Η Άννα/Πάρος, αλλά και η Σοφία ΜΒ, ενώνουν τις ιστορίες τους από το "παιχνίδι με τις λέξεις" της γλυκιάς μου Φλώρας" και τις παρουσιάζουν από κοινού, εδώ! Με πολύ μεράκι! Τι εννοείς τι θα πει με πολύ μεράκι;; Με πολύ μεράκι θα σας δίνουν σήμερα τις απαντήσεις τους στα σχόλια σας κι εκεί θα τα πείτε αναλυτικότερα και με τις 2! Εμένα μου έδωσαν ρεπό! Yes!
_______________________________________
Στιγμές-Άννα/Πάρος
Το ρολόι του κόσμου χτυπά ασταμάτητα
Τις γενέθλιες στιγμές της Χαράς και της Λύπης μας.
Συνταγή πήλινη έχτισε, την ανθρώπινη μας υπόσταση.
Κι είν' αυτή, η πηγή της αδυναμίας μου,
Λύπες, Χαρές,
Αδιάκριτα να τις γιορτάζω,
Μαζί, Τούτες και Κείνες
_______________________________________
Α! Και πριν πάρω το ρεπό που λέγαμε, να σας πω ότι η φωτογραφία επάνω είναι από τη συμμετοχή μου στο "Φωτογραφίζειν" της καλής μου Μαρίας Νι και την ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία! Αναμένοντας και πάλι τους νέους γύρους και των 2 παραπάνω παιχνιδιών, να σας πω ότι και οι 2 φωτογραφίες είναι από την ονειρεμένη Ελβετία, από κάποια Πρωτοχρονιά!
Ο σημερινός τίτλος της ανάρτησης είναι συνένωση των 2 τίτλων των ιστοριών των κοριτσιών!
_______________________________________
Σαράντα καράτια-Σοφία ΜΒ
Μάιος! Ο τελευταίος μήνας της άνοιξης, ο μήνας των λουλουδιών, ο μήνας των γενεθλίων μου! Τα φετινά μου γενέθλια υπήρξαν επεισοδιακά. Θα έκλεινα τα σαράντα κι ένα υπαρξιακό με περιτριγύριζε καιρό πριν σαν ενοχλητικό κουνούπι (βββζζζζνν!). Σαράντα;;;; Εγώ;;;;
Ο σημερινός τίτλος της ανάρτησης είναι συνένωση των 2 τίτλων των ιστοριών των κοριτσιών!
_______________________________________
Σαράντα καράτια-Σοφία ΜΒ
Μάιος! Ο τελευταίος μήνας της άνοιξης, ο μήνας των λουλουδιών, ο μήνας των γενεθλίων μου! Τα φετινά μου γενέθλια υπήρξαν επεισοδιακά. Θα έκλεινα τα σαράντα κι ένα υπαρξιακό με περιτριγύριζε καιρό πριν σαν ενοχλητικό κουνούπι (βββζζζζνν!). Σαράντα;;;; Εγώ;;;;
Χθες δεν ήμουνα είκοσι, είκοσι δύο βαριά-βαριά;;;; Πότε έγινα μεσήλικας;;;; Και δώστου να κοιτάζω τις ρυτίδες γύρω απ ΄τα μάτια και να μετράω τις άσπρες τρίχες πάνω στο όμορφο καστανό μου κεφαλάκι. Τρεις - τέσσερις ήταν πέρσι, εφτά - οχτώ έγιναν φέτος! Θεέ μου, διπλασιάστηκαν!
Ούτε να προφέρω τον αριθμό 40 δεν μπορούσα! Κι έτσι έκανα πρόβες και συνειρμούς για να συνηθίσω: καλά σαράντα (μακάβριο!), η σαραντάρα κι ο πρωτάρης (όνειρο! αλλά μπορεί να καταλήξει σε εφιάλτη!), οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες (ψέμα!), μια τρελή τρελή σαραντάρα (αλήθεια!), σαράντα κύματα (βγάλτε με καλέ, θα πνιγώ!), κοντεύω τα σαράντα κι ακόμα είμαι παιδί (θα ‘θελα!) και πάει λέγοντας…
Ώσπου κάπου εκεί στις αρχές Μαΐου με πιάνει πυρετός, μια το πρωί, μια το απόγευμα…δεν έδωσα σημασία στην αρχή…πέρασαν δυο, τρεις, δέκα μέρες κι ο πυρετός ακάθεκτος κι εγώ μέρα με τη μέρα να σέρνομαι… αδυναμία, κομμάρες, υπνηλία, πόνος στη σπλήνα…δεν είναι φυσιολογικό, λέω, πάω στο γιατρό! Εξετάσεις και τα σχετικά όλα καλά, τίποτα περίεργο μα ο πυρετός συνεχίζεται!
Πάω σε μια άλλη παθολόγο, ψυλλιασμένη αυτή μου δίνει κάτι ειδικές εξετάσεις και βγαίνει τελικά η διάγνωση: Μεγαλοκυτταροϊός! Μεγαλό…τι; Δε φτάνει που μεγαλώνω έτσι κι αλλιώς; Τι είναι τούτο πάλι; Γκουγκλάρω: Μπλαμπλα…μπλαμπλα…ιατρικές ορολογίες που δεν καταλαβαίνω…μπλαμπλα…μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο (ένα καμπανάκι!), λέμφωμα (δύο καμπανάκια!), κίρρωση ήπατος και άλλα ωραία (συναγερμός!). Βρε, λες να με βρει κάνα τέτοιο, την ιντερνετική παρα-πληροφόρησή μου μέσα; "Πρέπει να κόψω το κάπνισμα!", σκεφτόμουν την ώρα που έστριβα τσιγάρο!
Πάω στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις, μου λέει ο γιατρός:
"Αυτός ο ιός διαρκεί πέντε - έξι εβδομάδες και περισσότερο. Δε χρειάζεται φάρμακα, μόνο ξεκούραση. Θα σου δώσω αναρρωτική άδεια".
"Τι άδεια, γιατρέ, εδώ ο κόσμος καίγεται! Ξέρεις τι δουλειά με περιμένει;"
"Πρέπει να ξεκουραστείς, όχι βάρη, όχι απότομες κινήσεις, όχι πίεση, μην έχεις χειρότερα! Πόσο χρονών είσαι;"
"Σαράντα!" απαντάω με αναστεναγμό και κοιτώντας τον με μισό μάτι.
"Περίεργο! Αυτό είναι ασθένεια της εφηβείας!".
Της εφηβείας! Μάλιστα! Μέχρι κι ο οργανισμός μου αντέδρασε στην ηλικία μου! Το βιολογικό μου ρολόι μου κάνει πλάκα! Τώρα πλέον μπορώ να λέω ότι είμαι έφηβη και με ιατρική γνωμάτευση!
Κάπως έτσι, ο ιός, που με ταλαιπώρησε πάνω από ένα μήνα, με βοήθησε τελικά να συμβιβαστώ με την ηλικία μου ώσπου το πήρα απόφαση: Είμαι σαράντα χρονών κι η αλήθεια είναι πως η μόνη σχέση μου με την εφηβεία είναι ότι ακόμη διαβάζω τη συνταγή για τα μακαρόνια απ’ το πακέτο!
*Ουφ!! Κόβεται συνέχεια το ρεύμα, κατά διαστήματα δεν έχω ίντερνετ και......"Η βρόχα πέφτει στρέιτ θρου"!!! Αποχωρώ.....αξιοπρεπώς (!!) και παραδίδω την σκυτάλη στις 2 (από τις 4!) Άστεγες Καταληψίες! Κορίτσια, πριν ριχτείτε στη....μάχη των απαντήσεων, περιπεράστε σας παρακαλώ και μια βόλτα από την ανάρτηση μου "Πάρ' το δρόμο που σου πρέπει τον αγύριστο" καθώς με ενδιαφέρει η άποψη σας τα μάλα! Την Καλημέρα μου σε όλες και όλους! Σας φιλώ γλυκά! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος σου έδωσε ρεπό, μαντάμ; Γίνεται παιχνίδι χωρίς εσένα βρε;
ΔιαγραφήΦιλιά και ευχαριστώ!
Άννα μέσα σε λίγες λέξεις έχεις συμπυκνώσει τόση ουσία....κι αυτό μ' αρέσει πολύ. Φιλιά συνάστεγη!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα!! Μου αρέσουν τέτοιες καταλήψεις!!! Αλλά ουσιαστικά παρέδωσες κλειδιά Πέτρα μου!!!! :)))) ♥
ΔιαγραφήΚαλησπέρα σε όλους!
ΔιαγραφήΠέτρα, η φωτογραφία σου πανέμορφη. Το σπίτι σου, όμως, είναι άδειο χωρίς εσένα.
Σοφία μου, καθένα από τα σαράντα καράτια σου, λάμπει με κείνο το χιουμοριστικό φως της αγέραστης νιότης. Εγώ (με κλεισμένα τα 47),το παλεύω συμμετέχοντας σε μια χορωδία, που τα περισσότερα μέλη της είναι μεταξύ... 7 και 17...Πολύ αναζωογονητικό. Εκεί ήμουν και σήμερα και καθυστέρησα στην μάζωξή μας.
Γειά σου, Marilenaspotofart. Πολύ πρωτότυπο όνομα. Ίσως κάποτε να μας έλεγες πώς προέκυψε.
Λίγα με την συμπεθέρα μου, ε;;; Χαχαχα!!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Σοφία, Άννα και συμπεθέρα/Μαρινέλα!!
Από ότι βλέπετε, εδώ είμαι απλά το παίζω διπλό ταμπλό (!) καθώς απαντάω στα προηγούμενα ακόμα! Φιλάκια πολλά κορίτσια μου!! :))
:))))) Το πανευκολούρα όνομα που λέει κι η συμπεθέεεερα!!!! Μαριλένα και spot of art!! Το τσαρδί της τέχνης τρομάρα μου!!!! :))))) Φιλάκια πολλά!!!!
ΔιαγραφήΑχαχαχαχαχα!!! :))))
ΔιαγραφήΤο ΤΣΑΡΔΙ της τέχνης!! Συμπεθέεεεερα, δεν υπάρχεις λέμε!!
επιτελιυς ειδαμε και δικες σου φωτο!μπραβο κοριτσια.ετσι να μετραμε με καρατια τις στιγμες και να ξεπερναμε τις κρισεις γιατι εγω απο τα 28 περναω την.κριση των.τριαντσ,ακομα δεν ηστχασα οσο παω χειροτερευω,μργαλωνω εγω,μικραινει η ψυχη μου!κοριτσια τα φωτα σας...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μου την είπες" πεταλου(λου)δένια μου και ήρθα να με....αποκαταστήσω, καθώς έχω κι άλλη δική μου φωτό εδώ: http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/10/blog-post_6475.html με πολύ...μεγάλη επιτυχία επίσης (αχαχαχα!) στον προηγούμενο διαγωνισμό της Μαρίας μας! Σε φιλώ γλυκά και καλή Κυριακή! :))
ΔιαγραφήΈτσι είναι butterfly! Την ηλικία δεν μπορούμε να την καθορίσουμε. Μπορούμε όμως να κρατάμε την ψυχή μας νέα! Με χιούμορ, καλή διάθεση και τις κεραίες μας ανοιχτές!
ΔιαγραφήΑλήθεια, Butterfly, όπως ξέρεις, στα Ελληνικά, την Πεταλούδα την λένε και Ψυχή. Ίσως γι αυτό η Ψυχή σου, πεταλουδίζει όπου θέλει (και καλά κάνει).
ΔιαγραφήΠολύ τρυφερή, ειλικρινής, ανθρώπινη και με χιούμορ ανάρτηση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ήμουν στα 20, τα 30 μου φάνταζαν πολύ μακριά και σκεφτόμουν ότι στα 30 γερνούσες... Ήμουν χαζούλα και αφελής!
Όταν έφτασα στα 30, αισθανόμουν πως δεν είχαν αλλάξει και πολύ τα πράγματα! Μόνο ευθύνες είχα αναλάβει παραπάνω.
Σκεφτόμουν όμως τα 40 με δέος!!! Φοβόμουν πως εκεί θ' αρχίσουν να τελειώνουν πολλά...
Ήδη βρίσκομαι εδώ πια και θεωρώ ότι είναι η πιο δημιουργική φάση και για τους άντρες και τις γυναίκες!
Με τη γνώση πια σε υψηλότερο βαθμό για πολλά και με το πάθος για τη ζωή (γιατί τώρα αναγνωρίζεις βαθιά την αξία της)
μπορείς να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή περισσότερο!!
Ο φόβος για το παρακάτω πάντα θα υπάρχει, όμως το σήμερα αξίζει, γιατί μόνο αυτό μπορείς να διαχειριστείς!
Καλημέρα σε όλους!
Γλαύκη
Υ.Γ.
Παίρνεις θάρρος, όταν:
Από γιατρούς άκουσα πρόσφατα κι εγώ: "Μα είσαι νέα γυναίκα και πρέπει να το φροντίσεις..."! Κάποιο πρόβλημα υγείας με ταλαιπωρεί τον τελευταίο καιρό, όχι σοβαρό, αλλά ενοχλητικό. Αφού επιβεβαιώνει και ο γιατρός την νεότητα, τότε είναι εντάξει ακόμα τα πράγματα!! Χαχαχα!!!!
Από τα βλέματα θαυμασμού και το φλερτ που σου προσφέρονται, ε, λες, έχουν δίκιο οι γιατροί... Χιχιχι!!!!
Δέος! Είπες τη λέξη-κλειδί!
ΔιαγραφήΌμως αφού "περνάει ακόμα η μπογιά μας" μπορούμε να είμαστε αισιόδοξες! Χαχα!
"Το σήμερα αξίζει, γιατί μόνο αυτό μπορείς να διαχειριστείς! "
ΔιαγραφήΚαλησπέρα, Γλαύκη! Αυτή σου η φράση απαντά σε κάθε "δέος".
Γλαύκη, την καλησπέρα μου κι από δω! Φιλάκια! :))
ΔιαγραφήΚαλημέρα κορίτσι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα να δεις τώρα έχω δώσει βαθμούς και στις δύο ιστορίες και περίμενα τα αποκαλυπτήρια της Φλώρας για να γνωρίσω ποιοι τις έγραψαν. Τώρα κατάλαβα πως είναι "άστεγες" όπως λες και εσύ.
Το ποίημα μέσα σε λίγες γραμμές συμπεριέλαβε μια ζωή και η άλλη ιστορία μου άρεσε γιατί είδα την εφηβεία που φωλιάζει μέσα μας και ώρες ώρες δηλώνει την παρουσία της.
Οι φωτογραφίες σου πολύ όμορφες.
Φιλάκια!
Ευχαριστώ Ελένη για τη βαθμολογία! Αν και πρόκειται για καθαρά αυτοβιογραφική ιστορία, χαίρομαι που σε άγγιξε!
ΔιαγραφήΕμείς εδώ στη φιλόξενη στέγη της Πέτρας έχουμε ρίξει άγκυρα!
Καλησπέρα, Ελένη. Χαίρομαι που σε γνωρίζω. (όπως χάρηκα πολύ και την βαθμολογία σου) :-)
ΔιαγραφήΕλένη μου, σ ευχαριστώ κι εγώ για τα καλά σου λόγια! Σε φιλώ γλυκά! :))
ΔιαγραφήΚαλή βροχερή Κυριακή
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα καλωσόρισμα στα δυο
άστεγα κορίτσια!!!!
Τα σαράντα καράτια τα ψήφισα
και μου άρεσαν πολύ όπως και της
Άννας οι στιγμές ήταν πιστεύω
πολύ περιεκτικές και δυνατές
Καλά να περνάτε
Πολλά φιλιά
Ευχαριστούμε Ελένη για την προτίμηση! Να 'σαι καλά!
ΔιαγραφήΚαι να 'ναι καλά κι η Φλώρα που μας δίνει αφορμές για γράψιμο και επικοινωνία!
Φιλιά!
Σ'ευχαριστώ κι εγώ , Ελένη, για τα καλά σου λόγια. Πολλά φιλιά από την Πάρο, που είχε σήμερα μια υπέροχη μέρα.
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Ελένη μου! Σε φιλώ!
Διαγραφή@ Άννα! Τι;; Δεν έβρεχε στην Πάρο;;
Μη ανησυχείς και αγχώνεσαι με τα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρχονται και φεύγουν τόσο γρήγορα που αναρωτιόμαστε πότε ήταν το τότε.
Το βασικό πιστεύω είναι να είμαστε με υγεία και με ανθρώπους που μας αγαπούν και τους εκτιμάμε, όπως καλή ώρα με την ομάδα των φίλων που διάβασα προσεκτικά τα γραφόμενά τους.
Ευχαριστούμε πολύ τόσο εσένα όσο και τα άστεγα κορίτσια που μας έδωσαν τις ιστορίες τους.
Καλή συνέχεια στην ημέρα σας.!!
Δίκιο έχεις, Αλέξανδρε! Απλά η αλλαγή δεκαετίας δημιουργεί ένα προσωρινό έστω άγχος με σκέψεις όπως: τι έχω κάνει μέχρι τώρα στη ζωή μου, τι θέλω να κάνω, ν' αλλάξω, προλαβαίνω;
ΔιαγραφήΠρόσθεσε σ' αυτά και τη γυναικεία ματαιοδοξία κι έχεις μια έτοιμη υπαρξιακή κρίση! (όχι ότι πάνε πίσω κι οι άντρες!)
Καλή συνέχεια και σε σένα.
Τα άστεγα, σε ευχαριστούν πολύ, Αλέξανδρε, για τα καλά σου λόγια, μα πιο πολύ για το.. "κορίτσια"!
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Αλέξανδρε! Καλό υπόλοιπο Κυριακής!
ΔιαγραφήΜπράβο και στα δυο κορίτσια για τις ιστορίες τους!!! Το ποίημα απλό , λιτό κι απέριττο σε λίγες γραμμές τα λέει όλα!! Την άλλη την κυρία δεν την σχολιάζω!!! Έχω προηγούμενα που θελε να μου φάει το τεκνό που σιδερώνει!!!! Λύσσαξε!!!!! :))))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριλένα, σε (ξανα)ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σχόλια. Και χαίρομαι πολύ, που παρακάτω δείχνεις "ανωτερότητα" και περιγράφεις την ιστορία της Σοφίας, όπως της αξίζει : Υπέροχη.
Διαγραφή:)))))) Καλά δείχνω ανωτερότητα!! Υπέροχη ιστορία που μου θυμίζει στην καρδιά μένουμε πάντα παιδιά!!! ♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω είναι το κοινό μυστικό για να προχωράμε στη ζωή και να δεχόμαστε τελικά και τις επιλογές μας και τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας!! Χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης!!!! Αποχωρώ πριν βγάλω πάλι λόγο που λέει κι η συμπεθέεεεεεερα!!!! :)))) Συγχαρητήρια για τις ιστορίες και τις φωτογραφίες Πέτρα μου!!! Μάκια σε όλες!!
Α και φτιάξτε επιτέλους blog!!!!! Στο τέλος θα βγάλει αντικλείδι το κορίτσι!!!! Χαχαχαχα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσάς κυρία μου, τι να σας πω; Δε φταίει κανείς άλλος, εγώ φταίω που σου έδωσα 3 βαθμούς για να μας φτύνεις τα κουκούτσια απ' το μήλο κατάμουτρα! Πάντως η Αριστέα είχε την καλύτερη λύση! Να το μοιραστούμε το παιδί! Στο κάτω κάτω για ένα σίδερο τον θέλουμε! Θα χαλάσουμε τώρα τις καρδιές μας;
ΔιαγραφήΔε χρειαζόμαστε αντικλείδι! Η Πέτρα έχει την πόρτα της ορθάνοιχτη!
:))))) Σοφό το Αριστάκι!!! Άντε πάρε τον ντελικανή!!!! Χαχαχα!!!! :)))) Σοβαρά τώρα να φτιάξετε blogaki!!! Θα γίνει χαμός λέμε!!!! Με την καλή έννοια!!! Η Πέτρα πιστή φίλη με ορθάνοικτες πόρτες!!!! Κάτι ξέρει!!! :))) Μάκια μάκια κοριτσούδια μου!!!!
ΔιαγραφήΛύσσα με τον......ντελικανή!!
ΔιαγραφήΤόσες μέρες πέρασαν, εκεί ακόμα ο νους σας;;
Κι εγώ τους λέω να κάνουν blog, αλλά μετά ποιος θα απαντάει στα σχόλια εδώ πέρα;;;;;; Αχαχαχα!!! :))
Kαταπληκτικές και οι δύο κορίτσια μπράβο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημα είναι to the point που λέμε μπράβο Αννα μου και η ιστορία της Σοφίας πολύ ανθρώπινη!!
Συγχαρητήρια και στις δύο!
Υ.Γ. Βρήκες ευκαιρία να την κάνεις πετροκόριτσο και να ξεκουραστείς;;
Είσαι μια πονηρούλα εσύ!!
Φιλιά πολλά σε όλες!
Που την είδες την ξεκούραση μαντάμ;; Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΈλενα, το ποίημα βγήκε "to the point", γιατί γράφτηκε σε μια στιγμή, που ενώ ήμουν at the point της κατάρρευσης, πήγα να σκεπάσω την μικρή μου, που κοιμόταν γλυκά. Καθώς η ματιά μου ξεκουραζόταν πάνω στα βλεφαράκια, που τρεμόπαιζαν ακολουθώντας κάποιο όνειρο, το ρολόι της στον τοίχο μετρούσε τις στιγμές της γαλήνης. Έτσι... μού'ρθε. :-) Σε ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΕπανήλθα κι εγώ! Άννα επιτέλους! Είχα αρχίσει ν' ανησυχώ! Δεν είναι τρέλα τα παιδιά την ώρα που κοιμούνται;
ΔιαγραφήΈλενα, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σε παρακολουθώ όποτε προλαβαίνω, αλλά ποιον να πρωτοσχολιάσω, μάτια μου;
Ψήφισα τη φωτο αυτή στο φωτογραφίζειν..όπως είπα και στα σχόλια στο μπλοκ μια ματιά στον ήλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ψηφίζω γιατί είναι βγαλμένη από παλιές εποχές , μου θυμίζει παλιές εποχές αυτό το μαυρόασπρο και η εμφάνιση του σπιτιού και το άλογο όλα μου θυμίζουν παλιές καλές εποχές που τους έχω μια αδυναμία
Σ' ευχαριστώ πολύ Δελφινούι μου!
ΔιαγραφήΜόνο που στις παλιές εποχές δεν είχαν τέτοιες λάμπες δρόμου!! Χαχα!
Φιλούθκια! :))
Γεια σου δελφινάκι!
ΔιαγραφήΓειά σου Δελφινάκι! (έχει ηχώ :-)) )
Διαγραφήκαλησπέρα σας, Σοφία και Αννα,ευχαριστώ
ΔιαγραφήΤο ποίημα με όμορφα λόγια σε λίγες γραμμές με πλούσια νοήματα! Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Σαράντα καράτια μια ιστορία με αλήθειες της ζωής και μακάρι να κρατάμε την εσωτερική μας εφηβεία!
Εύχομαι και στις δυο φίλες μας, να είστε πάντα άξιες του λόγου και της σκέψης και να διαχέεται φως στις ανήλιαγες γωνιές του μυαλού μας! Να έχετε ένα γλυκό και χαρούμενο απόγευμα! Φιλιά πολλά:))
Υ.Γ. Οι φωτο σου Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ε Σ ! ! ! ♥♥♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ γλυκιά μου Κατερίνα! Σε φιλώ! ♥
ΔιαγραφήΚατερίνα, σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ για τα καλά λόγια (Μα πόσο καλό κόσμο γνώρισα σήμερα! Θησαυρός το σαλόνι σου, Πέτρα μου.)
ΔιαγραφήΤι όμορφη ευχή, Κατερίνα! Να ευχηθώ κι εγώ προκαταβολικά χρόνια σου πολλά!
ΔιαγραφήΚάποτε κάνανε βεγγέρες στα σπίτια και διασκέδαζαν με απλά πράγματα. Εμείς σήμερα κάνουμε βεγγέρα στης Πέτρας!
Το σχόλιό μου για το ωραίο ποίημα της Άννα/ Πάρος…
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οι χαρές είναι πουλιά, είπε ένας Κινέζος σοφός,/ κι όσο πιο δυνατές είναι τόσο πιο μακριά πετάνε./ Οι λύπες είναι δέντρα κι όσο πιο μεγάλες είναι τόσο πιο βαθιά ριζώνουν./ Οι άνθρωποι είναι χώμα,/ βαθιά ριζώνουν μέσα του οι λύπες/ και βλέπει τις χαρές μακριά του να πετούν» (Αργύρης Χιόνης)
itzika, αν ήξερες πόσο με συγκινεί και με τιμά το σχόλιό σου, αφού ο Αργύρης Χιόνης, που τον εκτιμώ αφάνταστα, είναι στενά συνδεδεμένος με τα φοιτητικά μου χρόνια.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Γιάννη με τις όμορφες επιλογές ποιημάτων!
ΔιαγραφήΈχω ήδη προτείνει τα θεατρικά σου στο σχολείο του γιου μου. Ελπίζω να "εκμεταλλευτούν" την ευκαιρία!
Καλησπέρα και στις τρεις σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι δύο συμμετοχές των κοριτσιών ήταν εξαιρετικές. Συγχαρητήρια!
Συγχαρητήρια και σε εσένα, Πέτρα μου, για την όμορφη και ιδιαίτερη φωτογραφία!
Φιλιά σε όλες!
Καλησπέρα, Funky Monkey. Σε ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια.
ΔιαγραφήΜα πες κι εσύ στην Πέτρα, να δημοσιεύει συχνότερα φωτογραφίες της. Κάτι μου λέει ότι μας κρύβει θησαυρούς.
Γεια σου funky monkey με το πρωτότυπο όνομα (πως προέκυψε άραγε;) και σ' ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου!
ΔιαγραφήΤώρα που έμαθε η Πέτρα να ανεβάζει φωτογραφίες της στο blog ελπίζω να μας κάνει συχνότερα την τιμή!
Καλησπέρα!!
ΔιαγραφήΆννα, εγώ της το έχω ξαναπεί να βάζει φωτογραφίες... η Πέτρα είναι που με γράφει, αχαχα!!!! Αφήστε που δε βάζει καθόλου δικές της (ποτέ των ποτών). Ξανθούλα ακούμε, ξανθούλα δε βλέπουμε... μα ούτε ένα τσουλούφι, μάνα μου;
:)))
Σοφία, το όνομα προέκυψε από το συνδυασμό πολλών και διαφόρων (είμαι φαν της πολυχρωμίας, της μουσικής, αγαπώ τα μαϊμουδάκια και προσπαθώ να γίνω το ίδιο ασύχαστη όπως αυτά...), αλλά μου άρεσε αρχικά πολύ και η ηχητική του. Κι έτσι, κατοχυρώθηκε!
Κι εγώ ελπίζω η Πέτρα να μας κάνει την τιμή (ακούς, κυρία μου; Οι φωτογραφίες σου πρέπει να κρύβουν διαμαντάκια...)
Να είστε καλά!
Τι να σου κάνει ένα τσουλούφι ωρέ;;; Ή όλα ή τίποτα!!
ΔιαγραφήΣτην ώρα τους θα γίνουν και τα αποκαλυπτήρια (μου!!)
Τα διαμαντάκια πάντως (που κρύβουν οι φωτογραφίες που έχω συλλέξει ανά τον κόσμο) μην περιμένεις να τα δεις ποτέ εδώ! Σε φιλώ γλυκά!!
Και πού θα τα δω, δηλαδή;! Αν είναι να τα εκδόσεις σύντομα, θα σπεύσω...
Διαγραφή(Θα τα εκδόσεις; Αν ναι, πες πού, πότε και με ποιον τίτλο!!)
:))
Που λεφτά για τέτοια μάνα μου;;......:((
Διαγραφή@ Έλλη, σ ευχαριστώ πολύ ομορφιά μου! Φιλάκια! :))
ΑπάντησηΔιαγραφή:*
ΔιαγραφήΝα συγχαρώ αρχικά το παρόν υπουργείο πρόνοιας, που έδωσε στέγη – έστω και προσωρινή - σε δύο αγαπημένους κλοσάρ του διαδικτύου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔευτερευόντως να συγχαρώ την υπουργό που τόλμησε να ξαναανεβάσει δικές της φωτογραφίες χωρίς να συμβεί τίποτα κακό. Ούτε η απλίκα έπεσε, ούτε το τηγάνι αναποδογύρισε με το καυτό λάδι, τα δε βαζάκια μαρμελάδες στέκονται ακόμη στις θέσεις τους!
Πάμε παρακάτω
Το λοιπόν πρόκειται:
αφενός για ποιηματάκι μεστό και καλοδουλεμένο, που λέει λίγα και κρύβει πολλά και όποιος έχει μάτια και αφτιά ανοιχτά μαζεύει υπονοούμενα
αφεδύο πέσαμε πάνω σε μια προσωπική κατάθεση μιας αιώνιας έφηβης η οποία μες τον πανικό της προσπαθεί να διακωμωδήσει τον μεγαλοτέτοιο που κονόμησε, ώσπου κατορθώνει να τον λιανίσει με το σπορτεξάκι της έφηβης.
Χαιρετώ την Ελβετοπαρμένη πυργοδέσποινα μετά των φιλενάδων της και πάω να συνεχίσω την τσάρκα μου.
Φιλιά στη μύτη γιατί έβαλε κρύο.
(υπενθύμιση προς άστεγες: μη την αφήνετε να την κοπανάει και να σας αφήνει στο πόδι της! μας βάζει να τινάζουμε την ελιά και μετά σταματάει με το τζιπάκι και μαζεύει τους καρπούς. Σας μιλάει ένας …καμένος)
Αχαχαχαχα!!! Γεια σου Ακυβέρνητε Κυβερνητικέ μου! Ή μήπως Κυβερνητικέ μου Ακυβέρνητε;; Ακόμα θυμάσαι το κάζο από την υπουργοποίηση σου, ε;; Εμ! Τα μεταξωτά......Υπουργεία θέλουν και μεταξωτούς Υπουργούς!! Γι' αυτό κι εγώ σε υπουργοποίησα!! Χαχαχα! Σε φιλώ γλυκά!
ΔιαγραφήΩς γνήσιες και αμετανόητες μέχρι στιγμής κλοσάρ του διαδικτύου, μάλλον εμείς εκμεταλλευόμαστε το φιλότιμο της κοσμογυρισμένης πυργοδέσποινας! (άσε που δε μ' αρέσουν κι οι ελιές! Ας τις πάρει όλες, χαλάλι!)
ΔιαγραφήΟ μεγαλοτέτοιος με παίδεψε στ' αλήθεια όμως το σπορτεξάκι αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό!
Φιλιά, ακυβέρνητε τύπε!
Ακυβέρνητε Κυβερνήτη μου, κοκκινίζω και καμαρώνω ομού και ταυτοχρόνως με το σχόλιό σου. Θα το δείξω στον γιο μου, που μόλις είδε το ποιηματάκι, μου είπε : "Μάπα είναι. Μην το στείλεις. Χα χα!"
ΔιαγραφήΗ φωτογραφία σου ήταν ανάμεσα σε όσες μου άρεσαν....ήταν δύσκολη η απόφαση, γιατί άφησα απ' έξω κι αυτή κι άλλες...λίγες ήταν εκεί αυτές που δεν μου άρεσαν και μπήκαν αμέσως εκτός συναγωνισμού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάτρεψα και τη φωτογραφία σου με τα δέντρα....εσύ έχεις θησαυρούς και μας κάνεις το μαρτύριο της σταγόνας...μία δυο το μήνα θα βλέπουμε?
Οι συμμετοχές των κοριτσιών καταπληκτικές!
Μπράβο και στις τρεις σας!!!!
Φιλιά και στις τρεις σας!
Μη μου δίνεις θάρρος (ειδικά εσύ!) και κοπανάω συνεχώς φωτογραφίες μου σε κοινή θέα! Χαχα!! Φιλάκια Μαράκι μου! Καλό σου βράδυ!
ΔιαγραφήΜαρία, δώστης κι άλλο θάρρος!!!!!
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε! Φιλιά!
Φιλιά και από μένα, me (maria),με το καταπληκτικό φωτο blog!
ΔιαγραφήΚορίτσι 40 καρατίων εσύ μάζεψες όλα τα καράτια στο δικό σου blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήMπράβο Πετροκόριτσο.
Φλώρα: υπέροχη πηγή έμπνευσης!!!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα γλυκό Φλωρούκο!
ΔιαγραφήΠάντα γαλαντόμα η γλυκούλα μου!
Σε φιλώ και καλό σου βραδάκι! :))
Υ.Γ Κάνα νέο ρε παιδιά, ποια θα μου πει;; ;)
Φλώρα, με την προτροπή σου, μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε. Μου θυμίζεις την κινέζικη παροιμία, που λέει : Αν θες να χορτάσεις κάποιον, μάθε τον να ψαρεύει.
ΔιαγραφήΦιλιά!!!
Τελικά όλα τα καλά τα έχουν πει οι Κινέζοι!! Χαχα!
ΔιαγραφήΘέλεις νέα;
ΔιαγραφήΕδώ είναι η xristin να σε κάνει να σκάσεις από την ζήλια καθότι οι τρεις από την σουβλακοπαρέα βρέθηκαν στο bazzar,ήπιαν καφέ στο Χαϊδάρι επί…2…….3……..4………..5……..ώρες(θα σε γελάσω πόσες) και έκαναν την καλή τους πράξη αγοράζοντας ρολόγια από την έκθεση.
Joan έφτασε η μεγάλη στιγμή!
Ο παππούς με την πίπα κατεβαίνει από τον τοίχο της xristin.
Την θέση του θα πάρει με το σπαθί του το ρολόι από το bazzar.
Ο παππούς γκρίνιαζε αλλά με τα 10 κιλά καπνό που του υποσχέθηκα……κάλμαρε!
Joan,αν είχες έντονη φαγούρα το απόγευμα ήταν που σε…… θάβαμε(sorry σε αναφέραμε συχνά,πυκνά) στην συνάντηση μας.χα,χα,χα,χα
Τις γλυκές μου φιλουρες
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΥΡΓΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ!.......
ΔιαγραφήΕΓΩ ΕΣΚΑΣΑ ΕΔΩ ΣΗΜΕΡΑ ΚΙ ΕΣΥ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ;;;;; ΚΑΙ ΤΙ ΛΕΓΑΤΕ;; ΚΑΙ ΤΙ ΛΕΓΑΤΕ (ΓΙΑ ΜΕΝΑ;;)......!! Φιλούμπες και τουλούμπες βρε σκασμένα!...:((
Επιτέλους ήρθα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα μέρα που βρήκα να είμαι χάλια!
Αξιοπρόσεχτες κι οι δυο συμμετοχές έδειχναν από πίσω άτομα που ξέρουν να γράφουν. Μέσα στο σύνολο 18 ιστοριών και με 3 μονάχα βαθμούς που να πρωτοδώσω βάρος το καημένο;
Χάρηκα απίστευτα όταν είδα τις αποκαλύψεις !
Ετοιμαστείτε γιατί αύριο μια νέα πρόκληση ετοιμάζεται στ αμέρη μου!
Σας θέλω όλες κοντά μου!
Φιλιά στο τρίδυμο ! :))
Τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή αύριο που δεν το κάνουμε τις υπόλοιπες μέρες μαντάμ στο μπλογκ σου;;
ΔιαγραφήΚρατήσου ως αύριο!
ΔιαγραφήΠρόκληση λέω!
Δώρο θα έχει !
Τι άλλο θες για απόψε;
Περαστικά σου, σγουρομάλλα Πριγκίπισσα! Το θέμα που διαπραγματεύτηκες σήμερα, μπορεί να σε αρρωστήσει από μόνο του. Σ' ευχαριστώ, που παρολαυτά ήρθες.
ΔιαγραφήΌσο για αύριο : μα δεν είμαστε πάντα κοντά σου;
Σε ευχαριστώ πολύ Αννούλα μου!
ΔιαγραφήΕσένα σε έχω σίγουρη!
Θα καταλάβεις αύριο! :))
Πέτρα αφού έχεις 2-3-5 φωτο κάτι δεν πάει καλά ! θα υπάρχουν κι άλλες με σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις θέλουμε ΟΛΕΣ να ξέρεις!
Ωχ! πειράζει που δεν κατάλαβα τίποτα;;;;
ΔιαγραφήΠώς τις έχεις καλή μου αυτές που μας δείχνεις; Άρα έχεις κι άλλες με σένα φυσικά που δεν μας τις δείχνεις! αχαχα!
ΔιαγραφήΔεν έχω ξεχάσει να ξέρεις τον ελέφαντα!
Περαστικά πριγκιπέσσα! Χαίρομαι που χάρηκες και ναι, η βαθμολόγηση είναι δύσκολη υπόθεση. Δεν ξέρω τι ετοιμάζεις για αύριο, αλλά η σημερινή σου ανάρτηση τσακίζει κόκαλα!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Σοφία καλή μου έχεις δοκιμαστεί στην ποίηση;
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα περαστικά! Ρύζι λαπά τρώω αυτή τη στιγμή :(
Θα καταντήσω κουραστική, αλλά ναι: Σε πλάνεψε η ντόλτσε βίτα!!!
ΔιαγραφήΜα γιατί το λες αυτό;
ΔιαγραφήΕ, όχι.....Mr Bean number two! Δεν θα τα πούμε όλα από δω!!
ΔιαγραφήΕγώ δεν έχω δοκιμαστεί στην ποίηση; Ξέχασες το αριστούργημα "θα κάνω χαρακίρι";
ΔιαγραφήΜη μου πεις ότι θα μας βάλεις να γράψουμε ποιήματα, γιατί θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι!
ΥΓ. Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια....
Αννουλα,θελουμε δεν θελουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήτις γιορταζουμε...
με το να κλαιμε,
ειτε απο χαρα
ειτ'απο λυπη.
Σοφια....
πρεπει να εξασκησουμε λιγο περισσοτερο
τα "αντανακλαστικα" μας
ως προς τα αναμενομενα
Joan,καλησπερολουλουδολεμε
Είμαστε αλήθεια ποτέ έτοιμοι για τα αναμενόμενα;
ΔιαγραφήΚαληνυχτοφιλια!
@ (αγριο)μελάκι μου,
ΔιαγραφήΚαλησπερολουλουδακιαπομεναλεμε!! :))
Κι όταν υποδεχόμαστε το Αγριομελάκι, η στιγμή είναι γλυκιά!
ΔιαγραφήΦιλιαγλυκομελένια!
Άννα μου συγχαρητήρια για την ευσύνοπτη, αλλά γεμάτη νοήματα συμμετοχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία μου με συγκίνησε το κείμενό σου, με τα εναλλασσόμενα συναισθήματα και τη γλυκόπικρη γεύση που αφήνει...
Πέτρα, πες μου ότι στη φωτό είναι ο πιστός φίλος και ο σκύλος του!...
Ελβετία μεριά...
Πολύ χάρηκα που σας είδα μαζεμένες απόψε εδώ. Είστε αχτύπητο τρίδυμο!
Χαιρετώ το στέκι που συγκεντρώνει ωραίους ανθρώπους!!!
Να με.....αποκαταστήσω και πάλι λοιπόν απόψε, λέγοντας πως στη φωτό ΔΕΝ είμαι εγώ βεβαίως βεβαίως! (καθώς εγώ έλαβα μέρος ως φωτογράφος στο διαγωνισμό της Μαρίας Νι!!) Είναι μια άγνωστη σε μένα Ελβετίδα με τον πιστό σκύλο της και το πιστό άλογο της! Παραδίπλα ήταν και η φάρμα τους. Καλό σου βράδυ γλυκό Κανελλάκη μουουου! :))
ΔιαγραφήΜαρία, απλά respect!!!
ΔιαγραφήΚαλησπερίζω με συγκίνηση, την κυρία "Μαγική Πένα"!
ΔιαγραφήΜαρία μου, έκανα πρόβα στον... Λακωνισμό ! :-))
Η γνώμη σου, μετράει πολύ.
Άννα, Σοφία δεν ξέρω πως αποτιμούνται οι στιγμές – δεν ξέρω πόσο κοστίζουν τα καράτια. αυτό που ξέρω όμως καλά, είναι πως κάθε τι που με ψυχή γράφεται διαμάντι είναι κατάθεσης σπουδαίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι συ Πετρουλίνι μου αγαπημένο, έκανες μια πανέμορφη κατάθεση στιγμών με τις φωτογραφίες σου!
@ Βικάκι μου, να είσαι καλά ομορφιά μου και καλό σου βραδάκι! Σε φιλώ γλυκά!!
ΔιαγραφήΑυτό μ' αρέσει κι εμένα εδώ σε αυτές τις blogογειτονιές, Βίκυ, ότι όσα γράφονται εκπορεύονται από την ψυχή! Αυτό και μόνο τα κάνει σπουδαία!
ΔιαγραφήΑκριβώς γι αυτό, Βίκυ, η συμμετοχή στον μπλογκόκοσμο είναι ψυχοθεραπευτική. Γιατρεύεις την ψυχή σου, καταθέτοντάς την
ΔιαγραφήΟμορφος,μεστος ποιητικος λογος απο την ακριβη μας Αννουλα!Καταθεση εφηβικης ψυχης απο τοΣοφακι μας!Πολλα μπραβο σε σας και τη μεγαλοψυχη νοικοκυρα που νοιαζεται για τους αστεγους στοχασμους!Γλυκα φιλια αγαπημενες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοπελιά, πότε θα σε φιλοξενήσω στην σελίδα μου εσένα;;; Είσαι η τέταρτη "άστεγη καταληψίας" και η μόνη που δεν έχεις κάνει ακόμα κατάθεση ψυχής, εδώ στο "Υπόστεγο"! Σε φιλώ γλυκά Βασάρα μου και η πρόταση παραμένει ανοιχτή! :))
ΔιαγραφήΒάσω αγαπημένη συνάστεγη συνοδοιπόρε! Το δικό σου σπιρτόζικο πνεύμα είναι ότι χρειάζεται για να συμπληρωθεί το καρέ!
ΔιαγραφήΝαιαιαιαι! Ήρθες!!! Και με αυτό το "ακριβή", με άφησες άφωνη από συγκίνηση . Οι γνώσεις σου, δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην κριτική σου, που μας τιμά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώνω τον χαιρετισμό μου με της Βάσως και σε σφιχταγκαλιάζω, "αγαπημένη συνάστεγη συνοδοιπόρε".