Τσή καπαρντίνας το κουμπί είναι τού πουκαμίσου,
ούλοι γαμιούνται σήμερο, σύρε κι εσύ γαμήσου!
Καλά, το έχετε καταλάβει ότι δεν πάμε καλά, έτσι; Λέω καμιά φορά τώρα τελευταία να γράψω κάτι για την επικαιρότητα, άλλα μάταια. Μέχρι να γράψω ένα κείμενο, έχει αλλάξει η επικαιρότητα κι έχω μείνει στο παρελθόν - μερικές ώρες μετά. Όλα/όλοι γύρω μας είναι κινούμενη άμμος.
Κι αφρικανική σκόνη, και στάχτη και μπούρμπερη, μη σου πω. Εκείνο που δεν αλλάζει σταθερά -σταθερή αξία- είναι κάτι ξεγυρισμένες ημικρανίες που έρχονται και μου κατσικώνονται κατακούτελα για μερικά συνεχόμενα 24ωρα και με στέλνουν στου διαόλου τη μάνα. Και τούμπαλιν. Η μάνα τού διαόλου με στέλνει με τη σειρά της ξανά πίσω στην αφρικανική σκόνη ζωή.
Διότι "άφρικα" είναι εδώ που ζούμε ρε φίλε, και πολύ βάζω να 'ουμ.. Δηλαδή απορώ, αν ήθελε να αποτυπώσει ο Νταλί το Ελλαδιστάν σε έναν πίνακα, τί σκατά θα έφτιαχνε; Ρε τί στραβοχυμένα ρολόγια κι αηδίες, εδώ εμείς έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο. Η τέχνη τού σουρεάλ πέθανε, ζήτω το σουρεάλ. Ναι, αλλά ξέρεις, απ' αυτό το επικινδυνοριψοκίνδυνο σουρεάλ, που το σινεμά δεν είναι σε θέση να το αποτυπώσει ακόμη. Δεν -μας- προλαβαίνει αφού. Κάθε μας μέρα σ' αυτό το κινούμενο μπουρδέλο, είναι μιά ζωή ολόκληρη ενός μικροαστού Ασιάτη ή ενός αλκοολικού Βρετανού.
Άλλη πίστα. Κοιμόμαστε με έναν φόνο σε αστυνομικό τμήμα και ξυπνάμε με έναν που παριστάνει τον υπουργό Προστασίας τού πολίτη. Στο μεταξύ, ούτε υπουργός υπάρχει, ούτε προστασία, και σε λίγο, ούτε ένας πολίτης.
Εικονική πραγματικότητα. Λίγο πιο πέρα, είναι ένας που παριστάνει τον πρωθυπουργό, όταν δεν έχει πάει διακοπές στη Σίβα ή όταν θυμάται μια που παριστάνει τη γυναίκα του ή όταν δεν μας πουλάει φούμαρα ότι τσακώθηκε με έναν που παριστάνει τον επιχειρηματία (σκέτο). Τί κοινό υπάρχει ανάμεσα στα δυό βουβάλια;; Ελπίζω ο ένας βούβαλος εκ των δυο, να μην το πάρει κυριολεκτικά και μου στείλει ραβασάκι τού τύπου: "*πρόσεξε γιατί εδώ πιο κάτω υπάρχει ένα ρέμα!" **Τρακέρνωωω!
Ε, κι από κάτω από τα βουβάλια, να 'σου και τα βατράχια (μπλιαχ τρελό, Παναγία μου!), ο ελληνικός λαός εν προκειμένω. Που κανονικά τού χρειάζεται εισαγγελέας τού γαμημένου λαού για τις γαμημένες επιλογές του, αλλά γάμα το κι αυτό, ο/η εισαγγελέας θα βγάλει λάδι -και- τον λαό.
Και τέλος, σε μιά ακρογωνίτσα, τυλιγμένη σαν ασβός, χωρίς να ενοχλεί κανέναν, έχει ρημαδοκαθίσει μια που παριστάνει την Πρόεδρο τής Δημοκρατίας. Στο μεταξύ, ούτε πρόεδρος υπάρχει, αλλά ούτε και δημοκρατία.. Δεν έχει ακούσει κανένας τη γαμωφωνούλα της, μόνο κάτι κακαρίσματα ενόσω κλωσάει ωραιότατα αυγά ημέρας. Κέρινο ομοίωμα!
Ακροδεξιό απολίθωμα τού 2024 προ Χριστού.. Φήμες που θέλουν τη γάτα τής: ούτε-προέδρου-ούτε-τής-δημοκρατίας-κότας, να παράγει περισσότερο έργο κι από την ίδια την κότα, κρίνονται ως εξόχως αληθείς.
.jpg)
✰*•˛❤˛•*✰♡*•˛❤✰❤˛•*♡✰*•˛❤˛•*✰
Το ποιηματάκι στον τίτλο είναι δημώδες! ~ *Η ατάκα είναι από την ελληνική
ταινία "πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης" ~ Όσο για το **τρακέρνω είναι
"ρήμα/ρήση" τού επικίνδυνου γαμωμητσοτάκη στη βουλή ~ Art: Pinterest
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
❤...........οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........❤
Καλή μου φίλη, Πέτρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να αγνοήσω την αγανάκτησή σου. Δικαιότατη! Μεγάλη η παρακμή, που βιώνουμε, κορίτσι μου. Και δυστυχώς στον Ελληνικό λαό έχει στραβοκάτσει ένα νοσηρό άισθημα ηττοπάθειας, που βέβαια είναι άριστα καλλιεργημένο και μεθοδευμένο αλλά ως ένα σημείο. Γιατί το άλλο σημείο λέει για ένα φτηνό άλλοθι στο βολεμένο ηττημένο, που σκούζει και κλαψουρίζει δήθεν να καλύψει την ήττα του. Αυτήν την κοινωνία, Πέτρα μου, δύσκολα τη χειραφετείς! Η προπαγάνδα είναι επιστημονική και μαζική και το πριόνισμα των διεξόδων το ίδιο. Βάλε και το ότι δεν έχεις τον πνευματικό κόσμο που είχες τις δεκαετίες 1930-1974. Έναν πνευματικό κόσμο που τότε ήταν στρατευμένος και μάχιμος, δίπλα στη συνείδηση του λαού μας.
Δεν ξέρω ειλικρινά τι θα γίνει. Ανησυχώ για μια περαιτέρω συντηρητικοποίηση της κοινής γνώμης γιατί ο φασισμός καραδοκεί σε τέτοιες περιόδους.
Καλό βράδυ και περαστικά, κορίτσι μου.
Γιάννη μου, καλημέρα. Καθυστέρησα πολύ να σας απαντήσω, συγνώμη.. Έρχονται και οι ευρωεκλογές και θα έχουμε κι άλλα σόου 😉😛
ΔιαγραφήΕίναι φανερή η αγανάκτηση του κόσμου. Την συναντώ, όπου κι αν βρεθώ, Άλλοι την εκφράζουν πιο έντονα και άλλοι την πνίγουν μέσα τους. Κι όμως, αυτή δεν αποτυπώνεται στις όποιες εκλογές. Μπροστά μας έχουμε τις Ευρωεκλογές. Φοβάμαι! Όχι για τα ποσοστά που θα πάρουν τα λεγόμενα συστημικά κόμματα, ήδη μας προετοιμάζουν τα ΜΜΕ. Αλλά για την εκδοχή του μαύρου που θα φανερωθεί σε όλη την Ε.Ε. Κι αυτό σίγουρα θα είναι μια δυσοίωνη εξέλιξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω, προβληματίζομαι κι εγώ πολύ και δεν βλέπω διέξοδο!
Την Καλημέρα μου, Πέτρα!
Το ότι δεν αποτυπώνεται στις κάλπες, είναι ανεξήγητο και πολύ με συγχύζει.. Συγνώμη Βασίλη μου που άργησα να σου/σας απαντήσω.. 🌼
ΔιαγραφήΟ κόσμος είναι θυμωμένος, το βλέπω παντού και εγώ (όπως λέει και ο κ. Βασίλειος στο σχόλιό του). Είναι δύσκολο πια να μιλήσεις με άνθρωπο και να μη διακρίνεις την έντασή του. Φυσικά δεν εξαιρούμαι εγώ. Και απογοητεύομαι και φοβάμαι για το αύριο- απ΄ την άλλη δεν είμαι και σίγουρη αν θα προλάβει να έρθει το αύριο αφού κάθε μέρα ακούμε για τόσους δολοφονημένους (ή σκοτωμένους σε ατυχήματα, ή να αυτοκτονούν ή να πεθαίνουν μέσα τους γιατί χάσανε δικούς τους ανθρώπους). Και στα δελτία ειδήσεων μαθαίνουμε με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο που έφυγαν από τη ζωή οι δολοφονημένοι και ακούμε τις δηλώσεις των (πολύ στεναχωρημένων) υπουργών που από τη θέση τους θα κάνουν ό,τι μπορούν για να λάμψει η αλήθεια. Και φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε βράδυ και δεν αντιδρούμε γιατί μέσα μας μάλλον φοβόμαστε ότι δεν θα ιδρώσει κανενός το αυτί.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Και γύρω γύρω μας μακρόχρονοι πόλεμοι, από αυτούς τους αληθινούς πολέμους με τους αληθινούς νεκρούς).
Συγνώμη που άργησα να σου/σας απαντήσω (συνήθως κάνω.. περισσότερο χαχα) Έχεις δίκιο, είμαστε όλοι στην τσίτα, και το τοπίο είναι ζοφερό, δυστυχώς..
ΔιαγραφήΠάμε από το κακό στο χειρότερο και φως στο τούνελ από πουθενά. Δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς, δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει και η ατιμωρησία καλά κρατεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά Πέτρα μου, να προσέχεις τον εαυτό σου.
Φιλιά!
Η ατιμωρησία είναι μέγα θέμα, επειδή το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.. Φιλιά!
ΔιαγραφήΔεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μην είναι προβληματισμένος για όσα συμβαίνουν. Εγώ πάντως δηλώνω απογοητευμένη. Δεν υπάρχει σωτηρία το λέω δυνατά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως για να αλλάξουν τα πρα΄γματα πρέπει ο λαός να εξαγριωθεί αλλά. και τότε δεν ξέρω προς τα πού θα πάμε. Και τρομοκρατούμαι στη σκέψη οτι θα πάμε δεξιότερα.
Λύση δεν βλέπω καμιά... κι εν τω μεταξύ θα πεθαίνει γυναικείος πληθυσμός!
Περαστικά σου
ΥΓ πώς να μην πάθεις ημικρανίες με τόσα που ακούς και διαβάζεις;
Και ακροδεξιότερα πάμε, και κατά διαόλου πάμε.. (οι ημικρανίες χορεύουν..)
ΔιαγραφήΚαι λίγα λες... μην σου πω Πετρίνα μου! δεν μας σώζει τίποτα ούτε τα δημώδες...😉
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την προλαβαίνουμε την επικαιρότητα μπλιό τι να μας κάνει η εικονική πραγματικότητα; Ωχριά μπροστά σε αυτήν την αληθινή πραγματικότητα που ζούμε! Εχουμε κατέβει όλα τα σκαλοπάτια του ωχαδερφισμού, στο... εγώ θα σώσω αυτόν το τόπο αφού δεν θέλει να σωθεί; και πάει λέγοντας...και να μην φαίνεται στο βάθος ούτε μια τόση δα... αχτιδούλα;
Εμείς όμως δεν θα το βάλουμε κάτω ε; υπάρχουν και τα θαύματα!
Για τις ημικρανίες σου δεν παίρνεις κάτι να σου σταματάνε; σου εύχομαι περαστικούλια σου Πετρίνα μου. φιλούρες! 😘
Μα είναι τα χαστούκια απανωτά από παντού, πώς να μην αγανακτούμε όλοι μαζί;
ΔιαγραφήΔεν πρέπει να δίνουμε πίσω τα πλωτά μέσα που μεταφέρουν κόσμο και κοσμακι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς περιμένουμε, ίσως μας χρειαστούν σε λίγο, που θα αρχίσουμε να παίρνουμε των οματιών μας.
Να πάμε να ψάξουμε για τη δημοκρατία.
Πού ξέρεις, μπορεί να τη βρούμε σε καμία φιλή ινδιάνων στον Αμαζόνιο.
Και λίγα μας είπες, Πέτρα μου.
Σε φιλώ και σου χτυπώ την πλάτη για καλό κουράγιο.
Ο Κουλης είναι στη Θεσσαλονίκη.
Δεν βγήκα από το σπίτι σήμερα.
Σε φιλώ
Δε φεύγει ο Έλληνας έτσι εύκολα από το Ελλαδιστάν.. πού θα βρει αναρχότερα;
ΔιαγραφήΧάνεσαι ρε ταλέντο...χάνεσαι εδώ πα στη γωνίτσα του μπλόγκερ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα άλλα τι να πω; Είμαι και σακατεμένο το δόλιο... Δεν ξέρω, αν ανακατεύομαι
από τις παρενέργειες της ορμονοθεραπείας μου ή από όσα διάβασα μαζεμένα...
♥
Χάνομαι και δεν ρεμβάζω κιόλας, να 'μαι ανέμελο το δόλιο, κι εγώ..💕
ΔιαγραφήΤι ωραια που τα λες Πετρα μου!Εκφραζεις την αγανακτηση ,την απογοητευση,τον φοβο ολων μας.....τον φοβο για το αγνωστο κακο που θα μας βρει αυριο.....γιατι μονο ασχημα βλεπουμε πια στο μελλον....σκοταδι,σαπιλα.......χαιρομουν να διαβαζω τα αρθρα σου ολ αυτα τα χρονια!Μου εφτιαχναν τη μερα!!!!Γελαγα με την ψυχη μου!Τωρα δεν υπαρχει κατι να φαιδροποιησουμε....μονο να βρισουμε μας βγαινει.Πολλα φιλια και οι ημικρανιες τη δουλεια τους κι εσυ τη δικη σου....μη μασας κοριτσαρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβαζέ με και στα δύσκολα, να έχουμε η μια την άλλη, πάντα...💕
ΔιαγραφήΠώς καταφέρνεις πάντα να κάνεις τα πικρά γλυκά δεν ξέρω. Έχεις ταλέντο παιδί μου. Θα μου πεις τι γλυκά; Που τα βλέπεις τα γλυκά; Ε, να, είναι που πάντα όταν διαβάζω κείμενό σου σκέφτομαι "έτσι, έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ, έτσι ακριβώς το έχω στο νου μου", και χαμογελάω αν δεν ξελιγώνομαι στα γέλια. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να κάνεις σταντ απ κόμεντι. Σκέψου το Πέτρα μου. Ίσως έτσι περάσουν και οι πονοκέφαλοί σου. Συσσωρευμένος θυμός είναι. (μίλησε ο γιατρός τώρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενό σου πάλι σκίζει!!!!
Πολλά φιλιά αληθινά συντροφικά εντελώς ριζοσπαστικά και άσε τον Νταλί στον τάφο του εμείς θα ζωγραφίσουμε άλλα. :)
Σταντ απ πάροντι θα 'λεγα καλύτερα, ταιριάζει πιο πολύ με τα γύρω μας.. 🧡💚😘
Διαγραφή