Ε, λοιπόν αυτός ο κορονοϊός μεταξύ πολλών άλλων κακών, ήρθε κι έβαλε φρένο στην ανθρώπινη επαφή. Το φιλί και η αγκαλιά ποινικοποιήθηκαν
Και να πεις ότι μέχρι τότε είχαμε τις αγκαλιές "στο πιάτο" και μας κόπηκαν αιφνιδίως λόγω ανωτέρας βίας, πάει στο καλό. Αλλά όχι. Κόπηκαν μόνο ανάμεσα σε εκείνους που αγκαλιάζονταν έτσι κι αλλιώς. Που αγκάλιαζαν.
Είναι αυτοί που αγκαλιάζουν κι αυτοί που αγκαλιάζονται. Μερικές φορές αυτές οι δυο κατηγορίες δεν "συναντιούνται" ποτέ. Γιατί άμα δεν είσαι βρε παιδί μου "της αγκαλιάς", δε γίνεσαι, ό,τι και να σου κάνει ο άλλος. Κι ακόμα κι αν σε αγκαλιάσει, στην καλύτερη περίπτωση θα κάτσεις σαν αγγούρι. Άκαμπτος. Αμήχανος. Κι όχι ανταποδοτικός. Στανταράκι: άμα δεν είσαι δοτικός, δε γίνεσαι ανταποδοτικός με καμία Παναγία (τίείπατώρα!)
Εκ πείρας στο λέω, αυτοί που δεν αγκαλιάζουν, δεν είναι ότι δεν έχουν τραυματικά βιώματα (όλοι έχουμε) απλά είναι οι χαρακτήρες τους τέτοιοι. Δεν 'πα να λένε οι ειδικοί ότι *χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και 12 αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε; 1000 αγκαλιές μπορεί να 'χει πάρει κανείς, και να βγει ξινός ωσάν λεμόνι. Αν κι εγώ συμφωνώ ότι πρέπει ο κάθε άνθρωπος να πάρει αγάπη κι αγκαλιά. Μα δες: οι αγκαλιές βελτιώνουν τη διάθεσή μας, ανακουφίζουν τυχόν πόνους, αυξάνουν το αίσθημα ασφάλειας, αυξάνουν την αυτοεκτίμηση, προλαμβάνουν τα εμφράγματα, βελτιώνουν το νευρικό σύστημα, ενδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ελέγχουν την αρτηριακή πίεση, βελτιώνουν τη νόσο Αλτσχάιμερ. Όλοι δεν έχουμε ανάγκη τις αγκαλιές; Δεν ισχύει;..
*και όταν τα πουλιά τρέμουνε στο σύρμα τί άλλο να γυρεύουν από μιαν αγκαλιά*
Τις δικαιούμαστε τις αγκαλιές όλοι οι άνθρωποι αλλά και τα ζωάκια. Από την ώρα τής γέννησης -κυρίως τότε- το βρέφος έχει ανάγκη την αγκαλιά τής μαμάς του! Ακόμα κι αν τη χάσει όμως, μια άλλη αγκαλιά είναι ικανή να απαλύνει κάθε πόνο. Τα παιδιά σε όλο τον κόσμο έχουν ανάγκη από αγάπη και αγκαλιά. Μια οικογένεια -έστω και όχι με τη.. χριστιανική έννοια τής λέξης- μπορεί να χαρίσει σ' ένα παιδί την αγάπη που χρειάζεται.
Οι επιστήμονες το τονίζουν: ποτέ δε θα γίνουν ευτυχισμένα τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν μέσα σε ιδρύματα, γιατί χάνεται το στοιχείο τής ατομικότητας. Το κάθε παιδί πρέπει να μεγαλώνει σαν μοναχοπαίδι, να έχει όλη τη φροντίδα τών γονιών επάνω του. Ακόμα και μέσα στην οικογένεια, το κάθε παιδί δικαιούται ξέχωρη προσοχή, την αγκαλιά του!
Αν είχαμε όλοι αγαπηθεί και αγκαλιαστεί από μωρά, μπορεί και να είχε γίνει καλύτερος ο κόσμος μας. Το πιθανότερο είναι ότι δε θα συμβεί ποτέ αυτό ή θα συμβεί σε ένα ιδανικό σύμπαν. Μέχρι τότε θα γράφουμε για αγκαλιές στα βιβλία, στα ποιήματα, στα Συμπόσια:
και όταν τα πουλιά τρέμουνε στο σύρμα τί άλλο να γυρεύουν από μιαν αγκαλιά
✰*•˛❤˛•*✰♡*•˛❤ ✰❤ ✰*✰ ❤ ✰ ❤˛•*♡✰*•˛❤˛•*✰
*Οικογενειακή θεραπεύτρια Virginia Satir ~ Foto: Pinterest
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Αριστέα μου, σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο Συμπόσιο Ευχαριστώ από καρδιάς κι όσους ψηφίσατε το μικράκι μου: το 8
❤...........οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........❤
Μπράβο σου για το μικράκι σου το 8. Σου πάνε τα μικρά ποιήματα. Μια αγκαλιά σου κάνω εκ του μακρόθεν χωρίς κοβιντ και άλλους ιούς. Και μάθε εγώ είμαι της αγκαλιάς που δεν μου την έκοψε ο κόβιντ που να χτυπιέται κάτω
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Πέτρα μου
Α να μου χαθεί κι αυτός ο κόβιντ!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Άννα μου, ανταποδίδω την αγκαλιά! 😘
Τα ακριβά αρώματα, στα μικρά μπουκαλάκια, λέγανε κάποτε και ίσως ακόμα και έχουν και δίκιο. Πέτρα μου, βλέπω και εγώ, όπως λέει και η Άννα ότι, σού πάει το ολιγόλεκτο ποίημα. Και μέσα σε λίγους στίχους έχεις την ικανότητα να χωράς πολύ δυνατές εικόνες, συναισθήματα και συγκινήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αγκαλιά". Μεγάλη λέξη και μεγάλο βίωμα. Όπως το περιγράφεις και το προσδιορίζεις. Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας αν δίναμε, ας ξεκινήσουμε απ' αυτό, θα έρθει και το "παίρναμε", αγκαλιές!
Πολύ όμορφη και λεπτή πάντα η έκφρασή σου, Πέτρα μου. Μπράβο.
Την καλησπέρα μου, κορίτσι μου.
Κρίμα Γιάννη μου, να χανόταν τέτοιο όμορφο σχόλιο
Διαγραφήκαι να έμενε στα ανεπιθύμητα "γιατί έτσι"! Ευχαριστώ
για τα όμορφα λόγια σου, θα σε συναντήσω σε λίγο ξανά! 😉🎁
Αυτό μόνο εσύ μπορείς να το έχεις!! Έκανες μια υπέροχη παρουσίαση στην στροφή που τα λέει όλα!! (...και όταν τα πουλιά τρέμουνε στο σύρμα τί άλλο να γυρεύουν από μιαν αγκαλιά;) Δεν θυμάμαι τι ψήφισα αλλά θυμάμαι πως στάθηκα στο ποίημά σου και το ξεχώρισα αμέσως. Το αγάπησα πολύ γιατί ταυτίστηκα με τα πουλιά. Παρεμπιπτόντως, κι εγώ θέλω μια αγκαλιά γιατί όλο πάνω σε "αγγούρια" πέφτω. Υπάρχει κανείς; :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια αγκαλιά σφιχτή από μένα Πέτρα μου και πολλά φιλιά.
Υ.Γ. Λάτρεψα τις εικόνες σου όσο και το κείμενό σου!
Υπάρχω εγώ, και στέλνω αγκαλιές ολούθε, Μαρία μου!!! 🥰
ΔιαγραφήΑυτό το γαϊδουράκι με έχει ξετρελάνει! 😉 Φιλώ σε! 🧡 🎁
Οι λίγοι στίχοι σου έδωσαν το μεγάλο νόημα της αγκαλιάς, Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν είχαμε πολλές αγκαλιές, ζεστές, χουχουλιάρικες, σφιχτές και δυνατές ίσως να είχαμε καταργήσει τους γιατρούς.
Σου στέλνω ζεστή αγκαλιά.
Φιλιά!
Μα πραγματικά, οι αγκαλιές είναι σαν τα .. μήλα:
Διαγραφήμια αγκαλιά την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα! 🥰🧡
Να πω πως δεν έχεις δίκιο με όσα λες για την αγκαλιά; Σωστά τα λες! Δεν το έχω εύκολα με τις αγκαλιές, πάντα απότομες και σαν έκπληξη μου φαίνονται όταν συμβαίνουν. Αλλά στο τέλος τις αγαπώ. Είναι λίγες αλλά αξέχαστες! Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια αγκαλιά από εμένα!🤗
Εκείνες οι αυθόρμητες και διαχυτικές αγκαλιές, είναι τόσο απαραίτητες!!! 😘🧡🥰🎁
ΔιαγραφήΝομίζεις Πετρίνα μου πως περιμέναμε τους ιδικούς να μας πούνε τις θεραπευτικές ιδιότητες τις αγκαλιάς; αυτές τις ωραίες με τα χέρια ανοιχτά να κλείνουν σφιχτά ότι αγκαλιάζεται... ανθρώπους ή ζωντανά, ποιος είναι που δεν την θέλει...ακόμα και τα πουλάκια στα σύρματα την γυρεύουν!! 🤗μέσα σε λίγα λόγια όλη η ουσία! Μικρούλα αλλά ουσιαστική η συμμετοχή σου στο συμπόσιο Πετρίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ να αγκαλιάσω εγώ και τι στον κόσμο...Στέλνω γρήγορα μια μεγάλη σφιχτή αγκαλιά να σε ζεστάνει! 🤗🧡
Πάρε κόσμε αγκαλιές σήμερα!
ΔιαγραφήΚι εγώ χουχουλιάζω μέσα στη δική σου Σμαράγδι μου!!! 🧡😘🎁
Τι ωραίο αυτό με τα πουλιά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψες....πολύ όμορφη συμμετοχή !!!
Σου στέλνω μία αγκαλιά !!!
Κι εγώ σου στέλνω μια αγκαλιά, Ράνια μου γλυκιά! 🧡😘🎁
ΔιαγραφήΠαρ'όλο που δεν το ψήφισα, Πέτρα μου, θυμάμαι πολύ καλά ότι το μικρό αυτό διαμαντάκι μου έκανε πολλή εντύπωση (και έχω την αίσθηση ότι μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να κρυβόσουν εσύ πίσω από αυτό), κυρίως για το πόσο απλά απέδωσες ένα τόσο όμορφο και ξεκάθαρο μήνυμα! Όντως σου ταιριάζουν τα μικρά και σύντομα, συμφωνώ απόλυτα με την Άννα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά και αγκαλιές άλλες τόσες
Είμαι Λάκων! Τελεία! 😋 Σου στέλνω αγκαλιές και φιλιά! 😘🧡🎁
ΔιαγραφήΩ, τι ωραία ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι πετυχημένη σύνδεση με τη συμμετοχή σου, αλλά και με το θέμα των ημερών,
για το τι χρειάζονται τα παιδιά!
Λατρεύω τις μικρές φόρμες, γιατί θέλει τεράστιο κόπο και ιδρώτα πολλές φορές
για να πει -όταν έχει να πει- σπουδαία πράγματα! (Το υπηρετείς το είδος πανάξια!)
Άλλη μία συμμετοχή σου που αγάπησα τρελά! Κάπως σαν το αγαπώ τα κλαδιά, κάπως
σαν συνέχειά του!
Λατρεύω τις αγκαλιές, αν και πολύ μοναχικός άνθρωπος, από μικρή! Βασιζόμουν
σε μένα πάντα κι έκανα παρέα εγώ σε μένα. Η αγκαλιά όμως απαραίτητη! Δίνω
χορταστικές αγκαλιές η ίδια, για αυτό και νιώθω άβολα με τους κύριους και κυρίες
"αγγούρογλου" όπως τους λέω μέσα μου, όσους απομακρύνονται ή στέκονται σαν
αγγούρια! Κατανοώ ότι κάτι υπάρχει από πίσω και το σέβομαι. Έτσι δεν συμφωνώ
με αυτό "αυτοί που δεν αγκαλιάζουν, δεν έχουν τραυματικά βιώματα". Η κοινωνική
ψυχολογία επιμένει στο τραύμα: το χάδι που στερήθηκες βρέφος σε κάνει μη
δοτικό. Αν δεν έχεις πάρει αγκαλιές όταν έπρεπε, δεν ξέρεις να δώσεις μετά.
Οι εξαιρέσεις, αν υπάρχουν είναι από αυτές που απλά επιβεβαιώνουν τον αγώνα!
Πόσο ταυτίζομαι με τη σκέψη σου πως "αν είχαμε όλοι αγαπηθεί και αγκαλιαστεί από μωρά, μπορεί και να είχε γίνει καλύτερος ο κόσμος μας"! Ντε φάκτο!
Φιλιά πολλά, Πετρούλα μου και σε ευχαριστώ που είσαι κι εσύ σημαντικό κομμάτι του
Συμποσίου, πέρα από μια σπουδαία φίλη! Ανυπομονώ για μια αγκαλιά εκ τους σύνεγγυς
κάποτε...
♥
Γεια σου πυργοδέσποινα, εδώ φιλοξενούμενη!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για τη φιλοξενία και τα όμορφα λόγια σου!
Κι επειδή είχα διατυπώσει κάτι που δεν ήταν ξεκάθαρο
αυτό που είχα να εκφράσω, το διόρθωσα, γιατί συμφωνώ με
σένα, ενώ φαινόταν αλλιώς. Ναι, αυτοί που δεν αγκαλιάζουν,
είναι λόγω χαρακτήρα ξεκάθαρα, κι όχι λόγω -μη- τραυμάτων
🥰🧡😘🎁
Λακωνική και ουσιαστική η συμμετοχή σου νονούλι μου. Είναι μοναδικό το λέει πολλά κάποιος με λίγες λέξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, υπέροχος ο τρόπος παρουσίασης της συμμετοχής σου. Υποκλίνομαι στην δημιουργικότητα και την εμπνευσμένη σου ανάρτηση.
Να είμαστε καλά, να ανταμώνουμε στα δρώμενα μας, γιατί μας δένουν σαν διαδικτυακή γειτονιά και περνάμε υπέροχα!
Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά νονούλι μου.
Καλό Σαββατοκύριακο :)
Ολόγλυκα φιλιά!
Όπως λέει και το Αριστάκιον πιο πάνω, βρήκα ευκαιρία
Διαγραφήνα μιλήσω και για τις αγκαλιές που στερούνται τα παιδιά..
Ωραία περνάμε στη γειτονιά, συνεχίζουμε δημιουργικά! 😘🧡
Αγκαλιά, τί ωραία αίσθηση όταν την αισθάνεσαι δυνατή κσι σφιχτή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε λίγες λέξεις τα είπες όλα στο ποίημα σου, Πέτρα μου!
Είναι φάρμακο η αγκαλιά, έχουν δίκιο όσοι το είπαν.
Άσε τα αγγούρια στον τόπο τους, εμείς ας είμαστε ζεστές ζουμερές ντομάτες, από αυτές που τις δαγκώνεις και λουζεσαι με τα ζουμιά τους!
Καλή σου μέρα.
Σε φιλώ.
.."Ζεστές ζουμερές ντομάτες".. Ουάου! 🥰
ΔιαγραφήΝΑ κι άλλο ένα μικρό ποιηματάκι..ζουμερό!
Αγκαλιές που σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη. Πολύ αποστειρωμένη βρε Πέτρα μου η σημερινή κοινωνία. Φοβάται κι ένα απλό άγγιγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο το ολιγόλεξό σου και δοθείσης ευκαιρίας σου στέλνω μια αγκαλιά!
Φιλιά και Καλό μήνα Πέτρα μου!
Δοθείσης ευκαιρίας, ανταποδίδω, Αννίκα μου!
ΔιαγραφήΗ κοινωνία πάει φουλ "Μεσαίωνα", οι αγκαλιές
τη.. μάραναν.. Τέτοια που είναι, καλά να πάθει..
🧡😘
Ώπα! Εγώ εδώ έγραψα σχόλιο, Πέτρα μου! Βεβαίως και το θυμάμαι πολύ καλά γιατί αφορούσε το ποίημά σου στο "Συμπόσιο". Και πού είναι ντε; Ποια εφαρμογή το εξαφάνισε; Και μάλιστα θυμήθηκα και τι ακριβώς είχα γράψει. Τέλος πάντων. Αχμ γκρρρρρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρα μου, τα ολιγόλεκτα είναι πολύ όμορφα και αγαπησιάρικα ποιήματα, καλή μου φίλη. Κλείνουν μέσα τους την έντονη δύναμη ενός ακριβού αρώματος, που απλώνεται στο χώρο, αμέσως μετά το άνοιγμα από το μικρό τους καπάκι. Και μένουν να αγκαλιάζουν όλες μας τις αισθήσεις, υπέροχα, όμορφα και συγκινησιακά. Πολύ ωραίο, κορίτσι μου.
Καλή σου βδομάδα και ζητώ συγγνώμη για όλο αυτό.
Ωωωω πάλι εσείς κύριε Γιάννη μας, που σας αδίκησε ο blogger!
ΔιαγραφήΚι έτσι έχω τη χαρά να έχω δυο όμορφα σχόλιά σου! Ευχαριστώ! 🎁