Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

✿ Πότε θα κάμει ξαστεριά...


Είμαστε εδώ ένα κλειδωμένο πλήθος που κοντεύει να ξεχάσει τον λόγο που κλειδώθηκε. Είναι που θέλουν να μας το επιβάλλουν, είναι που θέλουμε να το ξεχνάμε, όπως και να 'χει, κλειδωμένοι εδώ από νωρίς, ξεχασμένοι γιατί το κλείδωμα συμφέρει, προστατεύει, προλαμβάνει, είναι για το καλό μας βρε κουτά. Μιά φωνή μάς βγαίνει μόνο, κι αυτή είναι γραπτή. Ό,τι γράψουμε κι ό,τι πούμε στο διαδίκτυο, όσα θέλουμε να φωνάξουμε κι όσα μας πονάνε στο διαδύκτυο. Κραυγές και διαμαρτυρίες και "θα σου δείξω εγώ" στο διαδίκτυο. Η ζωή έρχεται και παρέρχεται, αν λέγεται ζωή τελικά.

Νυχτώνει νωρίς, από τις εννιά, τα σ/κ νυχτώνει ακόμα νωρίτερα, από τις έξι, κι εμείς πρέπει να κουρνιάσουμε στη γωνιά μας. Ένα κουρνιασμένο πλήθος που παίρνουν φωτιά τα χέρια του στα πλήκτρα, ενώ έξω έχει "νυχτώσει" από νωρίς, με μιά νύχτα που κι αυτή μας την έχουν επιβάλλει. Γύρω μας ο κόσμος, ο κόσμος μας, γυρνά ανάποδα, φυσικά φαινόμενα και ηθικοί αυτουργοί μαστιγώνουν τούς τοίχους μας. Κάποιοι ουρλιάζουν για πολύ, για πάρα πολύ χιόνι, για κομμένα καλώδια και πεθαμένα δέντρα, για έλλειψη ρεύματος και νερού, για έλλειψη κρατικού μηχανισμού, για κάποιο "αφεντικό" που κάνει δήθεν ότι κυβερνάει, μα στην ουσία μάς γλεντάει..

Κάποιοι ουρλιάζουν γραπτώς πάντα, για καράβια τούρκικα που βγήκαν στην ελληνική στεριά και πιάσανε τα όρη, για εκχιονιστικά μηχανήματα που ποζάρουν στο Κολωνάκι, ενώ οι εθνικές οδοί είναι κλειστές με εντολή υπουργού, στη βουλή νομοθετούν για τα golden boys τής ΕΡΤ και του ΑΠΕ. Η ΔΕΔΔΗΕ αποψιλώνεται από προσωπικό, ο δήθεν πρωθυπουργός δίνει κι άλλα δωράκια στους καναλάρχες, πίνοντας το εσπρεσάκι του και χασκογελώντας, τα πουλημένα ΜΜΕ αποθεώνουν τον δήθεν κυβερνήτη..

Είμαστε εδώ ένα κλειδωμένο πλήθος -σκλάβοι στα δεσμά μας- που ουρλιάζουμε από παράθυρα και πλήκτρα, για βιασμούς και κακοποιήσεις, για ατιμώρητους παιδεραστές και παιδόφιλους, για ανίκανους υπουργούς κι έναν δήθεν πρωθυπουργό συνένοχο. Σκίζουμε τα ιμάτιά μας ότι τα ζούμε όλα αυτά μέσα απ'τον τοίχο, ένα κλειδωμένο παιχνίδι τύπου big brother. Μα είναι ένα κλειδί που ανοίγει μόνο από μέσα, είναι αυτό το κλειδί που ξεκλειδώνει φόβους και παράθυρα. *Γιατί μένεις στη φυλακή ενώ η πόρτα είναι ορθάνοιχτη; Τώρα που η χούντα, άγνωστο γιατί, δεν ψήφισε την λογοκρισία στα τραγούδια... πότε θα κά, πότε θα κάμει ξαστεριά, ε, πότε θα φλεβαρίσει, πότε θα φλεβαρίσει να πάρω το τουφέκι μου 

✰*•˛˛•*✰✰♡*•˛❤ ˛•*✰✰♡*•˛˛•*✰

Art: Paul Horton ~ Jean-Pierre Lorand ~ *Απόφθεγμα: Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•

38 σχόλια:

  1. Τέλειωσα την ανάρτηση σου κι αμέσως με στοίχειωσε ένα "αχ".
    Νονούλι δυστυχώς γραμμή τη γραμμή περιγράφεις τα όσα ζούμε.
    Είμαστε ένα χρόνο κλεισμένοι με κανόνες που όλο αλλάζουν αλλά πάντα με φόντο τον περιορισμό.
    Δε ξέρω πότε θα κάνει ξαστεριά. Μα και να κάνει θα μπορούμε να δούμε τα αστέρια;
    Σου στέλνω ένα γλυκό φιλί και στο λέω ξανά κι ας γίνομαι κουραστική, περήφανη που είσαι νονούλι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προς το παρόν βλέπουμε πεταλούδες 😁 σαν τη Βουγιουκλάκη,
      από τις "σφαλιάρες" τής φρικαλέας κυβέρνησης. Θα ξαστερώσει.
      Δεν θα γίνει ο ουρανός πιο γαλανός. Θα τον δούμε! Φιλιά 🌷🌺

      Διαγραφή
  2. Κανένας δεν ξέρει πως θα είναι ο κόσμος αύριο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και δυστυχώς οι μεγάλες αλλαγές δεν αφορούν μόνο την υγεία. Και σαν να μην έφταναν όολα τα δεινά, εκλογές μυρίζουν για να πείσουν πως και ωραίοι είναι και μάγκες. Είπατε τίποτα; Περαστικά μας, λέω εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα, οι εκλογές θα γίνουν όταν ο Κούλης πειστεί
      ότι, κάθε ξεφτιλίκι του, δεν έχει επηρεάσει εκείνους
      που τον ψηφίζουν τυφλοσούρτη.. Αργούν νομίζω λίγο 🌸

      Διαγραφή
  3. Διαρκώς προσπαθώ να μην σκέφτομαι τι μας συμβαίνει
    για να μην πέσω κάτω και να σηκώσω και τους δικούς
    μου και όποιον άλλον ζητήσει τη δική μου βοήθεια!
    Δεν ξέρω όμως για πόσο ακόμα θα αντέχω...
    Έχω ξεχάσει πως είναι η ανεμελιά να πίνεις καφέ με
    έναν φίλο και να ρεμβάζεις τη θάλασσα, τους περαστικούς
    ή όσους σουλατσάρουν ανέμελα την πλατεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τώρα μπορεί κανείς να ρεμβάσει τη θάλασσα,
      αλλά ενοχικά, με την ψυχή στο στόμα.. Δεν ξέρω,
      όλο αυτό κάπως πρέπει να εκτονωθεί, γιατί δεν
      είναι η κλεισούρα, είναι το ότι "όταν κοιμόμαστε
      αλλος γράφει ιστορία" ερήμην μας, εναντίον μας..🌸

      Διαγραφή
  4. Αν και συμφωνώ με όλες τις διαπιστώσεις περί πολιτικής κατάστασης και της σαπίλας που βιώνουμε καθημερινά ως προς τον εγκλεισμό, βιάζομαι κι εγω να ανοίξουν οι πόρτες, να φύγει ο φόβος και να πιω εκείνον τον μοναδικό καφέ που έπινα κάθε Κυριακη με τους φίλους μου...αλλά ξέρετε η γενιά μου, δεν έζησε ούτε πόλεμο, ούτε πείνα...ήταν μια τυχερή γενιά εν πολλοίς, ίσως χρειαζόταν μια υπενθύμιση ότι εμείς οι άνθρωποι, δεν εξουσιάζουμε τα πάντα και ένα τόσο μικρό πραγματάκι, μία αόρατη κορώνα είναι ικανή να ανατρέψει όλα όσα αγαπάμε. Ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε και τόσο δυνατοί τελικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν όλο το κακό σταματούσε στην πανδημία,
      ενδεχομένως να μας έκανε και σοφότερους.
      Αλλά είναι όλα όσα γίνονται για εμάς χωρίς
      εμάς.. Αυτό είναι επικίνδυνο.. Καλησπέρα 🌸

      Διαγραφή
  5. Δεν ξέρω πλέον αν θα κάνει ξαστεριά ποτέ. Αλλάξανε όλα και ο ρημοδοφόβος μας κάνει να διπλοκλειδώνουμε από μέσα την πόρτα μπας και ξεχαστούμε και την ανοίξουμε. Το χειρότερο είναι ότι κλειδώνουμε το μυαλό Πετρούλα μου. Γιατί μπορεί να ανάβουν τα πληκτρολόγια αλλά με κλειδωμένο νου που δεν βρίσκει λύσεις στα προβλήματα ας ανάβουν όσο θέλουν, τίποτε δεν γίνεται. Φοβάμαι μην πάθουμε κάτι σαν το σύνδρομο της Στογχόλμης...ή μήπως το χουμε πάθει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μυαλό (το ανοιχτό) δεν το φυλακίζει καμία καραντίνα, ποτέ..🌸

      "Όσες κι αν χτίζουν φυλακές, κι αν ο κλοιός στενεύει
      ο νους μας είναι αληταριό, που όλο θα δραπετεύει.."

      Διαγραφή
  6. Λοιπόν, με όλο το σεβασμό αλλά θα τα πω λίγο χύμα και ας σοκαριστούν κάποιοι φίλοι.
    Η Νεολάια γράφει στα αρχίδια της τις απαγορεύσεις για ωράρια και δεν σημαζεύεται. Είναι έξω, σε κάθε πάρκο, σε κάθε βουναλάκι, σε κάθε πλατεία, σε κάθε γειτονιά. σε κάθε στενό και σοκάκι.
    Επίσης οι εργαζόμενοι είναι έξω σε κάθε διαδήλωση που διοργανώνεται με συνδικάτα και σωματεία.
    Η Ιστορία δεν βιάζεται και οι νόμοι της φυσικής δεν ανατρέπονται από κανέναν επίδοξο δικτατορίσκο. Εδώ δεν μάσησε ο κόσμος στον Χίτλερ θα μασήσει στον Κούλη, σιγά μην κλάψω ένα πράμα.
    Η κοινωνία μαζεύει ένταση αδέλφια. Πολύ και μεγάλη. Η κρατούντες το ξέρουν, το νιώθουν. Ο πανικός τους φαίνεται στον τρόπο που οχυρώνονται. Κάθε δρόμος και μπάτσος κάθε στενό και χαφιές. Αυτά δείχνουν φόβο.
    Απλά, εκείνο που θα κάνουν, είναι να προσπαθήσουν να στρέψουν την οργή σε λάθος μέτωπο και στόχο. Θυμηθείτε τι σας λέω. Αν δεν γυρίσουν την ατζέντα σε άλλο θέμα δεν θα σωθούν, θα τους καταπιεί η σαπίλα.
    Κρατείστε τη λέξη "θάνατος Κουφοντίνα" και θα καταλάβετε τι αυτό σημαίνει. Αν παίξει το σενάριο, ο κρατούμενος να αφεθεί να πεθάνει, (το τι θα γίνει το μαντεύετε), θα προσπαθήσουν να παίζουν πάλι καμένες βιτρίνες και αμάξια και να ξεχάσουν τους παιδεραστές και τα παιδάκια-προσφυγόπουλα που πηδούσαν οι εκλεκτοί τους.
    Μόνο που αυτό θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου.

    Με το γκλομπ δεν "μάμησε" κανείς!
    Μην υποτιμάτε την οργή του κόσμου, των φοιτητών, των εργατών. Όταν τη δείτε θα τρίβετε τα μάτια σας.
    ΤΡΕΜΟΥΝ ΛΕΜΕ!! ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ;
    Οι φοιτητές είναι στο δρόμο, οι ναυτεργάτες καθήλωσαν τα καράβια, οι νοσηλευτές απεργούν κατά ριπάς. Πολιτική ευθύνη για τη ρήξη χρειάζεται και απόφαση. Κάποιοι την έχουν πάρει, απαιτείται να μπουν στο χορό περισσότεροι. Κάθε φωνή είναι αναγκαία.

    Καλησπέρα Πέτρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγχωρείστε μου μερικές ανορθογραφίες, το σαλτάρισμα φταίει. Φιλιά.

      Διαγραφή
    2. "Πολιτική ευθύνη για τη ρήξη χρειάζεται και απόφαση. Κάποιοι την έχουν πάρει, απαιτείται να μπουν στο χορό περισσότεροι. Κάθε φωνή είναι αναγκαία" Ενώνω τη φωνή μου, άλλη μια φωνή για να έρθει η ξαστεριά!

      Διαγραφή
    3. Και εγώ Πέτρα μου. Δεν είναι μήτε εύκολο μήτε ανώδυνο. Θέλει πολλές προϋποθέσεις και θυσίες σε προσωπικό επίπεδο. Αλλά η ελπίδα είναι παρούσα και το καζάνι βράζει. Καλησπέρα.

      Διαγραφή
    4. Κι επειδή το καζάνι βράζει, δεν πρέπει να λείπουμε με τίποτα..

      Διαγραφή
    5. Απαντάω εδώ γιατί βλέπω κι εγώ κάτι να γίνεται. Αναμένω τεράστιες εξελίξεις στο πολιτικό προσκήνιο. Από μεριάς μου πιστεύω πως πρέπει να συστρατέψουμε το λόγο μας.

      Διαγραφή
    6. Είμαστε δυό, είμαστε τρεις, να γίνουμε χίλιοι δεκατρείς 😉

      Διαγραφή
  7. Αχ πόσο επίκαιρο κάθε φορά γίνεται αυτό το τραγούδι Πετρίνα μου...πόσο περιμένουμε αυτήν την ξαστεριά από παντού και από όλα;
    Ας βάλουμε ένα λιθαράκι ο καθένας μας με τον δικό τρόπο και όπως μπορεί να έρθει πιο γρήγορα αυτή η ξαστεριά επιτέλους, γιατί πλάκωσε πολύ μαυρίλα Πετρίνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίκαιρο όσο και διαχρονικό. Κι η ξαστεριά
      δεν έρχεται από μόνη της, θέλει ο καθένας
      να βάλει το λιθαράκι του από κάθε μετερίζι.
      Έτσι γινόταν πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα.
      Πολύ σοφά τα λες Σμαράγδι μου! Καλησπέρα🌸

      Διαγραφή
  8. Περιγράφεις εύστοχα την πραγματικότητα, Πέτρα.
    «Είμαστε εδώ ένα κλειδωμένο πλήθος», πράγματι.
    Η οσμή τής χούντας απλώνεται και γίνεται αντιληπτή από πολλούς.
    Είναι εμφανές ότι λείπει ένας πειστικός πυρήνας που θα μπορούσε να εκφράσει μια επαρκή πλειοψηφία, και να ξεκινήσει την προσπάθεια μέχρι την εκλογική εξουδετέρωση τής σημερινής αθλιότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως Άρη μου, ο πειστικός πυρήνας λείπει.
      Ωστόσο, ας είμαστε εμείς έτοιμοι να βγούμε
      από το κλουβί, κι όλα θα βρουν δι-έξοδο!🌸

      Διαγραφή
  9. Όσο κι αν προσπαθώ, δεν πιστεύω αυτό που ζούμε.
    Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.
    Θέλω να τελειώσει πια, δεν πάει άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως έγραψα και πιο πάνω, "όλο αυτό" δεν είναι μόνο η καραντίνα.
      Είναι όσοι νόμοι ψηφίζονται στα μουλωχτά, είναι η τρέλα τών δήθεν
      κυβερνώντων, είναι ότι μας έχουν σιγουράκι ότι πεθάναμε..αλλά όχι!🌸

      Διαγραφή
    2. Αυτό φοβάμαι, Αυτό που δεν βλέπουμε, Αυτό που είναι πίσω από όλα αυτά.

      Διαγραφή
    3. Μερικά τα ξέρουμε, μερικά ούτε καν τα φανταζόμαστε.. 😒

      Διαγραφή
  10. θα κάνουμε υπομονή, τι να κάνουμε..δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες Χριστίνα, και καλορίζικο το μπλογκ σου.
      Μπορούμε να κάνουμε πολλά, πάντα ο λαός έρχεται μιά
      στιγμή που βρίσκει το δρόμο και αντιστέκεται! 🌺🌷

      Διαγραφή
  11. Η φωνή μου ενώνεται μαζί σου, αγαπημένη μου και με πολλών άλλων φυσικά.
    Κάθε γράμμα σου, κάθε λέξη, κάθε έννοια, ήταν και δική μου.
    Ειλικρινά, περισσότερο δεν θα μπορούσα να συγκλίνω μαζί σου.
    Προσωπικά, νιώθω πολύ κουρασμένη και απογοητευμένη από όλα αυτά.
    Αν σκεφτεί κανείς πως για εμάς εδώ και έναν μήνα σχεδόν νυχτώνει κάθε μέρα από τις 6, κατανοείς πως είμαστε ενα βημα απο την τρέλα. Να κοιτάς εξω, να βλέπεις φως και να μην τολμάς να βγεις, από φόβο, που για εμένα ο φοβος δεν ειναι ως προς τον ιο. Ειναι και εκει αλλά περισσότερο φοβάμαι οσα έρθουν και οσα γίνονται ηδη, εν αγνοία μας.
    Το μεγάλο μας τσίρκο και εδω, τώρα, το μεγάλο μας τσίρκο.

    Κι αν τίποτα δεν αλλαξει;
    Κι αν ήρθαν για να μείνουν ολα αυτα;
    Κι αν ο κόσμος μάθει ετσι και συνηθίσει; (μηπως δεν εχει ηδη γίνει αυτό;)
    Και δεν μιλάω ως προς την καραντίνα μόνο, ποιος δεν θέλει να μένει σπιτι του και να εργαζεται απο εκει; ποιος δεν θέλει να κάθεται και να παιρνει επιδόματα; Μήπως τα κατά ειναι λιγοτερα απο τα υπερ, λογω της συνηθειας, που καθοριζει τη ζωη μας; Συν του οτι σκεφτομαστε τον εαυτο μας ή τον κυκλο μας και οχι συνολικα, τον κοσμο.
    Η συνήθεια ειναι μεγαλο πραγμα, συνηθιζεις ακομη και τον καθημερινο σου θανατο.
    Ισως αυτο που καποτε θεωρουσαμε κανονικοτητα, να μην επιστρέψει ποτέ.
    Θα δείξει..

    Φιλια αγαπημενη μου, καλη σου μερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα κάποιοι -πολλοί- συνηθίζουν, κι αυτό είναι επικίνδυνο..
      Οι λίγοι όμως, που είναι σε εγρήγορση, έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν
      κάθε καθεστώς που τείνει να επιβάλλει σιωπή και υπακοή.. Νόμος! 🌺🌸

      Διαγραφή
  12. Γεια σου Πέτρα μου!
    Προσωπικά κατέβασα ρολά γιατί όλα πια μου φαίνονται μάταια και ανούσια. Εθίστηκα στην απομόνωση. Αυτισμός! Κοινωνικός αυτισμός! Κι αυτό που με εξοργίζει είναι το ίδιο μ' αυτό που περιγράφεις. Η σαδιστική ικανοποίηση που αποτυπώνεται κάθε φορά στα πρόσωπα τους όταν ανακοινώνουν την παράταση των μέτρων. Το σπολαμβάνουν! Βρήκαν τον τρόπο του απόλυτου ελέγχου πάνω στις ζωές μας. "Τόσο απλό είναι τελικά;" Αυτό σκέπτονται. Δεν έχω να πω κάτι έξυπνο ή ανατρεπτικό Πέτρα μου. Βρίσκομαι πολύ καιρό τώρα σε υπαρξιακό κώμα...
    Φιλί ()

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις πόσες φορές την ημέρα λέω θα αποστασιοποιηθώ,
      θα απομονωθώ για να με προστατεύσω από όσα μάς κάνουν
      και δεν αντέχονται.. Μετά παίρνω δυνάμεις και συνεχίζω..
      💕

      Διαγραφή
    2. Καλά κάνεις!
      Το χρειάζομαι για να βγαίνω από την μελαγχολία!

      Διαγραφή
    3. Φυσικό είναι. Θα παίρνουμε ανάσες, και μετά ξανά.. 🌸 Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  13. Πολύ επίκαιρο αυτό το τραγούδι.Η κατάσταση είναι αρκετά δύσκολη αλλά θα κάνουμε υπομονή και θα είμαστε αισιόδοξοι για να μην μας πάρει από κάτω.Μακάρι να επανέλθουμε στην κανονικότητα.🌻Ευχομαι καλό μήνα από αυριο με υγεία και να μας φέρει όλα τα καλά.🌻 Υ.Γ δεν σε έχω στο FACEBOOK.Εκανες εκκαθάριση φίλων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.