Είναι κάτι παγκόσμιες ημέρες που αξίζουν ρε παιδί μου. Πχ η παγκόσμια ημέρα "σαν να μην υπάρχει αύριο", δεν συμφωνείς; Μην ψάχνεις την ημερομηνία που την γιορτάζουμε. Είναι "κινητή" γιορτή και γιορτάζεται συνήθως τις Παραμονές ή "Στο παρά πέντε" ή κάθε που προκηρύσσεται δημοψήφισμα, δλδ μια φορά όλη κι όλη(!) Οι Παραμονές όμως είναι πιο πολλές. Κάθε Παραμονή τής γιορτής τών Χριστουγέννων ή κάθε Παραμονή τής γιορτής τού Πάσχα, ε, και μια Παραμονή Αποκριάς μη σου πω. Είναι όλες εκείνες οι Παραμονές που οι Ελληνάρες μπαίνουν μες στο σούπερ μάρκετ, για να ψωνίσουν για τα Χριστούγεννα ή για το Πάσχα.
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι τις Παραμονές τού Β' Παγκοσμίου Πολέ-
μου το 1940, σαφώς και είχαν...ψωνίσει λιγότερα πράγματα.. Τώρα θα μου πεις ότι τότε υπήρχαν και πολύ λιγότερα πράγματα, φαντάσου όμως την λογική (λέμε τώρα) ότι ο άλλος ψωνίζει σα να έρχεται ο επόμενος Παγκόσμιος Πόλεμος..
Σαν να μην υπάρχει αύριο για τα σούπερ μάρκετ, αλλά με..ορίζοντα τετραετί-
ας για τους καταναλωτές! Είναι αυτό το φαινόμενο μωρέ, που όταν μπαίνεις στο σούπερ μάρκετ είσαι εσύ και το καρότσι σου και μετά εξέρχεται ένα καρότσι από μόνο του, γιατί εσύ είσαι κρυμμένος πίσω από το... βουνό με τα ψώνια και δεν φαίνεσαι καν! Εννοείται ότι αυτό το βουνό θα το 'χεις φάει το επόμενο τριήμερο!
Τέσπα, επειδή όπως ξέρεις ένα κόλλημα με τις παγκόσμιες ημέρες το 'χω (εκ γενετής), σήμερα 3 του μήνα είναι η παγκόσμια ημέρα ελευθεροτυπίας. Είναι εδώ μωρέ που στο Ελλάντα μπέρδεψαν την βούρτσα με την δημοσιογραφία και σήμερα το γιορτάζουν..! Για το τέλος αλλά όχι λιγότερο σημαντική, σας άφησα την δική μας παγκόσμια ημέρα μανίτσες: την παγκόσμια ημέρα bloggers που ήταν χθες 2 του Μάη, μα δεν γινόταν να την τιμήσουμε...τα κοκορέτσια αφού!
Ποτέ δεν είναι αργά όμως. Μπορούμε να βαφτίσουμε όλη αυτήν εδώ την εβδο-
μάδα ως "εβδομάδα blogging" και να του κάνουμε -του blogging- τις ανά-
λογες τιμές και δόξες που αρμόζουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο! Τι λέτε; ;)