη απ' το φούρνο. 

Έχει φτάσει η ιερή ώρα τής ατελείωτης αγκαλιάς.. Εκεί που πέφτεις στις αγκα-
λιές τους και δεν θέλεις να βγεις. Εκεί που οι γερασμένες αγκαλιές γίνονται το πιο απάνεμο λιμάνι, κι εσύ προσπαθείς να τις παρατείνεις ως το πάντα, έτσι, που να τις νιώθεις ακόμα κι όταν θα 'χεις φύγει από το σπίτι, για ώρες πολλές.

Μέχρι που να σε πιάσουν οι μαύρες σου, αφού ξέρεις ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα, μέχρι που να κάνεις την καταθλιπτική σκέψη πως όλα αυτά που βλέπεις, νιώθεις, ζεις, είναι επειδή Εκείνοι δίνουν άρωμα στα λουλούδια, αέρα στα πανιά τής μπουγάδας, ώθηση στην κουρτίνα τής εξώπορτας, γεύση στο μεσημεριανό τραπέζι, θαλπωρή στην αχόρταγη αγκαλιά σου.. Βάλσαμο το Πατρικό μέσα σου..

................................................................................................
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
................................................Foto..............................................
Ευχαριστώ την Μαρίνα και την Μαρία για την εβδομάδα blogging! 

✰♡*•˛˛•*✰✰♡*•˛˛•*✰✰♡*•˛˛•*✰

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

62 σχόλια:

  1. Πραγματι η ωραιοτερη διακοσμηση παντα! Και τι περιεργο; Διακοσμει την ψυχη σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ετσι ειναι! Σαν το σπιτακι μας τιποτα Πετρα μου! Συγχαρητηρια για το υπεροχο κειμενο - αναρτηση! Πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εικονες και ιδιαίτερα το κείμενο που κατα κάποιο τρόπο τις προσδιορίζει, είναι θαυμάσια! Πάντα εκλεκτική και με υπέροχο γούστο μας ανεβάζεις με τα ωραία!! Καλό απογευμα!! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ καλή μου Έφη! Τα φιλιά μου και καλό σ/κ :)

      Διαγραφή
  4. Όλα τους θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα, πράγματα δικά ΣΑΣ, καθημερινά.
    Θα έχεις παρατηρήσει κι εσύ ότι όταν είναι κοντά οι αγαπημένοι σου, τα λουλούδια στο βάζο είναι πιο όμορφα, το σπίτι μυρίζει πιο ευχάριστα, το φαγητό είναι πιο νόστιμο.
    Οι αισθήσεις λειτουργούν διαφορετικά, προφανώς καλύτερα.
    Να τους χαίρεσαι πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, είναι ζήτημα αισθήσεων.. Να τους χαιρόμαστε όλοι όσο μπορούμε...

      Διαγραφή
  5. Συγκινήθηκα με τούτο το κείμενο σου βρε Πέτρα μου. Έτσι είναι, αυτές οι γερασμένες αγκαλιές είναι που δίνουν άρωμα στα λουλούδια, γεύση στα φαγητά, κίνηση στο κάθε τι.
    Καλό απόγευμα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι πιο πολύτιμες μακράν είναι αυτές οι αγκαλιές.. Φιλιά Ελένη μου :)

      Διαγραφή
  6. Με την διαυγέστατη περιγραφή σου, Πέτρα, άπλωσες μπροστά στα μάτια μας την ομορφιά και τη ζωντάνια τής αυλής σας.
    Και μαζί με την ομορφιά στάθηκα «Εκεί που οι γερασμένες αγκαλιές γίνονται το πιο απάνεμο λιμάνι…» και όπου «εκείνοι δίνουν άρωμα στα λουλούδια…».
    (Η γλώσσα μας δημιούργησε την καταπληκτική λέξη Νοσταλγία, δεν δημιούργησε όμως τη λέξη Νοστοχαρά...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νοστοχαρά.. Πόσο υπέροχη.. Να είσαι καλά κι ευχαριστώ φίλε Άρη :)

      Διαγραφή
  7. Χαρμολύπη... Αυτό ένιωσα.
    Μου βγήκε τόση γλύκα, τόση νοσταλγία, τόση αγάπη, τόση συγκίνηση...
    Αχ, βρε Πετράδι μου, για μια ακόμη φορά βρίσκω την ευκαιρία να σου πω "πόσο όμορφα γράφεις"!
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ γλυκό κορίτσι.. Έχεις δίκιο, χαρμολύπη είναι το συναίσθημα..

      Διαγραφή
  8. Πόσο με συγκίνησε το κείμενό σου! Κοινά τα βιώματα, μα εσύ μίλησες γι΄αυτά τόσο όμορφα...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έγραψε η ψυχή ομορφιά μου, με την ψυχή, όλοι έτσι γράφουμε.. Φιλάκι :)

      Διαγραφή
  9. Συγκινήθηκα!!! Ειδικά αυτές οι γερασμένες αγκαλιές που γίνονται το λιμάνι σου...
    Χριστός Ανέστη Πέτρα μου. Πέρασες καλά;
    Αυτή η εβδομάδα blogging τελείωσε;
    Καλό σου βράδυ μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέρασα καλά κι όπως είδα, κι εσύ επίσης :)
      Και του χρόνου Άννα και σε ευχαριστώ πολύ!

      Υ.Γ Μπορείς να γράψεις όποτε θες, δεν υπάρχει πρόβλημα

      Διαγραφή
  10. Όλες μας οι αισθήσεις σε εγρήγορση!!
    Αυτό θα πει να να γράφεις με τη ψυχή σου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω ναι, μόλις το έγραψα κι εγώ πιο πάνω :) Ευχαριστώ Ελένη μου! :)

      Διαγραφή
  11. Από τα ωραιότερα που έχεις γράψει Petra μου! Άρωμα λογοτεχνίας! Μ'εκανες να σιγοτραγουδήσω : " εγώ ποθώ το φτωχικό το σπίτι μου το πατρικό". Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι πάντα καλά γλυκιά μου Ιωάννα! Σε φιλώ γλυκά :))

      Διαγραφή
  12. Πόσο όμορφο και αληθινό το κείμενό σου Πέτρα !!! Ακριβώς έτσι είναι .... το πατρικό έχει μία δική του ξεχωριστή και γλυκιά ατμόσφαιρα !!!! Μας άγγιξες ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας !!! Μπράβο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξεχωριστή και αιώνια μέσα στην ψυχή μας.. Τα φιλιά μου Ράνια μου :)

      Διαγραφή
  13. Κι είναι ώρες ώρες που θέλω, να μα τω Θεώ... πανό να κάνω τα λόγια σου και να κατέβω και σε πορεία να σε διαβάζει ο κόσμος ολάκερος !!!
    (δεν ξέρω να κάνω καρδιές... να βάζει καμιά να την κάνω copy paste)
    Φιλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ❤ Πάντως, για ώρα ανάγκης (!) έχω δυο καρδιές στο τέλος κάθε ανάρτησης!
      Παίρνουμε τα πανό μας και κατεβαίνουμε σε πορεία! Κι ένα πανό με ποίηση ;) ❤

      Διαγραφή
  14. Έχεις μια μαγεία στην πένα σου νονά και ακόμα και το πιο ιδιαίτερο συναίσθημα μπορείς να το αποδώσεις περίτεχνα. Πήρα πολλά συναισθήματα από την ανάρτηση σου και τα κρατώ όλα. Σε ευχαριστούμε γι αυτή την ιδιαίτερη διακόσμηση, που αγγίζει την ψυχη!
    Σου στέλνω ένα τεράστιο φιλί και μια μεγάλη αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ανταλλαγή συναισθημάτων είναι το ζητούμενο..γλυκοβαφτιστηρόνιμου! ❤

      Διαγραφή
  15. Όπως το είπες Πέτρα μου.
    Τα παλιά μας πατρικά σπίτια, είτε μέσα τους δεσπόζουν ακόμα οι μορφές των δικών μας είτε είναι άδεια παντελώς, δεν παύουν να είναι τα μοναδικά λιμάνια μιας απάνεμης ανάσας γεμάτης αναμνήσεις.
    Η Έννοια του πατρικού σπιτιού στη δική μας γενιά έχει τεράστια βαρύτητα. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτό δεν θα ισχύει στα παιδιά μας ; στη μεγάλη δηλαδή πλειοψηφία των περιπτώσεων για αυτά το πατρικό τους σπίτι δεν έχει την συμβολική η επιβλητική αξία του δικού μας πατρικού.
    Σπίτια νοικιασμένα, κλουβιά, πολυκατοικίες, πολλές φορές 3 και 4 μετακομίσεις.
    Πόσο σημαντική είναι αυτή η αλλαγή.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, δεν ξεχνώ ποτέ πόσο αγαπάς το πατρικό σου
      και εύχομαι μια μέρα να το δεις όπως ποθείς.. Ευτυχώς
      πάντα θα υπάρχουν σπίτια που δεν θα είναι νοικιασμένα
      κλουβιά, σε απρόσωπες και ανήλιες πολυκατοικίες.. :))

      Διαγραφή
  16. Όλα είναι έτσι επειδή υπάρχουν, υπήρξαν, ή... δεν... οι άνθρωποι αυτοί!
    Πόσο συγκινητικό! Και πόσο εσύ έτσι που πολύ μ' αρέσεις!!!
    Καλό σου βράδυ. ♡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η σφραγίδα τής παρουσίας τους μένει ανεξίτηλη
      στον χρόνο, αλλά και στα σπίτια όπου έζησαν.. ♡

      Διαγραφή
  17. Aγαπητή Πέτρα

    Ένα στιγμιότυπο της καθημερινότητάς μας το ανήγαγες με τον λυρισμό του λόγου
    σου σε κάτι πάρα πολύ ωραίο και συγκινητικό. Αυτό άλλωστε ομολογούν όλα τα σχόλια. Ναι, είναι χάρισμα η γραφή να μπορεί ν΄ αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη.
    Εύγε σου!!!)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανταποδίδω τα μάλα το κολακευτικό σχόλιο φίλε Στυλιανέ,
      και προτρέπω τους φίλους να γνωρίσουν την ποιητική πένα σου :)

      Διαγραφή
  18. Καιρό είχες να με συγκινήσεις τόσο. Άμα σε πιάσει ρε παιδί μου το γλυκύ σου... πετυχαίνεις κέντρο με τις σαϊτιές σου.
    Κι αυτές οι "γερασμένες αγκαλιές σου"... με γονάτισαν.
    Εύγε σου κι από μένα ω Πέτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα μου ντε, σπάνια με πιάνει το γλυκό μου (χαχα!) ,
      ομολογώ όμως ότι κι εσύ με συγκίνησες με τα δικά σου "γράμματα" :)

      Διαγραφή
  19. Καλημέρα γλυκιά μου με ξύπνησες πρωί πρωί με τις όμορφες εικόνες του λόγου σου που ζωντάνεψαν μπροστά μου!Μα δεν μπορώ να μη θαυμάσω και τα υπέροχα μαξιλαράκια σου που τα λάτρεψα, καλημέρα όλη μέρα φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Αχτιδένια μου κι εσύ να χαίρεσαι τα γλυκά σου κορίτσια! :)

      Διαγραφή
  20. Τι όμορφες σκέψεις που με αγγίζουν βαθιά βαθιά! Κι ένα περίεργο πράγμα, το φαγητό της μαμάς μου έχει πάντα την καλύτερη γεύση κι ας ακολουθώ κατά γράμμα τη συνταγή της! Τα φιλιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά, το μαμαδίστικο φαγητό μυρίζει "μαμά"
      και δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο! Καλό σ/κ :)

      Διαγραφή
  21. Πατρικό, αναμνήσεις, στιγμές, ζωή, πρόσωπα αγαπημένα, παιδικά χρόνια. Υπάρχει κάτι καλύτερο; Μπαίνοντας στο πατρικό αλλάζει μέχρι και ο αέρας που αναπνέουμε.

    Καλημέρα νοσταλγική μου αδυναμία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όσο επεκτείνεται και πέρα από τα παιδικά μας χρόνια, ακόμα καλύτερα! :))

      Διαγραφή
  22. συγκίνηση και ένα δάκρυ.... με την υπέροχη περιγραφή σου...εγώ που είμαι άνθρωπος της μυρωδιάς...πιάνω έντονα και τις μυρωδιές στο σκηνικό σου... αγιόκλιμα... ζεστό ψωμί στον φούρνο... καφές ελληνικός να αχνίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, οι μυρωδιές είναι αναρίθμητες
      και ναι, οι μυρωδιές μετατρέπονται
      σε ισχυρές αναμνήσεις.. Τα φιλιά μου :)

      Διαγραφή
  23. Πόσο κοινές οι εικόνες, τα συναισθήματα τα βιώματα!!! Μας συγκίνησες όλους πραγματικά!!Υπέροχο το κείμενο!! Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πόσο μα πόσο τυχερός ανθρωπος είσαι Πετρίνα μου και μαζί με σένα και όσοι εχουν ζησει και κρατουν στην καρδια τους όλες αυτες τις εικονες... τις μυρωδιες.. σε εκεινο το κομματι της που το κραταν ανεπαφο.. και όταν το ανασύρουν απο το ντουλάπι των αναμνήσεων .. νιωθουν να ξαναγινονται παιδια!!!! τι όμορφο..!! να έχεις φιλη μου ένα ομορφο Σαββατοκυριακο φιλακιαααα!!
    Υ.γ Πάλι με μάγεψαν οι φωτό σου ...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όχι μόνο ως παιδιά Σμαράγδι μου, αλλά και ως μεγάλοι.. Φιλάκι :)

      Διαγραφή
  25. Σε καλό σας, σήμερα.
    Μόλις πέρασα κι από το Κανελάκη.
    Πάει το πακέτο με τα χαρτομάντιλα.
    Με κάνετε καλύτερο άνθρωπο, κυρίες μου, όταν σας διαβάζω!
    Άγγιξες λεπτές χορδές Πέτρα μου και η μουσική που ακούγεται είναι ουράνια.
    Σ ευχαριστώ πολύ.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είχαμε και οι δυο "οικογενειακές" αναρτήσεις! Ευχαριστώ Ρενάκι μου :)

      Διαγραφή
  26. Πέτρα μου καλησπέρα. Η συμμετοχή μου στην εβδομάδα blogging είναι εδώ http://atenizodas.blogspot.gr/2016/05/blogging.html
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πάρα πολύ Άννα! Θα έρθω οσονούπω επίσκεψη :)

      Διαγραφή
  27. Εξαιρετικό ! Γεματο μνημες , μυρωδιές και δυνατα συναισθηματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Με γέμισες εικόνες με γέμισες αρώματα με γέμισες αγκαλιές και γλύκα!!
    Τι κείμενο!!
    Έκανες τα καθημερινά αντικείμενα να αναβλύζουν ποίηση να στάζουν αγάπη!
    Τελευταία με κάνεις συνεχώς να υποκλίνομαι στα γραπτά σου..κανόνισε να πάθει η μέση μου τίποτα, θα σου στείλω το λογαριασμό του γιατρού να ξέρεις...
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ ωχ ωχ..κι άλλα έχω να πλερώσω ο άνθρωπας;; Χαχα! Ευχαριστώ Μαράκι :)

      Διαγραφή
  29. Αχ τι όμορφο και τρυφερό!
    Έβλεπα τις εικόνες αν και τα ματάκια θόλωσαν λίγο!

    Υπέροχο Πετρούλα μου!
    Φιλί γλυκό ! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Αριστέα μου, να είσαι καλά και περαστικούλια(μας!) ;)

      Διαγραφή
  30. Αγάπη και γλύκα ολούθε!!! Κορίτσι μου!!! ♥♥ Μες στην καρδιά μου μπήκε το κείμενο!!
    Μάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Πάντα η καρδιά μας θα γυρίζει εκεί όπου έζησαν οι πρώτες μας αναμνήσεις. Το πατρικό μου δε υφίσταται πλέον αλλά στην παλιά μου γειτονιά έχω πάντα καλούς φίλους και συγγενείς που με περιμένουν κι αυτό είναι κάτι. Να πηγαίνεις πιο τακτικά το έχεις και το έχουν ανάγκη. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.