Είναι κάποιες συγκυρίες που σε οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέους δρόμους, σε νέες γνώσεις, που είναι πάντα καλοδεχούμενες. Μπορεί ας πούμε να έχεις μπει στο διαδίκτυο και να διαβάζεις τα πάντα ή και τίποτα. Μπορεί όμως να έρθει και μια καλή αφορμή από κάποιον άλλον που θα σου πει "στείλε ένα ποίημα, αλλά να 'χει και φωτογραφία με ένα δρόμο"
Κι από εδώ αρχίζει αυτή η γνωστή κι αγαπημένη εμμονή αναζήτησης φωτογραφιών και εικόνων, εν προκειμένω με δρόμους, πολλούς δρόμους, πάρα πολλούς δρόμους! Όταν όμως η ματιά μου έπεσε στη φωτογραφία με τους Beatles (αμφιβάλλω αν υπάρχει άνθρωπος που δεν τους γνωρίζει), ένιωσα μια έλξη, μια πρόκληση, ένα "ναι ρε φίλε, αυτή είναι!" κι άρχισα να την μελετώ. Μελέτη να δουν τα μάτια σας! Από την εν λόγω φωτογραφία το ξεκίνησα, στη βικιπαίδεια το συνέχισα, στις συναυλίες τους το έφτασα..
..στις βιογραφίες τους το προχώρησα, κι ο διαδικτυακός μου δρόμος δεν είχε τελειωμό! Εκ του αποτελέσματος, αποδείχθηκε ότι δεν έκανε καμία εντύπωση αυτό το εγχείρημα. Παρά *τρεις ψήφους, και θα βρισκόμουν στο πουθενά, να κάθομαι μόνη ωσάν λεμόνι, να ατενίζω αιωνίως τους Beatles να διασχίζουν το δρόμο! Σήμερα ελάτε να πούμε όλοι μαζί αυτά που λέμε στους αψήφιστους 😂για να τους χρυσώσουμε το χάπι "στο δικό σου χώρο είναι τόσο διαφορετικό και τόσο "εσύ" αγάπη.. φέρτε πίσω το συμπόσιο να σου βάλω τρία!" ("φέρτε μου τη Μαρίνα να τη σκίσω!") Στο μεταξύ εγώ έχω πάρει ήδη τα..*τρία μου κι έχω πιει κι ένα perrier για να τα χωνέψω🤣
Κυρίες μου και κύριοι, αφεθείτε χωρίς τύψεις κι απολαύστε μαζί μου μιά ιστορική στιγμή, που έμεινε χαραγμένη για πάντα στο χρόνο. Το θρυλικό συγκρότημα τών Beatles το 1969 έφτανε καθημερινά στο στούντιο ηχογράφησης που βρισκόταν στην Abbey Road τού Λονδίνου, για τον νέο τους δίσκο. Μάθετε μέσα από το.. ρεπορτάζ μου, την μικρή ιστορία αυτής της φωτογραφίας που έγινε το εξώφυλλο τού τελευταίου τους -ηχογραφημένου- δίσκου, λίγο προτού διαλυθούν, όπου μάλιστα, δεν αναγραφόταν ούτε καν ο τίτλος, αλλά ούτε και το όνομα τού συγκροτήματος, κι όμως, μέσα από το φακό τού Iain Macmillan, αυτή η φωτογραφία έδινε το στίγμα: ποιο ήταν το συγκρότημα και ποιος ο διάσημος πλέον δρόμος. Ανάμεσα στις λέξεις τού ""ποιήματός"" μου, "ανακαλύψτε" τί εποχή ήταν, τί επέτασσε η ανδρική μόδα τότε, ποιό "σκαθάρι" ντύθηκε με γραβάτα, ποιό "σκαθάρι" ήθελε επιτακτικά εκείνη την ώρα να καπνίσει, αλλά και ποιά "σκαθάρια" δεν την.. πάλευαν με τη ζέστη τού αυγουστιάτικου ιστορικού εκείνου μεσημεριού! Και νιώστε για λίγο κι εσείς όπως εγώ, ότι μιά σχισμή τού χρόνου, μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι στο υγρό Λονδίνο τον Αύγουστο τού '69 και να παρακολουθώ από κοντά τους Beatles (τα "σκαθάρια") να φωτογραφίζονται, κι ύστερα πήρα ξανά το "λεωφορείο" τού χρόνου, και επέστρεψα στο ζοφερό κι αδιάφορο σήμερα, για να μεταφέρω σε εσάς την μοναδική - "μεταφυσική" αυτή εμπειρία. Σας φιλώ! Α, και τρεις ανθοδέσμες στους ψηφοφόρους μου! 🧐
Να μου το θυμάσαι
Θα 'ναι Παρασκευή
8 Αυγούστου του '69
στο υγρό Λονδίνο
όταν τα θρυλικά "Σκαθάρια"
θα περπατούν στην πόλη
με τον ήλιο στο μεσουράνημα
ο ιδρώτας θα μπερδεύεται
γλυκά στα γένια του Τζον
η εμπριμέ γραβάτα θα σφίγγει
το λαιμό του Ρίνγκο
ο Πολ θα πετά τα σανδάλια
και θα ψάχνει για αναπτήρα
ο Τζορτζ θα ασφυκτιά
μες στα χίπικα τα τζιν
όταν στη διάβαση της Abbey Road
θα διασχίσουν το δρόμο απέναντι
και θα περάσουν στην αιωνιότητα
(Η φωτογράφιση του τελευταίου δίσκου των Beatles "Abbey Road" έγινε στο Λονδίνο στις 8 Αυγούστου 1969)
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Αριστέα μου, σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο Συμπόσιο!
Πληροφορίες για τη φωτογραφία τών Beatles εδώ~Art: Anna Speshilova~Paul David Bond
❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫
"θα διασχίσουν το δρόμο απέναντι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα περάσουν στην αιωνιότητα"
Όλα τα λεφτά! Τι εγώ δεν πιάνομαι, γιατί είμαι φίλη σου και οικοδέσποινα;
Μπα; Γιατί εγώ δεν έχω προτιμήσεις, γούστο, δεν έχω γνώση της Ποίησης;
20αρι παρακαλώ έγραφα στις απολυτήριες στο σχολείο και πήγαινα και
αδιάβαστη, γιατί την ποίηση την αναλύεις με την καρδιά, όχι με τα
αναλυτικά ανά χείρας, να σου λένε κάποιοι τι ήθελε να πει ο ποιητής, ποια
τεχνική ακολούθησε και τα τοιαύτα! Εγώ ανέλυα αυτό που εισέπραττα, όχι
αυτό που είχε σκεφτεί ο ποιητής και τι να κάνουν κι αυτές οι κυρίες φιλόλογοι,
στο τέλος συμφωνούσαν μαζί μου, αφού είχα επιχειρήματα, αφού!
Εμένα με μάγεψε η περιγραφή (από το τσιγάρο στο στόμα να πας "στο
έψαχνε για αναπτήρα) μου άρεσε το προφητικό της γραφής, αν και η ιστορία
υπήρξε πριν καν γεννηθώ εγώ (διαλύθηκαν τη χρονιά που γεννήθηκα! ☺)
μου άρεσε το ψάξιμο που έριξες (γιατί αυτή είσαι!) και όλη η περιγραφή που
μας έδωσες!
Μην το ψάχνεις, γιατί δεν προτιμήθηκες! Υπάρχουν πολλές παράμετροι:
όσοι ψηφίζουν δεν έχουν τα ίδια κριτήρια για την ποίηση. Σε ένα μεγαλύτερο
εύρος αναγνωστών μπορεί να είχες θριαμβεύσει. Δεν το ξέρουμε! Είναι οι
συγκυρίες!
Πάντα έχω αδυναμίες, σε κάθε συμπόσιο (σε αυτό είχα τις περισσότερες έβερ!)
Και πολλές φορές εκπλήσσομαι που αυτά που ξεχωρίζω εγώ, δεν τα ψηφίζουν
πάντα οι φίλοι συμποσιούχοι! That's all! 😉
Σημασία έχει εμείς τι νιώθουμε για το γραπτό μας, τι μας οδήγησε να γράψουμε
και τι μας έδωσε! Πέρα από βαθμολογίες και θέσεις!
Πολλά φιλιά, Πετρούλα μου!
υγ: Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι αν συμμετείχα στο διαγωνιστικό μέρος, θα πάτωνα,
σχεδόν πάντα! ☺
Ναι, μάλιστα! Αν δεν μου ξέφευγαν και λαθάκια, δεν θα ήταν δικό μου το σχόλιο! ☺
ΔιαγραφήΔυο φορές το αφού , ξέχασα κάποια εισαγωγικά κι αν συνεχίσω να ψάχνω θα βρω κι άλλα ☺
Αριστέα μου, σου ξεφεύγουν επειδή έχεις πολλά στο μυαλό σου και λειτουργείς μονίμως υπό πίεση. Μην αισθάνεσαι άσχημα, συμβαίνει και σε άλλους με λιγότερες έγνοιες από αυτές που έχεις εσύ.
Διαγραφή@ Αριστέα μου, σε ευχαριστώ πολύ για όλα και για τη φιλοξενία!
ΔιαγραφήΈχω απαντήσει συνολικά πιο κάτω, δες το 😉 Τα φιλιά μου! 💖
Το ποίημά σου μπορεί να μην διακρίθηκε, όμως είναι σίγουρο ότι ξεχώριζε από τα άλλα. Είναι ένα από αυτά που μου έμειναν περισσότερο, από άποψη σύλληψης, ομολογώ. Απλώς, η επιλογή μου βασίστηκε καθαρά στο συναίσθημα, και το ίδιο φαντάζομαι έκαναν και οι άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα σου πω ότι φαίνεται διαφορετικό στο χώρο σου, το ίδιο φαίνεται, είναι σίγουρο. Θα σου πω, όμως, ότι εντυπωσιάστηκα από την τόση έρευνα που έκανες προτού το γράψεις (αν και είχα υποθέσει ότι προηγήθηκε έρευνα, απλώς δεν φανταζόμουν πόση).
Προτού αποχωρήσω, λίγο πιο ενήμερη για τα τεκταινόμενα την εποχή της φωτογραφίας που επέλεξες, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για τις πληροφορίες που μοιράστηκες μαζί μας. Θα ήθελα επίσης να σου ευχηθώ η επόμενη ανάλογη αναζήτησή σου να σε οδηγήσει απευθείας στο βάθρο.
Φιλάκια πολλά
Αυτό που στην αρχή διάβασα "βόθρο".........το λες και πρεσβυωπία!!! 🤣😂🤣
ΔιαγραφήΠιο κάτω δες κι εσύ την απάντησή μου, και σε ευχαριστώ πολύ-πολύ! 🌺🌸🌷
Απάντηση στην Πίππη...να το ξέρεις ότι η Πετρίνα έχει ανέβει στο βάθρο, παλαιόθεν και μάλιστα
Διαγραφήμε πολύ λιγότερες λέξεις...😉 και σε σένα Πετρίνα μου, θυμάμαι ή κάνω λάθος;
Θα γυρίσω να δω την απάντηση...😊
Ναι Σμαράγδι μου, μια φορά έχει γίνει κι αυτό με την πρωτιά.. "αγαπώ τα κλαδιά" 😉
ΔιαγραφήΕ ναι, ιστορική φωτογραφία !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλά έκανες και έγραψες...μπορεί να μην πήρε ψήφους, έμαθαν όμως όσοι δεν ήξεραν....
Εγώ δεν τα παίρνω είδηση αυτά και γι αυτό δεν ψηφίζω.
Σε φιλώ και σ ευχαριστώ που μου θύμησες κάτι απ τα νειάτα μου καθότι αδυναμία μου τα σκαθάρια !!!!!
Είδες; Αν και .. αγέννητη (😉) έκατσα και μελέτησα για όλους εσάς
Διαγραφήτους.. γεννημένους -όσο και τυχερούς! Πιο κάτω απαντώ σε όλους! 🧡
Λίγη σημασία έχουν οι ψήφοι και θα συμφωνήσω με την Αριστέα παραπάνω... Σημασία έχει το πώς ένιωσες εσύ γράφοντάς το, τι αισθάνθηκες μετά -όταν το διάβαζες δημόσια- και τι γεύση σου έχει αφήσει τώρα. Γράφουμε πρώτα για εμάς και αφήνουμε μετά τον αναγνώστη να κάνει τη δουλειά του τόσο μοναδικά, όσο μόνο αυτός ξέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Κέρασε μωρέ μια ρακή τους ψηφοφόρους χαχαχα)
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου.
Σε φιλώ!
Πιο κάτω γράφω και πώς ένιωσα (υπέροχα!), δες την απάντηση και θενκς! 🧡🎁
ΔιαγραφήΜη βιαστείς να κεράσεις, θα βάλω και τους δικούς μου 3 ψηφοφόρους να μοιραστούμε τα έξοδα...δεν είναι καιρός τώρα να σκορπάμε λεφτά για κεράσματα ναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι είναι πρωτότυπη σύλληψη το ποίημά σου είναι γεγονός. Το ότι μπορούμε να πουμε πολλά για τον τρόπο που ψηφίζουμε ( πολλά ποιήματα, συγκίνηση στιγμής κλπ) είναι επίσης δεδομένο.
Εσύ το έγραψες, ένιωσες καλά; Αυτό έχει σημασία.
Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες
Φιλιά πολλά
Άννα, πολύ γέλασα με το σχόλιό σου!
ΔιαγραφήΚι εσύ βρε θηρίο! Ισοπαλία δηλαδή! 😊
Πάμε μαζί για γλυκά και ανθοδέσμες.
Δες πιο κάτω μια συνολική απάντηση🌼
Πέτρα μου, βάζεις πολλά ζητήματα και σημαντικά θα το πω με την ανταπόκριση ενός λογοτεχνικού δημιουργήματος στον κάθε αναγνώστη. Ερωτήματα, που βασανίζουν και μένα, που δημοσιεύω πολύ συχνά σε πλατφόρμες για να βλέπω την ανταπόκριση που έχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξεκινήσω με τη φρεσκάδα που βγάζει ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ σου, αυτά είναι αγνά και πηγαία και τα γουστάρω, το ξέρεις.
Να συνεχίσω και εγώ, ως έχω πάρει τα ...δύο μου σ' αυτό το "Συμπόσιο" αλλά να πω τα εξής:
-Ναι, δεν έχει καμία σχέση η ανάγνωση ενός ποιήματος και μόνο σε έναν δικό του χώρο με την ανάγνωσή του μαζί με ακόμα ...30 με την πίεση κάποιας βαθμολόγησης. Ουδεμία σχέση.
-Ο αναγνώστης εδώ, στο μπλογκ σου, θα προσεγγίσει το ποίημά σου, απόλυτα αφοσιωμένος σ' αυτό! Χωρίς πίεση, χωρίς δίλημμα, χωρίς γράψε-σβήσε.
-Η βαθμολόγηση ή μάλλον η αξιολόγηση ενός ποιήματος είναι μια φλασιά, Πέτρα μου! Είναι το αίσθημα της στιγμής που θα βρεθείς την ώρα που θα το διαβάσεις μαζί με άλλα. Ο αναγνώστης λειτουργεί συναισθηματικά και όχι λογοτεχνικά. Αν ένα ποίημα λίγα δευτερόλεπτα πριν τον έχει κάνει να δακρύσει, αντιλαμβάνεσαι ότι τα αμέσως επόμενα είναι σαν να μην τα διάβασε.
-Επίσης η στιγμή έντασης που ασκεί ένα ποίημα στο θυμικό μας μπορεί να αλλάξει την αμέσως επόμενη φορά που θα το διαβάσουμε. Μάς άρεσε πριν, δεν μάς αρέσει τώρα.
-Βάλε επίσης και τη συναισθηματική διάθεση του αναγνώστη, Πέτρα μου, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αν εγώ ήρθα διαβάζοντας τα ποιήματα, με διάθεση να κλάψω, να δακρύσω, να πονέσω, τότε η αναφορά στα σκαθάρια, ναι μεν θα την αγαπήσω αλλά θα τη βάλω στην άκρη για να τη δω σε άλλη στιγμή και χώρο.
-Αν θέλουμε να μιλήσουμε για αυστηρή λογοτεχνική βαθμολόγηση ενός ποιήματος (πολύ δύσκολη υπόθεση), θα πρέπει να αποστασιοποιηθούμε από το συναίσθημα, Πέτρα μου. Να δούμε τα λογοτεχνικά του στοιχεία: Μέτρο, ρίμα, λέξεις, λογοτεχνικά χαρακτηριστικά, ρυθμός, δομή.
Το ότι κάτι δεν το βαθμολογήσαμε δεν σημαίνει ότι δεν μάς άρεσε. Το αντιλαμβάνεσαι αυτό, ναι;
Θα κλείσω με το θέμα που επέλεξες, εντελώς διαφορετικό από τα πάντα άλλα. Και πολύ εμβληματικό και μάλιστα να αναφέρει τα γλυκά μας όμορφα χρόνια.
Νιώθουμε όλοι όμορφα, κορίτσι μου, γιατί μέσα από το "Συμπόσιο" απολαμβάνουμε την παρέα, τη χαρά της συνάντησης, της δημιουργίας, της προσμονής.
Έχεις την αγάπη μου.
Πολύ σημαντικό το σχόλιό σου, Γιάννη μου και έρχομαι να συμφωνήσω σε όλα. Θα προσθέσω μόνο, πως υπάρχει και το προσωπικό γούστο του αναγνώστη και φυσικά και ποιο είδος προτιμά: για παράδειγμα εγώ προτιμώ την ελεύθερη ποίηση, πολλές φορές δε, τον στακάτο λόγο, τον δωρικό. Εκτιμώ αφάνταστα τον κόπο του άλλου να ταιριάξει λέξεις, ρίμες ρυθμούς. Δεν βαθμολογώ και έχω απίστευτη χαρά για αυτό, γιατί θα δυσκολευόμουν πολλές φορές. Σε αυτό το Συμπόσιο, για παράδειγμα είχα πολλά αγαπημένα! Δεν ξέρω πραγματικά πώς θα βαθμολογούσα πρώτο και δεύτερο. Πιο εύκολο είναι να δίνεις τους άσους σου. Νομίζω και εγώ θα βαθμολογούσα με το αίσθημα της στιγμής.
ΔιαγραφήΑπό και πέρα, για μένα μετράει το πώς νιώθω εγώ όταν γράφω κάτι και μετά το διαβάζω. Αν τολμήσω να το δώσω δημόσια, σημαίνει ότι ναι, το πιστεύω. Γνωρίζω δε πως όλοι θέλουμε να πιστεύουν και οι άλλοι σε μας. Είναι ανθρώπινο και κατανοητό.
Εμένα πάντως μου αρκεί και ένας να το αγαπήσει! Για αυτό και χαίρομαι όταν δεν μένει καμία συμμετοχή παραπονούμενη έστω και με έναν βαθμό, στενοχωριέμαι από την άλλη, στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που συμμετοχή δεν πήρε ούτε μία ψήφο.
υγ: Μακάρι να μπορούσα να είχα Συμπόσιο ανά δίμηνο ... Νομίζω ότι θα αυξάνονταν οι ευκαιρίες έτσι να είχαμε ποικιλία στις πρωτιές! Τι να κάνουμε; Έχω δοθεί αλλού.... ☺
Ωραίες σκέψεις κάνεις Αριστέα μου και συμφωνώ μαζί τους. Σε καταλαβαίνω και σε συμμερίζομαι. Ξέρεις τι κάνω αυτές τις μέρες. Μια μεγάλη αναδρομή στο "Συμπόσιο". Το έχω πάρει απ' την αρχή και το σκανάρω γιατί δεν το έζησα εγώ απ' την αρχή. Κάτι μάλιστα έχω κατά νου και θα στο πω όταν πάρει συγκεκριμένη μορφή.
ΔιαγραφήΠεριμένουμε το επόμενο. Φιλιά.
Άστα Γιάννη μου! Την πάτησα σαν την Eurovision..!
ΔιαγραφήΤη "χρονιά" που όλοι έστελναν "μπαλάντες", εγώ συμμετείχα με "οριεντάλ"! 😊
Πιο κάτω σάς απαντώ για όλα, διάβασε το σχόλιο κι εσύ, σε παρακαλώ. 🌼
Αριστέα και Γιάννη, μου άρεσε πολύ ο εποικοδομητικός σας διάλογος,
Διαγραφήο δε Γιάννης άφησε να εννοηθεί ότι κάτι ετοιμάζεται να προτείνει;.. 😉
Πολύ ενδιαφέρον, και αναμένω με αγωνία.
Όσο για το Συμπόσιο, προφανώς και νιώθω κι εγώ τη χαρά τής συμμετοχής, κι αυτό το μοίρασμα με τους άλλους bloggers. Είναι μια σημαντική συνάντηση, που φέρει, πέρα από τη χαρά τής δημιουργίας, κι αυτήν την σιγουριά, ότι βρε παιδί μου, είμαι μέσα σε ένα οικείο περιβάλλον, νιώθοντας την ασφάλεια ότι κανείς δεν προδίδει κανέναν, κανείς δεν "χτυπά πισώπλατα", αλλά είμαστε όλοι μαζί μια ευρεία παρέα που το διασκεδάζουμε, χωρίς δεύτερες σκέψεις και "συντροφικά" μαγειρέματα/μαχαιρώματα, σαν τα κόμματα.. 😉😊
Στο Συμπόσιο Πέτρα μου είσαι μόνος απέναντι σε είκοσι τρεις. Κάθε ποίημα είναι άξιο να διαβαστεί, όταν ξεπηδάει απ’ την ανάγκη της ψυχής να περπατήσει δίπλα σε μια ποιητική δημιουργία. Ο δρόμος μακρύς. Ίσαμε το Λονδίνο και ξανά πίσω στη σκέψη σου. Δεν είναι ένα όμορφο ταξίδι πίσω στη νιότη σου; Ένα ταξίδι πειραματισμού και δοκιμασίας. Πολυπρόσωπες οι φωνές και η δημιουργική σκέψη μετράει. Να είσαι καλά να δημιουργείς όπως το αισθάνεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και ευχές Αναστάσιμες!
Εκτός χρονικού πλαισίου βρίσκομαι Αννικάκι μου..
ΔιαγραφήΌχι, δεν είναι ταξίδι τής νιότης μου, αλλά ένα ταξίδι
σε άγνωστο χρόνο ακόμα. Ωστόσο, από πολύ μικρή
λάτρεψα το συγκρότημα, γιατί το άκουγαν οι νεαροί
-τότε- γείτονες, που είχαν πικ απ σε αντίθεση με εμάς.
Μια απάντηση για όλους, σας περιμένει πιο κάτω! 🧡🎁
Νονούλι μου αγαπημένο,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι στίχοι είναι το σημαντικό. Οι ψήφοι είναι τυπικοί!
Εσύ έγραψες κάτι πρωτότυπο, έκανες το διαδικτυακό σου ταξίδι στο συμπόσιο, πέρασες και τα σκαθάρια στην αιωνιότητα, οπότε όλα μια χαρά.
Εγώ θα ευχηθώ, να είμαστε καλά, να ανταμώνουμε στα διαδικτυακά μας δρώμενα και αν είναι να νοιαστούμε για ψήφους, έρχεται η 21 του Μάη!!!
Πολλά πολλά φιλιά αγαπημένο νονούλι!!!!!
Με την αναμονή αυτής τής .. 21 .. "χτυπά η καρδιά μου δυνατά τα τα τα" 😋
ΔιαγραφήΚι αν είναι να ζήσουμε κάνα θρίλερ, και πέσουμε ξανά στα ίδια σκατά..
άντε να δω μετά τί θέμα θα έχει το επόμενο συμπόσιο τής Αριστέας! 😊
Πιο κάτω έχω μια απάντηση για όλους σας, πολλά φιλιά! 💖
Πέτρα καλημέρα, όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Πες μου τι θα έγραφες αν έπαιρνες 10 και 15 ψήφους.. Ενώ τώρα.. Αριστούργημα είναι και η σημερινή σου ανάρτηση..! Απογειώνει την τρομερή αυτοπεποίθηση που έχεις, το χιούμορ σου που τσακίζει κόκκαλα, την ευαισθησία σου, τον αυτοσαρκασμό σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι πες μου τι θα έγραφες.. Να σου πω εγώ. Θα περιοριζόσουν στα «ευχαριστώ» και «ευχαριστώ».. (άσε που μπορεί να το έπαιρνες επάνω σου ότι κέρδισες βραβείο λογοτεχνίας..).
Τώρα, σεμνά και ταπεινά στέλνεις και τρεις ανθοδέσμες και βγάζεις φτηνά και την υποχρέωση.. Κρίμα να μην σε ψηφίσω να πάρω την μία ανθοδέσμη. Εκτός και αν μοιράσεις ανθοδέσμες και στους σχολιαστές της ανάρτησης (εμάς τους φίλους σου, που τόσο σε εκτιμάμε..! ).
Τάσο, σε ευχαριστώ για την επίσκεψή σου, αλλά και για τόσο καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΜε τιμούν, και με κάνουν να τρέχω άρον άρον και για άλλες ανθοδέσμες 😉
Ακριβώς μετά από αυτό το σχόλιο, έχω γράψει ένα συνολικό.
Σε παρακαλώ πολύ να το διαβάσεις κι εσύ. Με την σειρά μου,
έχω να πω για το δικό σου ποίημα, που του έδωσα απλόχερα
το άριστα, γιατί μου δημιούργησε εικόνες, τόσο άκρως ελληνικές,
όσο και αισιόδοξες. Κι αυτό με κέρδισε εντέλει. Καλό μεσημέρι.🌼
Απαντώ συνολικά και μετά θα σας ευχαριστήσω και επί μέρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην συγκεκριμένη περίπτωση, όταν η Αριστέα μάς έδωσε την λέξη "δρόμος", αναζήτησα πρώτα τη φωτογραφία, και έγραψα το κείμενο επάνω σε εκείνη που επέλεξα, γιατί με ενέπνευσε. Η φωτογραφία έχει μείνει στο χρόνο ως μια ιστορική στιγμή τών Beatles. Από τότε όμως πολλοί άνθρωποι -διάσημοι και μη- φωτογραφίζονται σε εκείνο το σημείο τού Λονδίνου, με τον ίδιο τρόπο που το είχε κάνει και το θρυλικό συγκρότημα. Αν περάσω κι εγώ από εκεί κάποτε, σίγουρα θα θελήσω να φωτογραφηθώ "έτσι" 😊 Μην ξεχνάμε ότι ακόμα κι ο Μητσοτάκης επέλεξε να φωτογραφηθεί "έτσι", με τις φιλοκυβερνητικές φυλλάδες αλλά και τα κανάλια του, να τον εξυμνούν για την ικανότητά του να.. περπατά! (με 4 μπράβους μπροστά και 4 μπράβους πίσω του.)
Το συναίσθημά μου σε ό,τι αφορά αυτό μου το κείμενο (κατηγορία "πεζοποιήματος" θα το έλεγα), ήταν και παραμένει "μες στην τρελή χαρά", αφού ένιωσα/νιώθω ότι έγραψα κάτι πολύ ιδιαίτερο και -αν δεν κινδυνεύω να θεωρηθώ "ψώνιο"- και εμπνευσμένο. "Πάτησα" επάνω στη χρονική αυτή στιγμή τών Beatles", κι ένιωσα σα να περπάτησα μαζί τους! Αυτό δεν μπορεί να μου το στερήσει καμία -μη- βαθμολογία. Συνεπώς, θεωρώ ότι "δούλεψα" κάτι αξιόλογο. Και σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Το γεγονός ότι προσπάθησα να "αναλύσω" ένα πραγματικό γεγονός, με γοήτευσε πάρα πολύ. Και πιστεύω ότι μελλοντικά θα το ξαναπροσπαθήσω, γιατί είχε πολύ ενδιαφέρον να απορροφώ όλες αυτές τις γνώσεις για τέσσερα αγόρια που "πέρασαν στην αιωνιότητα".. 🌷🌸🌺
Να απαντήσω λέγοντας ότι με ενθουσιάζει και μένα ο δικός σου ...ενθουσιασμός, Πέτρα μου. Και δεν είναι χαριτολόγημα αυτό, είναι το συνάισθημά μου. Γιατί νιώθω τη χαρά σου, την προσμονή και την έμπνευσή σου να ξεχειλίζει. Και τι το πιο όμορφο! Αυτό είναι η τέχνη, αυτό είναι η ποίηση! Χαρά ζωής, δημιουργίας, οργασμός αισθήσεων και συναισθημάτων.
ΔιαγραφήΚάθε προσωπική προτίμηση είναι σεβαστή. Δεν μπορώ εγώ να σε απορρίψω επειδή σού αρέσει το "πεζοποίημα". Για όνομα της Παναγίας. Για αυτό και σε ένα "συμπόσιο" ποίησης, συναντιούνται και συμπορεύονται όλα τα είδη της λυρικής έκφρασης. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος. Αν ήταν να διαβάσουμε κάτι απόλυτα ομοιόμορφο δεν είχε ομορφιά.
Συνεχίζουμε λοιπόν καλή μου φίλη στον εξαίρετο αυτό δρόμο.
Να προσπαθήσεις ξανά λοιπόν.
Δεν μου αρέσει απαραίτητα το πεζοποίημα, Γιάννη μου, άλλωστε ελάχιστα γνωρίζω από ποίηση, γράφω απλά (για) αυτά που νιώθω ή με εμπνέουν, αν όμως θα έπρεπε να δώσω ένα όνομα, "ποίηση" δε θα το έλεγα, γιατί θεωρώ γενικότερα ότι η Ποίηση είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, και "το 'χουν" οι λίγοι και οι εκλεκτοί. Οι υπόλοιποι κάνουμε απλά μικρές προσπάθειες ή και απομιμήσεις, ενδεχομένως.
ΔιαγραφήΞεχνάς το σημαντικότερο Πέτρίνα μου το ψάξιμο που έκανες για τα σκαθάρια και έγραψες με τους τελευταίους στίχους όλη την αλήθεια για εκείνους!
ΑπάντησηΔιαγραφή" θα διασχίσουν το δρόμο απέναντι
και θα περάσουν στην αιωνιότητα" πιο αλήθεια δεν γίνεται!
Ήμουν και είμαι λάτρης τους, αφού έζησα στην εποχή τους. Τσιρίζαμε όταν ακούγαμε τα τραγούδια τους... 🤣
Λοιπόν να σου πω να γελάσεις όταν ήμουν μικρή στο δημοτικό πριν αμνημονεύτων χρόνων, επειδή ήμουν μικροκαμωμένο, στην σειρά ήμουν πάντα τελευταία...πως και πως περίμενα να κάνουμε μεταβολή για να είμαι πρώτη🤣...δεν θυμάμαι σε πιο συμπόσιο πήγα άπατη και το είχα γράψει στα σχόλια αυτό στην Αριστέα...
Οπότε κάνοντας μεταβολή τι θα είσαι οέο; μέσα στην τριάδα!🤣
Θα σε ευχαριστήσω πολύ γιατί μου θύμησες εκείνη την φορά και με έκανες να χαμογελάσω με το χιούμορ σου, που αυτόν τον καιρό το είχα ανάγκη....αυτααααα με την αγάπη μου πάντα καλο σου ξημέρωμα! 🧡🤗
Εγώ πάλι που στο δημοτικό ήμουν στην πρώτη σειρά και στην παρέλαση σημαιοφόρος, τί πράγματα είναι αυτά τώρα ρε παιδιά, κάπου έλεος! 😁 Οι Beatles είναι αιώνιοι εντέλει 😉
Διαγραφή