Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΕΝΤΡΑ...

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"


Είδα δεκάδες δέντρα να καίγονται μπροστά στα μάτια μου. 
Να αφανίζονται μέσα σε μια στιγμή κάτω από τις φλόγες. 
Έγινα θεατής -με τον τρόμο στο βλέμμα- μεγάλης καταστροφής δασικών εκτάσεων ολόκληρων. 
Έκλαψα μερόνυχτα ολόκληρα και ξύπνησα από τους απαίσιους εφιάλτες μου, που έβλεπα στον ύπνο μου να αναπαράγεται η πραγματικότητα που είχα βιώσει. 

Δεν αντέχεται... 

Κι ύστερα ένα πρωί πήγα σ' ένα δάσος καμένο. 
Γονάτισα εκεί ανάμεσα στα άψυχα κουφάρια των δέντρων κι έψαχνα να βρω το συναίσθημα της στιγμής. 
Δεν υπήρχε τίποτα. 
Κενό. 

Φιλοξένησα ένα δέντρο. Καμένο. Βασανισμένο. 
Το πήρα στο σπίτι μου και στόλισε το σαλόνι μου. 
Προσπαθούσα να του επουλώσω τις πληγές. Δεν γινόταν. Είχε πεθάνει. 
Το κουφάρι του ήταν εκεί μαζί μου. Στο σαλόνι. Η ψυχή του ήταν παραδομένη προ πολλού... 
Δεν έχω αγοράσει ποτέ στη ζωή μου ένα αληθινό δέντρο για τα Χριστούγεννα.
Νομίζω ότι είναι αμαρτία. Και δεν πείθομαι ότι είναι ''παραγωγή'' προς πρόσκαιρη κατανάλωση. 

Γιατί, δέκα μέρες μετά τα Χριστούγεννα, σκοντάφτω στους δρόμους επάνω σε παρατημένα δέντρα...πρώην γιορτινά και...πρώην ''χρήσιμα''... 

ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ...  



Είδα δεκάδες ανθρώπους να ''καίγονται'' μπροστά στα μάτια μου. 
Να αφανίζονται μέσα σε μια στιγμή κάτω από τις ''φλόγες''. 
Έγινα θεατής -με τον τρόμο στο βλέμμα- μεγάλης καταστροφής, ανθρώπινων οικογενειών ολόκληρων. 
Έκλαψα μερόνυχτα ολόκληρα και ξύπνησα από τους απαίσιους εφιάλτες μου, που έβλεπα στον ύπνο μου να αναπαράγεται η πραγματικότητα που είχα βιώσει. 
Δεν αντέχεται... 
Κι ύστερα ένα πρωί οδηγούσα σε έναν δρόμο κάπου στις δυτικές συνοικίες. 
Στο φανάρι με πλησίασε ένας νεαρός Έλληνας. Ρακένδυτος. Με επιχείλιο έρπη και σάπια δόντια. 

''Είμαι άστεγος'' μου είπε. 

Και τον πίστεψα. Του έδωσα 3 μπάρες δημητριακών που είχα μαζί μου. Με ευχαρίστησε. Αλλά μου έκανε κι ένα πικρό σχόλιο: 

''Τώρα φοβάμαι πως θα μου ανοίξει η όρεξη κι ύστερα δεν θα ξέρω πως να την κλείσω...'' 

Όταν άναψε το φανάρι έφυγα κι έψαχνα να βρω το συναίσθημα της στιγμής. 
Δεν υπήρχε τίποτα. 
Κενό... 

Επέστρεψα στη ''σιγουριά'' του σαλονιού μου. 
Προσπαθούσα να χωνέψω αυτό που πριν λίγο είχαν αντικρίσει τα μάτια μου. 
Η ζωή ενός νεαρού ανθρώπου πεταμένη στο δρόμο. 
Το ταλαίπωρο κορμί του περιδιάβαινε στους δρόμους. 
Το άδειο στομάχι του τον οδηγούσε στη ζητιανιά... 

Ο εγωισμός του  -έρμαιο των συγκυριών- ήταν παραδομένος προ πολλού... 
Δεν έχω ντραπεί ποτέ περισσότερο στη ζωή μου. 
Νομίζω ότι θα ήθελα να είχε ανοίξει η γη να με καταπιεί. 
Και φυσικά δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. 

Γιατί είναι ένα ανάμεσα στα πολλά. 
Γιατί αυτός ο άνθρωπος μέχρι πριν λίγο καιρό  είχε μια δουλειά και την έχασε. 

Είχε μια στέγη που δεν μπορούσε πια να την πληρώσει. 

Και τώρα πια, όλο και πιο συχνά, θα ''σκοντάφτω'' στους δρόμους επάνω σε, παρατημένους από την Πολιτεία, πολίτες...πρώην αξιοπρεπείς και...πρώην ''χρήσιμους''... 

ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ... 



ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΑ αφανίζονται με ΚΤΗΝΩΔΗ ευκολία καθημερινά σ' αυτήν τη χώρα. 
Καταπίνονται από ένα "ΣΥΣΤΗΜΑ" ΣΑΠΙΟ ΩΣ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ... 
Μεταφιεσμένοι "ψυχοπονιάρηδες" 
πολιτικοί μετατρέπουν την αρρωστημένη τους ματαιοδοξία σε χαβούζα... 

Υπάρχει ένα ελαφρυντικό. 

Για τα δέντρα. 

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΟΥ. 

Και γι΄αυτό παραμένουν ανυπεράσπιστα αθώα. 

Δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό. 

Για τους ανθρώπους. 

ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΝΟΥ. 

Και γι' αυτό παραμένουν ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ένοχοι. 

Μόνο οι άνθρωποι μπορούν να αντισταθούν στον αφανισμό τους. 

Μόνο οι άνθρωποι οφείλουν να προστατέψουν τους ανθρώπους και τα δέντρα. 

Τι άλλο περιμένουν ακόμα;...




"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
http://pistos-petra.blogspot.gr/

20 σχόλια:

  1. Πριν λίγο σου έγραψα σχόλιο αλλά χάθηκε ως φαίνεται.
    Τέλος πάντων μαζί με τη δική σου φωνή θυμού και αγανάκτησης βγαίνει και η δική μου γεμάτη οργή.
    Γράφεις μαχητικά και σου έχω ξαναπεί ότι απ' το δικό σου blog μάλλον θα γίνει συνείδηση πως πρέπει να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα.
    Φιλιά πολλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλωρούκο μου καλησπέρα.
      Είναι πάρα πολλά τα blogs που γράφουν μαχητικά και αξιόλογα.
      Ευελπιστώ να συμβάλλω...μαχητικά όντως, σ' αυτήν την προσπάθεια,
      να γίνει επιτέλους συνείδηση σε όσο το δυνατόν περισσότερους και να αλλάξουμε όλοι μαζί τα κακώς κείμενα...
      Όσο γρηγορότερα τόσο το καλύτερο.
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  2. Ειναι ισως,οτι μερικους απο μας...Μας εχει"καψει" η προπαγανδα της εξουσιας,των σαπιων...
    Οτι δηθεν, Η αλλαγη του συστηματος, του σαπιου...
    Θα ειναι χειροτερη απο την φωτια...!!

    Ειναι γιατι ισως,μερικοι απο μας...Νομιζουν οτι το δικο τους κεφαλι..Θα μεινει στη θεση του...Οτι θα επιβιωσουνε, μεσα στα..ΣΚΑΤΑ..Σε βαρος των υπολοιπων....

    Και ειναι βεβαια...Και η αυταπατη μερικων απο μας...Που πιστευουνε,οτι θα συνεννοηθουνε με το ΤΕΡΑΣ...
    Θα συνηθισουνε τη ΔΟΥΛΕΙΑ...Οτι τα δυσκολα θα περασουνε...Και ο ηλιος θα ξαναβγει στο βρεγμενο δρομο...!!

    Τι να γινει...Εμενα η ελπιδα μου ειναι...Να βλεπει καθε μερα ΕΝΑΣ εστω...Οτι ηρθε και η δικη του σειρα...
    Να γκρεμισει..Για να ξαναχτισει..ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ..Μονος του...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί φίλε μου.
      Όμως χρειάζεται αγώνας εκ των έσω (για τον καθένα μας) κι αυτό για να γίνει
      "θέλει δουλειά πολύ", αλλά και αποφασιστικότητα...
      Την καλησπέρα μου φίλε Μαχαίρη.

      Διαγραφή
  3. Σκέψεις όπως γεννήθηκαν από το κείμενό σου..

    Από το "οφείλουν" μέχρι το "μπορούν" άβυσσος!!

    Αν τυφλός οδηγεί τυφλό, και οι δύο θα πέσουν σε λάκκο!

    Ένα δέντρο όταν καίγεται, έχει την τάση
    να πάρει κι άλλα μαζί του, όχι να τα προστατέψει..

    Την αγάπη μου, καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλοί "μπορούν" φίλε Ανταίο, αλλά κάθονται με τα χέρια σταυρωμένα και περιμένουνε το "θαύμα"...

      Για το δέντρο όμως "υπάρχει ελαφρυντικό.
      Δεν έχει Νου και γι αυτό παραμένει ανυπεράσπιστα αθώο"
      Δεν έχει από μόνο του καμμία "τάση" ούτε να πιάσει φωτιά, αλλά ούτε και να πάρει κι άλλα δέντρα "στο λαιμό του".
      Δεν ισχύει όμως σε καμμία των περιπτώσεων, το ίδιο και για τους ανθρώπους...

      Διαγραφή
    2. Δεν έχει από μόνο του καμμία "τάση" ούτε να πιάσει φωτιά, αλλά ούτε και να πάρει κι άλλα δέντρα "στο λαιμό του".
      Δεν ισχύει όμως σε καμμία των περιπτώσεων, το ίδιο και για τους ανθρώπους...


      Συμφωνώ, κι εγώ για αυτούς μιλούσα..
      Καλό βράδυ Joan P

      Διαγραφή
    3. Εσύ πως μου ξέφυγες χθες;
      Να, είδες τελικά;
      Συμφωνείς μαζί μου, έστω και μια φορά...

      Διαγραφή
  4. Ούτε εγώ έχω αγοράσει ζωντανό δέντρο ποτέ!
    Είναι αληθινή ιεροσυλία!
    Θα σου εξομολογηθώ όμως πως δεν έχω καταφέρει να κρατήσω στη ζωή κανένα φυτό σε γλάστρα.....
    Ούτε ένα βασιλικό που είχα ζητήσει πρόπερσι......
    Δεν τον έβγαλε το χειμώνα ο φουκαράς.

    Θα σου ξαναπώ πάντως πως κάνεις άσχημο ύπνο.
    Και γράφεις πολύ καλύτερα όταν δεν ασχολείσαι με Τατιάνες και λοιπούς συγγενείς.

    Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σου το ξαναπώ λοιπόν serenata μου, πως κάνω άσχημο..."ξύπνιο"!
      Και δεν φαντάζομαι να πέφτει κανείς από τα σύννεφα γι' αυτό,
      αφού είμαστε πάρα πολλοί εκείνοι που,
      όχι μόνο δεν κοιμόμαστε σχεδόν καν,
      αλλά ακόμα και τις ώρες που είναι υποτίθεται οι ώρες ξεκούρασης,
      γυρίζουν στο κεφάλι μας όλα τα προβλήματα,
      αναζητώντας μάταια κάποια διέξοδο...

      "Κόλλησες" στην Τατιάνα βλέπω, αν και σου απάντησα πως το βλέπω το ζήτημα...
      ...εκτός κι αν έχεις "κόλλημα" με τον Ευαγγελάτο τελικά! Χαχαχα!

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα Τζόαν,
    Εκπληκτική η σύνδεση που έκανες ανάμεσα σε δέντρα και ανθρώπους!
    Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ! Δέντρα και άνθρωποι έρμαια στη μοίρα τους, να περιμένουν το θάνατο...
    Σου αφιερώνω κάποιους αγαπημένους μου στίχους, τους θυμάμαι από παιδί (Νομίζω είναι του Άρη Αλεξάνδρου):
    "Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
    Είδατε ποτέ κανένα έλατο να κατεβαίνει μόνάχο του στο πριονιστίριο;
    Η θέση μας είναι μέσα δω σ’ αυτό το δάσος
    με τα κλαδιά κομμένα, μισοκαμένους τους κορμούς
    με τις ρίζες σφηνωμένες μέσα στις πέτρες."

    Καλή δύναμη και αντοχή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλά εντόπισα την διαφορά ανάμεσα τους...
      Καλησπέρα...Ανατολή!
      (στο έχω ξαναπεί ε; οξύμωρο το "καλησπέρα" σε μια "Ανατολή"!)

      Διαγραφή
  6. Όταν τα δέντρα αντιληφθούν ότι είναι πιο "ψηλά" απ' τους πολιτικούς "θάμνους" που τα κυβερνούν, θα γίνει η ανατροπή. Ως τότε, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στα αδύναμα δεντράκια που η ζωή τους δυναμιτίστηκε...
    Κι αυτό αντίσταση είναι.
    Πόσα μπράβο να σου πω γι αυτά που έβγαλες απόψε;
    Πόσα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς σήμερα βρήκα έναν ΕΛΑΧΙΣΤΟ τρόπο για να σε ευχαριστήσω...
      Για πολλά...
      ΚΑΛΗΜΕΡΑ "ΚΑΝΕΛΛΑΚΗ" ΜΟΥ!

      Διαγραφή
  7. Ξέρεις καμιά φορά που δεν σχολιάζω είναι που δεν μπορώ να βρω κάτι να γράψω. Είναι τόσο όμορφα τα κείμενά σου και δεν έχω να προσθέσω κάτι, απλά χάνομαι στις λέξεις.
    Και συμφωνώ απλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα αυτά. Από σένα δεν θέλω τέτοια, έτσι;
      "ΟΧΙ...ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ" ---ΖΗΚΟΣ!!! Χαχαχα!...που ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΣ μια τέτοια "ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ" που με άφησες άφωνη και δεν ήξερα τι να κάνω! Και τι να πω εννοείται!
      ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ...
      κι αυτό το εισπράττεις ΕΥΤΥΧΩΣ!
      ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!

      Διαγραφή
  8. Για να μη χαθει η ελπιδα .δεν πρεπει να απλωνουμε τα χερια επαιτωντας(βλ. χθεσινες σκηνες),αλλα να τα υψωνουμε σφιγμενα σε γροθια,διεκδικωντας! ΒΑΣΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε θηριάκι εσύ...δεν παίρνεις καμμιά ντουντούκα λέω εγώ να κατέβεις καμμιά ΠΛΑΤΕΙΑ μπας κι ανοίξει κανά μυαλό και σε ακολουθήσει;!
      Τι φοβάσαι να' ξερα!
      (Ξέρω! Μη σε...μπαγλαρώσουνε για "μέσα"!!! Χαχαχα!)

      ΦΙΛΑΚΙΑ! ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΒΑΣΟΥΛΑ ΜΟΥ!

      Διαγραφή
  9. Κλαίω... ΄(
    Δε μπορείς να φανταστείς πόσο μέσα μου μπήκες μ'αυτό...
    Εχω γράψει κι εγώ παρόμοια για τα καμμένα δάση αλλά το δικό σου... μεγαλούργημα...
    Σε ευχαριστώ! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λειτουργούσε το συναίσθημα, πολύ απλά.......
      Καλό σου βράδυ Λιακάδα! Σε φιλώ!

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.