Αγαπητό μου ημερολόγιο, άλλη μια φορά ν' ακούσω για παγιέτα

Αγαπητό μου ημερολόγιο, σήμερα στο ντουλάπι με τα φλυτζάνια βρήκα ένα μελομακάρονο κρυμμένο. Η μαμά τα είχε φτιάξει. Και μερικά τα είχε βάλει σε μιά πιατέλα την Πρωτοχρονιά και τα είχαμε πάει στη θεία την Μάρθα. Δε θες να ξέρεις πώς περάσαμε την Πρωτοχρονιά. Μας είχε καλέσει για γεύμα η θεία η Μάρθα, η συνυφάδα τής μαμάς που μένουν στο Χαϊδάρι. Η μαμά είχε ξελυσσάξει από μέρες. Τί σε κομμωτήριο είχε κλείσει ραντεβού, τί σε νυχάδικο, τί σε "click away" -είχες και στο χωριό σου, τρομάρα σου, την κορόιδευε ο μπαμπάς- να τους αγοράσει μια κρυστάλλινη κανάτα που είχε δει στη βιτρίνα ("ε, να μην μας περάσουν και για γύφτους!"), τί σε άλλο click away για να αγοράσει ένα μίντι φόρεμα..🧍‍♀️

Στο αυτοκίνητο όλα κυλούσαν ήρεμα, αν και είχε πολλή κίνηση στο δρόμο. Μα πού πήγαιναν τόσοι πολλοί πια; Στη θεία-συνυφάδα; Ο μπαμπάς είχε συγκεντρωθεί στην οδήγηση, η μαμά με το λαμέ φουστάνι ("παγιέτες τις λένε ανόητε") καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι αν και καθόλου δεν ξέρω τί είναι αυτό. Είχε βάλει και χριστουγεννιάτικα τραγούδια και σφύριζε ανέμελα. Ξαφνικά δεξιά βλέπουμε ένα περιπολικό. Ωχ, οι σκατόμπατσοι, αναφώνησε η μαμά κι ο μπαμπάς την αγριοκοίταξε. Ένας..σκατόμπατσος μάς έκανε σήμα να σταματήσουμε. "Καλημέρα και καλή σας χρονιά, πού πάτε, έχετε στείλει κωδικό;" Βεβαίως, απάντησαν η μαμά κι ο μπαμπάς με μιά φωνή, κι αμέσως έδειξαν τα κινητά τους. "Εδώ το ένα λέει μετακίνηση 2 και το άλλο μετακίνηση 5. Μα πού πάτε χρονιάρα μέρα;" "Στην συνυφάδα μου πάμε κύριε αστυνόμε, δεν μας βλέπετε πώς είμαστε στολισμένοι;" "Σας βλέπω μαντάμ, αλλά αυτοί οι κωδικοί παραπέμπουν αλλού. Δεν πιστεύω να πηγαίνετε παράνομα στο χωριό". "Ναι, όρεξη είχα γιορτιάτικα να τρέχω με την παγιέτα στα λασπόνερα!" αναφώνησε ξανά η μαμά Ανθή, "όχι ότι τρελαίνομαι και για την συνυφάδα, αλλά λέμε τώρα.."

"Όπα, τι είναι αυτή η..παγιέτα κυρία; Για κατεβείτε κύριε και ανοίξτε μου το πορτ μπαγκάζ παρακαλώ!", ο μπαμπάς είχε αρχίσει να κιτρινίζει σαν το λεμόνι, η μαμά ξεφώνιζε πια ότι η παγιέτα είναι ύφασμα κύριε αστυνόμε, είναι αυτά που ράβουν επάνω στο ύφασμα, πού πήγε ο νους σας, ο..σκατόμπατσος είχε ανακατέψει όλο το πορτ μπαγκάζ, ο Τζορτζ Μάικλ τραγουδούσε για τρίτη φορά το last christmas, εγώ στο πίσω κάθισμα με το παπιγιόν να μου σφίγγει τον λαιμό μου, η ώρα να περνάει και να πεινάω, τα νεύρα όλων μας κουρέλια! "Δεν μας φτάνει που μας φακελώνετε, που μας κλείνετε μέσα σαν το Κωσταλέξι, άμα καμιά φορά βγούμε, μας κάνετε και έλεγχο που ούτε το noor one να είμαστε, που μιά φορά δεν το ελέγξατε για το τί κουβάλαγε!", ξαμόλησε η μαμά με μιά αναπνοή, κι ήταν η ώρα που ο μπαμπάς θα μπορούσε άνετα να τη δολοφονήσει κι ο..σκατόμπατσος άνετα να την κλείσει μέσα για ένα μήνα!

Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Ως δια μαγείας ο..σκατόμπατσος μάς άφησε να συνεχίσουμε το ταξίδι "κι άλλη φορά να είστε πιο προσεχτικοί", κι η τάξη επανήλθε. Κάπως αργοπορημένοι χτυπήσαμε το κουδούνι τής θείας-συνυφάδας, η οποία εν εξάλλω, μας στόλισε ότι είχαμε πει στις μια και πάει δυο και δέκα ("στη μια", το λένε ξινή θεία-συνυφάδα!), η μαμά κρατώντας τα μελομακάρονα και την κανάτα και μέσα από την μάσκα-παγιέτα όμοια με το φουστάνι, έβριζε θεούς και δαίμονες, ο μπαμπάς προσπαθούσε να διώξει τον σκύλο Ρεξ που κόντευε να του ανέβει στο σβέρκο, εμένα κλασσικά με έσφιγγε το κόκκινο παπιγιόν που μου είχε επιβάλει η μαμά Ανθή, ο παππούς Βασίλης που γιόρταζε, με τέρμα άνοια, μάς άρχισε στις χρήσιμες πληροφορίες: "το ξέρετε ότι πολλά αεροπλάνα επειδή δεν πετάνε δεν έχουν πού να πάνε, και παρκάρουν στην έρημο τής Αριζόνα;",  η θεία-συνυφάδα Μάρθα το χαβά της να φουντώνει την μαμά "αχ, αυτό το φόρεμα με τα κρόσσια το θυμάμαι, το είχες βάλει και στο γάμο τών παιδιών", η μαμά κατακόκκινη από τα νεύρα "καινούργιο είναι Μάρθα μου, μόλις προχθές το αγόρασα με click away να ξέρεις, και δεν είναι κρόσσια, παγιέτες τα λένε κι έχει και δώρο την ίδια μάσκα, αν είδες!"

Τέσσερις ώρες αργότερα, μετά το αποτυχημένο λεμονάτο τής θείας-συνυφάδας, που δεν θα χωνευόταν ούτε το Πάσχα, επιστρέφαμε στο σπίτι. Εγώ αποκαμωμένος στο πίσω κάθισμα με το παπιγιόν στην τσέπη ευτυχώς, ο μπαμπάς χωρίς γραβάτα κι όλο να ρεύεται το τζατζίκι, κι η μαμά Τούρκος αιωνίως με την θεία-συνυφάδα που "αντί να φτιάξει μιά βασιλόπιτα σπιτική την αγόρασε από τον φούρνο, και πες μου ότι δεν ήτανε στημένο που της έπεσε το φλουρί, αντί να της πέσει μιά γλάστρα στο κεφάλι, που χαράμισα και την παγιέτα για τα μούτρα της!" κι αμέσως μετά στο τηλέφωνο: "έλα Βιολέτα μου, ναι περάσαμε τέλεια! Κι εσείς καλή χρονιά!"

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Foto: Vintage Christmas Cards  

Άργησα να συνειδητοποιήσω ότι αριστερά στην επάνω εικόνα είναι..

ο Άγιος Βασίλης, άρα..κυκλοφορεί (ακόμα) ανάμεσά μας!!! 😛

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫