Ποιο ταξίδι;...

Και ποιος δεν θα ήθελε τις ημέρες του Πάσχα, να 'ναι δίπλα σε καμιά σούβλα και να γυρίζει το αρνί, αργά και βασανιστικά (για το καημένο το αρνί βεβαίως). Που και που, να τσιμπάει και κάνα κοψίδι, από το κοκορέτσι δίπλα του. Όλα αυτά βεβαίως, αν δεν είχε χτυπήσει το πορτοκαλί τηλέφωνο (που είναι κόκκινο) κι αν δεν ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής, ο Φρανσουά. Τι ποιος Φρανσουά ρε μανίτσα; Ο Ολλάντ λέμε! Τίποτα δεν κατάλαβες από τη σοβαρότητα τού ταξιδιού μου, έτσιιιι; Κι ενόσω εσύ έλιωνες τα τραγανιστά σου παϊδάκια, εγώ μανταμίτσα έκανα δημόσιες σχέσεις! Τι θα πει γιατί; Για να σε σώσω ρε αχάριστη!

Το κακό είναι πως, σύμφωνα με τα νέη ήθη και έθιμα, δε φτάνει που ταξίδεψα με μπουφάν άντε και 4-5 φουλάρια, αλλά πήγα και με το αεροπλάνο της γραμμής και οικονομική θέση.. Αυτά ονειρευόμουν εγώ; Εγώ ονειρευόμουν κάνα ταγιέρ που να φυσάει και στην καλύτερη vip θέση με σαμπάνιες, χαβιάρια και δε συμμαζεύεται και να με πετάξουν στην οικονομική;

Εδώ ο αστυνόμος Σαϊνης σε νέες περιπέτειες!

Μπουκάρω πανικόβλητη στο boeing 767 κι αντί να ψάξω να δω που ρημαδοκάθομαι, προς τα που κοιτούσα λες εσύ; Bingo! Προς το cockpit κοιτούσα μανίτσα. Να δω έστω και λίγο τη φάτσα του πιλότου, μπας και βγάλω κάνα συμπέρασμα: περνάει καμιά απογοήτευση τώρα τελευταία, το μάτι γυαλίζει απ' τα ψυχοφάρμακα, κι όλα αυτά τα συνήθη ερωτήματα! Βέβαια για να σου γράφω εγώ εδώ σήμερα, πάει να πει πως ο πιλότος ήτανε με τα καλά του κι έτσι προσγειώθηκα τη σωστή ώρα και στο σωστό μέρος/ινκόγκνιτο, για το ραντεβού ντε.

Καταρχήν ο Φρανσουά που λες (ναι ρε μανίτσα, εγώ τον έλεγα Φρανσουά κι εκείνος Petra) είναι κοντό..παλικάρι. Φαντάσου πως εγώ φοράω ίσιο παπούτσι κι εκείνος μου ρίχνει λίγο. Απορώ τι του βρίσκει η άλλη η ξυλάγγουρη, πέρα από τη λεπτομέρεια ότι είναι πρόεδρος.

Τέσπα. Είπαμε τα βασικά περί οικονομικών στην Ελλάδα, με ξενάγησε και σε μέρη πρωτό- γνωρα κι ύστερα -που να στα λέω- αν τό 'βρεις ποια βρέθηκε δίπλα του: η σκύλα η Μέρκελ.

Καλά μην περιμένεις να τη δεις φωτογραφία, μου γύρισαν τα άντερα μόλις την είδα αφού!

Ο Φρανσουά ο γλυκός μου, προσπάθησε να μου γλυκάνει το χάπι, συστήνοντας με ακόμα και στον Ομπάμα (εκεί δε σου κρύβω πως λύγισα από τη συγκίνηση!), αλλά μόλις έσφιξα και το χέρι του Τζον Κένεντι, με Γκάντι και Μαντέλα δίπλα, πάγωσε το αίμα μου μανίτσα! 

Ο Χριστός κι η Μάνα Του αναφώνησα κι έτρεξα να ρίξω λίγο παγωμένο νερό στο πρόσωπο μου. Αν υποψιαστώ, αν υποψιαστείς, αν υποψιαστούμε πως δεν ταξίδεψα αυτές τις ημέρες απλά ονειρεύτηκα ένα ταξίδι και μάλιστα ινκόγκνιτο, θα πεθάααανω! Συνεχίζεται αφού!

Κλικ σε Μια Πέτρα...

❤¸¸.•*¨*•♫ ................................... Foto Τέλους: Google ....................................❤¸¸.•*¨*•♫